ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ ΤΑ ΤΑΤΑΥΛΑ ΜΑΣ!

Του Γιάννη Γιγουρτσή
Φιλολόγου της Μεγάλης του Γένους Σχολής

Ο Άγιος Δημήτριος των Ταταούλων, του σημερινού Κουρτουλούς, είναι μία από τις τρεις μεγάλες εκκλησίες αφιερωμένες στον Άγιο Δημήτριο, που υπάρχουν στα όρια της Αρχιεπισκοπής Κωνσταντινουπόλεως, και είναι μια από τις εκκλησίες που κάθε χρόνο επισκέπτεται ο Πατριάρχης, συνήθως την παραμονή και σπανιότερα ανήμερα της εορτής. 

Οι άλλες δύο είναι ο ναός του Αγίου Δημητρίου στην Ξηροκρήνη και ο Άγιος Δημήτριος της Ξυλόπορτας, στην περιοχή του Βαλατά, όπου επίσης πηγαίνει κάθε χρόνο ο πατριάρχης, καθώς η ταπεινή αυτή εκκλησία του 17ου αιώνα διετέλεσε για 15 περίπου χρόνια πατριαρχικός ναός. 

Ο Άγιος Δημήτριος του Κουρτουλούς αποτελεί μια μεγάλη βασιλική, στον τύπο των εκκλησιών του 18ου - αρχές 19ου αι. όπου οι μεγάλες εκκλησίες των Ρωμιών χτίζονταν ευρύχωρες και πλατιές, αλλά όσο γινόταν πιο χαμηλές και κλεισμένες πίσω από ψηλά εξωτερικά τείχη. Η εκκλησία δεν έπρεπε να φαίνεται, πράγμα δύσκολο, ειδικά αν ήταν στην κορυφή ενός λόφου, όπως αυτός των Ταταούλων. Βέβαια ποιος να την δει εκεί. 

Τα Ταταύλα, η συνοικία που είναι χτισμένη στον λόφο απέναντι από αυτόν του Πέρα και του Σταυροδρομίου, ήταν μια περιοχή που κατοικείτο αποκλειστικά από Έλληνες, τουλάχιστον μέχρι και την δεκαετία του 1920. Εργάτες στα ναυπηγεία του Κασίμπασα, λίγο παρακάτω και εξειδικευμένοι τεχνήτες, μικρέμποροι και μεροκαματιάρηδες κατοίκησαν την περιοχή αυτή στην δυτική όχθη του Ντολάπτερε και έφτιαξαν σταδιακά μια μικρή πόλη μέσα στην Πόλη, ένα μεγάλο χωριό ελληνικό που κάποτε έφτασε να έχει 40.000 κατοίκους, σχεδόν το 1/3 του ελληνορθόδοξου πληθυσμού της κάποτε Βασιλεύουσας 

Μια περιποιημένη συνοικία νοικοκυραίων τα Ταταύλα, και εξίσου περιποιημένος και νοικοκυρεμένος ήταν και ο Άγιος Δημήτριος, στην χάρη του οποίου αφιερώθηκε η εκκλησία της περιοχής. Τρούλο δεν μπόρεσαν να κάνουν, μα όταν αργότερα οι τρούλοι επιτράπηκαν, στα Ταταύλα, λίγο πιο κάτω από τον Άγιο Δημήτριο, χτίστηκε η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, η πρώτη του 19ου αιώνα που χτίστηκε με τρούλο στην Πόλη. Χρειαζόταν άλλωστε, πού να χωρέσει τόσος κόσμος στον φιλόξενο Άγιο Δημήτριο. 

Και σήμερα πάντως, το Κουρτουλούς, τα Ταταύλα μας, αν και ο χαρακτήρας τους έχει αλλάξει εντελώς, εξακολουθούν να είναι η συνοικία με τον μεγαλύτερο ελληνικό πληθυσμό. Είναι από τα λίγα μέρη στην Πόλη, μαζί με την κεντρική οδό του Πέρα και το Μόδι στην Χαλκηδόνα, που μπορεί να περπατάς στον δρόμο και να χαιρετάς ακόμα που και που στα ελληνικά. 

Τις όμορφες αναμνήσεις των Ταταούλων τις ζούμε σαν σε dejavu στις μεγάλες γιορτές και στην γιορτή του Αγίου που με την παρουσία του πατριάρχη γίνεται ο πανηγυρικός εορτασμός του ναού. Άλλωστε τα Ταταύλα και ο ναός τους έχουν τον καλύτερο ίσως πρωτοψάλτη της Πόλης αυτή τη στιγμή, τον Γιώργο Σαρρή, ενώ όντας κοινότητα νοικοκυραίων, εξέλεξαν έναν νοικοκύρη και ικανότατο Πρόεδρο, τον εορτάζοντα σήμερα Δημήτρη Ζώτο, που μέσα από τις δυσκολίες της εποχής, κατάφερε να τελευταία χρόνια να ανακαινίσει πλήρως τον ναό και το παρακείμενο σχολείο και να αναδείξει στην κοινότητα σε μία από τις περίοπτες της Ρωμιοσύνης. 

Χρόνια πολλά στον Αη Δημήτρη, στα Ταταύλα και τους ταταυλιανούς. Μεγάλη χαρά και τιμή και για μένα να είμαι ενορίτης σε αυτή την τόσο σημαντική και ιστορική κοινότητα. 

Και του χρόνου!

Δείτε την σχετική ανάρτηση:
Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΔΗΜΗΤΡΙΟ ΣΤΑ ΤΑΤΑΥΛΑ

Ακολουθούν φωτογραφίες του Γιάννη Γιγουρτσή από τον Εσπερινό με τον Πατριάρχη