 |
| Υπατικό δίπτυχο του Ιουστινιανού, 521 μ.Χ. |
ΟΤΑΝ ΣΗΚΩΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΚΤΥΠΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ
Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο-Γερμανίας
Αννόβερο-Γερμανίας
Υπάρχει μια παροιμία υπό μορφή διαλόγου που λέει:
- Ποιος σου έβγαλε το μάτι;
- Ο αδελφός μου!
- Α! Γι’ αυτό είναι τόσο βαθειά βγαλμένο!».
Αυτή η παροιμία μου ήρθε κατά νου διαβάζοντας την απόφαση της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Μόσχας διά της οποίας ουσιαστικά αμφισβητείται το πρωτείο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Έχουν βέβαια γραφεί πολλά και σπουδαία κείμενα γι’ αυτό το θέμα και το δικό μου κείμενο ίσως περιττεύει. Όμως θα επιχειρήσω να καταγράψω κι εγώ τις σκέψεις μου έτσι απλά, με τραχύτητα ίσως όμως με απόλυτη ειλικρίνεια.
Εκείνο λοιπόν που μου έκανε εντύπωση, είναι το γεγονός ότι η κίνηση αυτή της Ρωσικής Εκκλησίας έγινε δεκτή με χαρά από όλους εκείνους οι οποίοι μάχονται το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Εντύπωση μου προξένησε και το γεγονός της συμπεριφοράς της αδελφής Εκκλησίας ή μάλλον για να ακριβολογούμε, της θυγατέρας Εκκλησίας (αυτή είναι η ιστορική αλήθεια), προς την μητέρα Εκκλησία. Τόσο καρδιακό και ακριβό δώρο για την νέα χρονιά πιστεύω να μην είχε από κανένα άλλο το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Μητέρα Εκκλησία!
Γνωρίζουμε όλη βεβαίως, ότι η Εκκλησία της Ρωσίας προβάλλει πάντα την αριθμητική της υπεροχή. Ε, και; Ο Χριστιανισμός δεν διαδόθηκε από τους πολλούς. Μικρός, πολύ μικρός ήταν ο αριθμός των Αποστόλων που κήρυξαν το Ευαγγέλιο του Χριστού στην Οικουμένη. Ο Απόστολος Παύλος όταν καταδίωκε τον Χριστό χρησιμοποιούσε στρατό, όταν όμως τον δίδασκε ήταν μόνος του και όποτε είχε συνοδεία αυτή ήταν μικρή, πολύ μικρή.
Το να αισθάνεται κάποιος ισχυρός, επειδή έχει την υποστήριξη της κοσμικής εξουσίας αυτό δεν αποτελεί οπωσδήποτε πλεονέκτημα, γιατί αφορά εξουσία επί της γης και είναι λυπηρό Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία να πολιτεύεται κατά κόσμον.
Όμως δεν θέλω να μακρηγορήσω, πολύ δε περισσότερο δεν έχω καμιά διάθεση να κάνω το δάσκαλο. Γι’ αυτό και κλείνω με τις εξής σκέψεις.
Αφού η Εκκλησία της Ρωσίας δείχνει τόση προσήλωση και σεβασμό στα Δίπτυχα μήπως ήρθε η ώρα να της δοθεί η κανονική της θέση σε αυτά;
Γνωστό τοις πάσι ότι η Εκκλησία της Ρωσίας άρχισε να εμφανίζεται το έτος 988, με την υποστήριξη του πρίγκιπα Βλαδίμηρου, ο οποίος ανακήρυξε τον Χριστιανισμό επίσημη θρησκεία του κράτους, ενώ ας πούμε η Εκκλησία της Κύπρου ιδρύθηκε από την πρώτη στιγμή της εμφανίσεως του Χριστιανισμού, από τον Απόστολο Βαρνάβα και αναγνωρίζεται και από την Γ΄ Οικουμενική Σύνοδο (431). Όμως στα Δίπτυχα, που επαναλαμβάνω, τόση προσήλωση επιδεικνύει η Εκκλησία της Ρωσίας, η Εκκλησία της Κύπρου είναι πιο κάτω από αυτήν της Ρωσίας. Εκτός κι αν πρόκειται για «προτεραιότητα τιμής».
