Οικουμενικός Πατριάρχης: "Χωρίς μεμψιμοιρίαν και χωρίς φοβίες και πάθη, συνεχίζουμε"

Του Νικολάου Μαγγίνα

Στο αγωνιστικό φρόνημα και την σταθερή πίστη του ολιγαρίθμου μεν, εξόχως δυναμικού δε, πληρώματος της Μητέρας Εκκλησίας στην Κωνσταντινούπολη αναφέρθηκε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.  

Ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας, μιλώντας στην αποχαιρετιστήρια εκδήλωση για τον αποχωρούντα Πρέσβη της Ελλάδος στην Άγκυρα Φώτη Ξύδα, τον ευχαρίστησε για την προσφορά του, «εκ μέρους των πιστών Χριστιανών μας, οι οποίοι κατ’ αριθμόν έχουν μεν συρρικνωθή, αλλά κατά πνεύμα παραμένουν ισχυροί και ικανοί να διακονήσουν τα εδώ προσκυνήματα και κειμήλια της πίστεώς μας και να διατηρήσουν ζωντανάς τας παραδόσεις μας και την ιστορίαν μας».

Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημείωσε ότι «ο πανίερος Οικουμενικός Θρόνος και το περί αυτόν εδώ “μικρόν ποίμνιον”, που χωρίς μεμψιμοιρίαν και χωρίς φοβίες και πάθη συνεχίζει την παράδοσιν των πατέρων του γρηγορούν εις τας ιεράς επάλξεις, εφ ὧν ετάχθη φρουρός και φύλαξ».

Ακολουθεί η ομιλία που πραγματοποίησε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, στην εκδήλωση προς τιμήν του αποχωρούντος Πρέσβη Φώτη Ξύδα:

ΧΑ Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΕΞΙΩΣΙΝ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΠΟΧΩΡΟΥΝΤΟΣ

TΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ

ΕΞΟΧ. κ. ΦΩΤΙΟΥ ΞΥΔΑ,

ΠΡΕΣΒΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΕΝ ΑΓΚΥΡᾼ

(19 Μαρτίου 2012)

Ἐξοχώτατε καί φίλτατε κύριε Πρέσβυ,

Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἱεράρχαι,

Ἐντιμότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ εὐλογημένα,

Τά χρόνια, οἱ μῆνες, αἱ ἡμέραι, ὁ χρόνος μέ μίαν λέξιν, παρέρχονται τόσον γρήγορα καί παραδίδονται εἰς τήν αἰωνιότητα, ὅπως ἀκριβῶς καί τά κύματα τῆς θαλάσσης εἰς τήν παραλίαν τοῦ αἰγιαλοῦ, μηδέποτε ἐπιστρέφοντα. Ἔτσι ἀκριβῶς παρέρχεται καί ἡ ζωή τῶν ἀνθρώπων εὐρύτερον, ἐνεργότερον ὅμως καί ἐμφανέστερον ἐκείνων πού ἐκλήθησαν νά διακονοῦν διαχρονικούς θεσμούς, τούς ὁποίους ἔχει καθιερώσει ἡ ἱστορία καί ὁ χρόνος.

Σεῖς, κύριε Πρέσβυ, ἐκλήθητε νά διακονήσητε ἕν Ἔθνος καί ἕνα πολιτισμόν καί μίαν παράδοσιν, εἰς κατηξιωμένους χώρους τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, ὅπως εἶναι ἡ Πόλις αὐτή τοῦ Κωσταντίνου καί ἡ πρωτεύουσα τῆς Χώρας Ἄγκυρα. Καί αἱ δύο θητεῖαι σας ὑπῆρξαν σημαδιακαί, καθοριστικαί καί πλήρεις ἀγλαῶν καρπῶν, οἱ ὁποῖοι καρποί καί ἐπιτεύγματα ἀσφαλῶς δέν θά ἦτο δυνατόν νά περιγραφοῦν εἰς μίαν σύντομον ἀναφοράν τοῦ ὁμιλοῦντος, εὑρισκομένου, ὡς ἐκ τῆς ἡγετικῆς θέσεως αὐτοῦ ἐπί κεφαλῆς τοῦ ἱερωτάτου θεσμοῦ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, καί ἐκείνης τοῦ Ποιμένος καί ποδηγέτου καί συντονιστοῦ καί τῶν τῆς ἐνταῦθα Ὁμογενείας πραγμάτων, τοῦ ἐναπομείναντος “μικροῦ λήμματος”, εἰς θέσιν νά κρίνῃ καί νά ἀξιολογήσῃ τήν προσφοράν, τούς καρπούς καί τά ἔργα ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐκλήθησαν εἰς καιρίας στιγμάς τῆς ἱστορίας νά ἀντιμετωπίσουν καταστάσεις καί εὐθύνας, καί μέ μίαν λέξιν νά ἀνθέξουν τό χρέος τῶν πολλῶν. Διό καί σᾶς συγχαίρομεν, φίλτατε κ. Πρέσβυ, διότι, πέραν τῆς ἄλλης ἤδη ἀνεγνωρισμένης διπλωματικῆς σας πολιτείας, διεκρίθητε εἰς τήν ἐν Τουρκίᾳ προσφοράν καί συμβολήν σας εἰς τήν οἰκοδομήν ἔτι περισσότερον τῶν σχέσεων μεταξύ τῶν δύο χωρῶν, τῆς προωθήσεως τῶν καλῶς ἐννοουμένων συμφερόντων τῆς εὐλογημένης, δοκιμαζομένης δέ ἀτυχῶς σήμερον, Ἑλλάδος, καί τῆς ἀντιμετωπίσεως σοβαρῶν ἀνακυψάντων ζητημάτων, εἰς καιρούς ἀρκούντως δυσχερεῖς κατά τήν ἐν τῇ Πόλει θητείαν σας, καί πλέον εὐοιώνους κατά τήν τελευταίαν ἐν Ἀγκύρᾳ τοιαύτην.

