4/29/2010

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ: "Ακατάλυτοι οι δεσμοί με το Οικουμενικό Πατριαρχείο"


Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Στους ακατάλυτους δεσμούς μεταξύ Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και Οικουμενικού Πατριαρχείου και στο ρόλο της Πρωτόθρονης Εκκλησίας, ως ορατού σημείου της ενότητος της Ορθοδοξίας αναφέρθηκε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, κατά τη διάρκεια του δείπνου που παρέθεσε ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Βασίλειος Μπορνόβας στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, με την ευκαιρία της παρουσίας του Προκαθημένου της Σιωνίτιδος Εκκλησίας στην Πόλη των πόλεων. Παρεκάθησαν οι δύο Πατριάρχες και Ιεράρχες των δύο Εκκλησιών.


Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων, στον χαιρετισμό του, απευθυνόμενος στον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Γενικό Πρόξενο είπε μεταξύ άλλων: «Δόθηκε η ευκαιρία να τονισθεί η ενότητα της Εκκλησίας μας και να υπογραμμισθούν οι δεσμοί οι οποίοι υφίστανται μεταξύ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι όντως συγκινητική η μέρα τόσο για μένα προσωπικώς όσο και για τα μέλη της συνοδείας μου, αλλά και γενικώτερα γιά την Αγιοταφιτική Αδελφότητα του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων. Και το λέγω, αυτό διότι σήμερα ζήσαμε όντως το καθημερινό θαύμα της υπάρξεώς μας, της υπάρξεως της Ρωμιοσύνης και του Ελληνισμού τόσον εις την Ιερουσαλήμ όσο και εδώ στην Πόλη των πόλεων και αυτή είναι μια πραγματικότητα, την οποία ζήσαμε σήμερα εδώ ακριβώς στο μετόχι του Παναγίου Τάφου και στο χώρο του Σεπτού Φαναρίου. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον Παναγιώτατο για το αμέριστο ενδιαφέρον του, για την αγάπη του που επιδεικνύει για τα Πανάγια Προσκυνήματα, για τα προνόμιά μας και τα δικαιώματά μας στους Αγίους Τόπους, αλλά και να ευχαριστήσουμε εσάς προσωπικώς που εκπροσωπείτε το έθνος μας αλλά και το Γένος μας».

Αναφερόμενος, στη συνέχεια στο ρόλο του Οικουμενικού Πατριαρχείου είπε ότι «για μας και γενικώτερα για το Γένος μας και όλη την Ορθοδοξία είναι όχι μόνο ο συντονιστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των ορθοδόξων λαών, αλλά είναι το ορατό σημείο της ενότητος της Ορθοδοξίας». Ακόμη επεσήμανε το ρόλο της ορθόδοξης ρωμιοσύνης, που συμβάλλει στην ειρήνη στην συνύπαρξη και στη συμβίωση των λαών και δίνει την μαρτυρία της αγάπης του Χριστού.

Ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος Βασίλειος Μπορνόβας στην ομιλία του καλωσορίζοντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων τους ευχαρίστησε για την παρουσία τους στο Σισμανόγλειο Μέγαρο «το κέντρο της Ελλάδας στο κέντρο της Πόλης» και αφού αναφέρθηκε στους Αγιοταφίτες που εκπροσωπεί ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων οι οποίοι όλους αυτούς τους αιώνες προασπίστηκαν τα δίκαια και τα προνόμια του Παναγίου Τάφου και των άλλων Ιερών χώρων και των προσκυνημάτων, επισήμανε το γεγονός ότι με την παρουσία του στα θυρανοίξια του Ναού του Αγίου Γεωργίου στο Νεοχώριο «επιβεβαιώσατε τις προσπάθειες των προκατόχων σας να διατηρήσουν τα Μετόχια του Παναγίου Τάφου στην Πόλη. Η επίσκεψή σας αποτελεί μια κορύφωση των προσπαθειών αυτών με τα σημερινά θυρανοίξια και να επισημάνω ότι η δική σας παρουσία ουσιαστικά μας προβάλει ακόμη μιά φορά τον ισχυρότατο δεσμό, τον άρρηκτο δεσμό που υπάρχει μεταξύ του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων και του Οικουμενικού Πατριαρχείου».


Κατόπιν μίλησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θέλοντας να επιβεβαιώσει τις αγαθές σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ των δύο Εκκλησιών αναφέρθηκε στην πρόσφατη συνέντευξη του Πατριάρχου Ιεροσολύμων Θεοφίλου, όπου απαντώντας σε ερώτηση σχετική με τις σχέσεις των δύο Πατριαρχείων είχε τονίσει ότι δεν υπάρχει θέμα σχέσεων Κωνσταντινουπόλεως και Ιεροσολύμων "διότι είμαστε εν και το αυτό και εξέφρασε τοσο περιεκτικά μια μεγάλη πραγματικότητα, ιερά παγματικότητα, η οποία είμαι βέβαιος και το εύχομαι και προσεύχομαι γι΄ αυτό θα ειναι μία διαρκής και μόνιμος πραγματικότης, η οποία θα αποτελεί παράδειγμα διά τις σχέσεις τις διμερείς μεταξύ των Ορθοδόξων Εκκλησιών και θα είναι πάντοτε μια πολύτιμος συμβολή εις τας διορθοδόξους σχέσεις και την Πανορθόδοξον συνεργασίαν", επισήμανε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος.


Τέλος τον λόγο έλαβε ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, ο οποίος με αφορμή το ότι ευρίσκεται στο Ελληνικό Προξενείο, στον Οίκο της Ελλάδος, μεταξύ άλλων αναφέρθηκε σε μια εκδήλωση της Αρχιεπισκοπής όπου γίνονται ορισμένες παρουσιάσεις. Σε μια απ΄ αυτές ο παρουσιαστής ήταν ένας άνθρωπος σήμερα 92 ετών, ο οποίος γεννήθηκε τυφλός όμως διαπίστωσε ότι έχει δυνατότητες αθλητού και ανέπτυξε την ιδιότητα του μαραθωνοδρόμου έχοντας τρέξει μέχρι τώρα σε 153 μαραθωνίους. Σε κάποια δε στιγμή, κατόπιν προτροπής, επεδόθη και στο θαλάσσιο σκι με επιτυχία. Αργότερα εξέδωσε ένα βιβλίο για τη ζωή του με τίτλο «Τίποτε δεν Είναι Αδύνατο». Στο τέλος της εκδηλώσεως όπου είχαν παρουσιαστεί και βίντεο από τα επιτεύγματά του ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής είχε πει ότι «αυτό είναι η Ορθοδοξία και ο Ελληνισμός, για την Ορθοδοξία και τον Ελληνισμό τίποτα δεν είναι αδύνατο», αυτό επανέλαβε ο Αρχιεπίσκοπος και στο Προξενείο.

Κατά την παραμονή τους στο Σισμανόγλειο Μέγαρο οι δύο Προκαθήμενοι και οι Ιεράρχες ξεναγήθηκαν στους χώρους διδασκαλίας της Ελληνικής Γλώσσας που έχει ξεκινήσει το Γενικό Προξενείο από τον περασμένο χρόνο, καθώς και στην έκθεση του Κώστα Τσόκλη.

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΚΑΙ ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΑΝΑΚΑΤΑΤΑΞΕΙΣ


Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

«Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως στο επίκεντρο διεθνών ανακατατάξεων, 1918-1972, Εξωτερική Πολιτική και Οικουμενικός Προσανατολισμός».

Στο άκρως ενδιαφέρον αυτό θέμα προσεγγίζει τις πολιτικές και διπλωματικές διεργασίες που επαναπροσδιόρισαν τη θέση του Οικουμενικού Πατριαρχείου στη σύγχρονη Τουρκική Δημοκρατία, σε διδακτορική διατριβή του ο Γεώργιος-Σπυρίδων Μάμαλος, Σύμβουλος Τύπου και Προϊστάμενος του Γραφείου Τύπου της Πρεσβείας της Ελλάδος στο Βουκουρέστι. Με την πολυετή έρευνά του αυτή, αναγορεύθηκε σε διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Στο μεγαλύτερο μέρος της, στηρίζεται σε πρωτογενές υλικό, η συλλογή του οποίου έγινε, μεταξύ άλλων, στο Ιστορικό και Διπλωματικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδος, στο Εθνικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας (National Archives) και στο Εθνικό Αρχείο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ουάσιγκτον (NARA). Ο κ. Μάμαλος έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στον οποίο και παρέδωσε αντίγραφο της διδακτορικής διατριβής του.

Η δυναμική της έρευνας βασίστηκε σε τρία αλληλεξαρτούμενα επίπεδα ανάλυσης: α) στο ρόλο των πατριαρχών, β) σε εκείνον του κράτους στο έδαφος του οποίου εδρεύει το Πατριαρχείο και γ) στο σημαίνοντα ρόλο του διεθνούς συστήματος, κατά την περίοδο 1918-1972. Καταδεικνύεται έτσι η βαρύτητα της εξωτερικής πολιτικής, αναφορικά με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Η έκφραση πολιτικού λόγου εκ μέρους του Τουρκικού και του Ελληνικού κράτους αφ΄ ενός, καθώς και, των Η.Π.Α., της Μεγάλης Βρετανίας, της Ιταλίας και της Γαλλίας, ως κατεξοχήν δυτικών δυνάμεων της εποχής, συγκριτικά με εκείνη της Ε.Σ.Σ.Δ. και του Ανατολικού Στρατοπέδου, αφ΄ ετέρου, επέδρασε καθοριστικά στην πορεία του Πατριαρχείου κατά την εν λόγω περίοδο.



Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στη μελέτη της οικουμενικής-εκκλησιαστικής διάστασης του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως όπως αυτή εκφράσθηκε κατά την προσέγγιση με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, την Αγγλικανική Εκκλησία και το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών. Πιο συγκεκριμένα, η προσέγγιση με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία αποτέλεσε το κορυφαίο γεγονός της πατριαρχίας Αθηναγόρα, που επισφραγίσθηκε με την υπογραφή της άρσης των αναθεμάτων του σχίσματος μεταξύ της Αγίας Έδρας και Οικουμενικού Πατριαρχείου το 1965 και την ανταλλαγή των επίσημων επισκέψεων του πάπα Παύλου του ΣΤ’ και του Οικουμενικού Πατριάρχη Αθηναγόρα στην Κωνσταντινούπολη και τη Ρώμη αντίστοιχα (1967). Με τον τρόπο αυτό εγκαινιάσθηκε η περίοδος της φαναριώτικης εξωστρέφειας στα ίχνη της οποίας βάδισαν και οι διάδοχοι του Πατριάρχου Αθηναγόρα, Πατριάρχες Δημήτριος και Βαρθολομαίος, θέτοντας έτσι τέρμα στην εσωστρέφεια που εξωγενείς, ως επί το πλείστον, πολιτικές πιέσεις, το είχαν αναγκάσει να περιέλθει.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η έρευνα φέρνει στο φως στοιχεία και γεγονότα, πολλά εκ των οποίων είχαν διαστρεβλωθεί από τις κατά καιρούς πολιτικές και άλλες σκοπιμότητες, αλλά και την πάροδο του χρόνου, αποκαθιστώντας έτσι την ιστορική πραγματικότητα.

4/28/2010

Η ΓΕΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ


Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας
Συνάντηση με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο είχε η Γενική Κυβερνήτης της Αυστραλίας Κουέντιν Μπράις η οποία επισκέφθηκε, χθες Τρίτη, την έδρα της πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας στο Φανάρι.
Η κυρία Μπράις, συνοδευόμενη από τον σύζυγό της Μάικλ, συζήτησαν εκτενώς με τον Οικουμενικό Πατριάρχη ζητήματα που άπτονται των πρωτοβουλιών του Οικουμενικού Θρόνου.
«Είναι μεγάλη τιμή και προνόμιο να βρίσκομαι εδώ και να συναντώμαι με τον Παναγιώτατο, ο οποίος είναι μια πηγή έμπνευσης και κουράγιου καθώς και στήριγμα για τόσους πολλούς ανθρώπους σε όλο τον κόσμο» σημείωσε η κυρία Μπράις η οποία υπενθύμισε τους δεσμούς της με την ελληνική κοινότητα του Μπρίσμπεϊν, πόλη από την οποία κατάγεται.
Η Γενική Κυβερνήτης σημείωσε ότι ένα από τα θετικά χαρακτηριστικά της Αυστραλίας είναι η πολυπολιτισμικότητά της, η οποία, όπως είπε και κατά την ιδιαίτερη συνάντησή της με τον Πατριάρχη, προάγεται και μέσω του διαλόγου των πολιτισμών και των θρησκειών.
Προσκάλεσε δε τον Οικουμενικό Πατριάρχη να επισκεφθεί και πάλι την Αυστραλία σημειώνοντας ότι έχει μεγάλη σημασία η παρουσία του στην χώρα αυτή.
Υπενθυμίζεται ότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε την Αυστραλία το 1996 ενώ πριν την εκλογή του την είχε επισκεφθεί άλλες δύο φορές προκειμένου να συμμετάσχει σε διεθνή εκκλησιαστικά συνέδρια.


4/27/2010

ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: "Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ"

Ρεπορτάζ -φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Το γεγονός της ριζικής ανακαίνισης του ναού του Αγίου Γεωργίου του Μετοχίου του Παναγίου Τάφου των Ιεροσολύμων στο Νεοχώρι του Βοσπόρου χαρακτηρίσθηκε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο ως δείγμα της θέλησης και της αποφασιστικότητας να μην εγκαταλειφθούν τα όσια και ιερά της πίστεως και του Γένους μας στην Πόλη του Βασπόρου. Επίσης δεν παρέλειψε ο Πατριάρχης να εκφράσει την αντίθεσή του σε εκείνους οι οποίοι βλέπουν τα γεγονότα αυτά ως απαισιόδοξα τονίζοντας ότι: «Ἠμπορεῖ μερικοὶ νὰ μᾶς μυκτηρίζουν καὶ νὰ λέγουν ὅτι ματαιοπονοῦμεν, ὅτι δὲν εἴμεθα ρεαλισταὶ καὶ ὅτι εἶναι ἤδη πολὺ ἀργά. Ἐμεῖς, ἀντιθέτως, πιστεύουμε ὅτι ἡ ἱστορία θὰ μᾶς δικαιώσῃ. Καί θὰ μᾶς δικαιώσῃ! Διότι, Χριστὸς Ἀνέστη!»

Την Κυριακή το πρωί πραγματοποιήθηκαν τα θυρανοίξια του ναού του Αγίου Γεωργίου στο Αγιοταφικό Μετόχι με Αγιασμό με τον οποίο ο Πατριάρχης Θεόφιλος ράντισε το ναό. Στη συνέχεια προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στην οποία συλλειτούργησαν ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος Ησύχιος και οι Αρχιεπίσκοποι Κωνσταντίνης Αρίσταρχος και Θαβωρίου Μεθόδιος. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος παρέστη συμπροσευχόμενος στο Ιερό Βήμα. Επίσης παρέστησαν εκκλησιαζόμενοι ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος, οι Μητροπολίτες Πριγκηποννήσων Ιάκωβος και Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος Βασίλειος Μπορνόβας, ο Ömer Karaman, Έπαρχος Sarıyer, και ο Şükrü Genç, Δήμαρχος Sarıyer, με συνεργάτες τους, και πλήθος πιστών από την Πόλη, την Ελλάδα και το Εξωτερικό.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των πέντε Πατριαρχών Ιεροσολύμων, των οποίων τα οστά φυλάσσονται στο οστεοφυλάκιο του ναού και, επίσης, ο Πατριάρχης κ. Θεόφιλος απένειμε στην κ. Έλλη Ναρλή τιμητική διάκριση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων για τις υπηρεσίες της στο Μετόχι του Αγίου Γεωργίου.

Ακολούθησε η προσφώνηση του Επιτρόπου του Παναγίου τάφου στην Πόλη Αρχιμ. Νεκταρίου Σελαλματζίδη, ο οποίος αναφέρθηκε στο ιστορικό του ναού που ανάγεται στα μέσα του 17ου αιώνα.
Κατόπιν μίλησε ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, ο οποίος αφού εξέφρασε τη χαρά και την βαθιά συγκίνησή του και την ευγνωμοσύνη του προς το Θεό για το ότι βρέθηκε «είς τα τίμια και μαρτυρικά χώματα της βασιλίδος των Πόλεων και εις τους κόλπους της Πρωτοθρόνου Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου...», αναφέρθηκε στα έργα που επιτελέστηκαν στο ναό λέγοντας ότι «επιμελώς ανακαινισθέντα και φιλοκάλως ευπρεπισθέντα υπό του φιλέργου Επιτρόπου ημών Αρχιμανδρίτου Νεκταρίου». Στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ιδιαίτερο έργο και την ανεκτίμητη συμβολή της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, στην δημιουργία πολιτισμού στα πέρατα του κόσμου. Επίσης αναφέρθηκε στους παλαιούς δεσμούς με τους οποίους συνδέονται οι δύο Εκκλησίες, όπου και στους νεώτερους χρόνους της ιστορίας στους Πατριάρχες Ιεροσολύμων επετράπη στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου η ίδρυση εκκλησιών και μετοχίων όπως στο Φανάρι, το Νεοχώρι και τη Χάλκη, όπου οι Πατριάρχες Ιεροσολύμων φιλοξενούντο και βοηθούντο, ούτως ώστε να υποστηρίξουν τα δικαιώματα των Ορθοδόξων Ρωμαίων στην Αγία Γη παρά τη Υψηλή Πύλη. Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων δεν παρέλειψε να τονίσει: «Ημείς οι Αγιοταφίται, ενθυμούμενοι ταύτα πάντα, ιδία δε και την συμβολήν του Οικουμενικού Πατριαρχείου εις την επιτυχή υπέρβασιν της προ ετών κρίσεως ημών, ενδυναμούμεθα και ενισχυόμεθα διά την συνέχισιν ουχί απλώς μιάς στενής συνεργασίας, αλλά μιας εν Χριστώ βαθείας μυστηριακής κοινωνίας...».


