7/09/2013

Πατριαρχική Κυριακή στην Αγία Κυριακή Κοντοσκαλίου (ΦΩΤΟ)

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα 
Στην κλήση των Μαθητών από τον Κύριο στη Γαλιλαία και στις πνευματικές διαστάσεις του γεγονότος στη ζωή της Εκκλησίας αναφέρθηκε απευθυνόμενος προς τους πιστούς ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος από τον εορτάσαντα περικαλλή Ναό της Αγίας Κυριακής στο Κοντοσκάλι της παλαιάς Πόλης όπου χοροστάτησε κατά τη Θεία Λειτουργία της Κυριακής με την ευκαιρία της μνήμης της Αγίας Κυριακής. 
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος ανέγνωσε Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του μακαριστού π. Μελετίου Σακκουλίδου ο οποίος για μακρά σειρά ετών διακόνησε υποδειγματικά και με περισσή αυταπάρνηση το Θυσιαστήριο του Ναού αυτού αλλά και των άλλων Ναών της Περιφερείας δίδοντας μαρτυρία πιστού και αφοσιωμένου λευίτου έχοντας παράλληλα βαθειά γνώση του Τυπικού και της εκκλησιαστικής τάξεως εμμένοντας στη λεπτομερή τήρησή της. 
Μετά το Τρισάγιο τον Πατριάρχη προσφώνησε με καλλιεπείς λόγους ο Επόπτης της Περιφερείας Υψωμαθείων όπου ανήκει ο Ναός της Αγίας Κυριακής, Μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος και στη συνέχεια ο απόδημος Κοντοσκαλιανός Χρήστος Ινεπέκογλου ο οποίος μίλησε εκ μέρους όλων των ξενιτεμένων συγχωριανών του με συγκίνηση για την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Κοντοσκάλι της Πόλης. 
Ο Πατριάρχης στην ομιλία του, εξήγησε θεολογικά το περιεχόμενο της ευαγγελικής περικοπής της Κυριακής αναφορικά με την κλήση των μαθητών του Χριστού ενώ στάθηκε στα συναισθήματα νοσταλγίας ανθρώπων, όπως ο Χρήστος Ινεπέκογλου, οι οποίοι αναγκάστηκαν από τις συνθήκες της ζωής και από εξωγενείς παράγοντες, όπως πολλοί Ρωμηοί Πολίτες και Ίμβριοι και Τενεδιοί να ξεριζωθούν, όχι εκούσια, από τις πατρογονικές εστίες τους και σημείωσε επ΄αυτού "Ποιά Διδώ Σωτηρίου δε νοσταλγεί και δεν αναζητεί την Ιωνία της; Και ποιός Ηλίας Βενέζης δεν αναζητεί και δε νοσταλγεί και δεν πονά τη δική του Αιολική γη;". 
Συνεχάρη τον Αρχιερατικώς Προϊστάμενο της Περιφερείας Υψωμαθείων Μητροπολίτη Μύρων καθώς και τα στελέχη της Κοινότητας για την πνευματική και κοινωνική διακονία του λαού του Θεού και σε αυτήν την ενορία της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως ενώ ευλόγησε το ποιμαντικό έργο των κληρικών της περιφέρειας. 
Στη Θεία Λειτουργία παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Μητροπολίτες Θεοδωρουπόλεως Γερμανός και Κυδωνιών Αθηναγόρας, κληρικοί της Περιφερείας Υψωμαθείων και από το Εξωτερικό καθώς και πιστοί από την Πόλη και την Ελλάδα. Ακολούθησε δεξίωση στην Κοινοτική Αίθουσα όπου ο Πατριάρχης είχε για μια ακόμη φορά την ευκαιρία να επικοινωνήσει άμεσα με το πνευματικό του ποίμνιο. 
Μετά το Κοντοσκάλι ο Οικουμενικός Πατριάρχης μετέβη στην Πατριαρχική Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή ώστε να αναγνώσει Τρισάγιο υπέρ αναπαύσεως του Προκατόχου του Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρου με την ευκαιρία της επετείου της κοιμήσεώς του ανήμερα της Αγίας Κυριακής.

1 σχόλιο:

  1. Αρχιμ. Ιωακείμ Οικονομίκος. Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος Ι. Μ. Κίτρους. Κατερίνη.9 Ιουλίου 2013 στις 6:54 μ.μ.

    Πέρασαν 41 χρόνια από την ημέρα πού ο αείμνηστος Μεγάλος Πατριάρχης Αθηναγόρας ο Α' άφησε τα εγκόσμια και μετέστη πρός τα ουράνια. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας αποδείχτηκε ένας μεγάλος ηγέτης. Το παρουσιαστικό του, η αντίληψή του για διάφορα πράγματα της Εκκλησίας, η αγάπη για τους άλλους, η πίστη στον Θεό και στις εντολές του, τον καταξίωσαν στις καρδιές του ποιμνίου του. Ο Πατριάρχης Αθηναγόρας ήταν ο άνθρωπος πού έζησε το δράμα του Ελληνισμού, τόσο στα δύσκολα χρόνια πού υπηρέτησε ως Αρχιδιάκονος στην Μητρόπολη Πελαγωνείας, αλλά και μετά, στα χρόνια πού ως Αρχιεπίσκοπος και Πατριάρχης, είδε το ποίμνιό του να σφάζεται μέσα σε μία νύχτα, αλλά και να φεύγει εγκαταλείποντας την Πόλη. Έζησε και βίωσε τον εορτασμό των 1000 ετών του Αγιορειτικού Μοναχισμού, ενώ είδε μέσα σε μία νύχτα να κλείνει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης, πληγώνοντας την καρδιά του αυτή η απόφαση του Κράτους. Έχοντας όλα αυτά τα στίγματα στην πονεμένη και αδύνατη καρδιά του, παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό, στις 7 Ιουλίου του 1972, παραδίδοντας στους διαδόχους του μια πλουσία παρακαταθήκη. Του Μεγάλου Πατριάρχου Αθηναγόρου ας είναι η μνήμη αιωνία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή