25ηἐπέτειος ἀπὸ τῆς Ἱδρύσεως τοῦ Ἰνστιτούτου Ὀρθοδόξου Θεολογίας στὸ Βέλγιο (φωτό)

Ι. Μητρόπολις Βελγίου

Γιορτάσθηκε μὲ πανηγυρικὸ τρόπο ἡ 25η ἐπέτειος ἀπὸ τῆς ἱδρύσεως τοῦ Ὀρθοδόξου Θεολογικοῦ Ἰνστιτούτου τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου στὴν πόλη Γάνδη τοῦ Βελγίου. 

Τὸ σημαντικὸ αὐτὸ γεγονὸς γιορτάσθηκε μὲ Θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Γάνδης, τῆς ὁποίας προέστη ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας μὲ συλλειτουργοὺς ἱερεῖς καὶ διακόνους, οἱ ὁποῖοι ὑπηρετοῦν ἀφιλοκερδῶς γιὰ τὴν καλὴ λειτουργία τοῦ Ἰνστιτούτου.Στὸ τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας ἀναφέρθηκε στὶς σημαντικὲς ἱστορικὲς στιγμὲς τῆς Ἀναγνωρίσεως καὶ τῆς ἐγκαθιδρύσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας στὸ Βέλγιο. Τὸ ἔτος 1989 εἰσήχθη τὸ ὀρθόδοξο θρησκευτικὸ μάθημα κατ´ἀρχὰς στὰ σχολεῖα στὴν Φλαμανδόφωνη περιοχή. Τότε, λόγῳ τῆς ἀνάγκης, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος κ. Dominique Verbeke ἐπρότεινε στὸν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βελγίου κ. Παντελεήμονα τὴν ἵδρυση Ἐπιμορφωτικοῦ Θεολογικοῦ Ἰνστιτούτου γιὰ τοὺς ὑποψηφίους καθηγητὲς τοῦ ὀρθοδόξου θρησκευτικοῦ μαθήματος, τὸ ὁποῖο καὶ ἱδρύθηκε ἀρχικὰ μὲ τὴν ἐπωνυμία Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Θεολόγος καὶ ἀργότερα, ὅταν τὸ Ἰνστιτοῦτο πῆρε τὴν τελική του μορφή, ἐπωνομάσθηκε Ἅγιος Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν Παῦλος. 

«Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια ὁ Πρωτοπρεσβύτερος κ. Dominique Verbeke ἐργάσθηκε ἐθελοντικά, ἀφιλοκερδῶς καὶ ἀθόρυβα, μὲ πραγματικὴ ἀφοσίωση καὶ μὲ ἀπόλυτη ἁρμονία μὲ τοὺς συνεργάτες του, χωρὶς νὰ δημιουργήσουν κανένα πρόβλημα, καὶ ἐπέτυχαν νὰ ἐπιμορφώσουν διακάδες ἀνθρώπων ἀπὸ τὸ Βέλγιο καὶ τὴν Ὁλλανδία. Ἡ σημερινὴ ἐπέτειος εἶναι μία εὐκαιρία νὰ εὐχαριστήσω δημόσια τὸν Πρωτοπρεσβύτερο κ. Dominique Verbeke, καθὼς καὶ τοὺς ἄλλους καθηγητὲς καὶ τὰ διοικητικὰ στελέχη τοῦ Ἰνστιτούτου», ἀνέφερε χαρακτηριστικὰ ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας. 

Μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας καὶ ἕνα κέρασμα τῆς Ἐνορίας, ὁ Πρωτοπρεσβύτερος κ. Dominique Verbeke παρουσίασε τὴν ἐργασία ποὺ ἐπιτελέσθηκε ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια καὶ ἐν συνεχείᾳ ἐξεφώνησε τὸν πανηγυρικὸν τῆς Ἐπετείου ὁ Καθηγητὴς κ. Χρῆστος Γιανναρᾶς, παλαιὸς φίλος τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Dominique Verbeke καὶ τῆς Ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου Γάνδης μὲ τίτλο: «῾Η συμβολὴ τοῦ ὀρθοδόξου μηνύματος στὴν Δυτικὴ Κοινωνία». Παρέστησαν στὴν Ἑπετειακὴ αὐτὴ ἡμερίδα ὅλοι οἱ πρώην μαθητὲς καὶ καθηγητὲς τοῦ ὀρθοδόξου θρησκευτικοῦ μαθήματος στὴν Φλάνδρα. 

Στὸ τέλος τῆς Ἐπετειακῆς ἡμερίδας ὁ Πρωτοπρεσβύτερος κ. Κωνσταντῖνος Κενανίδης, Διευθυντὴς τοῦ Γαλλοφώνου τμήματος τοῦ Ἰνστιτούτου Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, συνεχάρη τὸν Πρωτοπρεσβύτερος κ. Dominique Verbeke καὶ τοὺς καθηγητὰς τοῦ Ἰνστιτούτου Ὀρθοδόξου Θεολογίας στὴν Γάνδη. 

Ὑπενθυμίζουμε ὅτι τὴν Ἰανουάριο τοῦ 1991 ἄρχισε νὰ λειτουργῆ τὸ Ἰνστιτοῦτο. Ἀρχικὰ στὴν Γάνδη καὶ Βρυξέλλες καὶ μετὰ ἀπὸ λίγα χρόνια καὶ πάλι στὴν Γάνδη. Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου κ. Ἀθηναγόρας ἐλπίζει ὅτι θὰ βρεθῆ δυνατότητα στεγάσεως τῶν δύο τμημάτων τοῦ Ἰνστιτούτου (Φλαμανδόφωνο καὶ Γαλλόφωνο) σὲ κοινὸ κτήριο στὶς Βρυξέλλες.

Η ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΚΑΤΑΡ

Ἀνακοινωθέν (31/05/2016)

Συνῆλθεν, ὑπό τήν προεδρείαν τῆς Α. Θ. Παναγιότητος, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος εἰς τάς τακτικάς αὐτῆς συνεδρίας, τήν Δευτέραν, 30ήν, καί τήν Τρίτην, 31ην Μαΐου 2016, πρός ἐξέτασιν τῶν ἐν τῇ ἡμερησίᾳ διατάξει ἀναγεγραμμένων θεμάτων. 
Κατ᾿ αὐτάς, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἠσχολήθη ἰδιαιτέρως μετά τοῦ θέματος τῆς ἐπί θύραις Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, καί τῶν συναφῶν πρός αὐτήν ζητημάτων, δεηθεῖσα ὑπέρ εὐοδώσεως τῶν ἐργασιῶν αὐτῆς καί εὐχηθεῖσα τήν ἄνωθεν ἐνίσχυσιν εἰς τόν Πρόεδρον αὐτῆς Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην. 
Ἐντός τῶν πλαισίων τούτων, ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος ἐξήτασεν ἐνδελεχῶς καί τό ἀπασχολοῦν τά Πρεσβυγενῆ Πατριαρχεῖα Ἀντιοχείας καί Ἱεροσολύμων γνωστόν πρόβλημα περί τῆς ἐν Κατάρ ἐκκλησιαστικῆς δικαιοδοσίας, καί ἤχθη εἰς τήν ἀπόφασιν ὅπως προτείνῃ τήν σύστασιν, ἀμέσως μετά τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον, Ἐπιτροπῆς ἐξ ἀντιπροσώπων ἀμφοτέρων τῶν ἐνδιαφερομένων Ἐκκλησιῶν, ὑπό τήν συντονιστικήν εὐθύνην τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, πρός μελέτην τοῦ ζητήματος καί ἐξεύρεσιν κοινῇ ἀποδεκτῆς λύσεως. 
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 31ῃ Μαΐου 2016 
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΡΑΣΟΦΟΡΟΥ

Η ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗ ΚΡΗΤΗΣ ΓΙΑ ΑΓΝΩΣΤΟ ΡΑΣΟΦΟΡΟ

Η εορτή της Αγίας Φωτεινής στη Σμύρνη (φωτό)

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος εκπροσωπώντας την Α.Θ.Π. τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, χοροστάτησε στον Εσπερινό και προεξήρχε στη Θεία Λειτουργία στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό Αγίας Φωτεινής στην Ελληνική Κοινότητα της Σμύρνης.

Στη Θεία Λειτουργία παρευρίσκονταν ο Αρχιεπίσκοπος της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας στη Σμύρνη κ. Lorenzo Piretto και η Γενική Πρόξενος της Ελλάδας στη Σμύρνη κα. Αργυρώ Παπούλια. Το ορθόδοξο εκκλησίασμα απαρτιζόταν από Ρωμιούς, Τούρκους, Ρώσσους και Γεωργιανούς, καθώς και Κληρικούς με προσκυνητές από την Ιερά Μητρόπολη Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως. 

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ικονίου κ. Θεόληπτος επανέφερε στην Ορθόδοξη Εκκλησία έναν νέο Ρωμιό χρίζοντάς τον. 

Ο Εφημέριος της Ελληνικής Κοινότητας Αρχιμανδρίτης Κύριλλος Συκής ευχαρίστησε τους πάντες για τη συμμετοχή τους στις λατρευτικής εκδηλώσεις επί τη εορτή της Αγίας Φωτεινής, ιδιαιτέρως τον εκπρόσωπο της Α.Θ.Π. Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ικονίου κ. Θεόληπτο διαβιβάζοντας στον Παναγιώτατο Οικουμενικό μας Πατριάρχη την αγάπη του και την υιική αφιέρωσή του. 

Στη συνέχεια ακολούθησε κέρασμα για όλους στο προαύλιο του Ιερού Ναού. 

π. Συμεών Αυγουστάκης 

Εφημέριος Ιερού Ναού Αγίου Διονυσίου Ιλίου

Ο ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΕΙΔΗ ΠΑΝΩΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Η Α΄ Διάσκεψη των Ορθοδόξων Εκκλησιών για τη μελέτη της συγκλήσεως της Πανορθοδόξου Συνόδου.
Συνήλθε στο Πατριαρχικό Ίδρυμα του Σαμπεζύ της Γενεύης από τις 8 μέχρι τις 15 Ιουνίου 1968.

ΠΟΡΕΥΟΜΕΝΟΙ «ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ» 

Από τον καθηγητή Αριστείδη Πανώτη 

Επί επταετίας, μετά από διετία κυκλοφορίας αναγκάστηκα να διακόψω την έκδοση του περιοδικού «Ορθὀδοξη Παρουσία», εξ αιτίας της τότε λογοκρισίας. Τότε στηριζόμενος στη φιλία του μακαρίτη Σπύρου Αλεξίου έγραφα άρθρα στο «ΕΘΝΟΣ» και σε άλλες ημερήσιες εφημερίδες των Αθηνών για επίκαιρα εκκλησιαστικά θέματα. Ένα από αυτά τα άρθρα, με τον τίτλο: «Προς τη Σύνοδο» δημοσιεύθηκε εκεί στις 8 Αυγούστου 1968, δύο μήνες μετά τη συνελθούσα στο Πατριαρχικό Ίδρυμα της Γενεύης «Διορθοδόξον Επιτροπήν» για τη μελέτη συγκλήσεως της Πανορθοδόξου Συνόδου, που προσωπικά παρηκολούθησα. Στο άρθρο έγραψα: 

«Η Ορθοδοξία φαίνεται ότι οριστικά πλέον εισέρχεται εις μίαν προσυνοδικήν περίοδον διά της συγκληθείσης προ διμήνου «Διασκέψεως» στη Γενεύη. Επί ήμισυ περίπου αιώνος ήρχισε να συγκεκριμενοποιείται η ανάγκη συγκλήσεως μίας Γενικής Συνόδου, αναδιοργανωτικού χαρακτήρος, αφού έχει προηγηθεί ένα μακρότατον στάδιον αναζητήσεων και ζυμώσεων, του οποίου απλήν εικόνα σχηματίζομεν με την αναδίφησιν των κατά καιρούς χιλιάδων υπομνημάτων, σχεδίων και άρθρων, «περί αναδιοργανώσεως της Εκκλησίας», προερχόμενων από την θλιβεράν διαπίστωσιν της πραγματικότητος, αλλά και από τον παρήγορον ζήλον εκλεκτών ψυχών να ίδουν την ιερωτέραν υπόθεσιν της καρδίας των, την Ορθοδοξίαν, αναβαπτιζομένην εις τας διαυγείς πηγάς της διδασκαλίας του Κυρίου της και της αρχαίας Αποστολικής και Καθολικής Παραδόσεως της. 

Από ουδένα έλειψε ποτέ η πεποίθησις, πως η πραγματική αναγέννησις της Εκκλησίας συνδέεται με μία επιμελώς, σοβαρώς και μεθοδικώς προπαρασκευασμένην επαναλειτουργίαν του συλλογικού συνοδικού θεσμού, υπό την υπάτην του σύνθεσιν και μορφήν. Αι συζητήσεις και αι εισηγήσεις εις αυτό κατέληξαν το συμπέρασμα. Πρέπει να συγκληθεί Γενική Σύνοδος δια να καθορίσει την α’ ή την β΄ διδασκαλίαν, να επιλύσει πνευματικά και ηθικά προβλήματα, να αναθεωρήσει διοικητικά και κανονικά μέτρα, να εκκαθαρίσει το λατρευτικό και εκκλησιαστικό έδαφος από τα επικαθήσαντα βάρη και τους υπερβολικούς ζυγούς, να καταστήσει επί τέλους συνειδητόν ότι η Εκκλησία δεν είναι στατική, ακίνητος, τυποποιημένη μουσειακή παρελθοντολογία, εις την οποίαν όλοι κινούνται με δικαιώματα φυλάκων αρχαιολογικού θησαυρού και κάποιοι ρομαντικοί των Παραδόσεων. Η Εκκλησία ως «Σώμα Χριστού» είναι ζώσα κοινωνία, εις την οποίαν το Πνεύμα του Θεού ανά πάσαν στιγμήν λαλεί και ενεργεί δημιουργικώς και ανακαινιστικώς και επομένως οι μεν επίσκοποι καθηκόντως οφείλουν με προβληματισμένην εκκλησιαστικήν συνείδησιν και υψηλής ποιότητος συνοδικήν ευθυκρισίαν και αποστολικόν ήθος, μακράν πάσης υποκειμενικής δεσμεύσεως ή μικρολόγων υπολογισμών, να γίνονται Πατέρες και χειραγωγοί του λαού του Θεού, προσκοπούντες δια την πορείαν του ποιμνίου των, το δε πλήρωμα, ο κλήρος και ο λαός, δικαιωματικώς δύναται να αξιώσει διερμήνευσιν της αιωνίου παρακαταθήκης της Πίστεως με νέους τρόπους και μέσα, ικανά να «σχηματίσουν τον αιώνα τούτον, κατά την καινότητα Ιησού Χριστού», όπως είπε ο μητροπολίτης Μελίτων. Είναι πραγματική κακοδοξία και ύβρις δια την Εκκλησία να επιχειρούν μερικοί να παρασύρουν τους ακροατές τους ότι δεν δικαιούνται οι Ορθόδοξοι να συγκαλούν το μοναδικό όργανο της κανονικής εκφράσεως της ομοψυχίας των, την Μεγάλην Σύνοδον, η οποία εγκύρως και αυθεντικώς μπορεῖ να αναπτύξει διδασκαλία, να τροποποιήσει ή και να καταργήσει ακόμη τι θεωρούμενο από τους συνοδικούς Πατέρες σε άλλους καιρούς ωφέλιμον και κανονικόν, τώρα δε ακατανόητον και επιζήμιον. Η Εκκλησία πορευομένη, κατά την εντολήν του Ιδρυτού της, έχει χρέος, όχι βεβαίως να προσαρμόζεται προς το εκάστοτε επικρατούν πνεύμα του κόσμου, διότι τότε δεν θα είχε καμμίαν σημασίαν η προσφορά της, αλλά να αναβαπτιστεί εις το όντως αποστολικόν και πατερικόν πνεύμα, το οποίον δεν έχει καμμίαν σχέσιν με την συστροφήν της γραιώδους νοοτροπίας της αυτοπάθειας και αυτοϋπνώσεως, αφού είναι πνεύμα ηγεμονικόν και ελεύθερον, ζωοποιούν και καινοποιούν, ως Πνεύμα Άγιον. 

