ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΣ: "Κρατώμεν ανημμένην την αείφωτον λυχνίαν του Φαναρίου"

φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Ο Μ Ι Λ Ι Α

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Υ

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

ΤΟΥ ΑΓ. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

(Ι.Μ.ΒΑΛΟΥΚΛΗ, 10 Ἰουνίου 2012)

Ἱερώτατοι Ἅγιοι ἀδελφοί, Εὐλαβέστατοι πατέρες,

Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε, Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ἰδόντες» καὶ σήμερον «φῶς ἑσπερινόν», ὑμνήσαμεν «Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα», τὸν ἐν Τριάδι Θεόν, τὸν καταξιώσαντα ἡμᾶς διελθεῖν ἐν τῇ χάριτι καὶ ταῖς εὐλογίαις Αὐτοῦ ὄχι μόνον τὸ στάδιον τῆς παρούσης ἡμέρας ἀλλὰ καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς μέχρι σήμερον ζωῆς ἡμῶν, προσφάτως δὲ τὴν εὐλογημένην περίοδον τοῦ κατανυκτικοῦ Τριωδίου καὶ τοῦ Πεντηκοσταρίου.

Ὑμνήσαμεν καὶ ὑμνοῦμεν ὅμως τὸν δωρεοδότην Θεὸν ἰδιαιτέρως κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν, καθ᾽ ἣν ἠρξάμεθα τιμῶντες τὴν εὐκλεᾶ μνήμην τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Βαρθολομαίου, τοῦ ἐκ τῶν δώδεκα μαθητῶν τοῦ Κυρίου, διότι ἠξίωσεν ἡμᾶς νὰ τὴν ἑορτάζωμεν περιστοιχιζόμενοι ὑπὸ πλειάδος λίαν προσφιλῶν ἀδελφῶν καὶ τέκνων ἀγαπητῶν, συνδραμόντων ἐκ τῶν τῆς οἰκουμένης περάτων, διὰ νὰ τιμήσουν εἰς τὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων καὶ εἰς τὴν παλαίφατον ταύτην Ἱερὰν Πατριαρχικὴν καὶ Σταυροπηγιακὴν Μονὴν τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς τοῦ Βαλουκλῆ τὸν ἑορταζόμενον ἀπόστολον, καὶ νὰ συγχαροῦν τὸν ἄγοντα τὰ ὀνομαστήρια αὐτοῦ Πατριάρχην, τὸν φέροντα ἀπὸ πεντηκονταετίας τὸ τετιμημένον ὄνομα τοῦ Ἀποστόλου.

Ἡ μνήμη τοῦ τιμωμένου ἁγίου Βαρθολομαίου, τοῦ πολλὰ κοπιάσαντος χάριν τοῦ Χριστοῦ καὶ διαδώσαντος τὸ φῶς τοῦ εὐαγγελίου τοῖς ἐν χώρᾳ καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένοις λαοῖς τῆς Συρίας, τῆς Ἀρμενίας καὶ τῶν Ἰνδιῶν, ἀνακαλεῖ εἰς τὴν μνήμην ἡμῶν τὸν ἀποστολικὸν ζῆλον τὸν ὁποῖον ἀνέκαθεν ἐπέδειξεν ἡ Μήτηρ ἡμῶν Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ μέχρι τῆς σήμερον πηγὴν ἀρδεύουσαν μὲ ζωοπάροχα νάματα πᾶσαν τὴν κτίσιν, καὶ προσφέρουσαν τῷ Δομήτορι τῆς Ἐκκλησίας Χριστῷ καρπὸν πολὺν καὶ εὐλογημένον.

Ἀνακαλεῖ εἰς τὴν μνήμην ἡμῶν τοὺς ἀποστολικῶς κοπιάσαντας ἀοιδίμους προκατόχους ἡμῶν Πατριάρχας καὶ τοὺς μακαρίᾳ τῇ λήξει γενομένους ἀρχιερεῖς, τοὺς ἀναπαυομένους εἰς τὰς αὐλὰς τῆς Πατριαρχικῆς ταύτης Μονῆς, καὶ συμπαρισταμένους ἡμῖν νοερῶς κατὰ τὴν παροῦσαν ἑσπέραν, ὁμοῦ μετὰ τοῦ περικειμένου ἡμῖν νέφους τῶν ἁγίων μαρτύρων καὶ πάντων τῶν Ἁγίων, τὴν μνήμην τῶν ὁποίων ἑωρτάσαμεν κατὰ τὴν δύουσαν σημερινὴν Κυριακήν.