Ο Πρόεδρος της Κοινότητος Κοιμήσεως της Θεοτόκου Κουμαριωτίσσης Νεοχωρίου Παντελεήμων Βίγκας, ο οποίος συνέβαλε ηθικά και υλικά στην ανακαίνιση του ναου, χαρακτηρίζοντας το γεγονός της επαναλειτουργίας του Ναού, ως συνάντηση με την ιστορία, τόνισε ότι «ο Άγιος Γεώργιος σήμερα γιορτάζει πιο χαρμόσυνα από κάθε αλλη φορά. Υπερήφανος για την αντοχή του στο πέρασμα των αιώνων, μεταφέροντας απεριόριστες εκκλησιαστικές, κοινωνικές, πνευματικές παραδόσεις και αξίες, μας υποδέχεται σήμερα περικαλλής, λαμπρός, φωτισμένος για να μας υποσχεθεί ότι θα συνεχίσει ακόμη για πολλούς αιώνες την παρουσία και την προσφορά του σ΄ αυτόν τον ευλογημένο τόπο. Εμείς οι Νεοχωρίτες, που προσευχηθήκαμε χρόνια σ' αυτό το ναό, που ζήσαμε τις πολιτικές και περιουσιακές ταλαιπωρίες του στα δεινά έτη της εποχής του αειμνήστου παπά Γιάννη μας, μετέπειτα Επισκόπου Πορφυρουπόλεως, είμαστε ιδιαίτερα συγκινημένοι αλλά και υπερήφανοι για το σημερινό ιστορικό γεγονός της επαναλειτουργίας του Ναού μας με μία αναστάσιμη διάσταση. Αυτή η συνάντηση με την ιστορία επιτεύχθηκε χάρις στον σεβαστό Αρχιμανδρίτη π. Νεκτάριο, Επίτροπο του Παναγίου Τάφου στην Πόλη».


Τέλος μίλησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο οποίος μεταξύ άλλων είπε: «Ἐπιθυμοῦμεν, Μακαριώτατε, νὰ σᾶς συγχαρῶμεν ἀπὸ καρδίας διὰ τὴν ριζικὴν ἀνακαίνισιν καὶ τὸν ἐξωραϊσμὸν τοῦ Μετοχίου Σας τούτου, διὰ τοῦ ὁποίου τὰ θυρανοίξια εὑρίσκεσθε σήμερον ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν, κομιστὴς πρὸς ὅλους μας τῆς εὐλογίας τοῦ Παναγίου Τάφου.
Συγχαίρομεν ἐπίσης καὶ πατρικῶς εὐλογοῦμεν τὸν ἐνταῦθα Ἐπίτροπόν Σας Ὁσιολ. Ἀρχιμ. κ. Νεκτάριον Σελαλματζίδην, ὁ ὁποῖος, κατὰ κοινὴν ὁμολογίαν, πολὺ ἐκοπίασε διὰ τὰ γενόμενα ἐδῶ ἔργα, ἐργαζόμενος ὁ ἴδιος καὶ χειρωνακτικῶς ἐπὶ μακρὸν διάστημα, μὲ ζῆλον καὶ αὐταπάρνησιν, ὥστε νὰ ἔχωμεν σήμερον ἐνώπιόν μας τὸ λαμπρὸν ἀποτέλεσμα τῶν κόπων του. Ἄξιος ὁ μισθός σας, π. Νεκτάριε!
Ἡ ἀνακαίνισις τοῦ ἱεροῦ τούτου σκηνώματος τῆς δόξης Κυρίου, ὅπως καί πλείστων ἄλλων ναῶν τῆς πόλεώς μας, ἀποδεικνύει τὴν θέλησιν καὶ τὴν ἀποφασιστικότητά μας νὰ μὴ ἐγκαταλείψουμε τὰ ὅσια καὶ τὰ ἱερὰ τῆς πίστεως καὶ τοῦ Γένους μας, νὰ μὴ φανοῦμε ἀνάξιοι ἀπόγονοι ἐνδόξων προγόνων, οἱ ὁποῖοι ἐμεγαλούργησαν καί ἐδημιούργησαν σπουδαῖον πολιτισμὸν εἰς αὐτὴν τὴν ἱστορικὴν πόλιν, μεσ’ στοῦ Βοσπόρου τ’ ἁγιονέρια, γύρω ἀπὸ τὴν Μεγάλην Ἐκκλησίαν τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας. Ἠμπορεῖ μερικοὶ νὰ μᾶς μυκτηρίζουν καὶ νὰ λέγουν ὅτι ματαιοπονοῦμεν, ὅτι δὲν εἴμεθα ρεαλισταὶ καὶ ὅτι εἶναι ἤδη πολὺ ἀργά. Ἐμεῖς, ἀντιθέτως, πιστεύουμε ὅτι ἡ ἱστορία θὰ μᾶς δικαιώσῃ. Καί θὰ μᾶς δικαιώσῃ! Διότι, Χριστὸς Ἀνέστη!»
Αναφερόμενος στην σημασία που έχει για το Γένος μας η Πόλη του Βοσπόρου και τα προσκυνήματά της, υπογράμμισε ότι με κάθε επίσκεψή τους οι προσκυνητές από το εξωτερικό αγγίζουν την ιστορική διαδρομή της Ρωμηοσύνης και του Πατριαρχείου και γίνονται κοινωνοί των αγώνων και των θυσιών τους.


«Ἀλλὰ ἐν μέσῳ ἡμῶν ἔχομεν, ἀγαπητοί, καὶ πλῆθος ἔξωθεν συνεορταστῶν, οἱ ὁποῖοι ἦλθαν στὴν Βασιλεύουσα γιὰ νὰ προσκυνήσουν τὰ ἐνταῦθα ἱερὰ καὶ ὅσια τῆς Πίστεως καὶ τοῦ Γένους, νὰ ἀκούσουν τὰ «περασμένα μεγαλεῖα» χωρὶς νὰ κλαῖνε κατόπιν διηγούμενοι, νὰ ὀνειρευθοῦν μεγάλα ὁράματα τοῦ εὐκλεοῦς παρελθόντος, νὰ ψηλαφήσουν τὶς πληγὲς τῆς Ρωμηοσύνης καὶ τοῦ Σεπτοῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας, νὰ βεβαιωθοῦν μὲ τὰ ἴδια τους τὰ μάτια ὅτι τὸ Φανάρι εἶναι πάντοτε ἀναμμένο, ὁλοφώτεινο, καθὼς οἱ φύλακές του ἀνυστάκτως γρηγοροῦν ἐπὶ τῶν πνευματικῶν του ἐπάλξεων, νὰ δροσισθοῦν εἰς τὴν εὐσεβῆ πηγὴν τοῦ Γένους, νὰ λάβουν τὴν εὐχὴν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ τὴν εὐλογίαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, γιὰ νὰ ἐπιστρέψουν ἐν συνεχείᾳ εἰς τὰ ἴδια, εὐαγγελισταὶ καὶ κήρυκες τοῦ θαύματος ποὺ ἐπὶ δεκαεπτὰ ὁλοκλήρους αἰῶνας συντελεῖται χάριτι Θεοῦ σ’ αὐτὰ ἐδῶ ἀκριβῶς τὰ χώματα, στὶς ἴδιες πέτρες, στὴν ἴδια ἁγιασμένη ἀτμόσφαιρα, παρὰ τὶς κατὰ καιροὺς τυφωνικὲς συστροφὲς τῶν περιστάσεων!», επισήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

4/25/2010

Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΛΚΑΙΟΣ ΣΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ


Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Με ιδιαίτερη συγκίνηση προσκύνησε χθές στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι ο τραγουδιστής Γιώργος Αλκαίος, ο οποίος θα εκπροσωπήσει την Ελλάδα στον μουσικό διαγωνισμό της Eurovision.
«Ήταν συγκλονιστική η στιγμή» δήλωσε ο τραγουδιστής για την συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ο κ. Αλκαίος έφθασε στο Πατριαρχείο λίγο πριν τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Θεόφιλο και έγινε δεκτός από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, στην αίθουσα του Θρόνου του Πατριαρχείου όπου γίνονται οι ακροάσεις.



Ο γνωστός τραγουδιστής, ο οποίος συνοδευόταν από τον λυράρη Λάζο Ιωαννίδη, έδωσε στον Οικουμενικό Πατριάρχη ένα λεύκωμα με θέμα τα ελληνικά νησιά, ενώ ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος προσέφερε σταυρουδάκια ως ευλογία σε όλα μέλη της ελληνικής αποστολής που συνόδευαν τον Γιώργο Αλκαίο.
«Τα πολλά λόγια νομίζω δεν χωράνε σ' αυτή τη συνάντηση. Ήταν κάτι το συγκλονιστικό. Όλα αυτά τα χρόνια ήθελα να τον επισκεφτώ», είπε ο Γιώργος Αλκαίος και συνέχισε: «Πέρα από την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχη συναντήσαμε και τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων».


Ο Γ. Αλκαίος άναψε κερί, προσκύνησε εμφανώς συγκινημένος όλες τις εικόνες και προσευχήθηκε στον πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό.

4/24/2010

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Στο Φανάρι έφθασε σήμερα ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος, όπου τον υποδέχθηκε με εγκαρδιότητα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.
Ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων θα λειτουργήσει αύριο το πρωί στον Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Νιχώρι του Βοσπόρου. Ο Ναός του Αγίου Γεωργίου στο Νιχώρι είναι μετόχιο του Παναγίου Τάφου, πρόσφατα ανακαινίστηκε και αύριο με την Πατριαρχική Λειτουργία θα γιορταστεί η μνήμη του Αγίου (23 Απριλίου) και το γεγονός της ανακαίνισης.


Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντησή του με τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων είπε, μεταξύ άλλων: «Ήρθαμε εις το Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Κωνσταντινούπολη με σκοπό να συναντήσουμε τον Παναγιώτατο και να συζητήσουμε θέματα, τα οποία αφορούν από κοινού το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων και το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και γενικότερα θέματα που αφορούν τις Ελληνορθόδοξες Εκκλησίες».
Για τον ιδιαίτερο ρόλο του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων τόνισε: "Το Πατριαρχείο σήμερα διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο στο διεθνές πολιτικό γίγνεσθαι διότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την Ιερουσαλήμ. Χάρις στο Πατριαρχείο η Παλαιά Πόλης της Ιερουσαλήμ τουλάχιστον διατηρεί το φυσικό δημογραφικό αυτής καθεστώς της".



Σε σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο Πατριαρχικό Γραφείο συμμετείχαν οι δύο Προκαθήμενοι και από πλευράς Οικουμενικού Πατριαρχείου οι ιεράρχες: Αμερικής Δημήτριος, Πέργης Ευάγγελος, Πρόεδρος της Επιτροπής Διορθοδόξων Σχέσεων και Φιλαδελφείας Μελίτων. Ενώ από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων ο Μητροπολίτης Καπιτωλιάδος Ησύχιος, ο Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντίνης Αρίσταρχος και ο Θαβωρίου Μεθόδιος.

Η ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ


φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Με τρισαρχιερατικό συλλείτουργο, ως είθισται, εορτάστηκε και φέτος η μνήμη του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου στον προς τιμήν του Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό στο Φανάρι.
Του συλλείτουργου προέστη ο Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος Αθανάσιος και συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Πριγκηποννήσων Ιάκωβος και Σεβαστείας Δημήτριος.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ήταν συμπροσευχόμενος στο ιερό βήμα.



Στο τέλος της πανηγυρικής Θ. Λειτουργίας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος χειροθέτησε νέο Άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου τον πρώην Υπουργό Μακεδονίας - Θράκης Γεώργιο Καλαντζή.



4/21/2010

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ


φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ Α.Μ. ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ κ.κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ Α.Θ.Π. ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ ΒΑΛΟΥΚΛΗ

Παναγιώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης καὶ Οἰκουμενικὲ Πατριάρχα κ.κ. Βαρθολομαῖε,

Μέσα στὴν ἀναστάσιμη περίοδο, ποὺ καταυγάζεται ἀπὸ τὸ ἀνέσπερο φῶς, τὸ προελθὸν ἐκ τοῦ θεοδέγμονος τάφου, «ἡ χάρις τοῦ ἁγίου Πνεύματος ἡμᾶς συνήγαγε» στὴ θεοδόξαστη αὐτὴν Πόλη, τὴν ἔνδοξη Κωνσταντινούπολη, γιὰ νὰ δώσουμε τὴ μαρτυρία τῆς ἑνότητος καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ἀναστάντι ἀκαταλύτου ἀγάπης μας.

Καὶ ἤδη, «τὴν τρισυπόστατον Θεότητα προσκυνήσαντες», κατὰ τὴν ἱερὰ αὐτὴ συλλειτουργία μας, ὁμολογήσαμε τὴν σῴζουσαν κοινὴν πίστιν τῶν Ὀρθοδόξων. Ἀξιωθέντες τοῦ Δείπνου τοῦ Κυρίου τοῦ Μυστικοῦ, καὶ εὐχηθέντες «ἐκτυπώτερον Αὐτοῦ μετασχεῖν ἐν τῇ ἀνεσπέρῳ ἡμέρᾳ τῆς βασιλείας Του», ἐκφράζουμε τὶς ὁλοκάρδιες εὐχαριστίες μας γιὰ τοὺς θερμοὺς λόγους τῆς ἀγάπης Σας.

Κάθε Θεία Λειτουργία, ὅπου καί ἂν τελεῖται, σὲ μεγαλοπρεπεῖς καθεδρικοὺς ναοὺς ἢ σὲ φτωχὲς καλύβες, καὶ σὲ ὁποιοδήποτε μέρος τῆς γῆς, ἔχει τὸ ἴδιο μυστικὸ μεγαλεῖο. Ὅταν ὅμως λειτουργεῖ κανεὶς στὴν Κωνσταντινούπολη, καὶ ἰδιαίτερα στὴν ἱστορικὴ καὶ περίπυστη Μονὴ τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς Βαλουκλῆ, αὐθόρμητα ἡ σκέψη του στρέφεται πίσω καὶ ἀγκαλιάζει τὸ παρελθόν. Συνομιλεῖ μὲ τοὺς αἰῶνες, συναγάλλεται μὲ τοὺς εὐκλεεῖς προγόνους του, αὐτοὺς ποὺ χρημάτισαν δαδοῦχοι τῆς πίστεως καὶ τοῦ ἔθνους.

Σήμερα κορυφώνονται στὸν χῶρο τοῦτο τὰ ἔντονα συναισθήματα ποὺ μᾶς κατακλύζουν ἀπὸ προχθές, ποὺ πατήσαμε τὰ ἱερὰ χώματα τῆς Βασιλεύουσας πόλης τῆς καρδιᾶς μας.

Καί, πράγματι, Παναγιώτατε! Ἡ ἐπίσκεψή μας ἐδῶ δὲν συγκρίνεται μὲ ὁποιαδήποτε ἐπίσκεψή μας σὲ ὁποιαδήποτε ἄλλη Ἐκκλησία. Οὔτε καὶ ὁ Προκαθήμενος ὁποιασδήποτε ἄλλης Ἐκκλησίας, παρὰ τὴν κοινὴ πίστη καὶ τὸ μεγάλο σεβασμὸ πρὸς τὸ πρόσωπό Σας καὶ τὴν πρωτόθρονη Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, θὰ μποροῦσε νὰ νιώσει τὰ συναισθήματα, ποὺ κατακλύζουν ἐμᾶς σήμερα. Κοινὴ ἐθνικὴ φύτρα, ὑπερχιλιετὲς κοινὸν ἔνδοξο παρελθόν, κοινοὶ ἀκολουθήσαντες ἀσέληνοι αἰῶνες δουλείας, περιπέτειες καὶ παθήματα καὶ κοινὲς ἰδιοτροπίες τῆς Ἱστορίας, δημιουργοῦν μέσα μας μίαν ἰδιάζουσα κατάσταση.

Ἤλθαμε, σήμερα, ὡς προσκυνηταὶ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τοῦ Πρωτοκλήτου μαθητοῦ τοῦ Χριστοῦ, τοῦ ἱδρυτοῦ καὶ προστάτου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Ἤλθαμε νὰ χαιρετήσουμε, ἐν εὐλαβείᾳ, Ἐσᾶς, τὸν διάδοχο τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου καὶ τοῦ Φωτίου τοῦ Ὁμολογητοῦ, τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην, τὴν «ζῶσαν καὶ ἔμψυχον εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ», τὸν Σίμωνα τὸν Κυρηναῖον τὸν αἴροντα τὸν σταυρὸν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ ποιμνίου Του, καὶ νὰ ζητήσουμε τὶς θεοπειθεῖς εὐχές Σας.

Ἤλθαμε ταπεινοὶ προσκυνηταὶ τῶν Ἐκκλησιῶν, τῶν «εἰς Ἔφεσον καὶ εἰς Σμύρναν καὶ εἰς Πέργαμον καὶ εἰς Θυάτειρα καὶ εἰς Σάρδεις καὶ εἰς Φιλαδέλφειαν καὶ εἰς Λαοδίκειαν» (Ἀποκ. 1,11), τῶν ὁποίων, κρίμασιν οἷς οἶδε Κύριος, «ἐκινήθη ἡ λυχνία ἐκ τοῦ τόπου αὐτῆς» (πρβλ. Ἀποκ. 2,5).

Ἤλθαμε νὰ χαιρετήσουμε τοὺς «ἀπ’ αἰῶνος νεκρούς», τὰ σώματα τῶν ὁποίων λιπαίνουν τοὺς τόπους τῶν ὀνείρων μας, τοὺς Χριστιανοὺς «Πόντου, Γαλατίας, Καππαδοκίας, Ἀσίας καὶ Βιθυνίας» (Α΄ Πέτρ. 1,1).

Ἤλθαμε νὰ προσκυνήσουμε καὶ νὰ κλάψουμε στὴν Ἁγία Σοφία, στὴ Μονὴ τῆς Χώρας, στὴ Μονὴ τοῦ Στουδίου. Νὰ ψηλαφήσουμε τὰ πάθη τῆς Φυλῆς μας, νὰ ὑποκλιθοῦμε στοὺς λίγους, ποὺ ἐναπέμειναν ἐδῶ, σ’ αὐτοὺς ποὺ ὅρισαν στὴ ζωή τους νὰ φυλάσσουν Θερμοπύλες.

Ἤλθαμε νὰ ἐκφράσουμε τὴ βεβαιότητα καὶ τὴν πίστη μας ὅτι, παρὰ τὶς περιπέτειες τῆς Ἱστορίας καὶ τὶς δυσκολίες τῶν καιρῶν, θὰ ἀνατείλουν καλύτερες μέρες καὶ γιὰ τὸν σεβάσμιο αὐτὸ θεσμό, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅσους τὸν ὑπηρετοῦν. Οἱ δρόμοι ποὺ ἐπιλέγει ὁ Θεὸς καὶ οἱ νόμοι ποὺ χρησιμοποιεῖ, οὔτε ταυτίζονται, οὔτε καὶ ὁμοιάζουν μὲ τοὺς δικούς μας. «Οὐ γὰρ εἰσὶν αἱ βουλαί μου ὥσπερ αἱ βουλαὶ ὑμῶν» (Ἠσ.55,8), λέγει ὁ Θεός. Οἱ βουλὲς τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξιχνίαστες καὶ τὰ σχέδιά Του ἀπρόσιτα στὴ λογική μας. Ὁ Θεὸς «δύναται καὶ ἐκ τῶν λίθων ἐγεῖραι τέκνα τῷ Ἀβραάμ» (Ματθ. 3,9). Δύναται «ἀναγαγεῖν ἐκ τῶν τάφων τὸν λαόν Του» (Ἰεζ. 37,13), ἀπὸ μία σπίθα νὰ ἀνάψει πυρκαγιές.

