Μουσικές, τραγούδια και χοροί του Γένους στη Μεγάλη Σχολή

Μεγαλειώδες Φεστιβάλ με συμμετοχή δεκάδων νέων, Ομογενών και επισκεπτών

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα 

Με τραγούδια και χορούς γέμισε το απόγευμα του Σαββάτου 23 Φεβρουαρίου η αίθουσα τελετών της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής στο Φανάρι της Πόλης. Αφορμή ήταν το Φεστιβάλ Χορωδιών και Παραδοσιακών Χορών που διοργάνωσε η Εφορεία και η Διεύθυνση της Σχολής σε συνεργασία με τον ταξιδιωτικό οργανισμό VerginaTours. 

Η όλη εκδήλωση ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του Μακαριστού Αρχιμανδρίτου Κυρίλλου Γεραντώνη, Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Οσίου Δαβίδ του Γέροντος Λίμνης Ευβοίας ο οποίος εκοιμήθη στις 30 Μαρτίου 2012 και του αειμνήστου διακεκριμένου νευροχειρούργου και στιχουργού Χρήστου Αντωνιάδη ο οποίος έφυγε από τη ζωή, στα τέλη Ιανουαρίου. 

Σύλλογοι πολιτιστικοί, χορευτικές ομάδες, και πλήθος επισκεπτών κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και τη Θεσσαλία καθώς και πολλοί Ομογενείς από την Πόλη υπερπλήρωσαν ασφυκτικά τους χώρους της Μεγάλης Σχολής. Άνθρωποι κάθε ηλικίας ντυμένοι με παραδοσιακές στολές και τοπικές ενδυμασίες παρουσίασαν στο φιλοθεάμον κοινό όλη την έγκοπη προσπάθεια και προετοιμασία τους που αποτελούνταν πρώτα από παραδοσιακά τραγούδια και έπειτα από τους χορούς της υπερχιλιετούς ιστορίας του Γένους μας. Ιδιαίτερη συγκίνηση προκάλεσε το τραγούδι «την πατρίδα μ΄έχασα» σε στίχους του ποντιακής καταγωγής αλήστου μνήμης Χρήστου Αντωνιάδη. Στο άκουσμα κάθε μιας από τις διαφορετικές εκτελέσεις που παρουσιάστηκαν ήταν αναπόφευκτη η ανάκληση στο νού ιστοριών από τους παλαιότερους, αναγνωσμάτων από τους παθόντες και αφηγήσεων που πέρασαν αναλλοίωτες από γενιά σε γενιά. Όλος ο πόνος για την ακούσια εγκατάλειψη των πανάρχαιων εστιών της Ρωμηοσύνης εκκεχυμένος σε μερικές αράδες από λέξεις που φανερώνουν τη λαχτάρα των ανθρώπων για τον τόπο καταγωγής τους, όλη τη νοσταλγία και όλη την διακαή επιθυμία μιας γενιάς που βίωσε τον ξεριζωμό και την προσφυγιά και που έφυγε από τον κόσμο αυτό μή έχοντας ξεδιψάσει τα χείλη και μή έχοντας πλύνει τα ομμάτια από το νερόπον του πηγαδιού που βρίσκεται στην αυλή του πατρικού. 

Στη συνέχεια τα χορευτικά συγκροτήματα, με τους νέους να επιδίδονται με κέφι και ζωντάνια στην παρουσίαση των χορών από τον Πόντο, από τη Μ. Ασία, από τη Θεσσαλία, τη Μακεδονία και τη Θράκη  έδωσαν ένα κλίμα αισιοδοξίας και υπερηφάνειας καθώς νεολαίοι της Ελλάδας, ακολουθώντας πιστά τις παραδόσεις που κληρονόμησαν, υπό τους ήχους του συναρπαστικά γοητευτικού κεμεντζέ σε συνδυασμό με το ηχηρό νταβούλι που έδινε το ρυθμό, της υψίφωνης γκάιντας, του λυρικού κανονακίου και του αρχοντικού κλαρίνου χόρεψαν με την ψυχή τους αφήνοντας κυριολεκτικά άφωνους τους θεατές του φεστιβάλ με τη χορευτική τους δεινότητα. 