Ἀνακαλεῖ εἰσέτι εἰς τὴν μνήμην ἡμῶν καὶ τοὺς ἀποστολικῷ ζήλῳ ἐργασαμένους διὰ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ Γένος ἀειμνήστους πατέρας καὶ διδασκάλους ἡμῶν, τῶν ὁποίων τὰ πνεύματα χαίρονται καὶ ἀγάλλονται ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ πολυαρίθμῳ καὶ ἑορτίῳ συνάξει, καὶ ὀφειλετικῶς μιμνησκόμεθα ἰδιαιτέρως καὶ τοῦ ὁμοπατρίου ἡμῖν ἱερομονάχου Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανοῦ, τοῦ Ἰμβρίου, εἰς τιμὴν τοῦ ὁποίου φέρομεν καὶ ἡμεῖς τὸ ὄνομα τοῦ Ἀποστόλου, ὁ ὁποῖος ἱερομόναχος προσέφερεν, ὡς γνωστόν, πλεῖστα ὅσα εἰς τὸ Γένος ἡμῶν διὰ τῆς οὐσιαστικῆς συμβολῆς αὐτοῦ εἰς τὴν κατ' ἄνθρωπον καὶ κατὰ Θεὸν παιδείαν τῶν τέκνων αὐτοῦ.

Ἅπαντας ὑμᾶς ὑποδέχεται ἐν ἀγάπῃ πολλῇ ἡ ἔφορος τῆς Ἱερᾶς ταύτης Μονῆς, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ δικαίως ἐπονομαζομένη Ζωοδόχος Πηγή, ὡς ἀρρήτως καὶ ἀενάως παρεχομένη ζωὴν εἰς πάντας τοὺς  προσερχομένους πρὸς αὐτήν, ἰδίᾳ δὲ εἰς τὰ ἐνταῦθα προσφιλῆ τέκνα της, τὰ ὁποῖα ἐνεπιστεύθησαν ἑαυτοὺς εἰς τὴν μητρικὴν Αὐτῆς μέριμναν καὶ προστασίαν.

Καὶ αὐτὴν τὴν ἀκένωτον δωρεὰν τῆς ζωῆς, τὴν ὁποίαν προσφέρει εἰς ἡμᾶς ἡ Ζωοδόχος Πηγή, τὴν αἰσθανόμεθα καθ᾽ ἡμέραν ὅσοι ζῶμεν εἰς τὰς αὐλὰς τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, τὴν αἰσθανόμεθα ὅσοι οἰκοῦμεν εἰς τὴν Πόλιν αὐτὴν τῶν Ἁγίων καὶ τῶν ἁγιασμάτων, τὴν αἰσθανόμεθα ὅσοι βλέπομεν νὰ ἀποκαθίστανται ἀδικίαι ἐτῶν εἰς βάρος τῆς ἐνταῦθα Ὁμογενείας, καὶ νὰ ἀναζωογονοῦνται ἱδρύματα ἱστορικὰ ὡς τὸ Κεντρικὸν Παρθεναγωγεῖον καὶ ἡ Ἀστικὴ Σχολὴ τοῦ Γαλατᾶ, ἀλλὰ καὶ τὸ δημοτικὸν σχολεῖον τῆς Ἴμβρου.

Τὴν αἰσθάνεσθε ὅμως ἀσφαλῶς καὶ ὑμεῖς, ἀδελφοὶ καὶ τέκνα, ἐπισκεπτόμενοι προσκυνηματικῶς τὴν βασιλίδα τῶν Πόλεων καὶ τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, κοινωνοῦντες μετ' αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ μεταγγίζοντες συγχρόνως εἰς αὐτὴν ζωὴν ἐκ τῆς ἰδικῆς σας ζωῆς.

Διὰ τὴν μαρτυρικὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἡ ζωὴ ἀποτελεῖ διαρκῆ καὶ ἀμετάκλητον πραγματικότητα ὑπὸ οἱασδήποτε συνθήκας καὶ ἐὰν εὑρίσκεται, διότι παρὰ τὰς δυσοιώνους προβλέψεις τινῶν ἰσχύει δι᾽ αὐτὴν ὁ λόγος τοῦ οὐρανοβάμονος ἀποστόλου «ὡς ἀγνοούμενοι καὶ ἐπιγινωσκόμενοι, ὡς ἀποθνῄσκοντες καὶ ἰδοὺ ζῶμεν» (Β΄ Κορ. ς΄, 9), ζῶμεν διερχόμενοι ἀνάμεσα ἀπὸ τὰς συμπληγάδας τῆς ἱστορίας, διαβαίνοντες τὰ σύνορα καὶ ὑπερβαίνοντες τὰ ἐμπόδια.