Το Οικουμενικόν Πατριαρχείον ευρισκόμενον πάντοτε εις εγρήγορσιν και προσευχήν, παρά τας περιπετείας του από τα διεθνή συμβάντα της σύγχρονης εποχής, γνωρίζει τα υφιστάμενα από ετών εκκλησιαστικά προβλήματά μας. Γνωρίζει επίσης πόσον οθνείως επέδρασε στην διάρρηξιν του ψυχικού ομοουσίου των ορθοδόξων λαών, όχι βέβαια ο πατριωτισμός, αλλά ο νοσηρός εθνικισμός. Προς τούτο αναζητά μέσα από τας διαφόρους θεωρήσεις των ζητημάτων να εκφραστεί ελεύθερα μόνον η οικουμενική συνείδηση επισκόπων απορρέουσα από την βαθυτάτην πεποίθησιν ότι χαρισματικώς υπεύθυνα διατυπώνουν συνοδικά, χωρίς φατριαστικές και εγωπαθείς ιδεοληψίες, την αποστολικήν Πίστιν και Παράδοσιν της Εκκλησίας δια την σωτηρίαν των ψυχών. Αφού τα υπ' αυτών αποφασιζόμενα πράγματι επιλύσουν ζωτικά προβλήματα προς την ορθήν κατεύθυνσιν και απροσκόπτως εις την πορείαν της Εκκλησίας, γενικώς εκτιμώνται και καταξιούνται απλώς του γενικού κύρους και της τιμής. Δια τούτο η αναγνώριση του κύρους της συνερχόμενης Συνόδου δεν εξαρτάται τόσον από την διεθνή ή την αντιπροσωπευτικήν άθροισιν των επισκόπων της, αλλά από την ακεραιότητα, την ικανότητα και υπευθυνότητα της συνειδήσεως του συνοδικού σώματος να γνωματεύσει περί της ανακαινίσεως και ανασυγκροτήσεως της Εκκλησίας. Μία Σύνοδος, η οποία θα συγκροτηθεί από επισκόπους ανίδεους των υφιστάμενων προβλημάτων και αδιάφορους των επερχόμενων δεινών, κατεχόμενους από συμπλεγματικήν καταληψίαν, ευθυνοφοβίαν και στρουθοκαμηλισμόν, οργανωσιακήν ιδεοληψίαν, μη ικανούς να αντιμετωπίσουν προβλήματα ρηξικελεύθως και αποτελεσματικώς και εγκληματικώς δεσμεύοντας το μέλλον της Εκκλησίας, ασφαλώς δεν θα είχε καμμίαν αξίωσιν να εκτιμηθεί ως σημαντική, αφού ουδεμίαν περί εαυτής συνείδησιν και πράξιν δεν θα είχε. Τεράστιο επομένως, παραμένει και το θέμα της πραγματικής φωταγωγήσεως της συνοδικής συνειδήσεως των μετασχόντων σε μία Γενική Σύνοδο, ώστε να ανταποκριθούν ικανοποιητικώς εις τας προσδοκίας της εισερχόμενης πλέον Εκκλησίας εις αιώνα διαστημικών εξελίξεων. Επειδή δε η μέλλουσα Σύνοδος διακαιωματικά ανήκει εις το πλήρωμα της Εκκλησίας, τον Κλήρον και τον Λαόν, η μόρφωσις ενός συνοδικού κλίματος, δι' υπευθύνου, σοβαράς και συστηματικής διαπαιδαγωγήσεως, η οποία και θα επροστάτευε την όλην ιεράν υπόθεσιν από παρερμηνείας και παρεξηγήσεις και θα συντελούσε εις την ακριβή εκτίμησιν της ανακαινιστικής διακονίας και ταυτόχρονα θα απεμόνωνε τους ποικιλοτρόπως ωργανωμένους θρησκευτικούς κεκράκτες, οι οποίοι από τούδε άρχισαν αντιγράφοντες αλλήλους να ενσπείρουν αμφιβολίας, ψιθύρους και φανταστικούς κινδύνους δια την Ορθοδοξίαν! Και ασφαλώς θα πρέπει να κινδυνεύει κάποια Ορθοδοξία... εκείνη, όμως, η οποία κατακαλύπτεται από τους ατμούς της κακοδαιμονίας και της θρησκόληπτης μυθοπλασίας των και όχι η γνήσια έκφρασις της πνοής του Παρακλήτου και τούτο διότι η νεότης της Αγίας Ορθοδοξίας συνοδικώς ανακαινίζεται. 

Κατά την προσυνοδικήν αυτήν περίοδον πρέπει να συνειδητοποιηθεί η πνευματική και ιστορική σημασία της Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας και να μελετηθούν και άλλα προβλήματα, όπως της Εκκλησιολογίας των Συνόδων, της κατά παράδοσιν όλης συνοδικής διαδικασίας, της αρτίας οργανώσεως και εμφανίσεώς της Συνόδου και της συμπληρώσεως της ημερησίας διατάξεως με τα όσα προβλήματα θεληματικώς ή και αθελήτως παραλείφθηκαν το 1961. Και τούτο διότι είτε το θέλομεν, είτε όχι, παραμένουν προβλήματα για την Εκκλησίαν και καμμία αρτηριοσκληρωτική σεμνοτυφία ή σκοπιμότητα δεν δύναται να τα μεταθέσει και να τα καταπνίξει π.χ. της ελευθέρας συνάψεως τίμιου γάμου στους κληρικούς όλων των βαθμών της ιερωσύνης (που κατήργησε τον Ζ΄ αιώνα η Πενθέκτη Σύνοδος) και του ακριβούς ορισμού της κανονικής θέσεως των εκκλησιαστικών οργανώσεων εν τη Εκκλησία (που διαστρέφουν το υγιές φρόνημα του πληρώματος), της απαλείψεως των φυλετικών εκφράσεων εκ των λειτουργικών ύμνων και άλλων προβλημάτων που έχουν ήδη επισημανθεί από την Διορθόδοξο Επιτροπή το 1930. 

Η προκαθημένη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως, έχουσα βαθυτάτη συνείδησιν του ιερού πόθου της αναβιώσεως της αγίας συνοδικής πείρας, αλλά και των προσυνοδικών προβλημάτων και δυσχερειών και της ανάγκης ετοιμασίας των πνευμάτων, πορεύεται την οδόν πραγματοποιήσεως της Συνόδου με προγράμματα, με σύνεσιν και συνέπειαν ως αντελήφθησαν καλώς αι Εκκλησίαι εις την Γενεύην, αναθέτουσα την αναπλήρωσιν των ελλειπόντων εις την Χάριν του Αγίου Πνεύματος, το Οποίον δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία, ότι χειραγωγεί όλην την Αγίαν αυτήν υπόθεσιν της ανακαινίσεως της Ορθοδοξίας». 

Σε λίγες ημέρες θα συνέλθει στη Μεγαλώνυμη νήσο Κρήτη η Γενική Σύνοδος που άρχισε να συζητείται περίπου προ 50ετίας η σύγκλησή της. Όσοι κοπιάσαμε για να επανακάμψει η συνεκτική συνοδική συνείδηση στο Σώμα της Εκκλησίας μας, ευελπιστούμε πως θα απομονωθεί κάθε παράνοια διαιρέσεως, που εμπνέεται από τη δαιμονική σαλότητα. Δεν πρέπει να λησμονείται ότι η μανία της αυτοκαταστροφής ενδημεί για να εκτροχιάσει την Εκκλησία από την μέσην και βασιλικήν οδόν του συγκερασμού δια των διαλόγων για να εμβολίσει την αδελφότητα των Ορθοδόξων της Ανατολής με εξωφρενικές ανιστόρητες παραδοξολογίες, εμπαθείς παρερμηνείες, φθηνές μικρολογίες και διεστραμμένες μικροψυχίες, όπως η διατυπωθείσα δυστυχώς πλανεμένη και εξωφρενική «Εκκλησιολογία του Ματθαίου» της εν Κερατέα παρασυναγωγής από τινές εμπαθείς ελλαδικούς αρχιερείς, και την ανερμάτιστη και ετερόκλητη συνοδεία τους. Όμως κανένας δεν τρομάζει από αυτές τις κατασκευές των παρασυναγωγών, των «συνεδρίων», των «ημερίδων», των «ομολογιών» και των πολλών ευτελών απειλών των αυτόκλητων κεκρακτών. Όλοι αυτοί στη πραγματικότητα είναι συνεργάτες των επιβουλευόμενων την Αγία Ορθοδοξία. Όλων τα μισαλλόδοξα παραληρήματα είναι πομφόλυγες αξιοθρήνητων τύπων για να απασχολούν την κοινή γνώμη και να εκτρέπουν ψυχές στις αγκάλες των θρησκευτικά αδιάφορων και των διϊστάμενων με την ορθόδοξη πίστη. Γι' αυτό μόνον δύο ομηρικές λέξεις αξίζει να αναλογίζονται: «Αιδώς Αργείοι»! (Ιλιάδα Ε΄ 787 και Ο΄ 502). 

Ο πρεσβύτερος των οφφικιάλων του Οικουμενικού Θρόνου 
Αριστείδης Πανώτης 

Άρχων Μ. Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε.

ΜΝΗΜΗ ΤΗΣ ΟΣΙΑΣ ΘΕΟΔΟΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΙ...