Ὁλοκάρδιον ἀπευθύνομεν χαιρετισμόν πρός ὅλους τούς παρευρισκομένους τούς προσελθόντας διά νά τιμήσωμεν τόν πιστόν Ὀρθόδοξον χριστιανόν, τόν γνήσιον πατριώτην, τόν ἐκλεκτόν καί νουνεχῆ διπλωμάτην, τόν φίλον καί ὑποστηρικτήν τῆς πολυπαθοῦς μας ἐδῶ Ρωμηοσύνης, καί μάλιστα καί κυρίως τόν ἄ ν θ ρ ω π ο ν.

Διό καί ἰδιαίτερον ἀπευθύνομεν τόν λόγον πρός τόν τιμώμενον καί προπεμπόμενον ἀπόψε ἀπό μέρους τοῦ Ἱεροῦ τῆς Ὀρθοδοξίας Κέντρου καί τοῦ ἐνταῦθα λαοῦ τοῦ Θεοῦ κ. Φώτιον Ξύδαν καί συγχαίρομεν καί εὐχαριστοῦμεν αὐτῷ ἐκ μέρους τῶν πιστῶν Χριστιανῶν μας, οἱ ὁποῖοι κατ᾿ ἀριθμόν ἔχουν μέν συρρικνωθῆ, ἀλλά κατά πνεῦμα παραμένουν ἰσχυροί καί ἱκανοί νά διακονήσουν τά ἐδῶ προσκυνήματα καί κειμήλια τῆς πίστεώς μας καί νά διατηρήσουν ζωντανάς τάς παραδόσεις μας καί τήν ἱστορίαν μας. Ἡ συμβολή σας, Ἐξοχώτατε, εἰς τάς προσπαθείας ταύτας, τάς ἐντόνως καταβαλλομένας κατά τά τελευταῖα ἔτη, ἀναγνωρίζεται ὑφ᾿ ὅλων τῶν κληθέντων διά τῆς ψήφου τῆς Ὁμογενείας νά διακονοῦν τά κοινά, ἀλλά καί ὑπό τῶν πολλῶν ἀνωνύμων, οἱ ὁποῖοι μέ τό ἀλάνθαστον αἰσθητήριον καί κριτήριον τοῦ Ρωμηοῦ γνωρίζουν νά τιμοῦν κατ᾿ ἀξίαν ἐκείνους πού διά τῆς προσφορᾶς καί διά τοῦ φωτεινοῦ παραδείγματος αὐτῶν συντελοῦν εἰς τήν συνέχισιν καί διαιώνισιν τοῦ Ὡραίου, τοῦ Μεγάλου καί τοῦ Ἀληθινοῦ, τό ὁποῖον ἐξεπροσώπησεν ἱστορικῶς καί συνεχίζει καί σήμερον νά μαρτυρῇ ὁ πανίερος Οἰκουμενικός Θρόνος καί τό περί αὐτόν ἐδῶ “μικρόν ποίμνιον”, πού χωρίς μεμψιμοιρίαν καί χωρίς φοβίες καί πάθη συνεχίζει τήν παράδοσιν τῶν πατέρων του γρηγοροῦν εἰς τάς ἱεράς ἐπάλξεις, ἐφ᾿ ὧν ἐτάχθη φρουρός καί φύλαξ.

