Ομιλία του Κοσμήτορος της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ. Μιχαήλ Τρίτου, κατά την επίδοση Τιμητικού τόμου στον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο, επί τη συμπληρώσει είκοσι χρόνων Πατριαρχίας. Η ομιλία και η επίδοση του τόμου έγινε την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011 στην Κοινοτική Αίθουσα του Ι. Ναού Αγίου Νικολάου Νεοχωρίου στην Κωνσταντινούπολη.
Παναγιώτατε,
Ἡ Θεολογική Σχολή τοῦ Α.Π.Θ., ἔχουσα τήν πνευματική καί κανονική της ἀναφορά στόν Πάνσεπτο Οἰκουμενικό Θρόνο, ἀπεφάσισε κατά τό παρελθόν ἀκαδημαϊκό ἔτος καί ἐπί τῆς προεδρίας τῶν καθηγητῶν κ.κ. Δημητρίου Καϊμάκη (Τμήμα Θεολογίας) καί Χρήστου Οἰκονόμου (Τμῆμα Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας), νά τιμήσει τήν Παναγιότητά Σας ἐκδίδοντας Τιμητικό Τόμο ἐπί τῇ συμπληρώσει εἴκοσι ἐτῶν θεοφιλοῦς Πατριαρχίας.
Στόν Τόμο αὐτό συμμετέχουν οἱ ἐν ἐνεργείᾳ καθηγητές τῆς Σχολῆς μέ πρωτότυπες ἐπιστημονικές ἐργασίες.
Τήν τιμητική ἐπιτροπή τοῦ Τόμου ἀποτελοῦν ὁ Πρύτανις τοῦ Α.Π.Θ., καθηγητής κ. Ἰωάννης Μυλόπουλος καί οἱ Ἀντιπρυτάνεις, Καθηγητής κ. Ἰωάννης Παντής καί Καθηγήτριες κυρίες Δέσπω Λιάλιου καί Σοφία Κουΐδου-Ἀνδρέου. Τήν ἐπιστημονική Ἐπιτροπή ὁ Κοσμήτωρ τῆς Σχολῆς, οἱ Πρόεδροι τῶν Τμημάτων Θεολογίας καθηγητής κ. Χρυσόστομος Σταμούλης καί Ποιμαντικῆς καί Κοινωνικῆς Θεολογίας καθηγητής κ. Ἀθανάσιος Καραθανάσης καί ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος Λαμπρυνιάδης. Τέλος τήν ἐπιτροπή ἐπιμέλειας τοῦ Τόμου εἶχαν ἡ ἀναπληρώτρια καθηγήτρια κ. Ἄννα Κόλτσιου-Νικήτα, ὁ λέκτωρ πρωτοπρεσβύτερος π. Χρυσόστομος Νάσσης, ὁ ἀναπληρωτής καθηγητής κ. Συμεών Πασχαλίδης, ὁ ἀναπληρωτής καθηγητής κ. Παναγιώτης Σκαλτσής καί ἡ λέκτωρ κ. Αἰκατερίνη Τσαλαμπούνη.
Στό Πρόσωπό Σας, Παναγιώτατε, βλέπουμε τόν ἄριστα καταρτισμένο Θεολόγο, τόν ἐγγυητή τῆς ἑνότητας τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τόν εὐαίσθητο ἀγωνιστή σέ θέματα εἰρήνης, κοινωνικῆς δικαιοσύνης, ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων καί προστασίας τοῦ περιβάλλοντος, τόν ἐκφραστή τῶν ὀραμάτων τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους, τόν Πατριάρχη τοῦ χριστιανικοῦ μέτρου, πού δέν ἐμπλέκεται στίς ἀκρότητες οὔτε τοῦ ἄκρατου φιλελευθερισμοῦ, οὔτε τοῦ στείρου συντηρητισμοῦ, ἀλλά πού ἐκφράζει τή Θεολογία τῆς Ἐκκλησίας, ἀπό τήν ὁποία ἐκπορεύονται προτάσεις ζωῆς καί ἐλπίδες γιά τόν ἄνθρωπο καί τήν ἀνθρωπότητα, γιά τήν κτίση καί τήν ἱστορία.