Του φιλολόγου Γιάννη Γιγουρτσή

Καθηγητού στην Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή

Το φυλλάδιο 

Έφαγα τον κόσμο για να το βρω ανάμεσα στις στοίβες από χαρτιά, βιβλία, φωτογραφίες και memorabilia, αλλά δεν το κατάφερα. Αυτή η μανία να αναζητώ ή να κρατώ όλες αυτές τις σκόρπιες εικόνες από το παρελθόν, που πάντως όλες μαζί φτιάχνουν για μένα την συνολική εικόνα της ιστορίας, και σχηματίζουν την ταυτότητα της προσωπικής και συλλογικής μνήμης δεν σταματά ποτέ. Την ίδια ώρα όλα αυτά που χρόνια μαζεύω και συνεχώς ταξινομώ και όλο τον αταξινόμητο έχουν, έτσι ώστε να χάνω κάποτε τον μπούσουλα για το πού έχω φυλάξει τι. Δεν πειράζει σκέφτομαι από την άλλη, μια τακτική αταξία είναι όλο αυτό το πράγμα που με χαρακτηρίζει. 

Έψαχνα ένα φυλλάδιο που ξέρω σίγουρα πως το έχω στην συλλογή μου. Το φύλαξα τόσο καλά, γιατί το θεώρησα πολύτιμο, που τώρα δεν μπορώ ούτε ο ίδιος να το βρω. Το ανακάλυψα σε μια δημοπρασία και το αγόρασα σε πολύ καλή τιμή. Ήταν φτιαγμένο από λεπτό και φτηνό χαρτόνι σε χρώμα υπόλευκο και με τα γράμματα τυπωμένα μαβιά. Ήταν διπλωμένο στα δύο και δεν ξεπερνούσε τα 10-12 εκατοστά στο ύψος 7-8 στο πλάτος. Απέξω είχε τυπωμένη με την μορφή σκίτσου την εικόνα του Αγίου Νικολάου, αφού η εκτύπωση ήταν δίχρωμη και δεν σήκωνε πολυτέλειες για εκτύπωση έγχρωμης εικόνας. Επάνω έγραφε το όνομα του ναού «Άγιος Νικόλαος Τζιβαλίου». Για την ακρίβεια το όνομα του Αγίου πάνω από την εικόνα και της περιοχής από κάτω. Στην πραγματικότητα η εικόνα, το σχετικό τυπογραφικό καλούπι δηλαδή, ήταν σταθερά το ίδια και πιθανότατα υπήρχε στο τυπογραφείο όπου η ενορία τύπωνε κατά καιρούς τα φυλλάδιά της. Την χρησιμοποιούσαν λοιπόν για να τυπώνουν παρόμοια φυλλάδια, αλλάζοντας απλώς κατά καιρούς το χρώμα της μελάνης εκτύπωσης. 

Φυλλάδια σαν και αυτό είχα ήδη αρκετά, όλα από διάφορους ναούς της Πόλης, τα περισσότερα τυπωμένα με την ευκαιρία της μίας ή της άλλης πανηγύρεως, συνήθως αυτής του ναού που την τύπωνε, είτε με την ευκαιρία κάποιας μεγάλης γιορτής (Χριστούγεννα, Πάσχα κλπ). Συνήθως μοιραζόταν στην εκκλησία της Κυριακές από τους επιτρόπους που «διαφήμιζαν» στους ενορίτες το εκκλησιαστικό γεγονός που θα ακολουθούσε λίγες μέρες μετά. Παρόμοιες ανακοινώσεις ήταν πολύ της μόδας τις δεκαετίες του '50 και '60 ακόμα και του '70 καθώς αποτελούσαν ένα είδος μαζικού μηνύματος την εποχή εκείνη που δεν υπήρχε όχι ίντερνετ, αλλά ούτε καν τηλέφωνο σε πολλά σπίτια. Είχα αγοράσει πολλές. Τις έβρισκες εύκολα και δεν είχαν ζήτηση, άρα ήταν φτηνές. Δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο αισθητικά ή ιστορικά. Οι περισσότερες δεν είχαν καν ημερομηνία. Αν μάλιστα ήταν για την πανήγυρη του ναού πολλές φορές δεν χρειαζόταν και η έτσι η επιτροπή της κοινότητας μπορούσε να χρησιμοποιήσει όσες περίσσεψαν και την επόμενη χρονιά. Τα χρήματα άλλωστε για κάποιες κοινότητες ήταν (και είναι ακόμη) μετρημένα. Το χτύπησα και το πήρα στις 5-6 λίρες νομίζω, γύρω στα δύο ευρώ. Ο υπεύθυνος το έβαλε στην άκρη μαζί με τα υπόλοιπα που είχα αγοράσει, για να τα πάρω στο τέλος της δημοπρασίας,όπως και έγινε. Πλήρωσα και πήρα το πακέτο μου με μερικές φωτογραφίες και καρτ ποστάλ ακόμη μέσα, όμορφα τυλιγμένες σε ειδικό για παλιό χαρτί, μη τοξικό, πλαστικό. Ο Καπτάν, έτσι λέγανε τον υπεύθυνο της εβδομαδιαίας δημοπρασίας- παρατσούκλι που του ταίριαζε γάντι- ήταν άνθρωπος μερακλής σε όλα του. 

Στο σπίτι άνοιξα το πακέτο και περιεργάστηκα τα όσα πήρα. 1-2 παλιές φωτογραφίες της Πόλης, μια φωτογραφία στούντιο – πορτρέτο ενός μουστακαλή νέου κυρίου με καπέλο που έμοιαζε χριστιανός- και το φυλλάδιο από το Τζιβαλί. Πήγα να τα βάλω στη κούτα που είχα και τα υπόλοιπα προς κατάταξη αποκτήματα και άνοιξα το φυλλάδιο να δω μήπως παρ΄ελπίδα γράφει τίποτε ενδιαφέρον. Και εκεί κοντοστάθηκα. Η επιτροπή της Κοινότητας του Τζιβαλίου καλούσε τους ενορίτες και όλους τους ευσεβείς χριστιανούς να πάνε στην εκκλησία για μια ολονυχτία, παράκληση και επιμνημόσυνη δέηση που θα ακολουθούσε. Αυτό ήταν το πρώτο περίεργο. Ήταν η πρώτη φορά που είδα κάτι τέτοιο σε παρόμοιο έντυπο. Ολονυχτία ξαφνικά στο Τζιβαλί σε εκείνες τις δύσκολες εποχές που ακόμα και την ανάσταση ακόμα έκαναν συχνά το απόγευμα, πώς και γιατί; Αμέσως από κάτω η πρόσεξα να είναι γραμμένη η ημερομηνία και η ώρα της παράκλησης: 

Πέμπτη 28 Μαΐου 1953 ώρα 8: 00 μ.μ. 

Σαν υστερόγραφο: Ο Άγιος Νικόλαος του Τζιβαλίου είναι ένας ναός στον Κεράτιο, παραλιακός σχεδόν κάποτε, που πήρε την ονομασία του από την περιοχή που βρίσκεται, το Τζιμπαλί, λίγο πριν από το Φανάρι. Πιθανότατα σε προγενέστερη μορφή να υπήρχε και στα βυζαντινά χρόνια εκεί, (είναι άλλωστε εμφανή και τα υστεροβυζαντινά στοιχεία στην τοιχοποιία του), ωστόσο μετά από την Άλωση, όταν ο παρακείμενος ναός της Αγίας Θεοδοσίας έγινε τζαμί, ο Άγιος Νικόλαος έμεινε η μόνη εκκλησία στην περιοχή. 

Η Αγία Θεοδοσία, λίγες δεκάδες μέτρα πιο πέρα, πίσω από τον Άγιο Νικόλαο ήταν ο ναός που πανηγύριζε την ημέρα της Άλωσης της Κωνσταντινούπολης από τους Οθωμανούς, αφού η μνήμη της Αγίας εορτάζεται στις 29 Μαΐου. Μετά την μετατροπή της εκκλησίας σε τζαμί ονομάστηκε Gül camii που θα πει το τζαμί των Ρόδων. Σύμφωνα με μια παράδοση το όνομα οφείλεται στο γεγονός ότι όταν οι κατακτητές μπήκαν εκείνη την ημέρα στον ναό, τον βρήκαν στολισμένο με εκατοντάδες μυρωδάτα μαγιάτικα τριαντάφυλλα τα οποία είχαν φέρει οι πολυάριθμοι πιστοί που προσευχόταν την προηγούμενη βραδιά της αγωνίας στην Αγία Θεοδοσία που εόρταζε. 

