Αντί πιστών, εκατοντάδες φωτογραφίες ενοριτών στα στασίδια σε ναό του Μέριλαντ

Του Θεοδώρου Καλμούκου 

22 Απριλίου, 2020 

ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο πρωτοπρεσβύτερος Δημήτριος Αντώκας, ιερατικός προϊστάμενος επί 14 έτη της κοινότητας του Αγίου Γεωργίου στην πόλη Μπεθέσδα του Μέριλαντ, βίωσε τη μεγαλύτερη έκπληξη της τριαντάχρονης ιερατικής του ζωής, το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου. Οταν μπήκε στο ναό για την τέλεση της Ακολουθίας της Αναστάσεως κεκλεισμένων των θυρών για τον φόβο του κορωνοϊού βρήκε τον ναό γεμάτο με τις φωτογραφίες των ενοριτών του που είχαν τοποθετηθεί στα στασίδια στις θέσεις που συνήθως κάθονται. 

Σε τηλεφωνική του συνέντευξη στον «Εθνικό Κήρυκα», είπε πως «έμεινα κατάπληκτος ή καλύτερα συγκλονίστηκα όταν αντίκρισα τις μορφές των ενοριτών μου. Μερικοί θαυμάσιοι άνθρωποί μας καθώς επίσης και από τα στελέχη του υπαλληλικού προσωπικού και μέλη του κοινοτικού συμβουλίου συγκέντρωσαν πάνω από τριακόσιες φωτογραφίες και τις τοποθέτησαν πάνω στα στασίδια» και συμπλήρωσε «συγκινήθηκα πολύ και γέμισε η ψυχή χαρά». 

Ο π. Δημήτριος εξήγησε πως «εκείνοι που ανέλαβαν την πρωτοβουλία έστειλαν ηλεκτρονικά μηνύματα στους ενορίτες λέγοντας: ‘σας παρακαλούμε ελάτε να συμμετάσχουμε στην Ακολουθία και να δώσουμε χαρά στον π. Δημήτριο κάνοντάς τον να αισθανθεί την παρουσία μας’. Οι ενορίτες έστειλαν ηλεκτρονικώς μία φωτογραφία τους, εκείνοι που είχαν αναλάβει την πρωτοβουλία εκτύπωσαν τις φωτογραφίες στον έγχρωμο εκτυπωτή και υπολογίζω ότι το Σάββατο το απόγευμα πριν την Ακολουθία πήγαν και τοποθέτησαν τις φωτογραφίες στα στασίδια κι όταν μπήκα στο ναό βρέθηκα σ’ αυτή τη μεγάλη έκπληξη».

Οταν τον ρωτήσαμε πώς αισθάνθηκε βλέποντας τα πρόσωπα των ενοριτών του, ο π. Δημήτριος είπε, «η καρδιά εξερράγη με την αγάπη που ένιωσαν για μένα. Πολλές φορές δεν εκτιμούμε πραγματικά αυτό που έχομε έως ότου δεν υπάρχει πια. Πάντοτε έχω εκτιμήσει τους ενορίτες μου και πάντοτε εκείνοι με εκτιμούν και αγαπούν, αλλά νομίζω ότι τώρα η αγάπη έχει μεγαλώσει, έχει γίνει υπέρμετρη». 

Δεν ήταν όμως αυτή η μοναδική έκπληξη που του έκαναν. Τη Δευτέρα 20 Απριλίου το εσπέρας σχημάτισαν αυτοκινητοπομπή πέριξ του ναού. Ο π. Δημήτριος είπε ότι «διοργάνωσαν ένα είδος παρέλασης με τα αυτοκίνητα. Η πρεσβυτέρα με οδήγησε στο ναό γύρω στις 6 η ώρα το εσπέρας κι όταν βγήκα από το γραφείο είδα δεκάδες αυτοκίνητα να κάνουν κύκλους και οι ενορίτες φώναζαν Χριστός Ανέστη, σ’ αγαπούμε π. Δημήτριε». 

