Δωδώνης Χρυσόστομος: "Παναγιώτατε, θυσιάζεστε καθημερινώς για να κρατήσετε αναμμένο το Φανάρι"

Κωνσταντινούπολη, ρεπορτάζ-φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα 

Το Φανάρι και τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο επισκέφθηκε το περασμένο Σάββατο ο Μητροπολίτης Δωδώνης Χρυσόστομος συνοδευόμενος από τον ιατρό του, o οποίος τον θεράπευσε ύστερα από το ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο που υπέστη κατά την προηγούμενη προσκυνηματική του επίσκεψη στην Πόλη, για την Θρονική Εορτή του Αγίου Ανδρέα. 

Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μετά το πέρας της Ακολουθίας του Μ. Εσπερινού του Σαββάτου που χοροστάτησε ο ίδιος, καλωσόρισε με χαρά και πατρική στοργή τους επισκέπτες της Μεγάλης Εκκλησίας ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν ομάδα μαθητών από τη Νέα Μηχανιώνα καθώς και προσκυνητές από τη Ζάκυνθο και μίλησε με εγκαρδιότητα για τον συμπροσευχόμενο Μητροπολίτη Χρυσόστομο.

Αναφερόμενος στις συχνές επισκέψεις προσκυνητών από την Ελλάδα στο Φανάρι, υπογράμμισε χαρακτηριστικά πως επισκεπτόμενοι το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν επισκεπτόμαστε ένα Μουσείο, αλλά έναν τόπο που έχει σπουδαία ιστορία δεκαεπτά αιώνων. Και τόνισε με εμφατικό τρόπο πως το Φανάρι είναι ζωντανή Εκκλησία με διαρκή μαρτυρία ανά τον κόσμο και η Ρωμηοσύνη στην Πόλη θα γνωρίσει καλύτερες ημέρες συν τω χρόνω. Παρότρυνε δε τους μαθητές να εργαστούν εντατικά και μεθοδικά ώστε να γίνουν ικανοί επιστήμονες και γενικότερα καλοί πολίτες ώστε με τις ενέργειές τους να βοηθήσουν μελλοντικά τον τόπο τους.

Λαμβάνοντας το λόγο ο Μητροπολίτης Δωδώνης, μίλησε με συγκίνηση για το λόγο που επισκέφθηκε το Φανάρι αυτή τη φορά αλλά και για την αφοσίωσή του στο Ιερό Κέντρο της Ορθοδοξίας. Αναφέρθηκε στις δυσχέρειες που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ιστορικά η Μεγάλη Εκκλησία η οποία όμως παρά τις ενάντιες προθέσεις δεν απώλεσε το αειφεγγές φως και την αναλλοίωτη αξία της. 

"Παναγιώτατε Πάτερ και Δέσποτα, Σας ευγνωμονώ για όσα αναφέρατε για την ελαχιστότητά μου. Εδώ, στο Ναό σήμερα δεν είναι μόνο τα παιδιά της Μηχανιώνας που είναι δικά σας, είναι και τα παιδιά της Ζακύνθου, οι Ζακυνθινοί είναι δικοί σας. Και είναι δικοί σας διότι εμείς εκεί μάθαμε να μην ξεχωρίζουμε σε παλαιά και νέα Ελλάδα. Τους δίδαξα και με ακολουθήσανε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι η Μητέρα μας και εκείνη που περικλείει όλη τη στοργή για την Εκκλησία και για τον κάθε άνθρωπο τον πονεμένο και μάλιστα περισσότερο για τον άσωτο που απόψε εορτάζει. Η Εκκλησία του Φαναρίου σταυρωμένη και διαρκώς αναστημένη εκπέμπει φως και ευλογία στον πονεμένο σύγχρονο άνθρωπο που παλεύει μέσα στα κύματα της ζωής και που βλέπει το θάρρος το δικό σας και των ολιγίστων που εδώ δίνετε καθημερινώς την μάχη για τα ζώπυρα του έθνους, όπως έλεγε κάποιος μακαρίτης. Πιστεύουμε στη αναγκαιότητα αυτής της ενότητος, Παναγιώτατε. Εμείς δεν μπορούμε να προσφέρουμε πάρα πολλά, μόνο την προσευχή μας, την αφοσίωσή μας, την πίστη μας στα ιδανικά που εκφράζει το Φανάρι. Γι΄αυτό και χαίρομαι όταν υπάρχουν άτομα, ομάδες που ξεκινούν από τη Ζάκυνθο για να 'ρθουν εδώ όχι, όπως είπατε ορθά, στο Μουσείο αλλά στη ζωή, στην πραγματικότητα της Ορθοδοξίας μας που ζει και παλεύει, αιώνες τώρα, μέσα σε αντίξοες συνθήκες", είπε ο Μητροπολίτης Δωδώνης και συνέχισε:

"Στις 2 του Δεκέμβρη έφευγα από δω πονεμένος από την καρδιά μου. Ο γιατρός που είναι δίπλα μου, μ΄έκανε καλά και για αμοιβή μου ζήτησε...τi μου ζήτησε! Πότε θα φιλήσει το χέρι σας. Είμαστε απόψε μαζί. Είναι γεγονός ότι το συνεδύασα μαζί με την παρουσία των Ζακυνθινών αδελφών, κληρικών και λαϊκών αλλά κυρίως ο λόγος της επισκέψεώς μου είναι να ικανοποιήσω την επιθυμία του γιατρού μου, του γιατρού που πραγματικά μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, μου ξανάδωσε τις δυνάμεις να συνεχίσω. Σας ευχαριστώ, Παναγιώτατε, για όλα όσα μέχρι σήμερα έχετε κάνει για μένα. Αισθάνομαι ευγνωμοσύνη, αισθάνομαι το χρέος αυτό έναντι του Φαναρίου από τότε που κατάλαβα τον κόσμο. Από τότε που το 1959 ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Αθηναγόρας, βρέθηκε στο Σινά και εγώ διατέθηκα από τη Μονή ως διακονητής του. Θυμάμαι όλους εκείνους που τον συνόδευαν. Θυμάμαι όλους τους μακαρίτες, τους σπουδαίους Πατέρες, που εδώ κράτησαν το Φανάρι αναμμένο παρά τους αέρηδες που προσπαθούσαν να το σβήσουν. Δε σβήνει ένα Φανάρι που έχει ανθρώπους που είναι έτοιμοι να θυσιαστούν. Και σεις θυσιάζεστε καθημερινώς για να το κρατήσετε αναμμένο. Σας ευγνωμονούμε για αυτή τη θυσία που κάνετε και σας υποσχόμεθα ότι η σκέψις μας θα είναι πάντοτε προς το Φανάρι, προς τη Μητέρα Εκκλησία. Εύχομαι να έχετε δύναμη και σεις και οι συνεργάτες σας από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο, όσους αγωνίζονται σ' αυτό που σήμερα λέγεται Φανάρι".

Μετά τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο μίλησε και ο συνοδός καθηγητής από το Σχολείο της Ν. Μηχανιώνας ο οποίος και εξέφρασε τη μεγάλη του συγκίνηση για την επίσκεψη στα σεβάσματα του Γένους και της ιστορίας μας και σημείωσε πόσο μιλά και εμπνέει η Ρωμηοσύνη σε αυτήν την Πόλη διδάσκοντας αξίες και ιδανικά που τείνουν να εκλείψουν στις ημέρες μας.