Η λειτουργία προς τιμήν της Αγίας Θεοδοσίας γίνεται, κάθε χρόνο τέτοια μέρα, στον Άγιο Νικόλαο του Τζιβαλίου, και δεν είναι λίγοι οι Ρωμιοί που εκείνη την μέρα αφήνουν την ενορία τους για να εκκλησιαστούν εκεί, αν βολεύει ή περνάνε κάποια στιγμή για να ανάψουν ένα κεράκι, για την Αγία τους και για την Πόλη τους. 

Κωνσταντινούπολη, 29 Μαΐου 2016 

Κυριακή της Σαμαρείτιδος και Σύναξις πάντων των εν Αγίοις Πατέρων ημών Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως 

Μνήμη Αγίας Θεοδοσίας της Παρθένου και 

Αγίας Θεοδοσίας της Οσιομάρτυρος εκ Κωνσταντινουπόλεως 

«Κέρας κριοῦ κτεῖνάν σε, Θεοδοσία, Ὤφθη νέον σοι τῆς Ἀμαλθείας κέρας.» 

Μνήμη Οσίας Υπομονής

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΔΗΡΑΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

"Κωνσταντίνος ο Παλαιολόγος ο αυτοκράτωρ των Ελληνορωμαίων εξέρχεται άτρομος εις την μάχην το 1453 Μαΐου 29",
ελαιογραφία σε χαρτόνι, ύψος 71 εκ. πλάτος 1 μ.

Γράφει ο Θεολόγος - Εκκλησιαστικός Ιστορικός - Νομικός Ιωάννης Ελ. Σιδηράς

- Εγκώμιον Μεγαλομάρτυρος Σεβαστοκράτορος και ελέω Θεού πιστού Βασιλέως Ρωμηών Κωνσταντίνου ΙΑ’ Παλαιολόγου (+29 Μαΐου 1453) 

- «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ – ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ»: Λόγος Επιμνημόσυνος, ρηθείς τη 29η Μαΐου του 1916 Μητροπολίτου Τραπεζούντος Χρυσάνθου 

- ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΛΩΣΕΩΣ (29 Μαΐου 1453) 

- ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΜΕΝΑ ΠΕΡΙ ΑΛΩΣΕΩΣ ΚΑΙ ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΔΗΡΑΣ - ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΩΝ ΚΩΝ/ΠΟΛΕΩΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἡ ἑορτή τῶν ἐν Ἁγίοις Ἀρχιεπισκόπων καί Πατριαρχῶν ΚΠόλεως 

Ἐπί τῇ ἱ. μνήμῃ τῶν ἐν Ἁγίοις Ἀρχιεπισκόπων καί Πατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, τήν Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος, 29ην Μαΐου, προέστη τῆς ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ τελεσθείσης Θείας Λειτουργίας, ἐν συλλειτουργίᾳ μετά τῶν Σεβ. Συνοδικῶν Μητροπολιτῶν Γέροντος Περγάμου κ. Ἰωάννου, Ἀτλάντας κ. Ἀλεξίου, Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ, Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, Δαρδανελλίων κ. Νικήτα, Ντητρόϊτ κ. Νικολάου, Ἁγίου Φραγκίσκου κ. Γερασίμου, Σηλυβρίας κ. Μαξίμου καί Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου. 

Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος.

Ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Πέργης κ. Εὐάγγελος, Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας καί οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Χριστουπόλεως κ. Μακάριος, Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Ἐκκλησίας Ἐσθονίας, καί Ἁλικαρνασσοῦ κ. Ἀδριανός, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας-μέλη τῆς ἐν Ἀθήναις Ἀδελφότητος αὐτῶν «Παναγία ἡ Παμμακάριστος», ἡγουμένου τοῦ Προέδρου Αὐτῆς Ἐντιμολ. κ. Ἀνδρέου Μ. Ζομπανάκη, Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει, οἱ Ἐντιμ. κ. κ. Vasyl Bodnar, Γεν. Πρόξενος τῆς Οὐκρανίας ἐνταῦθα, καί Maksym Vdovychenko, Πρόξενος, καί Καθηγηταί καί μαθηταί τῆς Πατριαρχικῆς Μ. τοῦ Γένους Σχολῆς καί τῆς Ζαππείου Σχολῆς.

Ἐν τῷ τέλει τῆς Θείας Λειτουργίας ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ἀσηκρήτου τόν Ἐντιμολ. κ. Ἐπαμεινώνδαν Πανταζόπουλον, ἐξ Ἑλβετίας, ἀνταλλαγεισῶν τῶν ἐπί τούτῳ ὁμιλιῶν. 

Κατά τήν ἐπακολουθήσασαν δεξίωσιν ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου ὡμίλησαν ὁ Ἐντιμολ. κ. Ἀνδρέας Ζομπανάκης, Πρόεδρος τῆς ὡς ἄνω Ἀδελφότητος, καί ὁ Πατριάρχης, ἐπιδαψιλεύσας τήν εὐλογίαν καί τάς πατρικάς Αὐτοῦ εὐχάς εἰς τούς πραγματοποιοῦντας τό ἐτήσιον προσκύνημα αὐτῶν εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον Ἐντιμολ. Ἄρχοντας Ὀφφικιαλίους. 

Τήν μεσημβρίαν, ὁ Παναγιώτατος ηὐλόγησε τό ἐν τῷ ἑστιατορίῳ «Borsa» παρατεθέν γεῦμα ὑπό τοῦ νέου Ἄρχοντος Ἀσηκρήτου.

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη: 

- Ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ, κατά τήν ἐν τῷ ἐν Παρισίοις Ἱ. Καθεδρικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Ἀλεξάνδρου Νέφσκυ τελεσθεῖσαν ἐνθρόνισιν τοῦ Πανιερ. Ἀρχιεπισκόπου Χαριουπόλεως κ. Ἰωάννου, Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου τῶν ἐν Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως, τήν Πέμπτην, 26ην Μαΐου. 

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Κωδικογράφου τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Διακόνου κ. Παϊσίου, κατά τήν ὑπό τοῦ Συνδέσμου «YAPDER», τελετήν ἀπονομῆς τῶν βραβείων «Πόλις καί ζωή», τήν Τετάρτην, 25ην ἰδίου.

Ο Άρχων Παναγιώτης Μαρτίνης για την μέλλουσα να συνέλθει Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας

Του Παναγιώτη Μαρτίνη, 

Δρ.Θ., τ. σχολ. Συμβούλου, Άρχοντος Ιερομνήμονος της Μ.τ.Χ.Ε.

Αγαπητέ Παναγιώτη, 

Επειδή τον τελευταίο καιρό πολλά λέγονται και γράφονται για την Μεγάλη, Πανορθόδοξη Σύνοδο, που συνέρχεται στην Κρήτη σε λίγες μέρες, θα σε παρακαλούσα να αναρτήσεις και στο δικό σου blog μερικές, φυσικά όχι αλάνθαστες, απόψεις μου. 

1. Έχω την γνώμη ότι η μέλλουσα να συνέλθει σύνοδος δεν μπορεί να αυτοπροσδιοριστεί ως «Οικουμενική». Όλες οι προ αυτής Οικουμενικές Σύνοδοι προσδιορίζονταν μετά την σύγκλησή τους και τις αποφάσεις τους. Π.χ. κατά τον Καθηγητή Βασίλειο Στεφανίδη, η Β΄ Οικουμενική σύνοδος «…επισήμως ανεγνωρίσθη ως οικουμενική υπό της εν Χαλκηδόνι τετάρτης Οικουμενικής συνόδου (451 μ.Χ.)». Περίπου το ίδιο ίσχυε για όλες τις Συνόδους, δηλαδή η επόμενη αναγνώριζε την οικουμενικότητα της προηγούμενης. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς η σύνοδος του 879 επί πατριαρχίας του Μ. Φωτίου παρόλο που είχε όλα τα στοιχεία οικουμενικής συνόδου, δεν ανεγνωρίσθη ως 8η από καμία μετ’ αυτήν σύνοδο, ακόμη και από την σύνοδο του 1351 η οποία δικαίωσε τις θέσεις του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά και από πολλούς αναγνωρίζεται ως η 9η οικουμενική σύνοδος. Μάλιστα η σύνοδος του 879, κατέταξε την Ζ΄ Οικουμενική Σύνοδο (789) μετά των Οικουμενικών Συνόδων. 