Μιλώντας για τη Μεγάλη Εβδομάδα είπε πως «η Μεγάλη Εβδομάδα είναι πάντοτε μία ξεχωριστή εβδομάδα για την ζωή της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, για τους ιερείς και τους πιστούς. Φέτος ήταν διαφορετική γιατί αν και έχουμε περάσει την οικονομική κρίση, πολλές δυσκολίες διά μέσου των ετών πάντοτε κατορθώναμε να υπερπηδήσουμε τα εμπόδια και να γιορτάσουμε το Πάσχα, αλλά φέτος αναγκασθήκαμε να κλείσουμε τους ναούς. Εμείς κλείσαμε νωρίς, αμέσως μετά την Κυριακή της Ορθοδοξίας. Οι ενορίτες μας, οι αδελφοί Βέιβη οι οποίοι έχουν επιχείρηση παραγωγής ταινιών, μου είπαν να στήσουμε το σύστημα ζωντανής μετάδοσης διότι δεν θέλουμε οι γέροντες γονείς μας να βγαίνουν από το σπίτι και να έρχονται στην εκκλησία, πράγμα που κάναμε».

Ηταν πραγματικά πολύ δύσκολα για τον π. Δημήτριο να τελεί τις Ακολουθίες χωρίς την παρουσία της Εκκλησίας, του Λαού του Θεού. «Ηταν δύσκολα διότι πάντοτε αλλά ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής είχαμε πολλές εκδηλώσεις και δραστηριότητες και προετοιμασίες για την Μεγάλη εβδομάδα και το Πάσχα, όπως προγράμματα πνευματικής περισυλλογής της νεολαίας, προγράμματα του Ελληνικού και Κατηχητικού Σχολείου και ξαφνικά δεν υπήρχε κανείς στην εκκλησία. Εχω ευλογηθεί να έχω καλό βοηθό και καλούς ιεροψάλτες, πατέρα και γιο, και μεταφέραμε ζωντανά τη λειτουργική ζωή της εκκλησίας στα σπίτια των πιστών μας» μας είπε. 

Αλλά και ο π. Δημήτριος αγαπά και προσέχει τους ενορίτες του. Την Κυριακή των Βαϊων έστειλε σε όλων τα σπίτια βάγια. Είπε πως «προκειμένου να κρατήσω όλους μαζί συνδεδεμένους μπόρεσα και παρήγγειλα μέσω του Ιντερνετ βάγια και τα έστειλα σε όλων τα σπίτια. Οταν ομιλούσα στους ενορίτες μέσω των ηλεκτρονικών διαύλων αισθανόμουν την παρουσία τους και όταν θύμιαζα τους φανταζόμουν στα στασίδια τους διότι ξέρω που ακριβώς κάθεται ο καθένας τους στις Ακολουθίες».

Η κοινότητα του Αγίου Γεωργίου συγκροτείται από χίλιες οικογένειες και πλέον και είναι μία από τις πιο καλοδιοργανωμένες και δραστήριες κοινότητες της Αρχιεπισκοπής. Ο π. Δημήτριος ανέφερε ακόμη, πως «θέλω να ξέρετε ότι έχουμε ελληνικό σχολείο για παιδάκια από 2 έως 4 ετών αμερικανόπουλα στο οποίο μιλούν μόνο ελληνικά, αφού ούτε οι γονείς τους δεν ξέρουν την Ελληνική. Συνεχίζουμε τα μαθήματα του Ελληνικού Σχολείου, του Κατηχητικού, τον Σύνδεσμο των Ανδρών, η κοινότητα δεν έχει χάσει την επαφή της, οι άνθρωποι αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες, ο Θεός να τους ευλογεί».

Το φωτογραφικό υλικό είναι του π. Δημητρίου Αντώκα.