Εγράφησαν πολλά και περισπούδαστα διά τό θέμα. Η ελαχίστη προσθήκη μου είναι η ακόλουθος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην σύστασιν της Ρωσσικής Εκκλησίας εις Πατριαρχείον πόθεν την έλαβον? Εκ του Ουρανού, από τον τότε Τσάρον, από την Κα-Γκε - Μπέ, από τον Στάλιν ?
Αρα, αφού το προνόμιον εζητήθει και εδόθει από το Ιερόν Εσταυρωμένον Φανάριον την Κεφαλήν της Ορθοδοξίας τι χρειάζονται τα ΄΄περίεργα κόλπα΄΄?
Παρατηρούμεν , λοιπόν , ότι εμακρύνθει το ομόφωρον της αλαζονείας και της μετατροπής της Πνευματοφόρου Εκκλησίας εις κοσμικόν παράγοντα , πολιτικής και οικονομικής δυνάμεως , γεγονός απέχον πόρρω της διδασκαλίας Χριστού.
Η περιφρούρηση ΄΄ φουσκωτών΄΄ , οι απαστράπτουσες λιμουζίνες , τα αεροπλάνα και ελικόπτερα , δεν είναι δυνατόν να αντιστοιχηθούν με τον πώλον όνου και απαιτούν τον εκόντα εγκλεισμόν όλων των υπαιτίων εις μονάς μετανοίας, διά να παύσει ο σκανδαλισμός του Χριστεπωνύμου ΛΑΟΥ και οι αρχιτέκτονες της αήθους και εμμετικής τακτικής να πασχίσουν ζωηρώς διά την ελλάτωσιν των αμαρτημάτων των.
Καθήμενοι επί θρόνου κρατικής βεβαιότητος , λησμονούν την διαρκή σταύρωσιν των Εκκλησιών της Κωνσταντινουπόλεως , της Αντιόχειας , της Αλεξανδρείας κλπ Εκκλησιών, αι οποίαι διαφυλάττουν Ορθοδοξίαν και Ελληνικόν Πνεύμα [πολιτισμόν].
Ας μη λησμονούν το του Κυρίου ΄΄ ουκ ήλθον βαλείν.....αλλά μάχαιραν΄΄ , ΄διότι με τα κατά καιρούς και επί σχεδίω έργα των θα λάβουν αυτήν και δή αμφίστομον και έσσονται καταγέλαστοι ανά την Οικουμένην.
Ας αφήσουν όσα αι Οικουμενικαί Σύνοδοι διεκέλευσαν ορθώς επί αιώνας αιώνων εις την θέσιν των και τον Χριστεπώνυμον Λαόν εις τα καθημερινά του προβλήματα δίχα της ιδικής των αρωγής και το κυριότερον εις την ησυχίαν του.-
Σύνχρονος μητραλίας η Ρωσσική Εκκλησία κατά τής Μητρός -εις την κυριολεξίαν- της δωρησάσης τον Τόμον της Αυτοκεφάλου Πατριαρχίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαιον ότι το ομόφορον της αήθους υπηρεφανίας και τής εκ τής συγκολλήσεως με το Ρωσσικόν Κράτος μεταποιήσεως της εκεί Εκκλησίας εις κοσμικόν θεσμόν, καθιστά εν τοίς πράγμασιν και εν ευθέτω χρόνω την Εκκλησίαν αυτήν περιθοριοποιουμένην αφ΄εαυτής.
Αι Οικουμενικαί Σύνοδοι δεν απέγραφαν αριθμητικώς τους πιστούς διά να θέσουν τα Ιερά και θέσμια εν τάξει. Ενήργουν εν ΑΓΊΩ ΠΝΕΥΜΑΤΙ και διά τούτο τα ανθρώπινα διευθετήθησαν απαρασαλεύτως.Πάντα τα λοιπά λεγόμενα και πραττόμενα υπό οιουδήποτε εκ του πονηρού εισίν.-