Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ κ. ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΘΡΟΝΙΚΗΣ ΕΟΡΤΗΣ

«Τόν κήρυκα τῆς πίστεως, καί ὑπηρέτην τοῦ Λόγου, Ἀνδρέαν εὐφημήσωμεν` οὗτος γάρ τούς ἀνθρώπους, ἐκ τοῦ βυθοῦ ἁλιεύει, ἀντί καλάμου τόν σταυρόν, ἐν ταῖς χερσί διακρατῶν, καί ὡς σπαρτίον χαλῶν τήν δύναμιν, ἐπανάγει τάς ψυχάς, ἀπό τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ, καί προσκομίζει τῷ Θεῷ δῶρον εὐπρόσδεκτον. Ἀεί τοῦτον πιστοί, σύν τῇ χορείᾳ τῶν Μαθητῶν τοῦ Χριστοῦ εὐφημήσωμεν, ἵνα πρεσβεύῃ αὐτῷ, ὅπως ἵλεως γένηται ἡμῖν, ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως».

(Δοξαστικόν Ὄρθρου Λ᾽ Νοεμβρίου)

Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

            Μέ πνευματική εὐφροσύνη συναχθήκαμε κατά τήν εὔσημον ταύτην ἡμέραν εἰς τό ἱερόν καί σεπτόν Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, διά νά τιμήσωμε κατά τρόπον θεοφιλῆ, «τόν μέγα κήρυκα τῆς πίστεως καί ὑπηρέτην τοῦ Λόγου», «τόν τῆς ἀνδρείας ἐπώνυμον θεηγόρον καί Μαθητῶν τόν πρωτόκλητον τοῦ Σωτῆρος». Συναχθήκαμε διά νά εὐφημήσωμε τόν σύναιμον τοῦ Πέτρου καί τόν ἱδρυτήν καί κραταιόν προστάτην τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως.

Ἀποτελεῖ ἰδιαιτέρα τιμή καί εὐλογία διά τήν ταπεινότητά μου ἡ ἀνάθεσις τῆς ὁμιλίας κατά τήν σημερινήν πανηγυρικήν εὐχαριστιακήν Σύναξιν. Εὐλογία, τήν ὁποίαν ὀφείλω εἰς τόν Πρωτόκλητον Ἀπόστολον Ἀνδρέα καί εἰς τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ.Βαρθολομαῖον, ὁ ὁποῖος εἶναι «καί τρόπου μέτοχος καί θρόνου διάδοχος» τοῦ μεγάλου Ἀποστόλου.

Ἔθεσα ὡς προοίμιον τῆς παρούσης ὁμιλίας τό Δοξαστικόν τοῦ Ὄρθρου τῆς 30ης Νοεμβρίου. Εἰς τόν ὑπέροχον αὐτόν ὕμνο, ὁ ἱερός ὑμνογράφος περιγράφει μέ περισσή δεξιοτεχνία τήν δρᾶσιν καί τό ἔργον τοῦ Πρωτοκλήτου. Ὁ Ἀνδρέας ἦταν ἁλιέας. Ὡς Ἀπόστολος, ὅμως, ἀντί διά τό ἁλιευτικό καλάμι κρατᾶ εἰς τάς χεῖρας του τόν Σταυρόν καί μέ αὐτόν «τούς ἀνθρώπους ἐκ τοῦ βυθοῦ ἁλιεύει...καί ἐπανάγει τάς ψυχάς, ἀπό τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ, καί προσκομίζει τῷ Θεῷ δῶρον εὐπρόσδεκτον». Ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ εἶναι τό θεμέλιον τῆς ἁγίας βιοτῆς ἀλλά καί τοῦ γιγαντιαίου ἀποστολικοῦ ἔργου τοῦ Ἀνδρέου. Διά νά κατανοήσωμε τό σταυρικόν ἦθος πού μᾶς διδάσκῃ ὁ μέγας Ἀπόστολος, πρέπει νά μελετήσωμε μέ προσοχή τά ὅσα ἡ Ἁγία Γραφή  καί ἡ ἱερά Παράδοσις διασώζουν διά τό σεπτόν πρόσωπόν του.

Διά τήν πνευματικήν μας ὠφέλεια ἐπέλεξα τρεῖς σημαντικάς στιγμάς τῆς ζωῆς τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου, τρεῖς μεγαλειώδεις σταθμούς.

Ὁ πρῶτος σταθμός εἶναι τά ρεῖθρα τοῦ Ἱορδάνου. Ὁ ἁλιέας ἀπό τήν Βηθσαϊδά, ἀφήνει τήν λίμνη τῆς Γαλιλαίας καί ἔρχεται εἰς τήν ἔρημον τοῦ Ἱορδάνου. Ὁ Ἀνδρέας ἦταν ὀλιγογράμματος ἀλλά εὐσεβής καί πιστός καί ἡ καρδία του φλεγόταν ἀπό ἀγάπη πρός τόν Θεό. Διά τοῦτο ἑλκύεται ἀπό τό κήρυγμα μετανοίας τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ καί ἐντάσσεται μέ προθυμία εἰς τόν κύκλον τῶν στενότερων μαθητῶν του. Μαθητεύει πλησίον τοῦ ἀσκητοῦ Προφήτου καί διδάσκεται οὐχί μόνον διά τῶν λόγων ἀλλά καί διά τοῦ παραδείγματος ὅτι ἡ μετάνοια καί ἡ θεογνωσία εἶναι καρποί τῆς ἀσκήσεως καί τῆς ταπεινώσεως. Ὅταν ὁ τίμιος Πρόδρομος κατόπιν θεϊκῆς ἀποκαλύψεως ἀναγνωρίζει εἰς τό Πρόσωπον τοῦ Ἰησοῦ τόν ἀναμενόμενον Μεσσία καί Λυτρωτῆ, δέν διστάζει νά προτρέψῃ τούς μαθητάς του νά ἀφήσουν αὐτόν καί νά ἀκολουθήσουν Ἐκεῖνον: «Ἴδε ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ, ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. α᾽ 36), «Ἐκεῖνος δεῖ αὐξάνειν, ἐμέ δέ ἐλαττοῦσθαι» (Ἰωάν. γ᾽ 30).

Οἱ λόγοι τοῦ Προδρόμου δέν παρέμειναν ἀκατανόητοι διά τόν Ἀνδρέα. Ἡ καρδία του ζυμωμένη ἀπό τήν θεοποιόν ταπείνωσιν ἦταν πλέον ἕτοιμη νά θυσιάσῃ τά πάντα  καί νά ἀκολουθήσῃ τόν Σωτῆρα Χριστό. Αὐτή εἶναι ἡ θαυμαστή ἐνέργεια τῆς ἀληθοῦς ταπεινώσεως. Ὅλος ὁ πνευματικός ἀγῶνας καί ἡ ἄσκησις γίνεται οὐχί διά νά ἀνεβῇ πνευματικά ὁ ἄνθρωπος, νά φτάσῃ εἰς κάποια κορυφήν, ἀλλά διά νά κατεβῇ, νά ταπεινωθῇ. Νά θραύσῃ ὅλες τίς παράλογες καί παρά φύσιν καταστάσεις τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως, τήν κενοδοξία, τήν ἀνθρωπαρέσκεια, τήν ὑποκρισία καί τήν ὑπερηφάνεια, τά πάθη πού παραμορφώνουν τόν ἄνθρωπον καί καταστρέφουν τόν προορισμόν του. Νά θραύσῃ ἰδιαιτέρως τήν ἑωσφορική ὑπερηφάνεια πού εἶναι «θείας καί ἀνθρωπίνης γνώσεως στέρησις», καί «νά κάμῃ τήν ταπείνωσιν μία ἀκλόνητον βᾶσιν τοῦ ἀνθρωπίνου πνεύματος, νά ἀφήσωμε τόν ἑαυτόν μας νά ἀλεσθῇ ἀνάμεσα ἀπό τάς μυλόπετρας τῆς ταπεινώσεως διά νά γίνῃ τό γλυκό καί εὐάρεστο ψωμί εἰς τόν Κύριόν του».

Ἡ ἁγιοπνευματική ἀσκητική ἐμπειρία τοῦ Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου, μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι αὐτή ἡ ἀληθής ταπείνωσις εἶναι ὁ τόπος τῆς ἀποκαλύψεως τῆς δόξας καί τῆς χάρης, τοῦ ἐλέους καί τῶν μυστηρίων τοῦ Θεοῦ. Ἰδού, λοιπόν, διατί ὁ Ἀνδρέας εὐθύς ἀμέσως κατενόησε τήν προτροπήν τοῦ Προδρόμου καί ἠκολούθησε τόν Ἰησοῦ. Ἡ πρώτη συνάντησις μαζί Του τόν συγκλονίζει καί ἔμεινε ἀλησμόνητος καί ζωηρότατα χαραγμένη εἰς τήν μνήμην του. Ἀλλά ὁ ταπεινός Ἀνδρέας δέν ἦταν δυνατόν νά κρατήσῃ μόνον διά τόν ἑαυτόν του αὐτήν τήν ἀνείπωτη χαρά καί εὐλογίαν τῆς θείας ἀποκαλύψεως. «Οὐ κατέσχε παρ᾽ ἑαυτῶ τόν θησαυρόν», λέγει ὁ ἱερός Χρυσόστομος, ἀλλά τρέχει ταχέως διά νά μεταδώσει αὐτόν εἰς τόν ἀδελφόν του Πέτρον. Δέν εἶναι δυνατόν νά κρατήσῃ τόν ἱερόν ἐνθουσιασμόν του καί φωνάζει: «Εὐρήκαμεν τόν Μεσσίαν». Εὐρήκαμεν τόν πολύτιμον μαργαρίτην, ἐκεῖνον τόν ὁποῖον οἱ Γραφές προανήγγειλαν καί τόν ὁποῖον μέ τόσο πόθο ἐπερίμεναν ὅλοι. Καί ἀξιώνεται διπλῆς τιμῆς. Νά γίνῃ Πρωτόκλητος Μαθητής τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί Νυμφαγωγός τοῦ μετέπειτα κορυφαίου Ἀποστόλου Πέτρου, τόν ὁποῖον μέ χαρά καί ἱερόν ἐνθουσιασμόν προσάγῃ εἰς τόν Σωτῆρα.