Ἡ ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ Τόμου θέλει νά τονίσει καί τόν στενότατο σύνδεσμο Θεολογίας καί Ἐκκλησίας. Γιατί δέν εἶναι δυνατόν νά νοηθεῖ οὔτε Θεολογία ἄνευ Ἐκκλησίας, ἀλλά καί οὔτε Ἐκκλησία ἄνευ Θεολογίας. Ἡ Θεολογία ἀποτελεῖ ἔκφραση τῆς ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας. Ἀναπτύσσεται μέσα στήν Ἐκκλησία καί ἀποσκοπεῖ στή διακρίβωση τῆς ἀποκεκαλυμμένης καί στήν Ἐκκλησία διαπεπιστευμένης ἀλήθειας, ἀλλά καί στήν ἐνίσχυση τοῦ ἔργου τῆς Ἐκκλησίας ὡς θεοσυστάτου ἱδρύματος. Πολύ σωστά ἔχει λεχθεῖ ὅτι ἡ Θεολογία δέν εἶναι οὔτε σχολαστική καί ἰδεολογική, οὔτε ἠθική καί οὐμανιστική, ἀλλά κατεξοχήν ποιμαντική, πού ἀσκεῖται στό χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Θεολογία ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία ιδεολογικοποιείται καί ἐκκοσμικεύεται. Ἀλλά καί ἡ Ἐκκλησία δέν μπορεῖ νά ἐπιτελέσει τό σωτηριολογικό της ἔργο, χωρισμένη ἀπό τήν Ὀρθόδοξο Θεολογία, ἀφοῦ αὐτή εἶναι ἡ καρδιά, ἡ συνείδηση καί τό στόμα τῆς Ἐκκλησίας, μέσῳ τῆς ὁποίας εὐαγγελίζεται τήν ἐν Χριστῷ ἀναγέννηση καί τελείωση τῶν ἀνθρώπων. Θεολογία καί Ἐκκλησία ἀλληλοπεριχωροῦνται σέ μια ἀδιάκριτη ἁγιοπνευματική ἑνότητα καί λειτουργία.
Συνεχίστε, Παναγιώτατε, σέ πείσμα ὅλων τῶν ἀντιξοοτήτων, νά δίνετε τήν πνευματική Σας μαρτυρία από τήν Πόλη τῶν θρύλων καί τῶν ὀνείρων μας, πού εἶναι ἡ μήτρα ἀπό τήν ὁποία ἐκπορεύεται τό Γένος, ἡ πρωτεύουσα τοῦ ἑλληνικοῦ μεγαλοϊδεατισμοῦ, ἡ καθέδρα τῆς Ὀρθοδόξου πνευματικότητας καί ἡ ἱερή κολυμβήθρα στήν ὁποία ἀναβαπτίζεται ἡ ἑλληνορθόδοξη συνείδηση. Καί νά εἶσθε βέβαιος ὅτι ὅσο ἡ κανδήλα τοῦ πάνσεπτου Πατριαρχικοῦ ναοῦ παραμένει ἄσβεστη, καί τά δικηροτρίκηρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ὑψώνονται δίκην σημαίας μή ὑποστελλομένης γιά τήν εὐλογία τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν, ὑπάρχει ἐλπίδα γιά τόν ἄνθρωπο, τήν κτίση καί τόν πολιτισμό. Ἄλλωστε τήν ἱστορία τοῦ κόσμου δέν τήν καταγράφουν τά διάφορα παροδικά σχήματα καί οἱ ἐφήμερες ποσοτικές δυνάμεις που στηρίζονται στόν μηδενισμό τῶν ἀντικειμενοποιήσεων, ἀλλά ὁ Κύριος τοῦ κόσμου καί τῆς Ἱστορίας, ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱός καί Λόγος τοῦ Θεοῦ, πού ἔχει τόν πρῶτο καί τελευταῖο λόγο γιά ὅλους καί γιά ὅλα.
Ἡ Θεολογική μας Σχολή, πού καταυγάζεται ἀπό τήν αὔρα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ἀρδεύεται ἀπό τή Θεολογία τοῦ Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, γαλουχεῖται ἀπο τό ὑπερεθνικό καί οἰκουμενικό πνεῦμα τῶν ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου, τῶν Θεσσαλονικέων Φωτιστῶν τῶν Σλάβων καί ἐκφράζει τά ὁράματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, εἶναι πάντα στό πλευρό Σας καί θά ἔλθει ἀρωγός στήν ἐπαναλειτουργία τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Χάλκης, πού, ὅπως φαίνεται, δέν θά ἀργήσει.
Πολλά τά ἔτη Σας Παναγιώτατε, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου