________________________________________________________________________________________________________________________________________

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ / ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ / ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ / ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ / ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ / ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
________________________________________________________________________________________________________________________________________


7/02/2016

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΕΒΟΥΛΕΥΕΤΟ ΚΕΝΑ, ΑΛΛ' Ο ΚΥΡΙΟΣ ΚΑΙΝΑ ΕΠΟΙΗΣΕΝ!

Ο Ναυπάκτου Ιερόθεος ομιλών στην Ημερίδα της Μητροπόλεως Πειραιώς
εναντίον της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας 

Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου 
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος με κείμενό του εξηγεί γιατί δεν υπέγραψε το κείμενο «Σχέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας προς τον λοιπόν Χριστιανικόν κόσμον», το οποίο εγκρίθηκε από την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Ορθοδοξίας, που πραγματοποιήθηκε στην Κρήτη από 17 – 26 Ιουνίου 2016.
Στο κείμενό του αυτό, μάλιστα, μας λέει ότι, επίσης, «ἐξέφρασα τίς ἐπιφυλάξεις µου γιά τά κείµενα «Ἡ ἀποστολή τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσµῳ» καί «Τό Μυστήριον τοῦ Γάµου καί τά κωλύµατα αὐτοῦ», σέ συγκεκριµένα σηµεῖα, τά ὁποῖα ἀνέπτυξα κατά τίς Συνεδριάσεις.» 
Από όσα αναφέρει στο κείμενό του ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου εξάγονται αβίαστα τα εξής συμπεράσματα: 
1. Είναι ο μοναδικός Μητροπολίτης της Αντιπροσωπείας της Εκκλησίας της Ελλάδος ο οποίος δεν υπέγραψε ένα κείμενο από τα εγκριθέντα και επιφυλάχθηκε για άλλα δύο. Ως εκ τούτου, αυτοαπομονώθηκε από την ίδια του την Εκκλησία. 
2. Ακολούθησε –όπως ο ίδιος γράφει – την τακτική: «Ἐπέλεξα ἀπό τήν ἀρχή νά ἀποδεχθῶ τήν συµµετοχή µου στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο ὡς µέλος τῆς ἀντιπροσωπείας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ἀνέµενα ὅµως τίς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας τοῦ Μαΐου 2016 προκειµένου νά ἀποφασίσω τελικῶς γιά τό ἄν θά παραστῶ. Ὅταν διεπίστωσα ὅτι οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας ἦταν σηµαντικές καί ὁµόφωνες κατέληξα στό νά συµµετάσχω στήν Ἁγία καί Μεγάλη Σύνοδο προκειµένου νά τίς ὑποστηρίξω.» Αυτό σημαίνει ότι η συμμετοχή του στην Σύνοδο δεν ήταν συνειδητή, καρπός της υπακοής του στην Εκκλησία, αλλά προϊόν ενός τακτικισμού. Αν οι αποφάσεις της Εκκλησίας στην οποία ανήκε δεν θα τον ικανοποιούσαν, δεν θα πήγαινε στην Σύνοδο. Αλλά ενώ η Σεβασμιότης του εβουλεύετο κενά, ο Κύριος εποίησε καινά τα πάντα! 
3. Μας λέει ότι: «ἐάν ὑπέγραφα τό κείµενο αὐτό [για τις σχέσεις της Ορθοδοξίας με τον χριστιανικό κόσμο], στήν πράξη θά ἀρνιόµουν ὅλα ὅσα κατά καιρούς ἔχω γράψει σέ θέµατα ἐκκλησιολογίας ἐπί τῇ βάσει τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας. Καί αὐτό δέν µποροῦσα νά τό πράξω.» Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η ακλόνητη βεβαιότητα του Μητροπολίτου Ναυπάκτου ότι γράφει «ἐπί τῇ βάσει τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας.», ενώ οι «άλλοι» είναι «πλανεμένοι» κ.ο.κ. Άρα δεν δρα και δεν σκέπτεται Συνοδικά, αλλά εγωτικά! Το καταλάβαμε. 
4. Εδέχθη «πιέσεις», μας λέει ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου: «Τοὐλάχιστον ἐγώ προσωπικά δέχθηκα σοβαρή πίεση καί ὑβριστική ἀντιµετώπιση ἀπό Ἱεράρχες γιά τήν στάση µου, πληροφορήθηκα δέ ὅτι πιέσεις δέχθηκαν καί ἄλλοι Ἀρχιερεῖς τῆς Ἐκκλησίας µας. Καί ἐπειδή πάντοτε ἐνεργῶ µέ ψυχραιµία, νηφιαλιότητα καί ἐλευθερία, δέν µποροῦσα νά ἀποδεχθῶ τέτοιες ὑβριστικές πρακτικές.» Για να γίνει πιστευτός θα πρέπει να γίνει απόλυτα συγκεκριμένος. Μέχρι τότε, εμείς ξέρουμε τις παντοειδείς πιέσεις που άσκησε ο ίδιος σε αδελφούς του Αρχιερείς της Εκκλησίας της Ελλάδος, προκειμένου να εξοστρακίσουν αυτούς που υπέγραψαν ένα light κείμενο για την υπόθεση της Μονής Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, την οποία έλυσε τελικά ο Σεβασμιώτατος …φιλοκαλικώ και ησυχαστικώ τω τρόπω!... 
5. Αν ίσχυε η αρχή ότι ο Επίσκοπος μεταφέρει στην Σύνοδο την γνώμη της τοπικής Εκκλησίας της οποίας προϊσταται, ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου διερωτήθηκε εν εαυτώ ποια ενδεχομένως θα ήταν η βούληση του ποιμνίου του για τα κείμενα που δεν υπέγραψε ή επιφυλάχθηκε; Γιατί λέγεται ότι ο ίδιος ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου είπε στην Σύνοδο ότι έχει υπογράψει άδειες μικτών γάμων. Μήπως έχει ιερολογήσει κιόλας; 
Ο Μητροπολίτης Ναυπάκτου μας εξήγησε για ποιους λόγους «ἐνσυνειδήτως καί θεολογικῶς» αρνήθηκε την υπογραφή του. Θέλει μήπως να πει ότι οι αδελφοί του – ειδικά της Εκκλησίας της Ελλάδος – υπέγραψαν ασυνείδητα και αθεολόγητα;