Ὁ δεύτερος σημαντικός σταθμός εἰς τή ζωήν τοῦ Ἀνδρέου εἶναι τά παράλια τῆς λίμνης Γενησαρέτ. Ἐκεῖ εἶναι ὁ τόπος ὅπου ἐγεννήθη. Ὁ τόπος ὅπου ἐξασκῇ τό ἐπάγγελμα τοῦ ἁλιέως ὁμοῦ μέ τόν ἀδελφόν του Πέτρον, καί τούς ἄλλους δύο ἀδελφούς, τόν Ἰωάννην καί τόν Ἰάκωβον. Ἐκεῖ κάπου πλησίον τῆς Καπερναούμ, ὁ Κύριος «περιπατῶν περί τήν θάλασσαν τῆς Γαλιλαίας», εἶδε τόν Ἀνδρέαν καί τόν Σίμωνα Πέτρον νά ρίπτουν τό δίκτυόν των εἰς τήν θάλασσαν. Καί τούς προσκαλεῖ νά καταταγοῦν εἰς τόν κύκλον τῶν μονίμων μαθητῶν καί ἀποστόλων Του: «Δεῦτε ὀπίσω μου καί ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων». Χωρίς δεύτερη σκέψη ἀφῆκαν ἀμέσως τά πάντα καί τόν ἠκολούθησαν. Ὁ Ἀνδρέας ὁμοῦ μέ τούς ἄλλους ἀποστόλους μαθητεύει πλέον πλησίον τοῦ Ἰησοῦ. Μαθητεύει εἰς τό Μυστήριον τῆς Σταυρώσεως καί τῆς Ἀναστάσεως. Καί μετά τήν Πεντηκοστήν, πλήρης Πνεύματος Ἁγίου, δέν βραδύνει ἀλλά σπεύδει καί πάλιν μέ χαρά καί ἱερόν ἐνθουσιασμόν νά κηρύξῃ Χριστόν, νά ἱδρύσῃ Ἐκκλησίας, νά καταστήσῃ Ἐπισκόπους, Πρεσβυτέρους καί Διακόνους, νά θέσῃ κανόνας καί ὅρους ἐκκλησιαστικῆς εὐταξίας καί γνησίας χριστιανικῆς ζωῆς. 

Ἡ παράδοσις φέρει τόν Ἀπόστολον Ἀνδρέα νά κηρύττῃ εἰς τά παράλια τοῦ Εὐξείνου Πόντου καί τῆς Προποντίδος, τήν Νίκαια, τήν Νικομήδεια, τήν Βιθυνία, τή Γοτθία, τή Σκυθία, τήν Ἰβηρία, τήν Αμισό, τήν Τραπεζούντα, τήν Ηράκλεια, τήν Ἀμόστριδα, τήν Σινώπη, τό Βυζάντιο, τήν Θράκη, τήν Μακεδονία, τήν Θεσσαλία καί τέλος εἰς τήν Ἀχαΐα. Παρά τάς κακουχίας καί τούς διωγμούς δέν κάμπτεται ἀλλά συνεχίζει τάς περιοδείας του καί προσπαθεῖ νά στηρίξῃ τάς νέας Ἐκκλησίας: «...Διεπορεύετο τάς καθ᾽ ἕκαστον τόπον πόλεις περιερχόμενος, κηρύσσων, νουθετῶν, νοσοῦντας ἰώμενος, ἱερεῖς τελειῶν καί πολλούς πρός τήν σωτήριον τρίβον καθοδηγῶν».

Ἑκάστη Ἐκκλησία πού ἱδρύει δέν εἶναι ἕνας ἀνθρώπινος κοσμικός ὀργανισμός ἀλλά εἶναι αὐτό τό ἴδιο τό θεανθρώπινον σῶμα τοῦ Χριστοῦ, πού οἰκοδομεῖ καί αὐξάνει τό Ἅγιον Πνεῦμα. Εἶναι ὁ νέος Παράδεισος, ὅπου εἰς τό ἑξῆς φυτεύεται, ἐργάζεται καί τελειώνεται ὁ ἄνθρωπος, ἡ «κατά Θεόν πατρίδα» τῶν ἀνθρώπων.

Ἐντός τῆς Ἐκκλησίας συντελεῖται ἡ νέα κοινωνία ζωῆς καί ἀγάπης ἀνάμεσα εἰς τόν Θεόν καί εἰς τήν ἀνθρωπότητά Του, λειτουργεῖται δηλαδή τό μυστήριον τῆς σωτηρίας καί τῆς ζωῆς τοῦ κόσμου. Ὁ ἄνθρωπος πού ἐντάσσεται εἰς τήν Ἐκκλησία ὀφείλει νά ἐξέλθῃ ἀπό τήν ἐγωϊστικήν ἀπομόνωσίν του, νά ἀπαρνηθῇ κάθε ἐπιθυμία διά ἀτομικήν διάσωσίν του ἀπό τόν κακό κόσμο, καί νά ἀφήσῃ τόν ἑαυτόν του ἐλευθέρως νά «ἐκκλησιοποιηθῇ», νά ἀναγεννηθῇ καί νά μεταμορφωθῇ ἐν Χριστῷ.

Ἡ Ἐκκλησία χωρεῖ τά πάντα ἐνῶ δέν χωρεῖται ἀπό τίποτα. Προσλαμβάνει τά πάντα, τά μεταμορφώνει καί τά ἑνώνει μέ τόν Θεό, τά κάνει μετόχους τῆς Τριαδικῆς ζωῆς καί δόξας. Διά τοῦτο καί δέν εἶναι δυνατόν ἡ Ἐκκλησία νά ἀλλάξῃ ἤ νά τροποποιήσῃ τό κήρυγμά της. Διότι τότε θά ἠρνεῖτο καί θά ἀκύρωνε αὐτήν τήν ἴδια τήν ὕπαρξίν της. Μία Ἐκκλησία ἡ ὁποία συσχηματίζεται μέ τά ἁμαρτωλά σχήματα τοῦ κόσμου, πού ὑποκύπτῃ εἰς τούς ποικίλους πειρασμούς, ἀλλοτριώνει τό ὀντολογικό μυστήριο τοῦ Θεανθρώπου Χριστοῦ, παύει νά εἶναι χῶρος ἑνότητος καί ἁγιότητος, καί ὑποδουλώνεται εἰς τά ποικίλα εἴδωλα, τήν ἄρνησιν καί τόν παραλογισμόν, τήν ἀλογία, τή φθορά καί τόν θάνατον.

Ὁ τρίτος σταθμός τῆς ζωῆς τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου εἶναι τά παράλια τῶν Παλαιῶν Πατρῶν εἰς τήν Ἀχαΐα. Ἡ ἐπίγειος ζωή τοῦ Ἀνδρέου φθάνει εἰς τό τέλος της. Ὁ Ρωμαῖος Ἀνθύπατος Αἰγεάτης διατάσσει τήν καταδίκη του εἰς θάνατον καί μέ περισσή περιφρόνησιν καί εἰρωνεία πρός τό σεπτόν πρόσωπον τοῦ ἁλιέως μαθητοῦ τοῦ ἐσταυρωμένου Χριστοῦ, προστάζει νά θανατωθῇ διά σταυροῦ καί τό ξύλον τοῦ μαρτυρίου νά στηθῇ «πρός τό χεῖλος τῆς θαλάσσιας ψάμμου».

Ὁ Ἀνδρέας, κυρτωμένος ἀπό τό βάρος τῶν χρόνων, τῶν κόπων, καί τῶν κακουχιῶν, στέκεται ἐνώπιον τοῦ σταυροῦ τοῦ μαρτυρίου του ἀγέρωχος. Ὄπισθεν τοῦ σταυροῦ ἁπλώνεται ἡ θάλασσα μέ τήν κρυφή φωνή τοῦ κύματός της καί τό τρυφερό τραγούδι τῆς ἁρμύρας της. Τόσο γνώριμα εἰς τόν γέροντα ἁλιέα. Μά ἡ καρδία τοῦ Ἀνδρέου δέν περιπλανᾶται εἰς στείρους συναισθηματισμούς. Τό καθάριο βλέμμα του δέν χάνεται εἰς τήν ἀπεραντοσύνη τῆς θάλασσας, εἰς ἀλλοτινές μνῆμες καί θύμησες. Ἀπό τότε, ἐκεῖ εἰς τά ρεῖθρα τοῦ Ἱορδάνου, πού συνήντησε τόν Χριστόν, τό βλέμμα του μένει προσηλωμένον εἰς τόν Κύριόν του. Καί τώρα μέ τόν ἴδιο ἐνθουσιασμόν, μέ τόν ὁποῖον τότε ἔτρεχε νά συναντήσῃ τόν Χριστόν, πλησιάζει τόν σταυρόν καί ἀπευθύνεται εἰς αὐτόν μετά φωνῆς ἰσχυρᾶς: «Ὦ ἀγαθέ σταυρέ, ὁ εὐπρέπειαν καί ὡραιότητα ἐκ τῶν μελῶν τοῦ Κυρίου δεξάμενος, ἐπί πολύ ἐπιπόθητε καί σπουδαίως ἐπιθυμητέ καί ἐκτενῶς ἐπιζητούμενε, λάβε με ἀπό τῶν ἀνθρώπων καί ἀπόδος με τῷ διδασκάλῳ μου».

Ἐπί τρία ὁλόκληρα ἡμερονύκτια παρέμεινε ὁ θεῖος ἀπόστολος κρεμάμενος ἐπί τοῦ σταυροῦ χωρίς νά παύσῃ νά νουθετῇ τά συρρέοντα πρός αὐτόν πλήθη. Μάλιστα δέν ἐδίστασε νά ἐπιπλήξῃ τόν Ἐπίσκοπο Στρατοκλῆ, τόν ὁποῖον εἶχε χειροτονήσῃ πρό ὁλίγων ἡμερῶν ἐντός τῆς φυλακῆς, καί τούς λοιπούς χριστιανούς οἱ ὁποῖοι ἤθελαν νά τόν ἐλευθερώσουν: «Ἕως τίνος, ἔλεγε, τοῖς κοσμικοῖς καί προσκαίροις προσανέχετε; Ἕως πότε οὐ κατανοεῖτε τά ὑπέρ ἡμᾶς; Ἄφετέ με» νά ἀποθάνω ἐπί τοῦ σταυροῦ καί ἄς μή μέ λύσει κανείς, διότι μοῦ ἔχει δωθεῖ ἤδη ὡς κλῆρος νά ἐκδημήσω ἀπό τοῦ σώματος καί νά ἐνδημήσω πρός τόν Κύριον, μετά τοῦ ὁποίου ἔχω συσταυρωθῇ.

Τά τελευταῖα λόγια καί ἡ δυναμική ἐγκαρτέρησις εἰς τόν μαρτυρικόν θάνατον τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου καταδεικνύουν τό σταυρικόν ἦθος του. Ὅπως ἐπισημαίνῃ ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος, «οἱ τέλειοι Χριστιανοί, οἱ καταξιωθέντες ἐλθεῖν εἰς μέτρα τελειότητος καί γενέσθαι ἐγγύτατοι βασιλέως, οὗτοι τῷ σταυρῷ τοῦ Χριστοῦ πάντοτε ἀφιερωμένοι εἰσίν».

Ὁ Χριστιανός καθημερινά ὀφείλει νά ἔχῃ προσηλωμένο τό βλέμμα του εἰς τόν σταυρόν τοῦ Χριστοῦ. Διότι ἡ ὁδός τοῦ Θεοῦ εἶναι καθημερινός σταυρός. Ἅς μήν ξεχνοῦμε πῶς ὁ σταυρός τοῦ Χριστοῦ συνδέεται ἄρρηκτα μέ τήν Ἀνάστασίν Του. Διά τοῦτο καί ἔχει τήν δύναμιν τῆς σωτηρίας καί τῆς λυτρώσεως. Ἡ πίστις διά τόν χριστιανόν δέν εἶναι μία ἀφηρημένη θρησκευτική πεποίθησις ἤ κάποια συναισθηματική πρᾶξις. Ἡ πίστις προϋποθέτει τόν δικόν μας θάνατο, τήν ἀποβολή τῆς φιλαυτίας καί τήν ἔξοδον ἀπό τά δικά μας ἐγωϊστικά ἀδιέξοδα, τήν ὀντολογικήν μεταβολήν καί ὕψωσιν τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τήν αὐτοεγκατάλειψίν μας εἰς τόν αὐτοπαραδιδόμενον εἰς ἡμᾶς καί δι᾽ ἡμᾶς Θεόν.

Συμφώνως καί πάλιν μέ τόν Ἅγιον Μακάριον τόν Αἰγύπτιον, «πίστις εἶναι ἡ πνεύματος πτωχεία καί ἡ πρός Θεόν ἄμετρος ἀγάπη». Εἶναι ἡ ἀνερχόμενη ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου εἰς τήν κατερχόμενη ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, μία καθολική μεταμόρφωσις τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε ὁ Θεός νά ζῇ ἐν ἡμῖν καί ἡμεῖς ἐν τῷ Θεῷ. Ἡ συνεχής προσφορά τοῦ ἑαυτοῦ μας εἰς τόν Θεόν μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τήν συνεχῶς ἀποκαλυπτόμενη ἀγάπη καί τήν ἀτελείωτη ἐν Χριστῷ ἐλευθερία μας.

Ἄν σήμερα, εἰς τούς χαλεπούς καιρούς εἰς τούς ὁποίους ζοῦμε, παρατηροῦμε ὅτι ἡ χριστιανική ζωή δέν ἐπηρεάζει καί δέν πείθει κανέναν εἶναι διότι ἐμεῖς οἱ χριστιανοί ἀποστρέψαμε τό βλέμμα μας ἀπό τόν σταυρόν τοῦ Χριστοῦ. Ἡ πίστις μας ἀπογυμνώθηκε ἀπό τήν θυσία. Ἡ βιοτή μας ἀρνήθηκε τόν σταυρόν.

Ἡ ὀρθόδοξος πνευματική πείρα μᾶς διδάσκει ὅτι ἡ ἄρνησις τοῦ σταυροῦ μαραίνει καί μωραίνει τήν ἴδια τήν Ἐκκλησία, τήν ἐκκοσμικεύει, τήν ἀποξενώνει ἀπό τήν ἱερή ἀποστολήν της. Ἡ ζωή της τότε δέν εἶναι παρά πέτρες πού ἔγιναν ψωμί, ἡ ἄνεσις πού ἀρνεῖται τήν ἐλευθερία, ἡ ἐξουσία πού ἐξορίζῃ τήν ἀλήθεια. Τό κριτήριον τῆς αὐθεντικῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας ἀποκτᾶται μέσα εἰς τήν ἱστορικήν πραγματικότητα, εἰς τήν συνειδητήν περιπέτειαν τῶν πιστῶν, εἰς τήν τραγικότητα τῶν περιστάσεων. Ἐδῶ διαμορφώνεται καί διασώζεται τό ὀρθόδοξο ἦθος, διότι ἐδῶ μᾶς ἀποκαλύπτεται τό μυστήριον τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί ἐδῶ συναντᾶται ὁ δοκιμαζόμενος ἄνθρωπος μέ τόν πάσχοντα Θεό, πού ὑποφέρῃ μαζί μας καί σηκώνει τόν σταυρόν μας.

            Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα,

Τήν Ἀποστολική Παρακαταθήκη, τήν ὁποίαν ὁ Ἀπόστολος Ἀνδρέας παρέδωσε εἰς τόν Στάχυ, πρῶτον Ἐπίσκοπον τοῦ Βυζαντίου, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως τήν διεφύλαξε ἀλώβητον καί χωρίς ἀλλοιώσεις.

Σήμερον, δικαίως ἡ Πρωτόθρονος Μητέρα Ἐκκλησία πανηγυρίζει τήν θρονική ἑορτή της καί τιμᾶ τόν ἱδρυτή της Ἀπόστολον Ἀνδρέα, διότι χωρίς φόβο δύναται νά καυχᾶται ἐν Κυρίῳ ὅτι πάντοτε κράτησε τό βλέμμα της προσηλωμένο εἰς τόν ζωοποιόν Σταυρόν τοῦ Χριστοῦ. Ὁ στάχυς πού ἐφύτευσεν εἰς αὐτόν ἐδῶ τόν τόπον ὁ Πρωτόκλητος Ἀπόστολος, αὐξήθηκε μέσα εἰς τούς αἰῶνες καί ἐκαρποφόρησεν πνευματικῶς. Εἰς τό διάβα τοῦ χρόνου ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως πέρασε ἀπό πολλά ἐξωτερικά γεγονότα καί ἐξωτερικάς ἀλλαγάς ἀλλά ποτέ δέν ἐπρόδωσε τήν ἀποστολικήν συνείδησίν της καί τήν οἰκουμενικήν ἀποστολήν της. Δέν ἐταύτισε τόν ἑαυτόν της μέ τήν κοσμικήν ἐξουσίαν. Δέν ἀλλοίωσε τό αὐθεντικόν ἀσκητικόν ὀρθόδοξον ἦθος. Δέν ἐφοβήθη τό μαρτύριον. Εἰς καιρούς δόξας καί εἰς καιρούς διωγμοῦ, παρέμεινεν πάντοτε πιστός κήρυκας τῆς δόξας τοῦ Σταυροῦ τοῦ Χριστοῦ καί αὐθεντική παρουσία εἰς τόν κόσμο πραγματικῆς ἐλευθερίας, εἰρήνης, καταλλαγῆς καί ἁγιότητος.

Οἱ Ἅγιοι Πατέρες, οἱ ὁποῖοι συνεκρότησαν τάς Οἰκουμενικάς Συνόδους, ἐμπνεόμενοι ἀπό τό Πανάγιον Πνεῦμα, ὄχι μόνον ἔδωκαν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως τήν Πατριαρχικήν ἀξίαν ἀλλά καί τήν ἐκόσμησαν μέ εἰδικά προνόμια. Προνόμια οὐχί ἐξουσίας ἀλλά θυσιαστικῆς διακονίας. Τό πρωτεῖον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς σχέσιν μέ τάς ἄλλας Αὐτοκεφάλους Ἐκκλησίας ἔχει σχέσιν μέ τήν θυσιαστικήν διακονίαν καί τόν ἔμπονο ἀγῶνα διά τήν διαφύλαξιν τοῦ ὀρθοδόξου δόγματος καί τῆς Ἁγιοπνευματικῆς ἐμπειρίας τῆς Ἐκκλησίας. Τολμῶ νά πῷ ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες προεφήτευσαν. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον διεδραμάτισε πάντοτε καθοριστικόν ρόλον εἰς τήν ἱεραποστολήν, εἰς τήν σύστασιν νέων Ἐκκλησιῶν, εἰς τήν ἐνίσχυσιν καί προστασίαν ἐμπεριστάτων Ἐκκλησιῶν καί εἰς τήν διαφύλαξιν τῆς κανονικῆς εὐταξίας ἐντός τοῦ ὀρθοδόξου χῶρου. Τήν ἀποστολικήν καί οἰκουμενικήν διακονίαν της ἡ Πρωτόθρονος Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως τήν ἐξασκεῖ χωρίς ἀλαζονεία καί ἰδιοτελῆ ὀφέλη ἀλλά πάντοτε ἔχοντας πρό ὀφθαλμῶν τόν σταυρόν, τήν κένωσιν, τήν θυσίαν καί τήν προσφοράν.

Ἐπίσης, δέν πρέπει νά παραβλέψωμε τό γεγονός ὅτι τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, εἰς τό πλαίσιον τῆς οἰκουμενικῆς διακονίας του, δέν παύει νά αἰσθάνεται ὑπεύθυνον διά τήν ἑνότητα τοῦ χριστιανικοῦ κόσμου. Ἡ προσπάθεια διά ἑνότητα ἀποτελεῖ διά τήν Ἐκκλησίαν ἐπιταγή τοῦ ἰδίου τοῦ Χριστοῦ, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τήν ἐντολήν εἰς τούς μαθητάς του καί κατ᾽ ἐπέκτασιν εἰς ὅλους τούς χριστιανούς νά εἶναι ὅλοι ἑνωμένοι. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἶναι ἡ Ἐκκλησία τοῦ διαλόγου. Κάμνει πάντοτε τό χρέος τῆς ἀγάπης, διαλέγεται μέ τιμιότητα καί ὑπευθυνότητα μέ τούς ἐκτός τῶν κόλπων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καταθέτει μέ εἰλικρίνεια καί χωρίς ἀβαρίες τήν ἀποστολικήν μαρτυρίαν του καί μέ σύνεσιν καί σοβαρότητα ἀγωνίζεται διά τήν εὐλογημένην ἑνότητα. Ἀκολουθεῖ τό παράδειγμα τοῦ ἱδρυτοῦ του Ἀποστόλου Ἀνδρέου, ὁ ὁποῖος δέν ἐκράτησε αὐτάρεσκα τόν πολύτιμον θησαυρόν πού εὐρῆκε, τήν γνωριμίαν του δηλαδή μέ τόν Σωτῆρα Χριστόν, ἀλλά θέλησε μέ προθυμία καί ἐνθουσιασμόν νά τόν μοιρασθεῖ καί μέ ἄλλους.

Παρά τάς δυσχερείας πού ἐμφανίζονται κατά καιρούς εἰς τούς διεξαγομένους διαλόγους, δέν πρέπει ποτέ νά ξεχνοῦμε ὅτι ἡ προσπάθεια διαλόγου καί προσεγγίσεως εἶναι ἱερή διότι ἀποτελεῖ ἐντολή τῆς ἐσταυρωμένης Ἀγάπης. Οὐδείς δύναται νά ἀρνηθῇ τόν διάλογον μεταξύ Ἀνατολῆς καί Δύσεως, διότι ἄν προσέξωμε μέ ταπείνωσιν, θά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ τράπεζα τοῦ διαλόγου στηρίζεται εἰς τόν μαρτυρικόν σταυρόν τοῦ Κορυφαίου τῶν Ἀποστόλων Πέτρου καί εἰς τόν μαρτυρικόν σταυρόν τοῦ Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου.

Σήμερον, λοιπόν, ὁ εὐφρόσυνος καί σεμνός ἑορτασμός τῆς Θρονικῆς ἑορτῆς τοῦ πανσέπτου Ἀποστολικοῦ καί Πρωτοθρόνου Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ὑπενθυμίζει εἰς ὅλους ἡμᾶς ὅτι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία διηνεκῶς στοιχοῦσα τῷ παραδείγματι τοῦ ἱδρυτοῦ της, Πρωτοκλήτου Ἀποστόλου Ἀνδρέου, «τούς ἀνθρώπους, ἐκ τοῦ βυθοῦ ἁλιεύει, ἀντί καλάμου τόν σταυρόν, ἐν ταῖς χερσί διακρατῶν, καί ὡς σπαρτίον χαλῶν τήν δύναμιν, ἐπανάγει τάς ψυχάς, ἀπό τῆς πλάνης τοῦ ἐχθροῦ, καί προσκομίζει τῷ Θεῷ δῶρον εὐπρόσδεκτον».

Καί τανῦν,

Δεῦρο Ἀνδρέα Πρωτόκλητε Ἀπόστολε καί στῆθι μεθ᾽ ἡμῶν,

Δεῦρο Ἀνδρέα Ἱδρυτά καί Προστάτα τῆς Πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί στῆθι μεθ᾽ ἡμῶν,

Δεῦρο Ἀνδρέα Τρισμάκαρ καί στῆθι μεθ᾽ ἡμῶν,

ἐπισφραγίζων τόν λόγον, καί προεξάρχων τῆς πανηγύρεως. Ἀμήν.

Την σημερινή ομιλία του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου στον Πατριαρχικό Ναό μπορείτε να διαβάσετε και στα αγγλικά εδώ.

Η ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα 

Με εκκλησιαστική τάξη και μεγαλοπρέπεια εορτάζεται σήμερα στο Φανάρι η μνήμη του Αποστόλου Ανδρέα του Πρωτοκλήτου, ιδρυτή της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως. Ιεράρχες, κληρικοί και μοναχοί από κάθε γωνιά του πλανήτη, Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης, εκπρόσωποι Ορθοδόξων Εκκλησιών, Κυβερνήσεων και Διπλωμάτες καθώς και πλήθος πιστών έχουν συρρεύσει στις Αυλές τις Μητρός Εκκλησίας για την Θρονική Εορτή του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 

Στην πανηγυρική θεία λειτουργία που τελέστηκε στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου προεξήρχε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συμμετείχαν οι Μητροπολίτες Γέρων Χαλκηδόνος Αθανάσιος, Γέρων Δέρκων Απόστολος, Ιταλίας Γεννάδιος, Σύμης Χρυσόστομος, Μιλήτου Απόστολος, Προικοννήσου Ιωσήφ, Πίτσμπουργκ Σάββας, Κισσάμου και Σελίνου Αμφιλόχιος, Κιλκισίου Εμμανουήλ και Ζακύνθου Διονύσιος. Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι Ιεράρχες του Θρόνου και άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών.

Επίσης, μεταξύ άλλων, ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδος Κωνσταντίνος Τσιάρας, ο Άρχων Μέγας Λογοθέτης της ΜτΧΕ Θεόδωρος Αγγελόπουλος, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στην Κωνσταντινούπολη Νικόλαος Ματθιουδάκης και Άρχοντες της ΜτΧΕ. 

Όπως έχει καθιερωθεί στον εορτασμό της Θρονικής Εορτής παρίσταται Αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρώμης υπό τον Καρδινάλιο Κοχ, Συμπρόεδρο της Μικτής Επιτροπής για τον διάλογο ανάμεσα στην Ρωμαιοκαθολική με την Ορθόδοξη Εκκλησία. 

ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΟΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Φαίνων Φως Χριστού τοις πάσι 

Αγιάζων και φωτίζων 

Νάματα θεία εκβλύζων ´

Άρωμα πίστεως θείας 

Ρέων ποταμούς Σοφίας 

Ιλασμού και σωτηρίας 

Ορθοδόξων Θείος Λόγος 

Νέας Ρώμης Πρώτος Θρόνος!

Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Φραγκουλάκης

Αννόβερο Γερμανίας

ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΟΙ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΓΙΑ ΤΗ ΘΡΟΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ ΕΙΣ ΦΑΝΑΡΙΟΝ 

Τό ἀπόγευμα τῆς Πέμπτης, 29ης Νοεμβρίου, ἀφίχθη ἐκ Ρώμης, ἡ ἐπίσημος Ἀντιπροσωπεία τῆς Α. Ἁγιότητος, τοῦ Πάπα Βενεδίκτου τοῦ ΙΣΤ´, καί τῆς κατ᾿ Αὐτόν Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, ἀποτελουμένη ἐκ τῶν Σεβ. Καρδιναλίου κ. Kurt Koch, Προέδρου τοῦ Ποντιφηκοῦ Συμβουλίου διά τήν προώθησιν τῆς ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν, καί Ἀρχιεπισκόπου κ. Antonio Lucibello, Νουντσίου τοῦ Βατικανοῦ ἐν Ἀγκύρᾳ, τοῦ Θεοφιλ. Ἐπισκόπου κ. Brian Farrell, Γραμματέως τοῦ ὡς ἄνω Συμβουλίου, καί τοῦ Πανοσιολ. κ. Andrea Palmieri, νέου Ὑπογραμματέως αὐτοῦ, ἵνα παραστῇ, ὡς κατ’ἔτος, κατά τήν Θρονικήν Ἑορτήν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας. 

Τήν Ἀντιπροσωπείαν ὑπεδέχθησαν ἐκ μέρους τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Πατριάρχου, ἐν τῇ αἰθούσῃ τῶν ἐπισήμων τοῦ Ἀεροδρομίου ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος καί ὁ Πανοσιολ. M. Ἀρχιδιάκονος κ. Μάξιμος. 

Ἐκεῖθεν ἡ Ἀντιπροσωπεία ὡδηγήθη εἰς τό Ξενοδοχεῖον The Marmara, ἔνθα καί κατέλυσε καί ἐν συνεχείᾳ προσῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα, ὅπου ἐγένετο ἐπισήμως δεκτή ὑπό τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου, ᾯτινι καί ἐπέδωκε προσωπικόν δῶρον τῆς Α. Ἁγιότητος, τοῦ Πάπα. 

Ὁ Ἐξοχ. κ. Κωνσταντῖνος Τσιάρας, Ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, εἰς τά Πατριαρχεῖα 

Τήν μεσημβρίαν τῆς Πέμπτης, 29ης Νοεμβρίου, ὁ Ἐξοχ. κ. Κωνσταντῖνος Τσιάρας, Ὑφυπουργός Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος, ἐπεσκέψατο τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον, παρακαθήσας ἐν συνεχείᾳ εἰς τό παρατεθέν Πατριαρχικόν ἄριστον. 

Τόν Ἐξοχώτατον συνώδευον ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Νικόλαος Ματθιουδάκης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, καί συνεργάται αὐτοῦ, ἀπεδόθησαν δέ αἱ προβλεπόμεναι τιμαί. 

Ὁ Ἐξοχ. κ. Rosen Plevneliev, Προέδρος τῆς Βουλγαρίας, εἰς τά Πατριαρχεῖα 

Τήν πρωΐαν τῆς Πέμπτης, 29ης Νοεμβρίου, ὁ Ἐξοχ. κ. Rosen Plevneliev, Προέδρος τῆς Βουλγαρίας, πραγματοποιῶν ἐπίσημον ἐπίσκεψιν εἰς Τουρκίαν, προσῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα καί ἔσχε λίαν ἐγκάρδιον συνάντησιν, διαρκείας μιᾶς ὥρας, μετά τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Τήν Αὐτοῦ Ἐξοχότητα συνώδευον οἱ Ἐξοχ. κ.κ. Sergei Ignatov, Ὑπουργός Παιδείας, Vecdi Raşidov, Ὑπουργός Πολιτισμοῦ, Ivan Naydenov, Ἀναπληρωτής Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, καί Krassimir Tuleçki, Πρέσβυς ἐν Ἀγκύρᾳ, ὁ Ἐντιμ. κ. Tzvetlin Yovchev, Διευθυντής τοῦ Ἰδιαιτέρου Γραφείου τοῦ Ἐξοχωτάτου, καί ἄλλα ὑψηλόβαθμα στελέχη, ἐνῷ πρό τῆς συναντήσεως, καθ’ἥν παρευρέθη καί ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, ὁ Ἐξοχ. κ. Πρόεδρος προσεκύνησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ. 

Μετά τήν ἀνταλλαγήν δώρων μεταξύ τῶν δύο ἀνδρῶν, ἐπηκολούθησαν δηλώσεις εἰς τά Μέσα Γενικῆς Ἐνημερώσεως, κατά τάς ὁποίας ὁ μέν Παναγιώτατος ἐξῇρε τήν θέσιν τῆς Βουλγαρίας ἐντός τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ὁ δέ Ἐξοχ. κ. Πρόεδρος ἀνεφέρθη εἰς τήν σημασίαν τῆς ἑνότητος τοῦ Βουλγαρικοῦ ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας, ἐν ὄψει μάλιστα τῆς Πατριαρχικῆς ἐκλογῆς. 

Τῇ Αὐτοῦ Ἐξοχότητι ἀπεδόθησαν αἱ ὑπό τοῦ Πατριαρχικοῦ Πρωτοκόλλου προβλεπόμεναι τιμαί.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα

Με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο συναντήθηκε σήμερα Πέμπτη 29 Νοεμβρίου το μεσημέρι, στο Φανάρι, ο Πρόεδρος της Βουλγαρίας Ρόσεν Πλεβνέλιεβ, ο οποίος επισκέπτεται την Τουρκία. 

Η συνάντηση πραγματοποιήθηκε σε πολύ θερμό κλίμα και ακολούθησε την πρόσφατη συνάντηση που είχαν μετά την εξόδιο Ακολουθία του μακαριστού Πατριάρχη Βουλγαρίας κυρού Μαξίμου στην οποία προέστη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 

Κατά τη διάρκεια της συζητήσεως τέθηκαν ζητήματα που αφορούν τις πρωτοβουλίες και τη διακονία του Οικουμενικού Θρόνου στην Πόλη και τον κόσμο.

Παρόντες στη συνάντηση ήσαν ο Μητροπολίτης Γαλλίας Εμμανουήλ, ο Άρχων Μέγας Χαρτοφύλαξ της ΜτΧΕ Παντελεήμων Βίγκας, εκπρόσωπος των Μειονοτήτων στο Συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων, το οποίο εδρεύει στην Άγκυρα, ο Πρόεδρος της Βουλγαρικής Κοινότητας της Πόλης και συνεργάτες του Προέδρου της Βουλγαρίας.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟΝ ΔΩΔΩΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΕΙ "ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ"

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νικολάου Μαγγίνα 

Ευχές για ταχεία ανάρρωση στον Μητροπολίτη Δωδώνης Χρυσόστομο ευχήθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο οποίος τον επισκέφθηκε σήμερα το πρωί, Πέμπτη 29 Νοεμβρίου, στο Γερμανικό Νοσοκομείο της Κωνσταντινούπολης. 

Ο Μητροπολίτης Δωδώνης υποδέχθηκε τον Οικουμενικό Πατριάρχη χαμογελαστός και ευδιάθετος έχοντας στο πλευρό του τον διάδοχό του στην Ζάκυνθο, Μητροπολίτη Διονύσιο. 

Υπενθυμίζεται ότι ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος την Τετάρτη το απόγευμα αισθάνθηκε μια μικρή αδιαθεσία. Οι γιατροί που τον εξέτασαν αποφάσισαν για προληπτικούς λόγους να παραμείνει στο νοσοκομείο από το οποίο αναμένεται να λάβει εξιτήριο εντός της ημέρας. 

"ΟΧΙ ΣΤΗ ΒΙΑ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ" ΗΤΑΝ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΟΜΙΛΙΑΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ

Επέστρεψε απόψε στην Κωνσταντινούπολη από τη Βιέννη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος το βράδυ της Δευτέρας 26 Νοεμβρίου ομίλησε, παρουσία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών Μπαν Κι Μουν και πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών απ’ όλο τον κόσμο, στην επίσημη τελετή έναρξης της λειτουργίας του Διεθνούς Κέντρου «Βασιλιάς Αμπντουλάχ Μπιν Αμπντουλασίζ για τον Διαθρησκειακό και Διαπολιτισμικό Διάλογο» (KAICIID). 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του υπογράμμισε ότι ποτέ η βία δεν μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό, αλλά μας απομακρύνει από Αυτόν και τόνισε τη δέσμευσή του για την αγάπη των άλλων και για το σταμάτημα της βίας εξαιτίας των διαφορετικών θρησκευτικών, πολιτιστικών, κοινωνικών ή πολιτικών πεποιθήσεων. 

Οι φωτογραφίες που παρατίθενται εδώ είναι από τη βραδιά των Εγκαινίων του Διαθρησκειακού Κέντρου για τον Διάλογο. 

Στη σημαντική αυτή επίσκεψη και τις επαφές που είχε ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στη Βιέννη συνοδευόταν από τον Μητροπολίτη Γαλλίας Εμμανουήλ, ο οποίος μετέχει στο εννεαμελές Διοικητικό Συμβούλιο του εν λόγω Διεθνούς Κέντρου και έχει την ευθύνη συντονισμού των διαθρησκειακών διαλόγων εκ μέρους του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τον Μητροπολίτη Μύρων Χρυσόστομο, τον Μητροπολίτη Αυστρίας Αρσένιο, τον Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου Δοσίθεο Αναγνωστόπουλο, Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Πατριαρχείου και τον Παντελεήμονα Βίγκα, Άρχοντα Μ. Χαρτοφύλακα της Μ.τ.Χ.Ε. και Εκπρόσωπο των Μειονοτήτων στο Συμβούλιο της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων στην Άγκυρα.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΦΩΤΙΟ ΣΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΣΧΟΛΗ

Μία σημαντική συνεργασία της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής και του Τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ξεκίνησε εφέτος με τη διεξαγωγή της πρώτης θεολογικής ημερίδας των δύο σχολών στην Κωνσταντινούπολη. 

