ΓΕΡΩΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΜΕΛΙΤΩΝ: ΦΩΣ ΚΑΙ ΑΝΑΣΤΑΣΙΣ - Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

Ο Χαλκηδόνος Μελίτων προεξάρχων της τελετής της Αναστάσεως το Πάσχα του 1972,
παρουσία του μεγάλου Πατριάρχου Αθηναγόρου - Φωτ. Νικόλαος Μαγγίνας 

Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος Μελίτωνος (1913-1989) 

Καλῶς ἤλθατε εἰς τήν Μητέρα Σας, τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, κατά τήν μεγίστην ταύτην ἑορτήν τῆς ἁγίας ἡμῶν πίστεως, τήν ἑορτήν τῶν ἑορτῶν καί τήν πανήγυριν τῶν πανηγύρεων, τό Ἅγιον Πάσχα. 

Ὡσάν τήν μητέρα πού ἀναμένει καί ὑποδέχεται τά πανταχόθεν τέκνα της, γεμάτη τρυφερότητα καί στοργήν, καί μέ βαθυτάτην συγκίνησιν Σᾶς ὑποδέχεται καί Σᾶς ἐναγκαλίζεται σήμερον ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία, ἡ Μητέρα Σας, ἡ Ἐκκλησία Σας, ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία τῶν ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων. 

Ἐδῶ, εἰς τήν Μητέρα Σας Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, ὑπάρχει φυλαγμένο ἀπό αἰώνων ἕνα φῶς. Εἶναι τό φῶς τῆς Ἀναστάσεως. 

Τό φῶς αὐτό, τό ἀμίαντον καί ἀνέσπερον, ὡδήγησεν εἰς τήν χριστιανικήν πίστιν, ὄχι μόνον ἕνα λαόν, αὐτόν πού πρῶτος παρέλαβε τό φῶς, ἀλλά λαούς πολλούς καί ἔθνη πολλά, εἰς τά ὁποῖα ὁμοῦ μέ τήν χριστιανικήν πίστιν, μετέδωσε καί τόν πολιτισμόν καί ἐφώτισε τήν ἐθνικήν των συνείδησιν καί τόν δρόμον τῆς πορείας των ἐν τῇ Ἱστορίᾳ. 

Καί τό φυλαγμένον ἐδῶ, εἰς αὐτήν τήν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, φῶς τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως, εἶναι ἕνα φῶς δυνάμεως, ἕνα φῶς δυναμικόν. 

Τό φῶς αὐτό δυνάμεως, τό μυστικόν αὐτό φῶς, ἔχει διατηρηθῆ ἀπό αἰῶνος εἰς αἰῶνα μέ τό ἔλαιον τῆς εὐσεβείας, ὄχι τῆς ἀντιγράφου, τῆς πεποιημένης, τῆς διατεινομένης, τῆς δυτικῆς, ἀλλά τῆς ἀνατολικῆς, τῆς εὐσεβείας τῶν πατέρων ἡμῶν, τῆς πηγαίας. Καί ὅταν τό ἔλαιον αὐτό δέν ἦτο ἀρκετόν διά νά συντηρήσῃ τό φῶς αὐτό, τότε προσετίθεντο τά δάκρυα τῆς δοκιμασίας καί τό αἷμα τῆς Μαρτυρίας.

Αὐτό τό φῶς εἶναι ἕνα φῶς ἀντοχῆς. 

Καμμία νύκτα, ὁσονδήποτε ἀσέληνος, δέν ἠμπόρεσε νά τό ὑπερβῇ. Κανέν ἔρεβος, ὅσον βαθύ, δέν κατώρθωσε νά νικήσῃ τήν λάμψιν του. Καί καμμία θύελλα καί καμμία καταιγίς δέν ἴσχυσε ποτέ νά τό σβήσῃ. Ἀλλά καί καμμία ἐγκατάλειψις δέν ἀπογοήτευσε ποτέ τούς φύλακας τοῦ ἁγίου τούτου φωτός, ὁσονδήποτε ὀλίγοι ἄν αὐτοί εἶχον ἀπομείνει. 

Καί τώρα, Σᾶς προσφέρεται αὐτό τό φῶς, νέον, ὅπως τόν Ὄρθρον τῆς μιᾶς τῶν Σαββάτων, παλαιόν, ὅσον ἡ Ὀρθόδοξος πίστις καί ἡ εὐγένεια τῶν ἱεροφαντῶν, τῶν συντηρητῶν καί τῶν ἀγωνιστῶν της.

Δεῦτε, λοιπόν, λάβετε, σήμερον, φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου τούτου φωτός, δηλαδή ἐκ τοῦ φωτός, τό ὁποῖον ποτέ δέν βραδυάζει. 

Ἀλλά τό φῶς αὐτό δέν μεταλαμπαδεύεται εἰς λαμπάδας. Μεταγγίζεται εἰς τάς καρδίας. Ἔχετε τήν δύναμιν νά ἀνοίξετε σήμερον τάς καρδίας Σας καί νά τάς ἀνάψετε ἀπό τήν κανδήλαν τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας; Κάμετέ το. Θά φωτισθῆτε καί θά φωτίσετε καί αὐτούς, πρός τούς ὁποίους θά πορευθῆτε. Κάτω ἀπό τό φῶς αὐτό θά ἴδητε, ὅτι ἔχουσι γνῶσιν οἱ φύλακες. 

Ἐάν ἤλθατε ἐδῶ, διά νά λάβητε ἐντεῦθεν κάτι ὀλιγώτερον ἀπό φῶς, δέν ἔχομεν νά Σᾶς δώσωμεν. Ἔχομεν φῶς καί περισσότερον φῶς. Ἐάν ἤλθατε ἐδῶ, διά νά ἴδητε κάτι ὀλιγώτερον ἀπό Ἀνάστασιν, δέν ὑπάρχει. Ἐδῶ ὑπάρχει Ἀνάστασις. Ἐάν ὑπάρχουν σταυροί καί ἐάν ὑπάρχουν σκότη, αὐτά εἶναι δι' ἡμᾶς. Διά Σᾶς ὑπάρχουν: Φῶς καί Ἀνάστασις. 

Αὐτό τό φῶς καί τό μήνυμα τῆς Ἀναστάσεως θά σᾶς τό μεταδώσῃ αὐτήν τήν στιγμήν ἡ Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότης, ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης, ὁ Πατριάρχης τῆς Ὀρθοδοξίας. Θά κύψετε τάς κεφαλάς Σας διά νά δεχθῆτε τήν ἁγίαν Πατριαρχικήν εὐλογίαν καί μαζί μέ αὐτήν τό φῶς, τήν δύναμιν, τήν εἰρήνην καί τήν χαράν τῆς Ἀναστάσεως. "ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ"! 

Ἐλέχθη, ἐν τῷ Π.Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τόν Ἑσπερινόν τῆς Ἀναστάσεως, τῇ 9ῃ   Ἀπριλίου 1972.