Ὅλα αὐτά συντελοῦν, ὥστε νά ἔχωμεν εἰς τήν μνήμην μας ἀνεξίτηλον καί εὐχάριστον τήν ἀνάμνησιν τῆς ἐντεῦθεν διελεύσεώς σας καί τήν βεβαιότητα ὅτι εἶσθε καί θά παραμείνετε ἕνας γνήσιος ρωμηός, ὡς προερχόμενος μάλιστα ἐκ τῆς ὡραίας καί ἁγιοτόκου Μυτιλήνης, τῆς προβαλλούσης τόν γνήσιον αἰγαιοπελαγιτικόν πολιτισμόν καί τό ἦθος, ὅπως καί τά γειτονικά μαρτυρικά νησιά, ἡ γενέτειρα τῆς ἡμετέρας Μετριότητος Ἴμβρος καί ἡ Τένεδος.

Ὀφείλομεν, λοιπόν, βαθεῖαν εὐχαριστίαν καί τιμήν καί ἀναγνώρισιν εἰς τήν ἀγάπην σας, κύριε Πρέσβυ. Εἶναι ἀπόρροια κυρίως τῆς χριστιανικῆς πίστεώς μας καί τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους μας τό γεγονός, ὅτι τό Γένος μας ἔχει ἀναδείξει καί ἐξακολουθεῖ νά ἀναδεικνύῃ ἐκλεκτούς κληρικούς, διπλωμάτας καί ἀνθρώπους ἀφωσιωμένους εἰς τήν παράδοσίν του. Σεῖς, πέραν ὅλων τῶν ἄλλων, διεκρίθητε διά τήν σοφίαν, τήν σύνεσιν καί τήν ἐπιστημοσύνην καί κατάρτισίν σας εἰς τήν “τέχνην”, δι᾿ ἡμᾶς “λειτούργημα” τοῦ διπλωμάτου, τά ὁποῖα συνεδυάσατε μέ τήν ἁπλότητα, τήν πρᾳότητα καί τήν καλήν ἀνατροφήν σας. Συνεδυάσατε, κατ᾿ αὐτόν τόν τρόπον, τό ἦθος πρός τήν ἀληθῆ σοφίαν, ἡ ὁποία ἀποκλείει τήν ἐριστικότητα καί τόν πικρόν ζῆλον, καί ἡ διακονία σας ὑπῆρξεν “ἁγνή, ἔπειτα εἰρηνική, ἐπιεικής, εὐπειθής, μεστή ἐλέους καί καρπῶν ἀγαθῶν, ἀδιάκριτος καί ἀνυπόκριτος” (πρβλ. Ἰακ. 3,17).

Μέ τά αἰσθήματα αὐτά, τά καρδιακά καί εἰλικρινῆ, σᾶς ἀποχαιρετοῦμεν, κύριε Πρέσβυ, καί σᾶς κατευοδώνομεν ἀπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τῆς σεπτῆς Ἱεραρχίας αὐτῆς, τῶν ρωμηῶν τῆς Πόλεως καί προσωπικῶς, εἰς τήν ὡραίαν γενέτειράν σας, τήν Μυτιλήνην, καί σᾶς εὐχόμεθα νά ἔχετε ὑγείαν καί εὐημερίαν μαζί μέ τήν σεβαστήν μητέρα σας καί νά συνεχίσετε νά εἶσθε καί ἐκεῖθεν κοντά μας, μέ τήν σκέψιν καί τήν προσευχήν σας, καί νά μᾶς ἐνισχύετε εἰς τήν διακονίαν μας πρός τήν κληροδοσίαν τῶν πατέρων μας.

Εὐχαριστοῦμεν τόν ὀργανώσαντα τήν συγκινητικήν αὐτήν ἐκδήλωσιν Ἐντιμότατον κύριον Γενικόν Πρόξενον. Εὐχαριστοῦμεν τούς προσελθόντας διά νά σᾶς τιμήσουν καί νά ἐκφράσουν τήν εὐχαριστίαν συνόλου τῆς περί ἡμᾶς Ὁμογενείας. Καί εὐχόμεθα καί πάλιν ἐπιτυχῆ συνέχειαν τῆς ζωῆς, μαρτυρίας καί προσφορᾶς σας καί πᾶσαν παρά Θεοῦ εὐλογίαν καί πρόοδον, σᾶς καταστέφομεν μέ τήν ὁλοκάρδιον πατρικήν μας εὐχήν καί Πατριαρχικήν εὐλογίαν καί ἐπικαλούμεθα ἐπί τήν ὑμετέραν φίλην ᾿Εξοχότητα καί ἐπί πάντας τήν Χάριν, τό Ἔλεος καί τήν Εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ τῶν πατέρων μας καί τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ καί Εὐαγγελιστίας τοῦ Γένους μας Κυρίας Θεοτόκου.