Η Ημερίδα υπό τον τίτλο «Ιερός Φώτιος – HomoEcumenicus» έλαβε χώρα την Πέμπτη 22 Νοεμβρίου 2012 στο ιστορικό κτίριο της Μεγάλης του Γένους Σχολής στη συνοικία του Φαναρίου. 

Η πρωτοβουλία ανήκει στον Καθηγητή Μιλτιάδη Κωνσταντίνου και σκοπό έχει να φέρει εγγύτερα την παλαιότερη ορθόδοξη θεολογική ακαδημία με το Τμήμα Θεολογίας Θεσσαλονίκης, εξετάζοντας θέματα που συνδέουν την Κωνσταντινούπολη και τη Θεσσαλονίκη, αλλά και ευρύτερα τον ιστορικό χώρο και πολιτισμό της Ανατολικής Χριστιανικής Αυτοκρατορίας.

Τις εργασίες της Ημερίδας άνοιξε η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, ο οποίος αναφέρθηκε στην ιστορική προσωπικότητα του ιερού Φωτίου, συνδέοντάς τη με το σύγχρονο οικουμενικό έργο του πρωτόθρονου Πατριαρχείου και τις πρωτοβουλίες της Παναγιότητάς του για τη διεθνή προβολή του θεσμικού του ρόλου. 

Στη συνέχεια ακολούθησε χαιρετισμός του κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου εκ μέρους του Τμήματος Θεολογίας, όπου ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τη στήριξη που παρέσχε στο εγχείρημα καθώς και τους ιθύνοντες της Μεγάλης του Γένους Σχολής για την ολόθυμη συνεργασία, επίσης έκανε λόγο για τον σκοπό της διεξαγωγής της Ημερίδας και την ανάγκη συνέχισης και θεσμοθέτησής της. 

Εκ μέρους της διεύθυνσης της Μεγάλης του Γένους Σχολής μίλησε ο Άρχων Πριμικήριος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας κ. Αθανάσιος Αγγελίδης, αναφερόμενος στην ιστορική πορεία του καθιδρύματος και τη σημερινή του κατάσταση. 

Παρούσα στη συνεδρία ήταν και η Διευθύντρια της Σχολής κ. Βικτωρία Λαιμοπούλου, η πρώτη γυναίκα σχολάρχης του ιδρύματος.

Την ακαδημαϊκή εκδήλωση τίμησε με την παρουσία του και ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου κ. Ανδρέας, Καθηγητής Α.Π.Θ., ευρισκόμενος στην Πόλη για την εκατονταετία από την κοίμηση του Πατριάρχη Ιωακείμ Γ΄. 

Στην Ημερίδα που συντόνισε ο Καθηγητής της ΜΓΣ κ. Ιωάννης Γιγουρτζής οι ομιλητές φώτισαν πτυχές του πολυσχιδούς έργου του Ιερού Φωτίου και της ευρύτερης πνευματικής σημασίας του που σφράγισε γόνιμα όχι μόνο την εποχή του αλλά και την κατοπινή πορεία της καθ’ανατολάς Ορθοδοξίας. 

Ο Επ. Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας κ. Ηλίας Ευαγγέλου παρουσίασε εισήγηση με θέμα: «Ο Μέγας Φώτιος και το οικουμενικό ιδεώδες της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας». Κατόπιν ο επιστημονικός συνεργάτης του Τομέα Εκκλησιαστικής Ιστορίας κ. Ευστάθιος Λιανός-Λιάντης παρουσίασε το θέμα: «”Πέτρα σκανδάλου...” Οι περί τον Ιερό Φώτιο εκκλησιαστικές σύνοδοι». 

Τον κύκλο των εισηγήσεων έκλεισε ο Επ. Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας κ. Παναγιώτης Υφαντής μιλώντας για τις «Ιδεολογικές χρήσεις της μνήμης του Ιερού Φωτίου».

Οι εργασίες της Ημερίδας ολοκληρώθηκαν με τον κ. Μιλτιάδη Κωνσταντίνου στο βήμα, ο οποίος αφού ευχαρίστησε τους εισηγητές, τόνισε τη σημασία της εκδήλωσης για την περαιτέρω σύσφιξη των ήδη στενών σχέσεων μεταξύ της πνευματικής ηγεσίας του Οικουμενικού Θρόνου και της Ορθόδοξης ακαδημαϊκής σκέψης που καλλιεργείται στο Τμήμα Θεολογίας του Α.Π.Θ.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΜΙΛΗΣΕ ΣΤΑ ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟ ΔΙΑΛΟΓΟ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος μίλησε χθες, 26 Νοεμβρίου, στην επίσημη τελετή έναρξης της λειτουργίας του «Κέντρου Βασιλιά Αμπντουλάχ για τον Διαθρησκευτικό Διάλογο», που εγκαινιάστηκε στη Βιέννη, παρουσία του Γενικού Γραμματέα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, Μπαν Κι Μουν και με τη συμμετοχή ηγετικών προσωπικοτήτων των παγκοσμίων Εκκλησιών και της πολιτικής. 

Το «Διεθνές Κέντρο Βασιλιάς Αμπνουλάχ Μπιν Αμπντουλασίζ για Διαθρησκευτικό και Διαπολιτιστικό Διάλογο» (KAICIID), όπως είναι η πλήρης ονομασία του, θα έχει το καθεστώς ενός διεθνούς οργανισμού και θα αποτελεί ένα παγκόσμιο φόρουμ διαλόγου ανάμεσα στις θρησκείες του κόσμου.

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είχε βρεθεί πριν ένα χρόνο στη Βιέννη, όταν στις αρχές Δεκεμβρίου είχε συμμετάσχει στη «Διάσκεψη Παγκόσμιας Πολιτικής» στην οποία είχε απευθύνει ομιλία με θέμα «Η Ευρώπη ως εργαστήριον διά την παγκόσμιον Κυβερνητικήν» και στην οποία είχαν πάρει μέρος 150 κορυφαίες πολιτικές προσωπικότητες και 300 προσκεκλημένοι, που συζήτησαν θέματα που αποτελούν τις επίκαιρες προκλήσεις για τις πολιτικές ηγεσίες του κόσμου.

Ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗ ΒΙΕΝΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΟΜΙΛΗΣΕΙ ΣΕ ΙΔΡΥΜΑ ΔΙΑΘΡΗΣΚΕΙΑΚΟΥ ΚΑΙ ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 

Ἡ ἀναχώρησις τοῦ Πατριάρχου εἰς Βιέννην

Τήν μεσημβρίαν τῆς Κυριακῆς, 25ης Νοεμβρίου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἀνεχώρησε διά πτήσεως τῶν Τουρκικῶν ἀερογραμμῶν εἰς Βιέννην, προσκληθείς ὑπό τοῦ ἐκεῖσε ἑδρεύοντος νεοσυστάτου Ἱδρύματος «King Abdallah International Center for Intereligious and Intercultural Dialogue», προκειμένου ἵνα ὁμιλήσῃ κατά τήν ἐπίσημον τελετήν ἐνάρξεως τῆς λειτουργίας αὐτοῦ. 

Τόν Παναγιώτατον συνοδεύουν οἱ Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος, Αἰδεσιμ. Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Δοσίθεος Ἀναγνωστόπουλος, Διευθυντής τοῦ Γραφείου Τύπου τῶν Πατριαρχείων, Ἐντιμολ. κ. Παντελεήμων Βίγκας, Ἄρχων Μ. Χαρτοφύλαξ, Ἐκπρόσωπος τῶν Μειονοτήτων ἐν τῷ Συμβουλίῳ τῆς ἐν Ἀγκύρᾳ Γεν. Διευθύνσεως Βακουφίων, Ἐντιμ. κ. κ. Νικόλαος Μαγγίνας, Δημοσιογράφος - Φωτογράφος, καί Συμεών Φραντζελᾶς, Ἀρχικλητήρ. Εἰς τήν Πατριαρχικήν συνοδείαν θά προστεθῇ ἐν Βιέννῃ ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ. 

Τόν Πατριάρχην προέπεμψεν ἐν τῷ ἀεροδρομίῳ ὁ Σεβ. Πατριαρχικός Ἐπίτροπος Μητροπολίτης Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος, Πρωτοσυγκελλεύων. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τόν Μ. Ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου, 24ης Νοεμβρίου, καθ’ ὅν ἐκκλησιάσθη ὅμιλος προσκυνητῶν- ἐργαζομένων εἰς τήν Περιφέρειαν Δυτικῆς Μακεδονίας, καί παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος αὐτοῦ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς, 25ης ἰδίου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου.

Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΣΤΑΥΡΟΔΡΟΜΙΟΥ

Κωνσταντινούπολη, των Νίκου Μαγγίνα και Νίκου Παπαχρήστου 

«Η Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία θεολογεί δια του βιώματος και της εμπειρίας των αγίων της, τα οποία καλείσαι από της σήμερον να ενστερνισθής και συ, οικειούμενος το ήθος του Φαναριώτου κληρικού, ήθος ταπεινόν και εσταυρωμένον, ήθος λιτόν και σεμνόν, ήθος ομιλούν εν σιωπή και διακρίσει, ήθος αγωνιστικόν, ήθος αδύναμον κατ' άνθρωπον αλλά δυνατόν κατά Θεόν, ήθος πληρούν το λόγιον "η δυναμίς μου εν ασθενεία τελειούται", ήθος πλήρες αγάπης δια τους ανθρώπους». 