Μᾶς διαβεβαιώνει πρὸς τοῦτο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ ἡ εἰδικὴ γιορτὴ τῶν Μυροφόρων, ποὺ ἐπιτελοῦμε σήμερα. Ἡ Ἀνάσταση εἶναι ἡ τρανότερη ἀπόδειξη ὅτι «μείζων ὁ ἐν ἡμῖν ἢ ὁ ἐν τῷ κόσμῳ» (Πρβλ. Α΄ Ἰω. 4,4). Καί ὅτι οἱ δοκιμασίες τῶν ἀνθρώπων εἶναι προσωρινές. Ἡ σιωπὴ τοῦ Θεοῦ εἶναι πρόσκαιρη. Ὅπως τελικὴ ἔκβαση τοῦ θείου πάθους ἦταν ἡ νίκη καὶ ὁ θρίαμβος, ἔτσι θὰ συμβεῖ καὶ μ’ ἐμᾶς καὶ μὲ τὴν ἱερὰν αὐτὴν καθέδρα καὶ τὸν ἐνταῦθα λαὸν τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ μὲ τὸν Κυπριακὸ λαό. Ἡ ἑορτὴ τῶν Μυροφόρων, ἀπὸ τὴν ἄλλη, διαμηνύει ὅτι ἡ ἀνθρώπινη λογική, ποὺ μελετᾷ τοὺς συσχετισμοὺς δυνάμεων καὶ τὰ διαπλεκόμενα συμφέροντα τῶν ἰσχυρῶν, δὲν μπορεῖ νὰ ἐξηγήσει τὰ μυστήρια τοῦ Θεοῦ, ἀλλ’ οὔτε καὶ τοῦ κόσμου τούτου. Οἱ Μυροφόρες ἦλθαν πρὸς τὸν τάφο, παραμερίζοντας τὶς ἀντιρρήσεις τῆς λογικῆς. Ἡ λογικὴ ἔλεγε ὅτι τὸ ἐγχείρημα ἦταν ἀδύνατο. Ὁ λίθος τοῦ μνημείου τεράστιος, οἱ φύλακες παρόντες, ὁ φόβος παντοῦ. Καὶ ὅμως ὁ λίθος ἐκυλίσθη, ὁ τάφος ἀνεῴχθη, ὁ Χριστὸς ἠγέρθη. Ἡ Ἀνάσταση ἀνέτειλεν ἔξω ἀπὸ τὰ ἀνθρώπινα μέτρα καὶ τοὺς ἀνθρώπινους ὑπολογισμούς. Καὶ ἐμεῖς βιώνουμε, τώρα, τὴν ταπείνωση, τὸν φόβο γιὰ τὸ μέλλον, τοὺς ποικίλους περιορισμούς. Πιστεύοντας, ὅμως, στὴν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ὑπερβαίνουμε τὰ ἐμπόδια, ποὺ θέτει ἡ λογική μας καὶ προσβλέπουμε μὲ αἰσιοδοξία στὸ μέλλον.

Παναγιώτατε, «ἐν τῷ ναῷ τούτῳ ἑστῶτες», σήμερον, «ἐν οὐρανῷ ἑστάναι νομίζομεν». Αἰσθανόμαστε συμπροσευχομένους εὐσεβεῖς Βασιλεῖς, εὐλαβεῖς Πατριάρχες καὶ Ἀρχιερεῖς, πλῆθος μαρτύρων καὶ ἀσκητῶν, οἱ ὁποῖοι, ἄλλοι «ἐν μαρτυρίῳ», ἄλλοι «ἐν μαρτυρίᾳ», καὶ ἄλλοι «ταῖς τῶν δακρύων αὐτῶν ροαῖς καὶ τοῖς ἐκ βάθους στεναγμοῖς» ἐκαλλιέργησαν πνευματικὰ τὸ ἔδαφος τῆς περιοχῆς καὶ ἔδωσαν «καρπὸν ἑκατονταπλασίονα».

Ἐνωτιζόμαστε, ἀπὸ προχθές, φωνὲς ἀπὸ τὸ παρελθόν. Συγκλονιζόμαστε ἀπὸ ἱερὲς ἐνθυμήσεις. Νιώθουμε ρῖγος ἀπὸ τὸ πλῆθος τῶν ἱστορικῶν ἀναμνήσεων. Ψηλαφοῦμε τὴν ἄμαχον προστασίαν τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, ἐφαπλουμένην ἐπὶ τὴν Πόλιν καὶ τὸν λαό της. Βλέπουμε τοὺς Θεοφόρους Πατέρας νὰ συνέρχονται «θεαρχίῳ νεύματι» στὴν Πόλιν αὐτή, στὴ γειτονικὴ Χαλκηδόνα καὶ εἰς τάς μακρύτερον κειμένας Νίκαιαν καὶ Ἔφεσον, νὰ ἀπελαύνουν «τοὺς βαρεῖς καὶ λοιμώδεις λύκους», νὰ ἐκθέτουν «ὅρον θεοδίδακτον» καὶ νὰ ὀρθοτομοῦν τὸν λόγον τῆς ἀληθείας.

Γιὰ τὴν εὐκαιρία πού μᾶς δίνετε γιὰ ὅλα αὐτά, Παναγιώτατε, τόσο ἐμεῖς, ὅσο καὶ ἡ συνοδεία μας, Σᾶς εὐχαριστοῦμε ἰδιαίτερα.

Εἶναι φυσικό, κατὰ τὶς στιγμὲς αὐτὲς τῆς μέγιστης πνευματικῆς συγκίνησης, τώρα ποὺ μὲ τὴν ἱερουργία τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας γευθήκαμε τοῦ Ἄρτου τῆς ζωῆς, ὁ ὁποῖος κατὰ τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο «τὴν ζωὴν ἡμῶν συγκροτεῖ καὶ ταύτην καὶ τὴν μέλλουσαν», τώρα ποὺ διὰ τοῦ Χριστοῦ γίναμε «ἕν, ἐν ἀλλήλοις», εἶναι φυσικό, ἐπαναλαμβάνουμε, νὰ φέρουμε στὴ μνήμη μας καὶ νὰ ἐκθέσουμε, ἐν συντομίᾳ, τοὺς ἱστορικοὺς δεσμοὺς ποὺ ἀνέκαθεν συνδέουν τὶς Ἐκκλησίες μας.

Στὴν Κύπρο, ὅπως γνωρίζετε, Παναγιώτατε, τελεσιουργεῖται τὸ μυστήριο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων καὶ ἱερουργεῖται τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Κυρίου ἀδιάκοπα, ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τοῦ Χριστιανισμοῦ μέχρι καὶ σήμερα. Στὴν ἰδιαίτερη πατρίδα μας ἡ ἐν Χριστῷ ἀποκάλυψη καὶ σωτηρία, ποὺ κήρυξαν οἱ Ἀπόστολοι Βαρνάβας καὶ Παῦλος, συνεπικουρούμενοι καὶ ἀπὸ τὸν Μᾶρκον, τὸ 45 μ.Χ., βρῆκαν ἀπ’ ἀρχῆς γόνιμο ἔδαφος καὶ ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὡς «ἄμπελος εὐκληματοῦσα», κάλυψε κάθε σπιθαμὴ τοῦ ἐδάφους της. Γιὰ δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, ἡ Ἐκκλησία μας, ἡ Ἐκκλησία τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, πολλὲς φορὲς μέσα ἀπὸ δύσκολες καὶ ἀντίξοες συνθῆκες, πρόσφερε, καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ προσφέρει, τοὺς καρποὺς τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καὶ δράσης της.

Παρὰ τὸ μικρὸ μέγεθός της, ἡ Ἐκκλησία μας βρέθηκε πάντα παροῦσα στὰ ἐκκλησιαστικὰ δρώμενα. Πῆρε μέρος σ’ ὅλες τὶς Οἰκουμενικὲς Συνόδους καὶ διέπρεψε ἐπ’ ἁγιότητι καὶ ἀρετῇ. Ἔδωσε, ἐκτὸς ἀπὸ τὸν Βαρνάβα, καί ἄλλους πολλοὺς ἁγίους, παγχριστιανικῆς ἐμβέλειας, ὅπως εἶναι ὁ Σπυρίδων ὁ Τριμυθοῦντος, ὁ Ἐπιφάνιος ὁ Κωνσταντίας, ὁ Ἰωάννης ὁ Ἐλεήμων, ὁ Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος. Ὅλοι αὐτοὶ συναγάλλονται σήμερα μαζὶ μὲ τοὺς κατ’ ἐξοχὴν ἁγίους τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τὸν Ἀπόστολο Ἀνδρέα, τὸν Στάχυν, τὸν Γρηγόριο τὸν Θεολόγο, τὸν Ἰωάννη τὸν Χρυσόστομο, τὸν Φώτιο, τὸν Ταράσιο, τὸν Γερμανὸ καὶ τόσους ἄλλους, ὁρῶντες τὴν πρώτην ἐπίσημη ἐπίσκεψη Προκαθημένου τῆς Κυπριακῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Μακριὰ ἀπὸ τὴ Βασιλεύουσα, καί ἀπομονωμένη ἀπὸ τὸν ὑπόλοιπο ἐθνικὸ κορμό, ἡ Κύπρος συνάντησε πολλὲς περιπέτειες στὴν ἱστορικὴ πορεία της. Καί ἡ Ἐκκλησία μας, περιβεβλημένη μὲ εἰδικὰ αὐτοκρατορικὰ προνόμια, γιὰ αἰῶνες ἐβάστασε, καὶ ἐξακολουθεῖ νὰ βαστάζει, τὸν σταυρὸ τοῦ μαρτυρίου τοῦ πληρώματός της. Τὸ βάρος τῆς σημερινῆς ἐπαχθοῦς δουλείας μας μόνον Ἐσεῖς μπορεῖτε νὰ ἀντιληφθεῖτε πλήρως.