Ζῶμεν ὄντως παρὰ τὰς θλίψεις καὶ τὰς δοκιμασίας «ἀεὶ χαίροντες», καὶ μεταδίδομεν τὴν χαρὰν αὐτήν, «ἣν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾽ ἡμῶν», καὶ εἰς ἅπαντας ὑμᾶς, ἱερώτατοι Ἅγιοι ἀδελφοὶ καὶ τέκνα προσφιλῆ καὶ τετιμημένα, οἱ συμμετέχοντες εἰς τὴν χαρὰν τῶν ὀνομαστηρίων τῆς ἡμετέρας Μετριότητος.

Ἡ ἐνταῦθα εὐγενὴς παρουσία ὑμῶν, ἰδίᾳ τῶν ἐλθόντων ἐξ Ἑλλάδος, Ρωσσίας, Ἀμερικῆς, Γερμανίας,Ἑλβετίας καὶ ἀλλαχόθεν, μᾶς χαροποιεῖ τὰ μέγιστα, καὶ μᾶς ἐνισχύει εἰς τὴν ἐπιτέλεσιν τοῦ ἔργου ἡμῶν, ἵνα κρατῶμεν ἀνημμένην τὴν ἀείφωτον λυχνίαν τοῦ Φαναρίου διὰ νὰ φωτίζῃ καὶ θερμαίνῃ τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων, διὰ νὰ διαλύῃ τὰ σκότη τῆς ἀγνωσίας, διὰ νὰ ἐκδιώκῃ τὸν φόβον καὶ νὰ χαρίζῃ τὴν ἐλπίδα.

Διὰ τοῦτο καὶ ἐκφράζομεν τὴν εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρωτίστως πρὸς τὸν Μακ. Πατριάρχην Μόσχας καὶ πάσης Ρωσσίας κ. Κύριλλον διὰ τὴν ἀποστολὴν ἐπισήμου ἀντιπροσωπείας εἰς συνεορτασμόν∙ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς Ἱεράρχας, τοὺς συνελθόντας ἐντεῦθεν καὶ πανταχόθεν διὰ νὰ συμπροσευχηθοῦν κατὰ τὴν ἑόρτιον αὐτὴν ἡμέραν, ἐκδηλοῦντες οὕτω πρὸς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα τὴν στηρικτικὴν ἀγάπην αὐτῶν, τὴν ὁποίαν ἄλλωστε ἐμπράκτως ἀποδεικνύουν διὰ τῆς πολυειδοῦς συμπαραστάσεώς των πρὸς τὴν Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ εἰς τὸν ἐλέῳ Θεοῦ πρωθιεράρχην αὐτῆς διὰ νὰ μένῃ ἀκοίμητος ἡ δαδουχία τοῦ Φαναρίου, διὰ νὰ βαστάζῃ αὐτὸ ἀξίως τοῦ Γένους μας τὸν σταυρὸν τῆς ἱστορίας. Περιβάλλομεν ἅπαντας ὑμᾶς μετ᾽ ἰδιαζούσης ἀγάπης καὶ τιμῆς πολλῆς, ἀδιαλείπτως προσευχόμενοι ὑπὲρ ὑμῶν καὶ τῶν θεοσώστων ἐπαρχιῶν ὑμῶν.

Εὐχαριστοῦμεν θερμῶς καὶ πάντας τοὺς συνελθόντας εἰς τὴν ἑόρτιον ταύτην σύναξιν, τοὺς προσφιλεῖς κληρικούς, τοὺς ὁσιωτάτους μοναχοὺς καὶ τὰς ὁσιωτάτας μοναχάς, ἔτι δὲ καὶ ἰδιαιτέρως τὸνἐν Ἀγκύρᾳ Ἐξοχώτατον Ἐπιτετραμμένον τῆς Ἑλλάδος καὶ τὸν ἐν τῇ Πόλει ἡμῶν  Ἐντιμ. κ. Γενικὸν Πρόξενον αὐτῆς, τοὺς μεθ᾿ ἡμῶν συμπροσευχομένους, τοὺς ἐντιμολο-γιωτάτους ἄρχοντας ὀφφικιάλους τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας καὶ πάντα τὰ εὐλαβῆ καὶ ἐπιπόθητα τέκνα αὐτῆς, τὰ ὁποῖα καὶ ἐπευλογοῦμεν πατρικῶς, καὶ παρακαλοῦμεν ὑμᾶς νὰ μεταφέρετε τὴν ἀγάπην καὶ τὴν στοργὴν ἡμῶν πρὸς τοὺς οἰκείους καὶ φίλους σας, διαβεβαιοῦντες πάντας ὅτι εὑρίσκονται ἐν τῇ καρδίᾳ καὶ ἐν ταῖς προσευχαῖς ἡμῶν.

Καὶ πάλιν καὶ πολλάκις εὐχαριστοῦμεν, ἐπικαλούμενοι τὴν πρεσβείαν καὶ τὴν χάριν τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Βαρθολομαίου ἐπὶ πάντας ὑμᾶς.