Με τους πατρικούς αυτούς λόγους ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απευθύνθηκε στον νέο διάκονο της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, π. Αγαθάγγελο, αμέσως μετά την χειροτονία του ανήμερα του εορτασμού των Εισοδίων της Θεοτόκου στον φερώνυμο περικαλλή Ιερό Ναό του Πέραν.

«Η μορφή του αληθούς Φαναριώτου κληρικού δεν φωτίζεται ή δεν πρέπει να φωτίζεται από το κοσμικόν φως της ματαίας ανθρωπίνης δημοσιότητος, αλλά από το ιλαρόν φως των επί αιώνας τρεμαμένων αλλά μη σβεννυμένων κανδηλών των Ναών της Πόλεως ταύτης, ιδία δε του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού. Το τρεμάμενον αυτό φως φωτίζει αιώνας τώρα το ευσεβές ημών Γένος και σύμπασαν την οικουμένην, εξακτινούμενον εις τα πέρατα αυτής, καθ' ην στιγμήν οι δυνατοί προβολείς διαφόρων σκηνών έσβησαν μετά το πέρας της θεατρικής παραστάσεως, καταλιπόντες τους πρωταγωνιστάς των εις το σκότος... Το φως όμως της Εκκλησίας, το Φως του Χριστού, ουδέποτε σβέννυται, διότι ο Χριστός είναι το Φως του κόσμου, ο Χριστός είναι η Οδός, η Αλήθεια και η Ζωή. Φως Χριστού φαίνει πάσι και πανταχού και πάντοτε», τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης στην ομιλία του, συμβουλεύοντας το νέο κληρικό του Θρόνου. 

Λίγο νωρίτερα είχε τελεσθεί η εις διάκονον χειροτονία του νέου Κληρικού από τον Οικουμενικό Πατριάρχη ο οποίος προεξήρχε της Θείας Λειτουργίας στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό της ιστορικής Κοινότητας Σταυροδρομίου. Μαζί του συλλειτούργησαν οι Μητροπολίτες Γέρων Δέρκων Απόστολος, Τρανουπόλεως Γερμανός, Μιλήτου Απόστολος, Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίος, Μύρων Χρυσόστομος, Ικονίου Θεόληπτος, Σιδηροκάστρου Μακάριος και Κυδωνιών Αθηναγόρας. Αξίζει να αναφερθεί πως τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Μητροπολίτης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου Ανδρέας, Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ο οποίος αναφέρθηκε στον βίο, την προσωπικότητα και στην προσφορά στην Εκκλησία και το Γένος του Οικουμενικού Πατριάρχη Ιωακείμ του Γ’, από την κοίμηση του οποίου συμπληρώνονται φέτος 100 χρόνια.

Μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας μίλησε ο Μητροπολίτης Τρανουπόλεως Γερμανός, Αρχιερατικώς Προϊστάμενος της Κοινότητος Σταυροδρομίου, καθώς και ο κ. Γεώργιος Παπαλιάρης, Πρόεδρος της Εφοροεπιτροπής της Κοινότητας. 

Στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Γέρων Νικαίας Κωνσταντίνος, Θεοδωρουπόλεως Γερμανός, Ίμβρου και Τενέδου Κύριλλος, Σεβαστείας Δημήτριος, Καλλιουπόλεως και Μαδύτου Στέφανος, Πρωτοσυγκελλεύων, και Προύσης Ελπιδοφόρος, ο Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, Αρχιμανδρίτης Νεκτάριος Σελαλματζίδης, Κληρικοί από την Πόλη και το εξωτερικό, ο Πρόξενος της Ελλάδος κ. Αθανάσιος Αστρακάς, Οφφικίαλοι της Αγίας του Χριστού Μ. Εκκλησίας, παράγοντες της Ομογένειας, Καθηγηταί και μαθηταί του Ζαππείου και του Ζωγραφείου Λυκείου, οι γονείς και συγγενείς του νεοχειροτονηθέντος και πολλοί προσκυνητές από την Καστοριά, ιδιαίτερη πατρίδα του π. Αγαθαγγέλου.

Πατρικές συμβουλές από τον Πατριάρχη 

«Στρεφόμεθα προς τον νεοχειροτονηθέντα διάκονον των μυστηρίων του Θεού και λέγομεν ότι ιδιαιτέρα τυγχάνει η χαρά ημών διότι προ ολίγου εχειροτονήσαμεν ένα νέον κληρικόν της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας, ο οποίος, ορμώμενος εκ Καστορίας, εκ μιας εκκλησιαστικής επαρχίας συνδεομένης μετ' αρρήκτων ιστορικών και κανονικών δεσμών μετά του Οικουμενικού ημών Πατριαρχείου, εκλήθη υπό του Θεού να διακονήση την μαρτυρικήν Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος στο νέο κληρικό. «Εισήλθες σήμερον, διάκονε Αγαθάγγελε, εις τα Άγια των Αγίων μετά της παναμώμου Παρθένου. Μείνε εκεί εις όλην σου την ζωήν, αγιαζόμενος δια της Χάριτος των ιερών μυστηρίων, καθαίρων την ψυχήν και το σώμα σου δια της προσευχής και της ενώσεως μετά του Θεού, εμβαθύνων εν περισυλλογή και ησυχία εις την εν Χριστώ ζωήν, αποσκοπών ουχί εις την προσωπικήν σου διάκρισιν αλλ᾽ εις την δόξαν της Εκκλησίας, της Μεγάλης Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, την οποίαν εκλήθης να διακονήσης. Δια τούτο μείνε εις όλην την ζωήν σου διάκονος, μιμούμενος το παράδειγμα του Δεσπότου Χριστού, ο οποίος διήλθε την ζωήν αυτού διακονών και υπολιμπάνων ημίν υπογραμμόν ταπεινώσεως, διότι τοιουτοτρόπως θα δυνηθής να ανταποκριθής εις τον καλέσαντά σε Χριστόν και εις τας προσδοκίας της Μητρός Εκκλησίας, η οποία αγωνίζεται να δίδη εν παντί την μαρτυρίαν Ιησού Χριστού, εργαζομένη εκ παραλλήλου δια την προαγωγήν των διαχριστιανικών σχέσεων, με απώτερον σκοπόν την εκπλήρωσιν του Κυριακού αιτήματος “ίνα πάντες εν ώσιν”», υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε: «Εις τον τομέα τούτον καλείσαι να συνεισφέρης και συ ακολουθών μετά πιστότητος και εν προκειμένω τας αρχάς του Οικουμενικού Πατριαρχείου, τας οποίας έθεσαν οι πατέρες και οι προκάτοχοι ημών, αξιοποιών εις τον ευαίσθητον τούτον τομέα τα άπερ απεκόμισες κατ' άνθρωπον τάλαντα. Μη λησμόνει όμως: ο διάλογος μετά των ετεροδόξων προϋποθέτει την καλήν γνώσιν της πατρώας πίστεως και ευσεβείας η οποία αποκτάται όχι μόνον εγκεφαλικώς -ακαδημαϊκώς- αλλά -και κυρίως- βιωματικώς. Μόνον τότε θα επιτυγχάνης εις την διακονίαν σου ταύτην, όταν προσπαθής να καταστήσης τον εαυτόν σου κατοικητήριον του Λόγου του Θεού, ώστε να είπης και συ μετά του Αποστόλου "ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός"». 

Και ο Οικουμενικός Πατριάρχης κατέληξε: «Γνώριζε ότι η χειροτονία σου αποτελεί αιτίαν χαράς δια την Εκκλησίαν, την χειροτονήσασάν σε ημετέραν Μετριότητα και την ενταύθα Ομογένειαν, άμα δε και αφορμήν ευχαριστίας προς τον Θεόν και την Υπεραγίαν Θεοτόκον, εις την οποίαν σε ανατιθέμεθα, με την ευχήν να ευαρεστής πάντοτε τω Θεώ, τη Εκκλησία και τω πλησίον, προς τον οποίον ιδιαιτέρως πρέπει να στρέφεσαι, και μάλιστα εις τον αδύναμον, διότι εκεί υπάρχει ο Χριστός».

  

Η ομιλία του διακόνου Αγαθαγγέλου 

Αμέσως μετά τη Θεία Λειτουργία ο Οικουμενικός Πατριάρχης, οι Αρχιερείς και το εκκλησίασμα φιλοξενήθηκαν στην Κοινοτική αίθουσα όπου, όπως συνηθίζεται, προσφέρθηκε κέρασμα. Εκεί μίλησε και ο νεοχειροτονηθείς Διάκονος Αγαθάγγελος. 

«Αι άγιαι και πατρικαί χείρες της Αυτού Θειοτάτης και Προσκυνητής μοι Παναγιότητος, τεθείσαι προ ολίγου επί της κεφαλής μου, μεταμορφωθείσαι δια μίαν εισέτι φοράν εις ακένωτον πηγήν χάριτος και ευλογίας, προεχείρισαν την εμήν αναξιότητα εις διάκονον, εν τω περικαλλή και ιστορικώ Ιερώ τούτω Ναώ των Εισοδίων της Θεοτόκου. Αύται αι τίμιαι πατριαρχικαί χείρες αλλοιώσασαί με καλώς, ανέδειξαν την εμήν ταπεινότητα εις διάκονον του Ιερού Ευαγγελίου, των αγίων του Θεού Μυστηρίων, και των ελαχίστων μου αδελφών», ήταν τα πρώτα λόγια του εμφανώς συγκινημένου νέου διακόνου. «Ιδού, ίσταμαι ενώπιον Υμών, πεπληρωμένος υπό της θείας και υπερμεγίστου χάριτος του Παναγίου και τελεταρχικού Πνεύματος. Πλήρωσις αχώρητος και ακατάληπτος εν σώματι, αλλά και χάριτι Θεού εκπλήρωσις πόθου νεανικού και επιθυμίας ιεράς. Δια τούτο το γεγονός, βαθυτάτως και υιϊκώς ευγνωμονώ την Υμετέραν Σεπτήν Κορυφήν, έχων πλήρην την επίγνωσιν και την συναίσθησιν της αναξιότητος μου, δια την προσγενομένην μοι υψίστην ευλογίαν, τιμήν και πρόκλησιν, όπως διακονήσω αξίως την Μητέρα Αγίαν του Χριστού Μεγάλην Εκκλησίαν από τούδε και εις το διηνεκές, εξαιτούμενος τας ευχάς και προσευχάς της Υμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος, και απάντων υμών, των εμέ προσαγαγόντων πατέρων και αδελφών εις το ανεκτίμητον της ιερωσύνης μυστήριον.

Ταύτην την εορτάσιμον ημέραν, της Εισόδου της Υπεραγίας Θεοτόκου εις τα Άγια των Αγίων, επέλεξεν η Υμετέρα Θειοτάτη Παναγιότης, ίνα εισέλθω αναξίως εις την χαράν του Κυρίου και Θεού ημών, γιγνόμενος ελάχιστος υπηρέτης του ιερού θυσιαστηρίου», είπε ο π.Αγαθάγγελος και συνέχισε: «Κατά την ώραν ταύτην, ευρίσκω οριακήν την γλώσσαν, δια να περιγράψη την βιωσαμένην εμπειρίαν και τα αισθήματα, άτινα διακατέχουσι την καρδίαν μου, καθώς τα μυστήρια της Αγίας ημών Εκκλησίας συνιστούν την αόρατον όρασιν και απερινόητον νόησιν της κοινωνίας του ακτίστου, μετά του κτιστού τούτου κόσμου, και την καταξίωσιν αυτού εν αυτώ. Αναπέμπω δοξολογίας εις τον παντεπόπτην και πανάγαθον Θεόν διότι με ηγάπησεν σκανδαλωδώς, και λόγους ευχαριστίας και απείρου ευγνωμοσύνης αναφέρω προς την Υμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα δια την επιδειχθείσαν μοι πατρικήν αγάπην, εμπιστοσύνην, και την δι’ εμέ μέριμναν. Διαβεβαιώ ότι θα αγωνισθώ άνευ όρων και ορίων δια πασών των ταπεινών μου δυνάμεων, εκδαπανών εμαυτόν εις την διακονίαν της Μητρός Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας».

Ο νέος διάκονος αναφέρθηκε και στον τόπο καταγωγής του, την όμορφη και ιστορική επαρχία του Οικουμενικού Θρόνου, την Καστοριά. «Ο Θεός ηυδόκησε να γεννηθώ εις μίαν ιστορικήν επαρχίαν του Οικουμενικού Θρόνου, εις την καταστόλιστον υπό των βυζαντινών εκκλησιών Καστορίαν, την χαρακτηριζομένην υπό του πολυθρησκευτικού και πολυγλωσσικού παρελθόντος, και αναπτύξασαν ιδιαιτέραν φυσικήν σχέσιν και δεσμούς μετά της Βασιλίδος των πόλεων, αλλά και σημαντικήν εμπορικήν σχέσιν, καθ’ ότι η ευλάβεια της ενταύθα συντεχνίας των γουναράδων εμφαίνεται εις την υπ’ αυτών ανοικοδόμησιν του Πανσέπτου Πατριαρχικού Ναού. Εις ταύτην την πόλιν Παναγιώτατε, εβίωσα εκ νεανικής ηλικίας την ιερατικήν κλίσιν, η οποία ηύξανε και εκραταιούτο τόσον ένεκα της επιρροής του πνεύματος και της κατά πάντα και επί πάντων ισχυράς και καταστολίστου προσωπικότητος Υμών, όσον και εκ παραδειγματικών φυσιογνωμιών της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. Μνημονεύω ώδε του αοιδίμου Μητροπολίτου Καστορίας Γερμανού Καραβαγγέλη, όστις χειροτονηθείς Επίσκοπος Χαριουπόλεως εις τον Ιερόν τούτον Ναόν τη 26η Φεβρουαρίου του 1896, και υπηρετήσας ως αρχιερατικώς προϊστάμενος της μεγαλωνύμου ταύτης κοινότητος Σταυροδρομίου, κατεστάθη αργότερον εις την Ιεράν Μητρόπολιν Καστορίας, εις καιρούς χαλεπούς, αφιερώσας τον βίον του μετά πνεύματος αυταπαρνήσεως, απολύτου υπακοής και αφοσιώσεως εις την Μεγάλην Εκκλησίαν. Αυτήν την ανεκτίμητον παρακαταθήκην επεφύλαξε η θεία πρόνοια εις την αναξιότητά μου, κατά την εις διάκονον χειροτονίαν μου, προς παραδειγματισμόν αυτής εις το διηνεκές».

Τέλος ευχαρίστησε για τη βοήθεια και την στήριξη τους Ιεράρχες του Θρόνου και ιδιαιτέρως τους Μητροπολίτες Ικονίου Θεόληπτο, Γαλλίας Εμμανουήλ και Αρκαλοχωρίου Ανδρέα, τον μέχρι πρότινος ποιμενάρχη του, Μητροπολίτη Καστορίας Σεραφείμ, τους καθηγητές του στην Θεολογική Σχολή του ΑΠΘ και ασφαλώς τους γονείς του, Γρηγόριο και Σοφία, καθώς και τα αδέλφια του, Μαρία και Νικόλαο. Ο π. Αγαθάγγελος είναι κάτοχος Πτυχίου και Μεταπτυχιακού Διπλώματος από το Τμήμα Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ. 

ΑΞΙΟΣ!

ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΩΝ

Στο Παρίσι συνεδρίασε από τις 20 Νοεμβρίου 2012 μέχρι χθες Παρασκευή 23 Νοεμβρίου η Συντονιστική Επιτροπή της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής επί του θεολογικού διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών. 

Οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν στην έδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Γαλλίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. 

Μέλη της επιτροπής είναι: ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης συμπρόεδρος, οι Μητροπολίτες Σασίμων Γεννάδιος και Διοκλείας Κάλλιστος (Οικουμενικό Πατριαρχείο), ο Μητροπολίτης Κένυας και Ειρηνουπόλεως Μακάριος (Πατριαρχείο Αλεξανδρείας), το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων το εκπροσώπησε ο καθηγητής Γεώργιος Γαλίτης, τη Σερβική Εκκλησία ο Επίσκοπος Μπρανιτσέφ Ιγνάτιος, το Πατριαρχείο Ρουμανίας ο Μητροπολίτης Ιωσήφ, υπεύθυνος της Ιεράς Μητροπόλεως Δυτικής και Νότιας Ευρώπης της Ρουμανικής Εκκλησίας, την Εκκλησία της Κύπρου εκπροσώπησε ο Μητροπολίτης Κωνσταντίας Βασίλειος και την Εκκλησία της Ελλάδος ο Μητροπολίτης Περιστερίου Χρυσόστομος. Στις εργασίες μετείχε και ο Πανοσιολ. Μάξιμος, Μ. Αρχιδιάκονος της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας. 

Από πλευράς της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στις εργασίες της Συντονιστικής Επιτροπής συμμετείχαν: ο Καρδινάλιος Κουρτ Κοχ Πρόεδρος του Παπικού Συμβουλίου για την προώθηση της ενότητος των χριστιανών, συμπρόεδρος, ο Επίσκοπος Μραΐεν Φάρελ, Γραμματεύς του Συμβουλίου, ο Αρχιεπίσκοπος Κερκύρας, Ζακύνθου και Κεφαλληνίας Ιωάννης Σπιτέρης, ο Αρχιεπίσκοπος Ντιζόν Ρόναλντ Μιννεράτ, ο εκπρόσωπος του Ρωμαιοκαθολικού Πανεπιστημίου Αμερικής μονσενιόρ Πολ Μακπαρτλάν, ο ιερεύς Φρανς Μπάουβεν («Σύλλογος μισσιοναρίων Αφρικής»), η καθηγήτρια Τερέσια Χαΐνταλερ (Ανώτατη θεολογική σχολή "Άγιος Γεώργιος" στο Φράνκφουρτ στον Μάιν) και ο μονσενιός Ανδρέα Παλμέρι (Παπικό Συμβούλιο για την προώθηση της ενότητος των χριστιανών). Την Τετάρτη 21 Νοεμβρίου, εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου, μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία στον Ελληνορθόδοξο Καθεδρικό Ναό του Αγίου Στεφάνου.

Με πληροφορίες από mospat