Ἐν ἡμέραις θλίψεων καὶ δοκιμασιῶν, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἔτεινε πρὸς τὴν Κυπριακὴ Ἐκκλησία, πάντοτε, χεῖρα βοηθείας. Ἂν σὲ ἄλλους λαοὺς μετέδωσε τὸν Χριστιανισμὸ καὶ σὲ ἄλλους πρόσφερε ἀλφάβητο, τέχνες καὶ πολιτισμό, σὲ μᾶς πρόσφερε, πολλάκις, ἀνακούφιση καὶ προστασία, γιὰ κάποιο διάστημα, μάλιστα, καὶ φιλοξενία ὁλόκληρου τοῦ λαοῦ μας στὴν περιοχὴ τοῦ Ἑλλησπόντου, στὴ Νέα Ἰουστινιανούπολη. Εὐχαριστοῦμε γιὰ ὅλα αὐτὰ βαθύτατα.

Ἡ προσφορὰ τοῦ Οἰκουμενικοῦ αὐτοῦ Θρόνου πού, ὡς λυχνία, μεταδίδει, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ εὐσεβοῦς βασιλέως καὶ Ἰσαποστόλου Κωνσταντίνου, «τοῖς ἐγγὺς καὶ τοῖς μακράν» τὸ ἀνέσπερο φῶς τῆς Ὀρθόδοξης πίστης μας, εἶναι ἀνυπολόγιστη. Ἡ ἀκριβὴς διατύπωση τῶν δογμάτων, ἀπὸ τοῦ Χριστολογικοῦ μέχρι καὶ τοῦ δόγματος περὶ διακρίσεως θείας Οὐσίας καὶ θείων Ἐνεργειῶν, εἶναι ἔργο δικό του. Μὰ καὶ ἡ ἀνάπτυξη καὶ διαφύλαξη τῆς λειτουργικῆς τάξης, ποὺ ἔχει κατὰ τὸν ἅγιο Συμεὼν Θεσσαλονίκης «τὸ τῶν θείων ἀπ’ ἀρχῆς παραδόσεων ἀπαράθραυστον», πάλιν ἀπὸ τὸν πάνσεπτο αὐτὸν Θρόνο ἐπετεύχθη. Καί ἡ διάσωση τοῦ Γένους μας, σὲ ὧρες χαλεπές, στὴ Μεγάλη Ἐκκλησία ὀφείλεται, ἡ ὁποία ἀπέβη γι’ αὐτὸ ἡ ὄρνις ἡ ἐπισυνάγουσα «τὰ νοσσία ἑαυτῆς ὑπὸ τάς πτέρυγας» (Ματθ. 23,37).

Δὲν ἀγνοοῦμε, Παναγιώτατε, τὸ ἔργο ποὺ καὶ στὸν σημερινὸ κόσμο, μὲ τὰ πολλὰ ἐξειδικευμένα προβλήματα, ἐπιτελεῖ τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Οὔτε καὶ μᾶς διαφεύγει τὸ πολυσήμαντο ἔργο ποὺ Ἐσεῖς προσωπικὰ ἐπιτελεῖτε, ἐργαζόμενος μέρα καὶ νύκτα, σὲ πλείστους ὅσους τομεῖς ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ καὶ τοῦ σύμπαντος κόσμου.

Ἐκτιμοῦμε τὴ μεγάλη προσπάθειά Σας γιὰ ἀναθέρμανση καὶ πρόοδο τῶν θεολογικῶν διαλόγων μὲ τὶς ἄλλες Ἐκκλησίες, καθὼς καὶ τὴν ἐνεργὸ ἀνάμειξή Σας στὶς προσπάθειες καταλλαγῆς καὶ συνεννόησης τῶν ἀνθρώπων, ποὺ ἀνήκουν σὲ διαφορετικὲς θρησκεῖες.

Στὸ σύγχρονο κόσμο, τὸ στίγμα τοῦ ὁποίου, παρὰ τὴν τεράστια πρόοδο σὲ πολλοὺς τομεῖς τῆς Ἐπιστήμης καὶ τῆς Τεχνολογίας, προσδιορίζεται ἀπὸ τὴν ὑποχώρηση τῶν ἀξιῶν καὶ τὴ συνεχῶς αὐξανόμενη εἰδωλοποίηση παθῶν καὶ ἐπιθυμιῶν, ἡ εὐθύνη μας, ὡς Ποιμένων, γίνεται ἀκόμη πιὸ μεγάλη. Ὀφείλουμε νὰ πορευθοῦμε «ἔμπροσθεν τοῦ ποιμνίου», παρέχοντας τὸν ἑαυτό μας «ἐν λόγοις καὶ ἔργοις», παράδειγμα πρὸς μίμηση. Θεωροῦμε τὸν ἑαυτό μας εὐνοημένο ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ γιὰ τὴν εὐκαιρία ποὺ μᾶς παρέχεται νὰ συζητήσουμε μαζί Σας, Παναγιώτατε, τὰ κρίσιμα αὐτὰ προβλήματα ποὺ ἀπασχολοῦν καὶ τοὺς πιστοὺς τῶν δύο Ἐκκλησιῶν μας, ἀλλὰ καὶ ὁλόκληρο τὸν κόσμο.

Μὲ τέτοια αἰσθήματα ἤλθαμε στὴ θεοφρούρητη Πόλη Σας, Παναγιώτατε. Καὶ μὲ τέτοια αἰσθήματα ἀγάπης καὶ τιμῆς Σᾶς περιβάλλουμε. Παρακαλοῦμε τὸν Θεὸ νὰ χαρίζει σ’ Ἐσᾶς μὲν προσωπικά, σταθερὰν ὑγεία καὶ ἀκμὴ δυνάμεων, στὴ δὲ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως εὐστάθεια, γρήγορη ἀπαλλαγή ἀπὸ τὰ δεινὰ καὶ τὶς δυσκολίες καὶ κάθε εὐλογία, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς ὅλης Ὀρθοδοξίας. Σᾶς μεταφέρουμε τὴν υἱϊκὴ ἀγάπη καὶ τὸν ἀπέραντο σεβασμὸ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τοῦ κλήρου καὶ ὁλόκληρου τοῦ Κυπριακοῦ λαοῦ, ὁ ὁποῖος ἀναμένει, ὅποτε Ἐσεῖς κρίνετε τὸν χρόνο κατάλληλο, νὰ τὸν ἐπισκεφθεῖτε καὶ νὰ τὸν εὐλογήσετε.

Δεχθεῖτε, ὡς ἐλάχιστο δεῖγμα τῆς μεγάλης ἀγάπης καὶ ἐκτίμησής μας, πρὸς τὸ πρόσωπό Σας, τὸ συμβολικὸ αὐτὸ δῶρο, ὡς ἀγαθὴ ἀνάμνηση τῆς εἰρηνικῆς ἐπίσκεψής μας ἐδῶ, μετὰ τῆς τιμίας συνοδείας μας.

18 Ἀπριλίου 2010.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟ ΣΥΛΛΕΙΤΟΥΡΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟ ΚΥΠΡΟΥ


φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος,
τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
κατά τό συλλείτουργον μετά τοῦ Μακ. Ἀρχιεπισκόπου
Κύπρου κ. κ. Χρυσοστόμου
(Ἱερά Μονή Ζωοδόχου Πηγῆς Βαλουκλῆ,
Κυριακή τῶν Μυροφόρων, 18 Ἀπριλίου 2010)

Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Νέας Ἰουστινιανῆς καὶ πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομε,

Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Εὐλογημένα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας,

Χριστὸς ἀνέστη!

