Μητροπολίτου Αρκαλοχωρίου Ανδρέα
Ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κυρός Στυλιανός, ο ιεράρχης, ο θεολόγος, ο ποιμήν, ο ποιητής, ο διανοούμενος, ο στοχαστής, εξήλθε εκ των επιγείων, ορατών και αισθητών εις τα ουράνια, τα αόρατα και τα νοητά. Εισέρχεται εις την θριαμβεύουσα Εκκλησία, όπου «θρόνοι, κυριότητες, αρχές, εξουσίες και δυνάμεις» λειτουργούν απαθώς εν πνεύματι, αντιθέτως προς την καθ΄ ημάς επίγεια καταταλαιπώρηση δι΄ ίδιον, κατά κανόνα, επίγειο κέρδος και σκοπό, συγχωρούμενοι όμως από τον Θεό, συνδοξολογούντων των αγγελικών ταγμάτων, επειδή, δια το δερμάτινον του χιτώνα μας, προτάσσουμε τα καθ΄ ημάς του εγώ μας, έναντι των άλλων, εν πνεύματι αγίω, καταστάσεων.
Ζει ο Στυλιανός εν τω επισκοπικώ του ομοφορίω, εν ετέρα καταστάσει, πνευματική και γεύεται τη συνέχεια του ποτηρίου της ζωής, όπως θα συμβεί με όλους μας. Η διαφορά έγκειται στον χώρο της γεύσεως, εν μέσω της ατελευτήτου χαράς του ανεσπέρου φωτός του Χριστού ή μέσα στη θλίψη, στο σκότος, στην τραγικότητα, των εκ του κόσμου τούτου δαιμονικών επιρροών του πονηρού. Έμπροσθεν τούτου του ποτηρίου της νυν και της άλλης ζωής καταλύονται πάσης φύσεως δικαιώματα, συνταγματικές αναθεωρήσεις, και κάθε άλλη μορφή ηθοπλαστικής θεωρίας για σύνθεση, συγκρότηση και τοποθέτηση εις τούτον τον κόσμο της αναστάσιμης φθοράς.
Ολόκληρο το κείμενο στη συνέχεια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου