Μήνυμα του Πατριάρχη Βαρθολομαίου προς την 23η Σύνοδο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών στη Βόννη για την Κλιματική Αλλαγή

Το πρωτότυπο αγγλικό κείμενο του Πατριαρχικού μηνύματος 

Από το Γραφείο Τύπου του Οικουμενικού Πατριαρχείου 

Νέα έκκληση του Οικουμενικού Πατριάρχου να εντείνουν όλοι τις προσπάθειές τους στον αγώνα αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής 

«Είναι απαράδεκτο να οπισθοχωρήσουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο»  

Μήνυμα προς τους συμμετέχοντες στην 23η Σύνοδο της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC COP-23), που πραγματοποιείται στη Βόννη της Γερμανίας, από τις 6 έως τις 17 Νοεμβρίου, απέστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. 

Στο Μήνυμά του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, σημειώνει ότι η 23η Σύνοδος αποτελεί μια ευκαιρία για μια αντικειμενική και σε βάθος επανεξέταση της κατάστασης του κόσμου μας, «αλλά επίσης και για το που έχουμε φθάσει και που κατευθυνόμαστε ως παγκόσμια κοινότητα, ειδικότερα υπό το φως της επείγουσας έκκλησης της Συμφωνίας των Παρισίων». 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισημαίνει πως, παρά το γεγονός ότι τόσοι πολλοί αναγνωρίζουν την κλιματική αλλαγή, αναμφισβήτητα, ως την μεγαλύτερη κρίση που αντιμετώπισε η ανθρωπότητα, «υπάρχει μεγάλη αντίσταση σε κάθε πρόσκληση για αλλαγή». 

«Μερικοί συνεχίζουν να αγνοούν τα σημεία των καιρών με την άνευ προηγουμένου τήξη των πάγων, τις ακραίες καιρικές συνθήκες και τις καταστροφικές επιπτώσεις στην παγκόσμια φτώχεια». 

"Κατά το τελευταίο έτος", προσθέτει ο Παναγιώτατος, "το Οικουμενικό Πατριαρχείο έκανε εν προκειμένω εντονότερη τη συμμετοχή και την επιρροή του στους θρησκευτικούς, επιστημονικούς και πολιτικούς κύκλους."

«Σας καλούμε, λοιπόν, ταπεινά - ειδικά όλες τις θρησκευτικές κοινότητες και τους ηγέτες τους, που μπορούν να κάνουν πολλά πείθοντας κυβερνήσεις και επιχειρήσεις - ποτέ να μην εφησυχάσετε, αλλά να ενισχύσετε και να εντείνετε τις προσπάθειές σας. Είναι απαράδεκτο να οπισθοχωρήσουμε καθ’ οιονδήποτε τρόπο. Επίσης, είναι αδικαιολόγητο πλέον να κάνουμε βήμα σημειωτόν. Καλούμαστε όλοι να προχωρήσουμε στη δέσμευσή μας στην ιερότητα των ελαχίστων εκ των αδελφών μας, καθώς επίσης και στη μοναδικότητα και του τελευταίου κόκκου άμμου σε αυτόν τον πλανήτη που ονομάζουμε σπίτι μας». 

Στο Μήνυμά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης παραθέτει και τις σημαντικότερες παρεμβάσεις που έκανε κατά τον προηγούμενο χρόνο στην κατεύθυνσή ευαισθητοποίησης για το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής. Υπενθυμίζει ότι στο μήνυμά του, προς την COP-22, τον περασμένο Νοέμβριο, υπογράμμιζε την ευθύνη των εθνών για την εφαρμογή των ψηφισμάτων που έχουν επιτευχθεί ή για τις παραβιάσεις, «ειδικά καθώς γνωρίζουμε τη στενή συνάφεια της κλιματικής αλλαγής με την παγκόσμια φτώχεια, τη μετανάστευση και τις αναταραχές». Επίσης, αναφέρεται στην επιστολή που απέστειλε πριν από τη Σύνοδο των G-20, τον περασμένο Ιούνιο, με αφορμή την πρωτοβουλία «Αποστολή 2020» (Mission 2020), «που καλεί τα έθνη να υπογραμμίσουν τη σημασία του 2020 ως σημείο καμπής του κλίματος για το φαινόμενο του θερμοκηπίου και τις εκπομπές αερίων». 

Συνεχίζει αναφέροντας ότι την 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα την οποία το Οικουμενικό Πατριαρχείο έχει αφιερώσει, ήδη από το 1989, ως ημέρα προσευχής για την προστασία της Δημιουργίας του Θεού, συνυπέγραψε δήλωση με τον Πάπα Φραγκίσκο, στην οποία οι δύο πνευματικοί ηγέτες υπογραμμίζουν ότι «είναι αδύνατον να υπάρξει μόνιμη λύση στην κλιματική αλλαγή, εάν η απάντηση δεν είναι συντονισμένη και συλλογική». Αναφέρει δε ότι στο σχετικό Μήνυμά του προς όλους τους Ορθοδόξους, για την ίδια ημέρα, εξέφρασε την ανησυχία του για το γεγονός ότι, «ενώ είναι βέβαιον ότι η οικολογική κρίσις συνεχώς επιτείνεται, η ανθρωπότης, εν ονόματι της οικονομικής αναπτύξεως και των τεχνολογικών εφαρμογών, κωφεύει εις τας πανταχόθεν εκκλήσεις προς ριζικήν αλλαγήν συμπεριφοράς απέναντι εις την κτίσιν». 

Σε ό,τι αφορά στην πρόσφατη παρέμβασή του στη “Συνέλευση του Αρκτικού Κύκλου”, που πραγματοποιήθηκε τον περασμένο μήνα στο Ρέϊκιαβικ της Ισλανδίας, σημειώνει ότι διαβεβαίωσε αρχηγούς Κρατών, μελετητές και εκπροσώπους των αυτοχθόνων κοινοτήτων ότι «σήμερα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι η θρησκευτική συνείδηση και η περιβαλλοντική επιστήμη ασχολούνται εξ ίσου με ζωτικής σημασίας ερωτήματα - δηλαδή, με τον τρόπο που διαμορφώνουμε το πεπρωμένο της ανθρωπότητας, του πλανήτη και της δημιουργίας».