Ἡ ἐφετεινὴ Κυριακὴ τῶν Μυροφόρων σφραγίζεται χαρμοσύνως ἀπὸ τὴν παρουσίαν ἐν Κωνσταντινουπόλει τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου, εἰς τὰ πλαίσια τῆς πρώτης εἰς τὴν ἐκκλησιαστικὴν ἱστορίαν τῶν κάτω χρόνων εἰρηνικῆς ἐπισκέψεως Προκαθημένου τῆς ἁγιωτάτης Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας Κύπρου εἰς τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον. Καλῶς ἤλθετε, Μακαριώτατε καὶ πολυφίλητε Ἀδελφέ, εἰς τἠν ἕδραν τῆς πρωτευθύνου Μητρὸς Ἐκκλησίας! Καλῶς ἤλθετε εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, τοῦ σκήπτρου τῆς ὁποίας ἐνθύμιον τιμαλφὲς ὡς βακτηρίαν κρατεῖτε, κατὰ τὰ ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου Αὐτοκράτορος Ζήνωνος παραχωρηθέντα προνόμια εἰς τὸν προκάτοχόν Σας ἀοίδιμον Ἀνθέμιον! Καλῶς ἤλθετε εἰς τὴν ἱστορικὴν ταύτην Πατριαρχικὴν Μονὴν τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, εἰς τὰς αὐλὰς τῆς ὁποίας στοιχεῖα μεγάλα τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Γένους ἀναπαύονται! Καλῶς ἤλθετε μετὰ τῆς τιμίας Συνοδείας Σας ἐν μέσῳ ἡμῶν τῶν εἰλικρινῶς ἀγαπώντων καὶ Ὑμᾶς καὶ τὸ ποίμνιόν Σας καὶ τὴν Κύπρον! «Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες [ὑμῶν] τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά»! (Ρωμ. 10, 15).
Ἡ ἁγιοτόκος νῆσος τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα, ἀδελφοί, ἡ Κύπρος τοῦ φίλου τοῦ Χριστοῦ Ἁγίου Λαζάρου, τῶν Ἁγίων Ἡρακλειδίου Ταμασοῦ, Δημητριανοῦ Χύτρων, Σπυρίδωνος Τριμυθοῦντος, Ἐπιφανίου Κωνσταντίας, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμονος Πατριάρχου Ἀλεξανδρείας, Νεοφύτου τοῦ Ἐγκλείστου καὶ πλειάδος ἄλλων διακεκριμένων Ἁγίων καὶ ἐκκλησιαστικῶν ἀναστημάτων, ἔδωκε παλαιότερον καὶ εἰς τὸν καθ’ ἡμᾶς ἁγιώτατον Ἀποστολικὸν Θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως τέσσαρας Οἰκουμενικοὺς Πατριάρχας: Παῦλον τὸν Δ΄ (775-780), ἄνδρα λόγιον καὶ λίαν ἐνάρετον, Νικόλαον Δ΄τὸν Μουζάλαν (1147-1151), ἐπίσης λόγιον, ὁ ὁποῖος Ἀρχιεπίσκοπος Κύπρου ὤν ἐξελέγη Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης, Γρηγόριον τὸν Β΄ (1282-1285), ἱκανὸν δογματικὸν Θεολόγον, καὶ Γεράσιμον τὸν Γ’, (1794-1797), ἐνῷ ὑπῆρξεν εἰς δυσχειμέρους ἐποχὰς καὶ τόπος ἐξορίας δύο Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως: Παρθενίου τοῦ Β΄ (1646) καὶ Παρθενίου τοῦ Δ΄(1774), οἱ ὁποῖοι μετέφεραν εἰς τὴν Μεγαλόνησον τὴν εὐλογίαν, τὴν στοργήν, ἀλλὰ καὶ τὴν πεῖραν τῆς πολυπαθοῦς Μητρὸς Ἐκκλησίας. Τὰ ἐν τῇ Μεγαλονήσῳ τρία μεγαλώνυμα Πατριαρχικὰ Σταυροπήγια, τοῦ Κύκκου, τοῦ Μαχαιρᾶ καὶ τοῦ Ἁγίου Νεοφύτου, μαρτυροῦν τὸν μεταξὺ Κωνσταντινουπόλεως καὶ Κύπρου πνευματικὸν σύνδεσμον. Χαιρόμεθα δὲ ἰδιαιτέρως διότι, πλὴν τοῦ Ἱερωτάτου Μητροπολίτου Πάφου κ. Γεωργίου καὶ τοῦ ἀδελφοῦ ἁγίου Καρπασίας κ. Χριστοφόρου, εἰς τὴν Συνοδείαν τοῦ Μακαριωτάτου περιλαμβάνεται καὶ ὁ Ἡγούμενος τοῦ τρίτου ἐξ αὐτῶν Θεοφιλέστατος Χωρεπίσκοπος Χύτρων κ. Λεόντιος.


Ὅμως, οἱ δεσμοὶ τῆς Κύπρου μὲ τὴν Βασιλεύουσαν εἶναι ἀκόμη βαθύτεροι:
Πέραν τοῦ ὁμοδόξου τῆς πίστεως ὑπάρχει καὶ τὸ ὅμαιμον, καὶ τὸ ὁμόφυλον, καὶ τὸ ὁμόγλωσσον, καὶ τὸ κοινὸν τῆς Παραδόσεως, τῶν ἱερῶν ἠθῶν καὶ τῶν τιμίων παθῶν τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους. Παράλληλοι Κυρηναῖοι, παραλλήλων σταυρῶν, ἀλλὰ καὶ κοινωνοὶ τῆς ἰδίας ζωηφόρου ἀναστάσεως! Εἴμεθα ἀπὸ πάσης πλευρᾶς «ἕν σῶμα καὶ ἕν πνεῦμα, καθὼς καὶ ἐκλήθημεν ἐν μιᾷ ἐλπίδι τῆς κλήσεως ἡμῶν» (πρβλ. Ἐφεσ. 4, 4). Κύτταρα ἅπαντες τοῦ ἐκ νεκρῶν ἀναστάντος καὶ αἰωνίως ζῶντος Σώματος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀλλὰ καὶ ταυτοχρόνως τέκνα γνήσια τῆς καλλιγόνου μητρὸς Ρωμηοσύνης! Οὕτω σήμερον, ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ ἐν μέσῳ ἡμῶν τοῦ διαδόχου τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα καὶ τῆς τιμίας Συνοδείας αὐτοῦ, δυνάμεθα νὰ ἀναφωνήσωμεν μετὰ τοῦ ψαλμῳδοῦ: «ἰδοὺ δὴ τί καλόν, ἤ τί τερπνόν, ἀλλ’ ἤ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό»! (Ψαλμ. 132, 1).
Ἀδελφικῶς ἐκοινωνήσαμεν πρὸ ὀλίγου τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου τῆς Ζωῆς, ὅπως καὶ ἀδελφικῶς ἀπὸ κοινοῦ ἐπίομεν καὶ πίνομεν τὰ ποτήρια τῶν συστροφῶν τῆς ἱστορίας. Ψάλλοντες τὸ σημερινὸν ἀπολυτίκιον: «ὅτε κατῆλθες πρὸς τὸν θάνατον ἡ Ζωὴ ἡ ἀθάνατος, τότε τὸν ᾅδην ἐνέκρωσας τῇ ἀστραπῇ τῆς Θεότητος», ὁμολογοῦμεν τὴν ἀκλόνητον ἡμῶν πίστιν εἰς τὸν ἐπισκέπτην τῶν «ἐν φυλακῇ πνευμάτων» (Α΄Πέτρ. 3: 19) καὶ ἐγείροντα τοὺς νεκροὺς Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ στερεούμεθα εἰς τὴν βεβαιότητα ὅτι καὶ τοὺς ζοφεροὺς κευθμῶνας τῆς ἀνθρωπίνης Ἱστορίας ἐπισκέπτεται ὁ Ἐλευθερωτὴς Χριστὸς καὶ ἐκ τοῦ σκότους τῶν περιστάσεων αὐτῆς ἐξάγει τοὺς πιστούς, χαριζόμενος φῶς λυτρώσεως, δικαιοσύνης καὶ ζωῆς ἀκαταλύτου! Τούτου ἕνεκεν, οὐδέποτε παραιτούμεθα τῆς ἐλπίδος, ἀλλ’ ἀγωνιζόμεθα, «ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς,... ἐν ἀκαταστασίαις, ..., ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ» (Β΄ Κορ. 6: 4-7). Καὶ ἰδοὺ ἡ παρὰ τοῦ Ἀναστάντος ἐπιβράβευσις τῆς τοιαύτης ἡμῶν πίστεως καὶ στάσεως ζωῆς: Ὑπάρχομεν! «Ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνήσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν, ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες, ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες» (Β΄ Κορ. 6: 9-10). Ὑπάρχομεν καὶ καταγγέλλομεν εἰς τὸν κόσμον τὴν Ἀνάστασιν! Ὑπάρχομεν καὶ σαλπίζομεν τὴν βεβαιότητα τῆς ἐλπίδος! Ὑπάρχομεν καὶ κηρύσσομεν τὴν ἐνυπόστατον Ἀλήθειαν καὶ Ζωήν! Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν!


Μακαριώτατε καὶ πολυφίλητε Ἀδελφέ!

Αἱ ἡμέραι τὰς ὁποίας διέρχεται ὁ Χριστιανικὸς κόσμος καὶ ὁλόκληρος ἡ ἀνθρωπότης εἶναι ἐξόχως χαλεπαί. Ἡ σοβοῦσα παγκόσμιος κρίσις δὲν εἶναι μόνον οἰκονομική. Εἶναι πρωτίστως πνευματικὴ καὶ ἠθική, εἶναι κρίσις ἀξιῶν, εἶναι «ὕβρις» ἔναντι τοῦ Δημιουργοῦ καὶ τῆς ὅλης Δημιουργίας. Τοῦτο μεγεθύνει τὴν ἀδήριτον ἀνάγκην συστηματικῆς ἀδελφικῆς συνεργασίας πασῶν τῶν ἐπὶ μέρους ἁγιωτάτων Ἐκκλησιῶν «ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ἐν ἀγάπῃ ἀνυποκρίτῳ, ἐν λόγῳ ἀληθείας, ἐν δυνάμει Θεοῦ», (Β΄ Κορ. 6, 7), ὥστε νὰ δίδεται ἀπὸ κοινοῦ πειστικὴ ἡ μαρτυρία τοῦ Εὐαγγελίου, νὰ βοηθῆται οὐσιαστικῶς ἡ ἐν συγχύσει ὑπάρχουσα ἀνθρωπότης, νὰ ἀντιμετωπίζωνται ριζικῶς αἱ ποικιλώνυμοι κρίσεις, νὰ ἀπομονοῦται ὁ πάσης φύσεως φανατισμός, νὰ καλλιεργῆται πνεῦμα κατανοήσεως, εἰρήνης, φιλίας καὶ ἀλληλεγγύης μεταξὺ τῶν προσώπων καὶ τῶν λαῶν. Ἔχομεν ἐνώπιον ἡμῶν μακρὰν καὶ σκληρὰν ὁδόν, εἰς τὴν ὁποίαν καλούμεθα νὰ προχωρήσωμεν «ἐν σοφίᾳ» (πρβλ. Κολ. 4, 5), ἀλληλέγγυοι, «μιᾷ ψυχῇ, συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ Εὐαγγελίου» (Φιλιπ. 1, 27), «σύμψυχοι, τὸ ἕν φρονοῦντες», (Φιλιπ. 2, 2), κατὰ τὴν παραγγελίαν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.
Ταῦτα, Μακαριώτατε, μετὰ ἐκτενοῦς ἀγάπης καὶ βαθείας τιμῆς πρὸς τὸ προσφιλέστατον καὶ διακεκριμένον πρόσωπόν Σας. Mνημονεύετε, παρακαλοῦμεν, ἡμῶν, τῆς ἐνταῦθα ὁμογενείας, καὶ τῶν ἁπανταχοῦ τῆς γῆς τέκνων τοῦ καθ’ ἡμᾶς ἁγιωτάτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου εἰς τὰς θεοπειθεῖς προσευχάς Σας. Χριστὸς ἀνέστη! Τὸ φῶς τοῦ Ἀναστάντος νὰ φωτίζῃ τὴν Κύπρον καὶ τὰ φωτόμορφα τέκνα της, ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον!

4/20/2010

ΤΟ ΔΕΙΠΝΟ ΣΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΞΕΝΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΠΡΟΥ

Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Με την ευκαιρία της ειρηνικής επισκέψεως του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, ο Γενικός Πρόξενος Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Βασίλειος Μπορνόβας παρέθεσε, χθές βράδυ, δείπνο πρός τιμήν του.

Παρεκάθησαν ο Οικουμενικός Πατριάρχης, Ιεράρχες και κληρικοί των δύο Εκκλησιών και οι λαϊκοί συνοδοί του Αρχιεπισκόπου.



Ο Γενικός Πρόξενος σε προσφώνησή του χαιρέτισε ιδιαίτερα τον Αρχιεπίσκοπο για την τιμή της παρουσίας του, για πρώτη φορα στον Οίκο της Ελλάδος, στο κτηριακό αυτό κόσμημα στο Πέρα, στο ιστορικό κέντρο της Πόλης. Ευχήθηκε επίσης στον Κύπριο Πρωθιεράρχη το ταξίδι του να έχει γόνιμους καρπούς με το Οικουμενικό Πατριαρχείο καθώς και σε ευοίωνο μέλλον, με δίκαιη και βιώσιμη λύση του Κυπριακού.



Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Γενικό Πρόξενο για τη συμμετοχή του στη χαρά του Πατριαρχείου για την παρουσία του Αρχιεπισκόπου στην Πόλη, και αναφέρθηκε στον σεβασμό και την αγάπη που εξεδήλωσε ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος κατά την επίσκεψή του τώρα αλλά και ανέκαθεν προς την Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό Πατριαρχείο.



Από την πλευρά του ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος απευθυνόμενος στον Γενικό Πρόξενο αφού τον ευχαρίστησε, τόνισε ότι: ''Ως Κυπριακός λαός έχουμε εστραμμένα και νούν και καρδία προς την Ελλάδα'' ευχόμενος ''ό,τι καλό να δώσει ο Θεός, ώστε η Ελλάδα να βγει από το αδιέξοδο και ειδικά το οικονομικό, που έχει παρουσιασθεί''.
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου αναχώρησε σήμερα το πρωί από την Κωνσταντινούπολη για την Αθήνα και από εκεί για την Κύπρο.

4/19/2010

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ



Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Την Θεολογική Σχολή της Χάλκης επισκέφθηκε σήμερα ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Χρυσόστομος, ο οποίος συνοδευόμενος από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, ξεναγήθηκε στις σιωπηλές αίθουσες και τους άδειους κοιτώνες της από τον ηγουμενεύοντα της Μονής της Αγίας Τριάδας Μητροπολίτη Μοσχονησίων Απόστολο.
Οι δύο Προκαθήμενοι προσκύνησαν στο Ναό της Μονής και ακολούθως
ο Μοσχονησίων Απόστολος υποδέχθηκε τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου και την τιμία συνοδεία του στην αίθουσα τελετών της Χάλκης όπου βρίσκονται τα πορτραίτα Πατριαρχών, Ιεραρχών και Σχολαρχών της Σχολής.



«Ανηφορίζοντας προς την Θεολογική Σχολή της Χάλκης θεωρούσα την παρουσία μου εδώ ως μια χρεωστική παρουσία για να ανταποδώσω τα οφειλόμενα. Γνωρίζουμε την μεγάλη προσφορά της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης προς την Εκκλησία της Κύπρου, που και στις μέρες μας πολλοί Χαλκίτες θεολόγοι προσφέρουν ακόμη υπηρεσίες στην Εκκλησία της Κύπρου. Και ήρθαμε ακριβώς εδώ για να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον εκπρόσωπο της Σχολής και να ευχηθούμε το συντομότερο δυνατόν η Σχολή να ανοίξει τις πύλες της και να δεχθεί φοιτητές και μάλιστα από την Κύπρο. Θα είναι για εμάς, όχι μόνο για το Πατριαρχείο, αλλά και για την Εκκλησία της Κύπρου ευλογία Θεού να ανοίξει η Σχολή», σημείωσε ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου στην ομιλία του.
«Και εμείς πολλές φορές όταν ευρισκόμεθα με επισήμους τόσον ευρωπαίους, τόσον και από άλλες χώρες παραλληλίζουμε το θέμα της μικρής μας πατρίδος με τα προβλήματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Και τους θέτουμε το ερώτημα : “Ποιος είναι ο κίνδυνος της μεγάλης Τουρκίας από μια μικρή Θεολογική Σχολή που δεν πρόκειται να δεχθεί πάνω από 50 με 60 φοιτητές. Μήπως αυτοί αποτελούσαν κίνδυνο για την μεγάλη Τουρκία των 70-80 εκατομμυρίων;”. Και οι περισσότεροι χαμογελούν βέβαια όταν ακούν αυτούς τους παραλληλισμούς που κάνουμε» πρόσθεσε ο κ. Χρυσόστομος και είπε γεμάτος αισιοδοξία: «Θέλω να πιστεύω και με την αισιοδοξία που διατηρεί – καλώς κάνει και διατηρεί ο Παναγιώτατος, η Σχολή και θα ανοίξει και θα προσφέρει πολλά όχι μόνο στο Πατριαρχείο αλλά και στις άλλες αδελφές Εκκλησίες και ιδιαίτερα αυτό το πνεύμα το γνήσιο της Ορθοδοξίας που έχει καλλιεργηθεί εδώ».

4/18/2010

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ ΣΤΗΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ

Ρεπορτάζ - φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Με λαμπρότητα τελέστηκε σήμερα το πρωί, Κυριακή των Μυροφόρων, το συλλείτουργο του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου, ο οποίος κατάφερε τελικά να ξεπεράσει τα «φυσικά» εμπόδια και να ταξιδέψει στην Κωνσταντινούπολη. Με το συλλείτουργο των δύο προκαθημένων στην Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, όπου κατά παράδοση λειτουργεί ο Πατριάρχης την Κυριακή των Μυροφόρων, ξεκίνησε και η ειρηνική επίσκεψη του Αρχιεπισκόπου Χρυσοστόμου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, η πρώτη επίσκεψη Προκαθημένου της Εκκλησίας της Κύπρου ύστερα από πολλούς αιώνες.

Στο Συλλείτουργο παρέστησαν: ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Βασίλειος Μπορνόβας, οφφικιάλοι της Μ.τ.Χ.Ε. και πλήθος πιστών από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μετά την Θ. Λειτουργία ο Πατριάρχης τέλεσε Τρισάγιο στους τάφους των Πατριαρχών, αλλά και υπέρ πάντων των χριστιανών (στο Β' Κοιμητήριο της Μονής) και ακολούθησε δεξίωση προς τιμήν των δύο Προκαθημένων και των συνοδιών τους.

Κατά την δεξίωση ο Ηγουμενεύων της Ιεράς Μονής Βαλουκλή Μητροπολίτης Σασίμων Γεννάδιος, προσφώνησε τους Προκαθημένους και έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην επίσκεψη, για πρώτη φορά στην ιστορική Μονή, του Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου.

Ακολούθησαν ομιλίες του Αρχιεπισκόπου και του Πατριάρχου.



Τον Ναό - θρύλο της Αγίας Σοφίας, το σύμβολο της Ορθοδοξίας και του Βυζαντίου, που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο, επισκέφθηκε λίγο μετά τις 4 το απόγευμα ο Προκαθήμενος της Εκκλησίας της Κύπρου. Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος είχε εκφράσει την επιθυμία να επισκεφθεί την Αγία Σοφία παρά τον εξαιρετικά περιορισμένο χρόνο του, εξαιτίας της ανατροπής του προγράμματός του.
Άλλωστε το πρωί κατά το Συλλείτουργο είχε πει στην ομιλία του:

Ήρθαμε να προσκυνήσουμε και να κλάψουμε στην Αγία Σοφία...

Έτσι αμέσως μετά το επίσημο γεύμα στο Βαλουκλί ο κ. Χρυσόστομος αναχώρησε για το κέντρο της βυζαντινής Πόλης όπου ορθώνεται ο περίλαμπρος Ναός.

Για περισσότερη από μισή ώρα περιηγήθηκε στο Ναό και το υπερώο όπου συνήρχοντο οι Σύνοδοι και θαύμασε τα σωζόμενα ψηφιδωτά: την Δέηση (στην φωτό ο Αρχιεπίσκοπος και οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Κύπρου μπροστά στην μεγάλη αυτή σύνθεση), την Πλατυτέρα, το προσφάτως αποκαλυφθέν Χερουβείμ κ.α.