Την παράσταση έκλεψαν οι μαθητές της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής οι οποίοι χόρεψαν με τρόπο εντυπωσιακό μια σειρά από χορούς τους οποίους διδάχθηκαν από τον καθηγητή φυσικής αγωγής της Σχολής Σάββα Παναγιωτίδη. Το αποτέλεσμα σαγήνευσε τους πάντες και το χειροκρότημα που απέσπασαν οι νεαροί βλαστοί της Ρωμηοσύνης  σίγουρα ήταν το θερμότερο και το πιο δυνατό καθώς για λίγα λεπτά δόνησε την αίθουσα. Στη συνέχεια απονεμήθηκαν αναμνηστικά διπλώματα συμμετοχής στο φεστιβάλ αυτό σε όλους τους Προέδρους των συλλόγων και των χορωδιών που έλαβαν μέρος ενώ δόθηκαν ενθύμια προς τον εκπρόσωπο του Γενικού Προξενείου της Ελλάδος στην Πόλη, προς τον Πρόεδρο της Εφορείας Αθανάσιο Αγγελίδη και προς τη Διευθύντρια της Σχολής Βικτωρία Λαιμοπούλου ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για τη συμβολή της Σχολής στη διοργάνωση και ετοιμασία του φεστιβάλ αλλά και ως έπαινος του σημαντικού έργου που επιτελείται αδιάκοπα σε αυτό το ιερό τέμενος των Γραμμάτων και της παιδείας. 

Στην εκδήλωση αυτή που διήρκησε χωρίς κανείς να το αντιληφθεί υπέρ τις τέσσερις ώρες, παρέστησαν ο Πατριαρχικός Διάκονος Γρηγόριος ως αντιπρόσωπος του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ο συντονιστής εκπαίδευσης Σταύρος Γιολτζόγλου εκπροσωπώντας το Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Πόλη, ο Πρόεδρος της Εφορείας και η Διευθύντρια της Σχολής, ο Δήμαρχος της Χαλκηδόνος Θεσσαλονίκης και ο Αντιδήμαρχος Νέας Αγχιάλου Βόλου οι οποίοι και χαιρέτισαν την εκδήλωση,  στελέχη άλλων ομογενειακών Σχολείων, κληρικοί, εκπαιδευτικοί και πολυάριθμοι επισκέπτες από την Ελλάδα και Πολίτες. 

Ο υπεύθυνος της οργάνωσης της εκδήλωσης Απόστολος Εμμανουηλίδης με συγκίνηση προσφώνησε στην αρχή εξηγώντας τους λόγους της αφιέρωσης της εκδήλωσης στη μνήμη των προσφιλών αυτών προσώπων ενώ στο τέλος της εκδήλωσης ευχαρίστησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και την Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή για τη συμβολή στην πραγματοποίηση αυτού του φεστιβάλ. Μάλιστα παρέδωσε στον εκπρόσωπο του Πατριάρχου Βαρθολομαίου ιερά Εικόνα της Παναγίας με αφιέρωση από τον Ηγούμενο Γαβριήλ Εμμανουηλίδη, που είναι κατά σάρκα αδελφός του, και από τους Πατέρες της Μονής του Οσίου Δαβίδ του Γέροντος από τη Εύβοια. Με τη σειρά τους και οι υπόλοιποι Σύλλογοι έδωσαν τα δικά τους αναμνηστικά που περιλάμβαναν τοπικά προϊόντα και χαρακτηριστικά σύμβολα των περιοχών τους ως σημείο ευγνωμοσύνης και σεβασμού προς το πρόσωπό του Προκαθημένου της Ορθοδοξίας τον οποίον επισκέφθηκαν κατά την προσκυνηματική τους επίσκεψη στο Φανάρι το πρωί της Κυριακής όπου χοροστάτησε στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου. 

Αυτή η εκδήλωση έδωσε αναμφισβήτητα ένα έντονο στίγμα στη ζωή της Ρωμηοσύνης εμπλουτίζοντας την πολιτιστική και κοινωνική ζωή των ανθρώπων της. Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη, όμως, προσφορά της εντοπίζεται στο γεγονός πως έδωσε τη δυνατότητα σε ομογενείς αδελφούς από την Ελλάδα να έρθουν στον τόπο αυτό που είναι η πνευματική πηγή του Γένους και να έρθουν σε επαφή με τις απαρχές της σύγχρονης ιστορίας μας της οποίας οι υπεραιωνόβιες ρίζες αγγίζουν δίχως άλλο το επιβλητικό και μεγαλόπρεπο κτίριο της Πατριαρχικής Μεγάλης του Γένους Σχολής. Οι επισκέπτες βίωσαν το ανείπωτο Μυστήριο και αισθάνθηκαν βουβά τον αλάλητο στεναγμό υπό τα βλέμματα Παύλου του Πρωτοκορυφαίου κηρύττοντος στον Άρειο Πάγο, των προστατών της Παιδείας Αγίων Τριών Ιεραρχών, Γενναδίου του Σχολαρίου, του Ιδρυτού της Σχολής, των Αρχαίων προγόνων σοφών, των παλαιών Καθηγητών και στελεχών της Σχολής των οποίων τα σεβάσμια πρόσωπα κοσμούν τους θόλους αλλά και τους ιστορικούς τοίχους του Ιδρύματος. 

Μέσα στην μήτρα που ώδυνε την αγωνία για τη δυναμική παρουσία και δράση της Παιδείας στην περαιτέρω συνέχιση υπό αντίξοες συνθήκες του Γένους και που έτεκε γενιές ολόκληρες μαθητών που κόσμησαν με την παρουσία τους την ιστορία μας, οι επισκέπτες εξ Ελλάδος ήρθαν σε επαφή με τα ακούσματα και τα αναγνώσματά τους, ήρθαν σε επαφή με το ίδιο το όνειρο αλλά δεν έμειναν εκεί. Φεύγοντας για τα σπιτικά και τις οικογένειές τους είναι βέβαιο πως πήραν μαζί τους και το διάτορο μήνυμα της Ρωμαίϊκης κοινότητας που είναι η αειθαλής παρουσία και ζωή της εδώ στα χώματα που γέννησαν την πνευματική μας πορεία και εξέλιξη. Αυτό το μήνυμα είναι που εμπνέει και ευαισθητοποιεί και παρακινεί στη συνέχιση και άλλων παρόμοιων επαινετών πρωτοβουλιών. 

Οι χορωδίες που συμμετείχαν είναι η μεικτή χορωδία Δημοτικής Ενότητας Μ. Αλεξάνδρου Δήμου Πέλλας, η Ένωση Ποντίων και φίλων Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης, το Μουσικό Κολλέγιο Θεσσαλονίκης, η χορωδία του Σωματείου «Παναγία Σουμελά» Θέρμης, ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος νέων Ριζαρίου, ο Σύλλογος εν Θεσσαλία Οξειωτών Νέας Αγχιάλου και ο Ποντιακός Πολιτιστικός Σύλλογος Καλλιθέας Συκεών ενώ τα χορευτικά συγκροτήματα είναι το Λύκειο Ελληνίδων Γιαννιτσών, ο Σύλλογος Μικρασιατών Βαθυλάκκου, η Ένωση Ποντίων και φίλων Ωραιοκάστρου Θεσσαλονίκης, ο Πολιτιστικός Μορφωτικός Σύλλογος νέων Ριζαρίου, ο Σύλλογος εν Θεσσαλία Οξειωτών Νέας Αγχιάλου και ο Ποντιακός Πολιτιστικός Σύλλογος Καλλιθέας Συκεών.