3 σχόλια:

  1. Μ αρέσει πως τάχα σπουδαίοι Θεολόγοι όπως ο Ναυπάκτου, ζητούν να δοθεί ορισμός της Εκκλησίας. Φαίνεται η Κ.Δ. και ο απόστολος Παύλος που αποφεύγουν να δώσουν ορισμό της αλλά χρησιμοποιούν παρομοιώσεις (Άμπελος - κλήματα Σώμα - Μέλη) είναι χαζοί. Επίσης χαζοί είναι και οι Πατέρες της εκκλησίας που θεολογούν αποφατικά. Και έρχονται τώρα ο Ναυπάκτου και οι άλλοι ελλαδίτες φωστήρες να διορθώσουν Κ.Δ. απόστολο Παύλο και Πατέρες για να ικανοποιήσουν του ορθόδοξους "ταλιμπαν" που έχουν εκθρέψει στους κόλπους τους.. Εντάξει δώστε ορισμό τι είναι και τι δεν είναι εκκλησία και μετατρέψτε την σε σωματείο ή σύλλογο. Λυπάμαι αλλά είναι περισσότερο "αιρετικοί" από το Πάπα.
    ΟΡΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με αυτά που βλέπω τελευταία εκτιμώ όλο και περισσότερο τον Περγάμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δύο μόνο σχόλια από την Εκκλησιαστική Ιστορία:
    1) Κατά την Α' Οικουμενική Σύνοδο και ενώ η Εκκλησία είχε αποφανθεί για το Δόγμα, οι Επίσκοποι Σεκούνδος Πτολεμαΐδος και Θεωνάς Μαρμαρικής, αμετανόητοι οπαδοί του Αρείου, θεώρησαν ότι η Εκκλησία είχε κάνει λάθος και δεν απεδέχθησαν τις αποφάσεις της Συνόδου, εμμένοντας στην πλάνη τους, χωρίς να υπογράψουν τον Όρο της Πίστεως και τις αποφάσεις της Συνόδου. Αυτή η εμμονή στην πλάνη και η βλασφημία κατά του αγίου Πνεύματος είναι ασυγχώρητη όπως διαβεβαιώνει ο ίδιος ο Κύριος, "Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις· καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ' ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι" (Μτ. 12, 31-32).
    2) Οι ανακοινώσεις, εκ μέρους ενίων Επισκόπων, περί της μη υπογραφής των κειμένων ήλθαν στο φως της δημοσιότητος αμέσως μόλις κάποιοι ιστολόγοι του τύπου "Τελεβάντος" και λοιποί ψυχοπαθείς απαιτούσαν να μάθουμε ποιοι είναι εκείνοι που δεν υπέγραψαν... Γίνεται, πλέον, φανερό ότι κάποιοι Επίσκοποι παρέχουν "νομιμοποίηση" στις παρασυναγωγές των φανατικών και συσχηματίζονται με τους ορθόδοξους μουτζαχεντίν. Το φαινόμενο έχει πολλάκις επαναληφθεί στο παρελθόν. Την εποχή που η Εκκλησία, μετά τους Διωγμούς, είχε να αντιμετωπίσει το ζήτημα των πεπτωκότων (lapsi) πολλοί θεώρησαν εαυτούς αυθεντικούς εκφραστές της αποστολικής Παραδόσεως και