3/21/2010

"Κωνσταντινούπολις: Οφθαλμός της Οικουμένης"


Ρεπορτάζ -φωτό Νικολάου Μαγγίνα
Το νέο βιβλίο για την Βυζαντινή ιστορία της Κωνσταντινούπολης που εκδόθηκε στο Βελιγράδι στη Σερβική γλώσσα προσφέρθηκε στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ο συγγραφέας του Δράγαν Βούκιτς παρέδωσε το πρώτο αντίτυπο του βιβλίου, το οποίο είναι αφιερωμένο στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, με ιδιαίτερο σεβασμό και αφοσίωση. Η μελέτη αυτή, καρπός εικοσαετούς εργασίας, είναι γύρω στις 500 σελίδες και περιλαμβάνει 300 φωτογραφίες και πραγματεύεται την ιστορία του πολιτισμού της Πόλης των πόλεων, αναφέρεται στα μνημεία της και σε γεγονότα.


Επίσης υπάρχει ειδικό κεφάλαιο στο οποίο αναφέρεται πώς οι Έλληνες, Σέρβοι, Ρώσσοι, Βαλκάνιοι και Ευρωπαίοι θρήνησαν για την άλωση της Πόλης.
Στον τόμο αυτό υπάρχει χαιρετισμός του Πατριάρχου Βαρθολομαίου καθώς και πρόλογος της γνωστής Έλενας Μπακάλοβα, βυζαντινολόγου από την Σόφια της Βουλγαρίας. Η έκδοση του βιβλίου συμπίπτει με το γεγονός να είναι η Κωνσταντινούπολη Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2010.

1 σχόλιο:

  1. Αρχιμ. Ιωακείμ Οικονομίκος. Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μ. Κίτρους. Κατερίνη.14 Ιανουαρίου 2011 στις 10:18 π.μ.

    "Χαίρε Κωνσταντινούπολις των Πόλεων η Βασιλίς". Η Πόλη, η Κωνσταντινούπολη - Νέα Ρώμη, ο οφθαλμός της Οικουμένης, η Μητέρα όλων των Χριστιανών, η Μητέρα της Ρωμηοσύνης. Είναι αυτή γεννά και αναγεννά πάντοτε πνευματικά το Γένος μας, όλους εμάς τους Ρωμηούς πού είτε ζούμε εκεί είτε όχι, μέσα από τα νάματα, και τα αγιάσματα, τις εκκλησιές και τα μοναστήρια πού είναι κατάσπαρτα σε όλη την Πόλη. Η Πόλη είναι αυτή πού φωτίζει από την αρχαιότητα ακόμα, από την εποχή της μικρής πολύχνης του Βυζαντίου μέχρι και σήμερα, μέχρι και το τέλος του κόσμου "πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον" (από την ευχή της Α' ΄Ωρας). Γι' αυτό και ο όρος Κοσμοπολίτης έχει να κάνει με την Πόλη των πόλεων. Όλοι όσοι ζούν σε αυτήν την μοναδική Πόλη είναι Κοσμοπολίτες. Νιώθουν αλλά και είναι Άρχοντες. Αυτήν την έννοια του Κοσμοπολίτου, του Άρχοντος, νιώθουμε και όλοι εμείς πού την επισκεπτόμαστε και παίρνουμε λίγο από την αίγλη και την αρχοντιά της. Γι' αυτό και όταν η Λωξάνδρα έφυγε για λίγο από την Πόλη και εγκαταστάθηκε στον Πειραιά, κάθε φορά πού πήγαινε στην θάλασσα αναπολούσε και έλεγε: "Αχ Πόλη και πάλε Πόλη" (Από το Βιβλίο Λωξάνδρα). Ο Θεός, με τις πρεσβείες της Υπερμάχου Στρατηγού του Γένους μας, της και Προστάτιδος της Πόλεως, να την σκεπάζει εις αιώνας αιώνων και τους κατοικούντας εν αυτή να τους ευλογεί και να τους αγιάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή