ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝΟΣ: ΑΘΗΝΑΓΟΡΑΣ Ο Α' "ΕΝ ΕΤΕΡΑ ΜΟΡΦΗ"
Ένα συγκλονιστικό κείμενο - μαρτυρία του αειμνήστου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος, για το τελευταίο Πάσχα (1972) του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα στο Φανάρι.
Το ανέγνωσα για πρώτη φορά στην "Εκκλησιαστική Αλήθεια" (1977 έως 1980 το αργότερο & επί διευθύνσεως -πως αλλιώς- του μακαριστού Ι.Χατζηφώτη...) και με εντυπωσίασε! Ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι και ο Άρχων Α.Πανώτης εδημοσίευσε στην ιδία εφημερίδα το 1991 -με αφορμή την κοίμηση του Πατριάρχου Δημητρίου- τα της κοιμήσεως του Πατριάρχου Αθηναγόρου και μάλιστα περιγράφει τα του Πάσχα εκείνου του 72, ότε το Μ.Σάββατο μετά την Α' Ανάσταση επεσκέφθησαν στο γραφείο τον ασθενούντα-πλήν αγέρωχο Πατριάρχη νέοι από την Ήπειρο, σε ομάδα με τις παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίοι ούτως ενδεδυμένοι εκράτησαν και την τάξη στον Π.Π.Ναό κατά το αυτό Πάσχα, και μετά την ακρόαση ο Αθηναγόρας τους είπε ένα άσμα Ηπειρώτικο της ιδιαιτέρας πατρίδος του, εάν ενθυμούμαι καλώς το "του Ρόβα" το οποίο αναφέρεται στον αποχωρισμό. Μάλιστα ο συγγραφεύς απορεί πως τόσα άτομα εντός του Πατριαρχικού γραφείου -του παλαιού και ετοιμορρόπου- και άντεξε το πάτωμα. Εν συνεχεία αναφέρεται στα της Τελετής της Αναστάσεως, κατά την οποία ο προεστώς των Συνοδικών Αρχιερέων Γέρων Χαλκηδόνος έσπευσε να Τού μεταδώσει το Άγιον Φώς, & της Αναστασίμου Θ.Λειτουργίας. Τέλος, αναφέρεται στα της τελευταίας Θ.Λειτουργίας και Θ.Μεταλήψεως του ασθενούντος Πατριάρχου στη Χάλκη -29 Ιουνίου 1972 & ιερουργούντος του Αρχιμανδρίτου Βαρθολομαίου...- , στην διακομιδή Του αυθημερόν στο νοσοκομείο, των κατοίκων της νήσου παρατηρούντων με θλίψη ότι "ο Αζίζ-Μπαμπά ασθενεί σοβαρώς" και στα της κοιμήσεως και εξοδίου Του ακολουθίας.
Το ανέγνωσα για πρώτη φορά στην "Εκκλησιαστική Αλήθεια" (1977 έως 1980 το αργότερο & επί διευθύνσεως -πως αλλιώς- του μακαριστού Ι.Χατζηφώτη...) και με εντυπωσίασε! Ας μου επιτραπεί να προσθέσω ότι και ο Άρχων Α.Πανώτης εδημοσίευσε στην ιδία εφημερίδα το 1991 -με αφορμή την κοίμηση του Πατριάρχου Δημητρίου- τα της κοιμήσεως του Πατριάρχου Αθηναγόρου και μάλιστα περιγράφει τα του Πάσχα εκείνου του 72, ότε το Μ.Σάββατο μετά την Α' Ανάσταση επεσκέφθησαν στο γραφείο τον ασθενούντα-πλήν αγέρωχο Πατριάρχη νέοι από την Ήπειρο, σε ομάδα με τις παραδοσιακές ενδυμασίες, οι οποίοι ούτως ενδεδυμένοι εκράτησαν και την τάξη στον Π.Π.Ναό κατά το αυτό Πάσχα, και μετά την ακρόαση ο Αθηναγόρας τους είπε ένα άσμα Ηπειρώτικο της ιδιαιτέρας πατρίδος του, εάν ενθυμούμαι καλώς το "του Ρόβα" το οποίο αναφέρεται στον αποχωρισμό. Μάλιστα ο συγγραφεύς απορεί πως τόσα άτομα εντός του Πατριαρχικού γραφείου -του παλαιού και ετοιμορρόπου- και άντεξε το πάτωμα. Εν συνεχεία αναφέρεται στα της Τελετής της Αναστάσεως, κατά την οποία ο προεστώς των Συνοδικών Αρχιερέων Γέρων Χαλκηδόνος έσπευσε να Τού μεταδώσει το Άγιον Φώς, & της Αναστασίμου Θ.Λειτουργίας. Τέλος, αναφέρεται στα της τελευταίας Θ.Λειτουργίας και Θ.Μεταλήψεως του ασθενούντος Πατριάρχου στη Χάλκη -29 Ιουνίου 1972 & ιερουργούντος του Αρχιμανδρίτου Βαρθολομαίου...- , στην διακομιδή Του αυθημερόν στο νοσοκομείο, των κατοίκων της νήσου παρατηρούντων με θλίψη ότι "ο Αζίζ-Μπαμπά ασθενεί σοβαρώς" και στα της κοιμήσεως και εξοδίου Του ακολουθίας.
ΑπάντησηΔιαγραφή