2. Σε καμία σύνοδο οικουμενική ή και τοπική δεν λάμβαναν μέρος όλοι οι επίσκοποι π.χ. στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο (Νίκαια, 325 μ.Χ.), πάλι, κατά τον εκκλησιολόγο καθηγητή Βασίλειο Στεφανίδη, «Εν αυτή παρέστη ο Αυτοκράτωρ και περί τους 270 επισκόπους. Οι περισσότεροι των παρόντων επισκόπων ήσαν της Ανατολής, εκ δε της Δύσεως μόνο πέντε, ο Κορδούης Όσιος, ο Καρχηδόνος και τρεις άλλοι επίσκοποι… τον Πάπα Σίλβεστρον αντιπροσώπευαν δύο πρεσβύτεροι».

Στην Β΄ Οικουμενική Σύνοδο έλαβαν μέρος μόνο 150 αρχιερείς, γιατί συνεκλήθη ως σύνοδος του Ανατολικού κράτους και γι’ αυτό δεν έλαβαν μέρος λατίνοι αρχιερείς ούτε αντιπρόσωποι του Πάπα. Το ίδιο ίσχυε για όλες τις συνόδους. Στη σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας (1438-39) ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός αντιπροσώπευε τον Πατριάρχη Αντιοχείας. Δεν θεωρείται, λοιπόν, αντικανονικό ότι στην μέλλουσα να συνέλθει σύνοδο δεν θα συμμετάσχουν όλοι οι επίσκοποι. Στην σύνοδο αυτή κάθε αυτοκέφαλη Εκκλησία θα εκπροσωπείται από 24 ή 25 αρχιερείς. Ο πρώτος, ο Πατριάρχης, Αρχιεπίσκοπος, θα συζητεί το κάθε κείμενο με τους υπ’ αυτόν αρχιερείς και σύμφωνα με την αρχή της πλειοψηφίας θα εκφράζει το «ναί» ή το «όχι». Και μάλιστα με ένα «όχι» το κείμενο θα απορρίπτεται από όλη την σύνοδο. 

3. Όπως έχει αναφερθεί η μέλλουσα σύνοδος δεν θα ασχοληθεί με δογματικά θέματα. Σκοπός της είναι να ασχοληθεί με διορθόδοξα θέματα. Επίσης να εκφράσει την ενότητα όλων των αυτοκεφάλων εκκλησιών δηλ. την ενότητα της Ορθοδοξίας. Το κείμενο που αναφέρεται στις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον λοιπό χριστιανικό κόσμο, ίσως θέλει να εκφράσει, όχι φυσικά την ένωση, αλλά την ενότητα του χριστιανικού κόσμου, ανεξάρτητα από δόγματα, μπροστά στην πλημμυρίδα των διαφόρων θρησκευτικών σεκτών και ιδίως του Ισλάμ, που κατά χιλιάδες (πρόσφυγες, μετανάστες κ.ά.) κατακλύζουν τη Χριστιανική Ευρώπη και όλο τον δυτικό κόσμο. Αλλοίμονο αν ο χριστιανισμός θα παραμείνει αδιάφορος έναντι αυτού του κινδύνου! Τα περί οικουμενισμού και άλλα που ακούγονται, πιστεύω, ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους σκοπούς της συνόδου. 

Στη σύνοδο αυτή θα μετέχουν και τα 9 πατριαρχεία και όλες οι αυτοκέφαλες Εκκλησίες, περί τους 350, ίσως και περισσότεροι, αρχιερείς, καθηγητές θεολογικών σχολών. Αυτοί όλοι έχουν λιγότερη ευσυνειδησία, εκκλησιολογικό φρόνημα, γνώσεις, κ.λ.π., ώστε να μη διαφυλάξουν την Ορθοδοξία από οποιαδήποτε παρέκκλιση; Η εκκλησιαστική ιστορία δεν αναφέρει ότι δημιουργούνται τέτοια φαινόμενα, όπως στη μέλλουσα σύνοδο, δηλ. να προκαταλαμβάνονται αποφάσεις χωρίς να έχει ακόμη συγκληθεί! Δυστυχώς λέγονται και γράφονται πολλά, συγκεντρώνονται υπογραφές και εκδίδονται φυλλάδια με ποιό σκοπό; Ακόμη, προτού συγκληθεί και αποφασίσει η σύνοδος την αποκαλούν «ληστρική» δηλαδή αρνούνται το Συνοδικό σύστημα, δηλαδή το θεμέλιο του εκκλησιαστικού βίου της Εκκλησίας. Καθήκον του πληρώματος της Εκκλησίας, κληρικών και λαϊκών, είναι να προσευχόμαστε για την «εν Αγίω Πνεύματι» σύγκληση της συνόδου, τις αποφάσεις της, που να εκφράζουν την ενότητα της πράγματι «Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας. 

Ευχαριστώ 

Παναγιώτης Σπ. Μαρτίνης 

Θεολόγος

ΙΕΡΑΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΗΣ ΘΥΑΤΕΙΡΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Η Διοίκηση της Εκκλησίας και η Πανορθόδοξη Σύνοδος

Ετήσιο Ιερατικό Συνέδριο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης  Βρετανίας 

του Πρωτοπρ. Αναστασίου Δ. Σαλαπάτα, Λονδίνο 

Ολοκληρώθηκε για άλλη μια χρονιά με μεγάλη επιτυχία το ετήσιο Ιερατικό Συνέδριο του Ιερού Κλήρου της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας, Εξαρχίας Δυτικής Ευρώπης και Ιρλανδίας, αναπόσπαστης Επαρχίας του σεπτού Οικουμενικού Θρόνου, προεξάρχοντος του Σεβ. Αρχιεπισκόπου κ. Γρηγορίου. Τη Σύναξη οργάνωσε η Ιερά Αρχιεπισκοπή, με την σύμπραξη και συνεργασία της Επιτροπής του Ιερατικού Συνδέσμου «Αγ. Αθανάσιος», στην οποία προεδρεύει ο Αρχιμ. Ιάκωβος Σάββα. Στην Σύναξη αναγνώσθηκε το μήνυμα της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, μέσω του οποίου ο Παναγιώτατος μετέφερε την ευλογία του προς τη Σύναξη και τους Συνέδρους.

Διαβάστε ολόκληρο το σχετικό κείμενο στη συνέχεια. 

Thyateira.clergy.conference

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Δημοσιεύουμε στη συνέχεια την ομιλία που εκφώνησε εν περιλήψει ο Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου του Γκρατς Γρηγόριος Λαρεντζάκης, κατά την Τελετή της αναγόρευσής του σε Επίτιμο Διδάκτορα του Τμήματος Θεολογίας του ΑΠΘ (20/5/2016). 

Το θέμα της ομιλίας είναι: "H Αγία και Μεγάλη Σύνοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Το μήνυμά της για τη σύγχρονη κρίση". 

ΟΜΙΛΙΑ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΛΑΡΕΝΤΖΑΚΗ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ ΣΙΔΗΡΑ ΠΕΡΙ "ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ", "ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ" ΚΑΙ ΠΕΡΙ "ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ"

Στην θεματολογία της μελλούσης να συνέλθει Αγίας και Ιεράς Συνόδου της Ορθοδοξίας, περιλαμβάνεται και «Το Αυτόνομον και ο τρόπος ανακηρύξεως αυτού». 

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες στην πρόσφατη Συνεδρία της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος (25 Μαϊου 2016), πέρασε με ψηφοφορία και σχεδόν ομόφωνα η πρόταση να προστεθεί στο κείμενο περί Αυτονόμου η εξής παράγραφος: «Εκκλησιαστικαί Επαρχίαι περί των οποίων εξεδόθη Πατριαρχικός Τόμος ή Πράξις δεν δύνανται ίνα αιτήσωνται την χορήγησιν αυταίς αυτονομίας, διατηρουμένου απαρασαλεύτως του υφισταμένου καθεστώτος». Προφανώς η πρόταση αυτή αποτελεί προσπάθεια της Εκκλησίας της Ελλάδος να διαφυλάξει ως έχει το καθεστώς των λεγομένων «Νέων Χωρών». 

Με αφορμή αυτή την εξέλιξη, αλλά και γενικότερα το ζήτημα του «Αυτονόμου» και της χορήγησής του, που θα συζητηθεί στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο, δημοσιεύουμε στη συνέχεια δύο κείμενα του θεολόγου, εκκλησιαστικού ιστορικού και νομικού Ιωάννη Ελ. Σιδηρά. 

Το πρώτο αφορά στο ζήτημα της παραχωρήσεως του «αυτοκεφάλου» και του «αυτονόμου» και το δεύτερο εξετάζει την στάση του μακαριστού Μητροπολίτου Μαρωνείας Τιμοθέου στην εφαρμογή της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξεως του 1928. 

Και τα δύο κείμενα στηρίζονται σε πηγές και παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΙΔΗΡΑΣ - ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΚΕΦΑΛΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ

Ο ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ - Η ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ (ΒΙΝΤΕΟ)

Ο Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, έγινε δεκτός σήμερα το πρωί στο Φανάρι, από τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο. 

Ο Πατριάρχης συνεχάρη τον Κυριάκο Μητσοτάκη για την εκλογή του στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας και τον κάλεσε να βοηθήσει στην ενότητα του ελληνικού λαού. Από την πλευρά του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, επισήμανε ότι η οικονομική κρίση που αντιμετωπίζει η Ελλάδα «θα αντιμετωπιστεί με τις σπουδαίες αξίες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού». 

Αναλυτικά ο διάλογος του Οικουμενικού Πατριάρχη με τον Κυριάκο Μητσοτάκη έχει ως εξής: 

Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος: Σας υποδεχόμαστε κ. Πρόεδρε στο Πατριαρχείο και προσωπικά εγώ φυσικά, αλλά και εκ μέρους όλων των συνεργατών μου, των Ιεραρχών μας, καθώς είστε ακόμη νέος και «φρέσκος» Αρχηγός τους Κόμματος. Σας είχα συγχαρεί γραπτώς αλλά θέλω και προφορικώς επωφελούμενος από αυτήν την ωραία ευκαιρία της συναντήσεώς μας να επαναλάβω, όλες τις ευχές μου, τα συγχαρητήριά μου, την αγάπη μου, να συμβάλλετε στην πολιτική ζωή της Ελλάδος. Να βοηθήσετε στην ενότητα του ελληνικού λαού για την οποία και εμείς ως Πατριαρχείο πάντοτε ευχόμεθα και προσευχόμεθα.

Κυριάκος Μητσοτάκης: Παναγιώτατε με πολύ μεγάλη συγκίνηση επισκέπτομαι σήμερα το Πατριαρχείο και εσάς προσωπικά με την ιδιότητά μου ως Πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας. Είναι πάντα μεγάλη η χαρά να σας συναντώ. Η παρουσία και το έργο σας συνολικά μας δίνει πολύ μεγάλη δύναμη στους δύσκολους καιρούς που διανύει η πατρίδα μας. Και πράγματι το μήνυμα της ενότητας, που εκπέμπετε, με τη μεγαλύτερη δυνατή ένταση από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και από εσάς προσωπικά, είναι ένα μήνυμα το οποίο πρέπει να εισακουστεί σήμερα στη χώρα μας που αντιμετωπίζει πολύ μεγάλες δυσκολίες και μια πολύ βαθειά οικονομική κρίση. Η οποία δεν θα αντιμετωπιστεί με ψεύτικους διχασμούς, αλλά ανακαλύπτοντας και πάλι εκείνες τις σπουδαίες αξίες της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, που μας επέτρεψαν να αντιμετωπίσουμε ακόμα μεγαλύτερες κρίσεις στο διάβα των αιώνων. Θέλω με την ευκαιρία αυτή, να σας συγχαρώ και επίσημα για την πρωτοβουλία σας και για την επιμονή σας, να συγκαλέσετε την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας, ένα τεράστιο επίτευγμα, ένα σύμβολο ενότητας. Με πολύ μεγάλη χαρά, μάλιστα αυτή θα φιλοξενηθεί και στην Κρήτη, στην ιδιαίτερη πατρίδα μου και ευχόμαστε καλή επιτυχία σε αυτό το γεγονός, το οποίο είναι γεγονός, πολύ μεγάλης ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για την Ορθοδοξία.

Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος: Είναι πρόκληση και μια μεγάλη ευθύνη για το Οικουμενικό Πατριαρχείο που έχει το συντονισμό των πραγμάτων. Το Πατριαρχείο μας μαζί με όλες τις άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες, ιδιαιτέρως αυτό όλες τις τελευταίες δεκαετίες έκανε διάφορα πράγματα, πολλές συναντήσεις, πολλά έξοδα - αν επιτρέπεται να το πω και αυτό - για να καταλήξουν στο συμπέρασμα, στο αίσιο αποτέλεσμα να ευρισκόμεθα τώρα εις τας παραμονάς της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου. Ελπίζουμε και ευχόμεθα να πάνε όλα καλά. Διότι είμαι απόλυτα πεπεισμένος, ότι οι αδελφοί Προκαθήμενοι των Ορθοδόξων Εκκλησιών προσέρχονται με τις καλύτερες διαθέσεις. Έκαστος, θα φέρει τη συμβολή της Εκκλησίας και θα δώσουμε προς όλον τον κόσμο την εικόνα μιας ενωμένης και ομονοούσης Ορθοδοξίας. Μπορεί να έχουμε μερικά εσωτερικά προβλήματα, αυτά υπάρχουν σε κάθε οικογένεια και θα υπάρχουν και μετά τη Σύνοδο, δεν μπορεί να υπάρχει απολύτως ομοιομορφία και σύμπραξη σε όλα, αλλά υπάρχει καλή διάθεση και θα τα βρούμε.

Σύμφωνα με το σχετικό ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου: 

Ὁ Ἀρχηγός τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως τῆς Ἑλλάδος εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον 

Ἡ Α. Ἐξοχότης ὁ κ. Κυριακός Μητσοτάκης, Πρόεδρος τοῦ Κόμματος τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἐπεσκέφθη σήμερον, Παρασκευήν, 27ην τρ. μηνός, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ὅπου ἐγένετο δεκτός μετά τιμῆς καί ἐγκαρδιότητος ὑπό τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, παρόντος καί τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Βαρθολομαίου. 

Τόν Ἀρχηγόν τοῦ Κόμματος τῆς Ἀξιωματικῆς Ἀντιπολιτεύσεως συνώδευεν ἡ σύζυγος αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Μαρέβα Γκραμπόφσκι καί συνεργάται του. 

Ἦτο ἡ πρώτη ἐπίσκεψις τῆς Α. Ἐξοχότητος εἰς τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον μετά τήν ἐκλογήν αὐτῆς ἐπί κεφαλῆς τῆς Νέας Δημοκρατίας. Κατά τήν συνάντησιν ἐγένετο ἐκτενής ἀναφορά εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον, ἥτις, ὡς γνωστόν, πρόκειται νά πραγματοποιηθῇ λίαν προσεχῶς ἐν Κρήτῃ, ἰδιαιτέρᾳ πατρίδι τοῦ ὑψηλοῦ ἐπισκέπτου τῆς Μητρός Ἐκκλησίας.

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ

Επί τη μνήμη των Αγίων Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, την ερχόμενη Κυριακή 29 Μαϊου 2016, Κυριακή της Σαμαρείτιδος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος θα προστή της καθιερωμένης Θείας Λειτουργίας στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι, συλλειτουργούντων των Σεβασμιωτάτων Συνοδικών Ιεραρχών. 

Τον θείο λόγο θα κηρύξει ο Σεβ. Μητροπολίτης Μυριοφύτου και Περιστάσεως κ. Ειρηναίος. 

Κατά την Θ. Λειτουργία θα συμπροσευχηθούν Οφφικιάλιοι της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, μέλη της Αδελφότητος «Παναγία η Παμμακάριστος», οι οποίοι πραγματοποιούν το ετήσιο προσκύνημά τους στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. 

Υπενθυμίζεται ότι την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, κάθε χρόνο, με απόφαση της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, η οποία ελήφθη μετά από σχετική πρόταση του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, άμα τη εκλογή του, στις 19 Νοεμβρίου 1991, ορίστηκε να εορτάζεται η σύναξη πάντων των Αγίων Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως και να λειτουργεί ο Οικουμενικός Πατριάρχης περιστοιχούμενος από τους Αρχιερείς της Αγίας και Ιεράς Συνόδου. 

Την Ακολουθία συνέταξε ο αοίδιμος Υμνογράφος της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και την Εικόνα των Αγίων χάρισε στο Φανάρι ο μακαριστός Μητροπολίτης Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου Νικόδημος.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ (26 ΜΑΪΟΥ 2016)

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ἐδέχθη τόν Σεβ. Καρδινάλιον κ. Luis Antonio G. Tagle, Ἀρχιεπίσκοπον Μανίλας, Πρόεδρον τῆς Διεθνοῦς Ρωμαιοκαθολικῆς Ὀργανώσεως CARITAS, τόν ὁποῖον εἶχεν ἐπισκεφθῆ εἰς τήν ἕδραν του κατά τήν περυσινήν ἐπίσκεψίν Του εἰς Φιλιππίνας. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ντητρόϊτ κ. Νικολάου, εἰς τά ὀνομαστήρια τοῦ Μακ. Πατριάρχου Μόσχας κ. Κυρίλλου, ἐπί τῇ ἑορτῇ τῶν Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, Φωτιστῶν τῶν Σλάβων. 

* * * 

Ἡ Α .Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν:

Τήν Εὐγεν. κ. Ἑλένην Βγενοπούλου, ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτῆς, ἐντεῦθεν, ὁμοῦ μετά τοῦ υἱοῦ αὐτῆς Σεβ. Μητροπολίτου Σηλυβρίας κ. Μαξίμου, ἄρτι ἐπιστρέψαντος ἐξ Ἀμερικῆς, ὅπου μετέσχε τῶν ἐργασιῶν τῆς Κληρικολαϊκῆς Συνελεύσεως τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νέας Ἰερσέης.

Η ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ

Ἀνακοινωθέν (26.05.2016). 

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ 

ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗΝ ΣΥΝΟΔΟΝ. 

Ἀνακοινοῦται ὅτι ἡ σύνθεσις τῆς Ἀντιπροσωπείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἔχει ὡς ἑξῆς: 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος, Πρόεδρος τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Συνόδου 

1. Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Καρελίας καί πάσης Φιλλανδίας κ. Λέων 

2. Σεβ. Μητροπολίτης Ταλλίνης καί πάσης Ἐσθονίας κ. Στέφανος 

3. Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης 

4. Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Γέρων Ἀμερικῆς κ. Δημήτριος 

5. Σεβ. Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αὐγουστῖνος 

6. Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Εἰρηναῖος 

7. Σεβ. Μητροπολίτης Ντένβερ κ. Ἠσαΐας 

8. Σεβ. Μητροπολίτης Ἀτλάντας κ. Ἀλέξιος 

9. Σεβ. Μητροπολίτης Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος 

10. Σεβ. Μητροπολίτης Προικοννήσου κ. Ἰωσήφ 

11. Σεβ. Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Μελίτων 

12. Σεβ. Μητροπολίτης Γαλλίας κ. Ἐμμανουήλ 

13. Σεβ. Μητροπολίτης Δαρδανελλίων κ. Νικήτας 

14. Σεβ. Μητροπολίτης Ντητρόϊτ κ. Νικόλαος 

15. Σεβ. Μητροπολίτης Ἁγίου Φραγκίσκου κ. Γεράσιμος 

16. Σεβ. Μητροπολίτης Κισάμου καί Σελίνου κ. Ἀμφιλόχιος 

17. Σεβ. Μητροπολίτης Κορέας κ. Ἀμβρόσιος 

18. Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος 

19. Σεβ. Μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλόχιος 

20. Πανιερ. Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος 

21. Πανιερ. Μητροπολίτης Ἱεραπόλεως κ. Ἀντώνιος, ἐπί κεφαλῆς τῶν Οὐκρανῶν Ὀρθοδόξων ἐν ΗΠΑ 

22. Πανιερ. Ἀρχιεπίσκοπος Τελμησσοῦ κ. Ἰώβ, Μόνιμος Ἀντιπρόσωπος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου παρά τῷ Παγκοσμίῳ Συμβουλίῳ Ἐκκλησιῶν 

23. Πανιερ. Ἀρχιεπίσκοπος Χαριουπόλεως κ. Ἰωάννης, ἐπί κεφαλῆς τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας τῶν ἐν τῇ Δυτικῇ Εὐρώπῃ Ὀρθοδόξων Παροικιῶν Ρωσσικῆς Παραδόσεως 

24. Θεοφ. Ἐπίσκοπος Νύσσης κ. Γρηγόριος, ἐπί κεφαλῆς τῶν Καρπαθορώσσων Ὀρθοδόξων ἐν ΗΠΑ 

Εἰδικοί Σύμβουλοι: 

25. Θεοφ. Ἐπίσκοπος Χριστουπόλεως κ. Μακάριος (Ἐσθονία) 

26. Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Τύχων, Καθηγούμενος Ἱερᾶς Μονῆς Σταυρονικήτα Ἁγίου Ὄρους

27. Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου κ. Κωνσταντῖνος Μύρων (Γερμανία)

28. Ὁσιωτάτη Μοναχή Θεοξένη, Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ζωοδόχου Πηγῆς-Χρυσοπηγῆς Χανίων 

29. Ἐντιμολ. κ. Παντελεήμων Βίγκας, Ἄρχων Μ. Χαρτοφύλαξ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας (ΚΠολις) 

30. Ἐλλογιμωτάτη κυρία Ἐλισάβετ Προδρόμου, Καθηγήτρια (Η.Π.Α.) 

Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Βαρθολομαῖος Σαμαρᾶς, Ἀρχιγραμματεύς τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, Γραμματεύς τοῦ Προέδρου

Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 26ῃ Μαΐου 2016 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

ΜΝΗΜΗ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΖΥΡΙΧΗΣ (ΦΩΤΟ)

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΛΒΕΤΙΑΣ 

ΕΝΟΡΙΑ ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΖΥΡΙΧΗΣ 

Ὁ Σύλλογος Ἑλλήνων Ποντίων Ἑλβετίας ὠργάνωσε ἐκδήλωσιν διά τήν μνήμην ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐθανατώθησαν καί ἐσφαγιάσθησαν κατά τήν Μικρασιατικήν καταστροφήν καί τοῦ Ποντιακοῦ Ἑλληνισμοῦ ὡς καί τοῦ ξεριζωμοῦ αὐτοῦ ἐκτῶν προγονικῶν ἑστιῶν κατά τήν περίοδον τοῦ 1922. 

Τήν Κυριακήν τοῦ Παραλύτου 22αν Μαΐου ἐτελέσθη Αρχιερατικόν Μνημόσυνον εἰς τόν Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Δημητρίου Ζυρίχης τῇ συμμετοχῇ τῶν πιστῶν καί τοῦ Ποντιακοῦ Συλλόγου τῆς Ἑλβετίας ὑπέρ τῶν θανατωθέντων καί τελειωθέντων ῾Ελλήνων Χριστιανῶν. 

Τῆς Θείας Λειτουργίας καί τοῦ Μνημοσύνου προέστη ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου κ. Μακάριος συμπαραστατούμενος ὑπό τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου πατρός Σωτηρίου καί τοῦ Ἱερολογιωτάτου Διακόνου κ. Φωτίου Τσάμη. 

Εἰς τήν ὁμιλίαν του ὁ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος Λαμψάκου ἀνέπτυξε τήν σημασίαν τῆς Εὐαγγελικῆς περικοπῆς τοῦ Παραλύτου καί ἀνεφέρθη εἰς τά τραγικά γεγονότα τῆς καταστροφῆς τοῦ Ἑλληνισμοῦ τοῦ Πόντου, τήν περιοχήν τήν ὁποίαν ἐπεσκέφθη πρό πολλῶν ἐτῶν καί ἐθαύμασε τά μνημεῖα τά ὁποῖα κατέλιπον οἱ πατέρες ἡμῶν καί μέ τάς προσπαθείας τάς ὁποίας καταβάλλει ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος μέ τάς συνεχεῖς ἐπισκέψεις αὐτοῦ καί τάς Θείας Λειτουργίας, τάς ὁποίας τελεῖ εἰς τούς ἱερούς αύτούς τόπους, τούς ὁποίους ἠγίασαν διά τῆς ζωῆς αὐτῶν, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν καί μεγαλούργησαν ὑπέρ τῆς πίστεως καί τοῦ Γένους ἡμῶν. 

Εἰς τό τέλος τοῦ Μνημοσύνου καί τῆς Θείας Λειτουργίας ἔδωσε τόν λόγον εἰς τόν κ. Γ. Νικολαΐδην Πρόεδρον τοῦ Συλλόγου Ποντίων Ἑλβετίας, ὁ ὁποῖος ἀνεφέρθη διά τό θέμα τῆς Γενοκτονίας τῶν Ποντίων καί ὅτι θά συνεχίσουν ὅλοι μαζί διά τήν ἀναγνώρισιν τῶν ἐν Πόντῳ θανατωθέντων καί ἀδίκως τελειωθέντων πατέρων καί ἀδελφῶν ἡμῶν καί θά συνεχίσουν νά εἶναι δι᾽ αὐτούς τό παράδειγμα διά τούς ἀγώνας τούς ὁποίους καταβάλλουν ὑπέρ τῶν δικαίων αὐτῶν. 

Εἰς τήν αἴθουσαν τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου προσεφέρθησαν ἐδέσματα καί καφές. 

Φωτορεπορτάζ: Αναστασίου Λουκά