δημιούργησαν ποικίλα σχίσματα στο Σώμα της Εκκλησίας όταν θεώρησαν ότι οι πεπτωκότες αντιμετωπίζονταν με επιείκεια ενώ αυτοί απαιτούσαν μεγαλύτερη αυστηρότητα. «Προφάσει ευσεβείας», λοιπόν, απέκοψαν εαυτούς από την Εκκλησία δημιουργώντας παρασυναγωγές αυτοαποκαλούμενοι, σε πολλές περιπτώσεις, (Μελιτιανοί, Νοβατιανοί) «Καθαροί» σε σχέση με τους άλλους που ήταν μεμιασμένοι, προδότες και ακάθαρτοι.
    Στα σχίσματα αυτά ηγούνταν συνήθως πρεσβύτεροι ή Επίσκοποι και καμιά φορά λαϊκοί όπως ο Φηλικίσσιμος ή η χήρα Λουκίλλα της Καρθαγένης που επέβαλε την εκλογή, στον επισκοπικό βαθμό, του προστατευόμενου της αναγνώστη Μαγιορίνου (γύρευε τώρα τι είδους προστασία τού παρείχε η χήρα…) κατά την περίοδο του γνωστού σχίσματος των Δονατιστών.
    Αυτοί και μερικοί όμοιοι ήταν και είναι το «Ορθόδοξο» πλήρωμα που επικαλούνται ορισμένοι Επίσκοποι για να δώσουν ερείσματα στην πλάνη τους και παρασύρουν τους απλοϊκότερους των πιστών. Είναι θλιβερό να γίνονται οι Επίσκοποι αθύρματα στα χέρια των αυτόκλητων «παπίσκων» της Ορθοδοξίας που εμμένουν με εωσφορική μανία ότι εκείνοι κατέχουν το πλήρωμα της αληθείας και τον κανόνα της πίστεως και η Εκκλησία βρίσκεται στην αίρεση.
    Το καλογερικό πείσμα, η φιλαρχία και η λύσσα κάποιων Επισκόπων να κάνουν οπαδούς σε συνδυασμό με τα ανικανοποίητα ένστικτα, την ψυχασθένεια και την απουσία οιασδήποτε εκκλησιαστικής συνείδησης ορισμένων λαϊκών δημιουργούν όλη αυτήν την ανωμαλία… Δεν είναι ούτε πρωτόγνωρο, ούτε καινοφανές. Η Εκκλησία έχει αντιμετωπίσει παρόμοιες καταστάσεις πολλές φορές και εξήλθε αλώβητη και απαστράπτουσα. Οι «Καθαροί» έμειναν απλά γραμμένοι στα βιβλία της εκκλησιαστικής Ιστορίας για να αποτελούν ες αεί παράδειγμα προς αποφυγήν και να τους ανασύρουμε από τη λήθη, όταν κάποια προσπαθούν να τους μιμηθούν και να τους ξεθάψουν από εκεί που τους καταδίκασε η συνείδηση της Εκκλησίας, δηλαδή στο περιθώριο και την αφάνεια

    ΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΤΑ ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΑ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΗΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑΣ ΟΥΔΟΛΩΣ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ…!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails