Η Πόλη των Πολιτισμών

Από τον αυλόγυρο της Παναγίας Κουμαριώτισσας στο Νιχώρι του Βοσπόρου
με την ολάνθιστη μανόλια της

Δρ Αντώνιος Χατζόπουλος 

Άρχων Ιερομνήμων της Μ.τ.Χ.Ε.

Στην αγαπημένη μας Πόλη οι πολυάριθμες παλαιές τε και νέες ενενήντα και πλέον ορθόδοξες Εκκλησίες των Κοινοτήτων μας, τα ιστορικά Σχολεία μας, οι Σύλλογοι και οι Σύνδεσμοί μας, τα πάσης φύσεως Ιδρύματά μας είναι, τρόπον τινά, το δεύτερο σπίτι μας. 

Οι περισσότερες Εκκλησιές μας είναι κτισμένες στα ερείπια των βυζαντινών, αλλά και παλιότερων ιερών. Μέσα σ’ αυτές, στα απαράμιλλα αυτά έργα τέχνης, συν τοις άλλοις, ενώνεσαι νοερά με το παρελθόν, το ένδοξο και χαλεπό, αλλά παράλληλα ελπίζεις για το μέλλον. 

Μέσα στα ιστορικά και ταυτόχρονα πρωτοπόρα και τώρα στις επιδόσεις Σχολεία μας είσαι η συνέχεια των φιλοπρόοδων προγόνων σου, αλλά και των διδασκάλων του Γένους σου. 

Οι εναπομείναντες Σύλλογοι και τα Σωματεία μας με τα δραστήρια μέλη τους, δεν θέλουν την καύχηση με συνεχή προβολή του ένδοξου παρελθόντος, αλλά την δυναμική προσπάθεια και την δράση του παρόντος, ως αντάξιοι συνεχιστές της παράδοσης. Και εργάζονται διαρκώς γι’αυτό. Όλα αυτά είναι ενωτικά στοιχεία της ιστορικής μας παρουσίας εδώ, της Ρωμιοσύνης που είναι ριζωμένη. Άρωμα ιστορίας και πολιτισμού, σχεδόν παντού.

Προνόμιο είναι το να ζεις σε Πόλη, όπου όλοι οι παραπάνω ιεροί χώροι θαυμάζονται από όλους ως έργα τέχνης και είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του κόπου και του μόχθου αυτών που κατέθεσαν την πίστη τους στο Θεό, αφιερώνοντας το βιός τους και την τέχνη τους. Σχεδόν όλα τα μεγάλα ιστορικά έργα και καλλιτεχνήματα των ανθρώπων είναι κατ’ουσίαν έργα θρησκευτικά. Αυτό ισχύει και για τα ισλαμικά έργα των συμπολιτών μας Οθωμανών τότε και νυν Τούρκων, αλλά και για τα θρησκευτικά έργα των Αρμενίων και Εβραίων συμπολιτών μας. Ό,τι πιο λαμπρό, ό,τι πιο τέλειο δημιουργείται με την δύναμη της πίστης, άλλωστε. Τα ιερά τεμένη θαυμάζονται από όλους όπως και οι παλαιές βυζαντινές εκκλησίες και οι Συναγωγές. 

Στις Κοινότητές μας, από μικρά παιδιά και ως έφηβοι, ζώντες εντός του πολυπολιτισμικού περιβάλλοντος αυτού, προβάλλαμε την δράση μας και ό,τι μας διαφοροποιούσε από το περιβάλλον: τον πολιτισμό μας που είναι από αιώνες ριζωμένος εδώ, αλλά και την θρησκευτική και πολιτιστική από αιώνων παρουσία μας. Ταυτόχρονα είμαστε μέτοχοι του θρησκευτικού πολιτισμού των άλλων συμπολιτών μας. 

Μετά από πολλές δεκαετίες απαγορεύσεων, σήμερα, ευτυχώς, τα πολιτικά πράγματα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο και η Ρωμηοσύνη αναπνέει και πάλι, ελεύθερη όσο ποτέ άλλοτε τις τελευταίες δεκαετίες, υπό την σκέπη πάντα της Μεγάλης Εκκλησίας, του Οικουμενικού μας Πατριαρχείου και υπό την πεφωτισμένη ηγεσία του Πατριάρχου Βαρθολομαίου βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο των δρωμένων στην Βασιλεύουσα. Δεν περνά εβδομάδα άνευ πολιτιστικών εκδηλώσεων που διοργανώνονται από την Ρωμηοσύνη, η οποία με τον τρόπο αυτό εκφράζεται προς την ευρύτερη κοινωνία προβάλλοντας τα ευγενικά της έργα, δίχως προσκόλληση στο πάλαι ποτέ, αλλά προσανατολισμένη στο μέλλον.