4/14/2021
ΕΚΟΙΜΗΘΗ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΥΝΑΔΩΝ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ, ΙΕΡΑΡΧΗΣ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΘΡΟΝΟΥ
Ο Μέγας Κανών (Kanon Pokajanen) του Arvo Pärt, Άρχοντος Πρωτομαΐστορος της Μ.τ.Χ.Ε.
![]() |
Ο συνθέτης με τον Πατριάρχη στο Φανάρι - Φωτ. Αρχείου: Νίκος Μαγγίνας |
Ο Ακάθιστος Ύμνος και η Ε΄ Κυριακή των Νηστειών στην Σμύρνη
ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΝΟΔΙΚΗ ΧΟΡΟΣΤΑΣΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΤΟΥ ΑΚΑΘΙΣΤΟΥ ΥΜΝΟΥ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ Μ. ΑΡΧΙΔΙΑΚΟΝΟΥ
4/13/2021
Ο ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ
Αθηναγόρας – Clément. Ένας πατριάρχης και ένας καθηγητής μεταξύ των εθνικισμών και της παγκοσμιοποίησης
Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΑΝΩΤΗΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟ ΝΙΚΟ ΜΑΓΓΙΝΑ
Στο καλό, αγαπητέ… Μνήμη Νίκου Μαγγίνα
Μνήμη Νίκου Μαγγίνα
Του Γιάννη Γιγουρτσή
Συντονιστή Εκπαίδευσης Ομογενειακών Σχολείων
Φωτογραφίες: Στέλιος Γιανσακίδης
Πέθανε τα ξημερώματα του Σαββάτου 10 Απριλίου, από επιπλοκές λόγω κορωνοϊού ο Νίκος Μαγγίνας, ο δημοσιογράφος και προσωπικός φωτογράφος-σκιά του Πατριάρχη Βαρθολομαίου επί δεκαετίες. Έσβησε ήσυχα, στον ύπνο του, μέσα στο δωμάτιό του στο αγαπημένο του Φανάρι. Δεν θα ήθελε και ο ίδιος να γίνει κάπου αλλού. Λίγες μέρες πριν, άκουσα, ήταν να πάει στην Αθήνα, αλλά έχασε το αεροπλάνο. Στο νέο τέστ που χρειάστηκε για να φύγει ξανά, εμφανίστηκε ο ύπουλος ιός.
Ο Νίκος Μαγγίνας ήταν πολύ περισσότερο από ένας απλός φωτογράφος. Υπήρξε άνθρωπος αγάπης και εμπιστοσύνης, χαμηλών τόνων και ανοιχτόκαρδος, αφοσιωμένος ψυχή τε και σώματι στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τον Πατριάρχη.
Ένας κοσμοκαλόγερος, χωρίς ράσα, μια μεγάλη ψυχή, ένας Ρωμιός άρχοντας που, παρά τους χαμηλούς τόνους που τον διέκριναν, καταπιανόταν με πάθος με ό,τι είχε να κάνει με την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία και τη Ρωμιοσύνη. Άνθρωπος με ευγένεια, ήθος, αρχές και ένα εξαιρετικό, λεπτό χιούμορ, ο Νίκος Μαγγίνας αφήνει πίσω του ένα δυσαναπλήρωτο κενό και θα λείψει πολύ σε όλους και μάλιστα σε εμάς τους φίλους του.
Ο Νίκος έφυγε διακριτικά, έτσι όπως έζησε όλα αυτά τα χρόνια, και ας βρισκόταν επί δεκαετίες στο μάτι του κυκλώνα, στο επίκεντρο των γεγονότων. Τις γνωριμίες που έκανε, τα μέρη που επισκέφθηκε, τα γεγονότα που έζησε από πρώτο χέρι, εκκλησιαστικά και όχι μόνο, θα τα ζήλευαν πολλοί άνθρωποι εξουσίας, πολιτικοί και εκκλησιαστικοί ηγέτες αλλά και ιστορικοί του μέλλοντος. Ελάχιστοι «κοινοί» άνθρωποι είχαν ή μπορούν να αποκτήσουν την δική του εμπειρία, ζώντας τόσα χρόνια δίπλα σε ένα από τους πλέον επιδραστικούς ανθρώπους στον κόσμο.