Ακαδημαϊκός υπεύθυνος ήταν ο Καθηγητής Χρήστος Τερέζης. Επιβλέποντες Καθηγητές οι κ.κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου και Νικόλαος Κόϊος.
Η εργασία βαθμολογήθηκε με ΑΡΙΣΤΑ, κι έτσι ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας είναι πλέον κάτοχος μεταπτυχιακού διπλώματος, και από το Φως Φαναρίου ευχόμαστε από καρδιάς πάντοτε τα κάλλιστα.
Στην παρουσίαση της εργασίας παρέστησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Δωδώνης κ. Χρυσόστομος και Ζακύνθου κ. Διονύσιος Δ΄, αφού ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας είναι Γενικός Αρχιερατικός Επίτροπος της Μητροπόλεως Ζακύνθου.
Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι ο π. Π.Κ. έχει μακρά θητεία στην θεολογία της οικολογίας. Ήδη από το 1991 εξέδωσε την πρώτη του σχετική μελέτη: Στο μέγα καύμα χλωρός (Μια οικολογική προσέγγιση στην Αποκάλυψη από θεολογική άποψη). Κατά τα ακαδημαϊκά έτη 2004-2010 δίδαξε στο Α.Τ.Ε.Ι. Ιονίων Νήσων (Τμήμα Οικολογίας και Περιβάλλοντος Ζακύνθου) το μάθημα «Θρησκεία και Περιβάλλον» ως εργαστηριακός συνεργάτης. Το βιβλίο του Κεφάλαια Θεολογίας του Περιβάλλοντος (εκδόσεις Μητροπόλεως Ζακύνθου, 2006) αποτελεί πηγή, θα λέγαμε, για το θέμα αυτό και περιλαμβάνει πολλές αναφορές στις δραστηριότητες του "Πράσινου" Πατριάρχη.
Στις 29 Νοεμβρίου 2010, η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τού απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου για την μακροχρόνια συμβολή του στη Θεολογία του Περιβάλλοντος και την ανάδειξη, μέσω των συγγραφών και του διαδικτύου, των σχετικών πρωτοβουλιών του Οικουμενικού Θρόνου.
Μια γεύση της διαδικτυακής εργασίας του π. Π.Κ. για το περιβάλλον, μπορεί να πάρει ο καθείς επισκεπτόμενος το "πράσινο" ιστολόγιό του NaturaZante.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τα περιεχόμενα της εργασίας του π. Π. Καποδίστρια, που εγκρίθηκε ως αρίστη από το Ε.Α.Π.
2. Ορισμένες αντιδράσεις στις εκ του Φαναρίου περιβαλλοντικές δράσεις (σ. 15)
3. Σύνοψη των σημαντικότερων πατριαρχικών πρωτοβουλιών για το περιβάλλον (σ. 16)
4. Λόγος εκκλησιαστικός, οικουμενικός, ρεαλιστικός, πολιτισμικός, παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 19)
• 4.1 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι κατά βάσιν θεολογικός (σ. 19)
• 4.2 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος συνεχίζει να είναι ζωντανός και δυναμικός, εκπέμποντας μηνύματα προς την Οικουμένη, χριστιανούς και μη (σ. 21)
• 4.3 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι ρεαλιστικός και διατυπώνεται επί πραγματικών στοιχείων (σ. 22)
• 4.4 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι και πολιτισμικός (σ. 24)
• 4.5 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος δεν είναι μονάχα καταγγελτικός ή παιδαγωγικά αυστηρός(όπως, άλλωστε, χρειάζεται να είναι), αλλά συγχρόνως παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 25).
1.2 Το χρέος της εφαρμοσμένης συναλληλίας και η ισχύς του αδύναμου (σ. 30)
1.3 Επιχειρώντας την αναστήλωση του θρησκευτικού δέους στις ανθρώπινες καρδιές (σ. 36)
1.4 Ο ιερός τόπος της συναντήσεως Θεού και κόσμου είναι ο άνθρωπος (σ. 42)
1.5 Προβληματισμοί για την ανάληψη οικολογικών δράσεων από τον ορθόδοξο Κλήρο (σ. 44)
1.6 Η εν γένει ικανοποίηση του Φαναρίου (σ. 48)
2.2 Η αστοχία του βασιλέα, η πτώση και η αποκατάστασή του (σ. 53)
2.3 Η συνέργεια της Θεοτόκου στην χριστοποίηση της υλικότητας της κτίσεως (σ. 62)
2.4 Η χρεία ευχαριστιακού ήθους (σ. 66)
2.5 Οικοδομώντας ασκητικό ήθος (σ. 69)
2.6 Λειτουργικό ήθος συν τοις άλλοις (σ. 72)
2.7 Η παράμετρος της Θυσίας στις σχέσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον (σ. 75)
3.2 Ο χωρισμός της αλήθειας της επιστήμης από την αλήθεια της πίστεως, γενεσιουργός αιτία των οικολογικών εκτροπών (σ. 83)
3.3 Η υπέρβαση του επιστημονισμού προϋπόθεση για έναν οικολογικό πολιτισμό (σ. 86)
3.4 Πίστη, τεχνολογία και ο πόθος τού οικολογείν ως επιστημονικός ζήλος (σ. 92)
4.2 Η διαχρονική στάση του ορθόδοξου Μοναχισμού έναντι του φυσικού περιβάλλοντος (σ. 101)
4.3 Ο θετικός αντίκτυπος των οικολογικών δραστηριοτήτων του Οικουμενικού Θρόνου (σ. 110)
4.4 Η πρόσληψη και αναγνώριση των πατριαρχικών ενεργειών ανά την οικουμένη (σ. 119)
Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ (σ. 124)
• ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΗΜΕΡᾼ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ἀναπεμπομένη τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου καί 5ῃ Ἰουνίου (ποίημα π. Παναγιώτου Καποδίστρια) [σ. 135]
Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α (σ. 141-158)
Στις 29 Νοεμβρίου 2010, η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τού απένειμε το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου για την μακροχρόνια συμβολή του στη Θεολογία του Περιβάλλοντος και την ανάδειξη, μέσω των συγγραφών και του διαδικτύου, των σχετικών πρωτοβουλιών του Οικουμενικού Θρόνου.
Μια γεύση της διαδικτυακής εργασίας του π. Π.Κ. για το περιβάλλον, μπορεί να πάρει ο καθείς επισκεπτόμενος το "πράσινο" ιστολόγιό του NaturaZante.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τα περιεχόμενα της εργασίας του π. Π. Καποδίστρια, που εγκρίθηκε ως αρίστη από το Ε.Α.Π.
 |
| Αναμνηστική φωτογραφία από την παρουσίαση της Διπλωματικής Εργασίας του π. Π.Κ. στο Ε.Α.Π. |
Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α
Ε Ι Σ Α Γ Ω Γ Η
1. Οι πρωτοβουλίες για την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος από τον Δημήτριο στον Βαρθολομαίο (σελίδα 10) 2. Ορισμένες αντιδράσεις στις εκ του Φαναρίου περιβαλλοντικές δράσεις (σ. 15)
3. Σύνοψη των σημαντικότερων πατριαρχικών πρωτοβουλιών για το περιβάλλον (σ. 16)
4. Λόγος εκκλησιαστικός, οικουμενικός, ρεαλιστικός, πολιτισμικός, παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 19)
• 4.1 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι κατά βάσιν θεολογικός (σ. 19)
• 4.2 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος συνεχίζει να είναι ζωντανός και δυναμικός, εκπέμποντας μηνύματα προς την Οικουμένη, χριστιανούς και μη (σ. 21)
• 4.3 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι ρεαλιστικός και διατυπώνεται επί πραγματικών στοιχείων (σ. 22)
• 4.4 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος είναι και πολιτισμικός (σ. 24)
• 4.5 Ο εκ του Φαναρίου οικολογικός λόγος δεν είναι μονάχα καταγγελτικός ή παιδαγωγικά αυστηρός(όπως, άλλωστε, χρειάζεται να είναι), αλλά συγχρόνως παραμυθητικός και ελπιδοφόρος (σ. 25).
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
1.1 Με αφελότητα καρδίας και δοξολογία ενώπιον των δικαιωμάτων του Θεού (σ. 27)
ΟΙΚΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ
1.2 Το χρέος της εφαρμοσμένης συναλληλίας και η ισχύς του αδύναμου (σ. 30)
1.3 Επιχειρώντας την αναστήλωση του θρησκευτικού δέους στις ανθρώπινες καρδιές (σ. 36)
1.4 Ο ιερός τόπος της συναντήσεως Θεού και κόσμου είναι ο άνθρωπος (σ. 42)
1.5 Προβληματισμοί για την ανάληψη οικολογικών δράσεων από τον ορθόδοξο Κλήρο (σ. 44)
1.6 Η εν γένει ικανοποίηση του Φαναρίου (σ. 48)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
ΤΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΚΟ ΚΑΙ ΑΣΚΗΤΙΚΟ ΗΘΟΣ
ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ
2.1 Από το μηδέν στο είναι (σ. 50) 2.2 Η αστοχία του βασιλέα, η πτώση και η αποκατάστασή του (σ. 53)
2.3 Η συνέργεια της Θεοτόκου στην χριστοποίηση της υλικότητας της κτίσεως (σ. 62)
2.4 Η χρεία ευχαριστιακού ήθους (σ. 66)
2.5 Οικοδομώντας ασκητικό ήθος (σ. 69)
2.6 Λειτουργικό ήθος συν τοις άλλοις (σ. 72)
2.7 Η παράμετρος της Θυσίας στις σχέσεις του ανθρώπου με το περιβάλλον (σ. 75)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ
3.1 Το σύμπαν και η ανθρωπική αρχή (σ. 80) 3.2 Ο χωρισμός της αλήθειας της επιστήμης από την αλήθεια της πίστεως, γενεσιουργός αιτία των οικολογικών εκτροπών (σ. 83)
3.3 Η υπέρβαση του επιστημονισμού προϋπόθεση για έναν οικολογικό πολιτισμό (σ. 86)
3.4 Πίστη, τεχνολογία και ο πόθος τού οικολογείν ως επιστημονικός ζήλος (σ. 92)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΠΡΑΞΙΑ
ή ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
4.1 Ένας ιδιότυπος υλισμός (σ. 96) 4.2 Η διαχρονική στάση του ορθόδοξου Μοναχισμού έναντι του φυσικού περιβάλλοντος (σ. 101)
4.3 Ο θετικός αντίκτυπος των οικολογικών δραστηριοτήτων του Οικουμενικού Θρόνου (σ. 110)
4.4 Η πρόσληψη και αναγνώριση των πατριαρχικών ενεργειών ανά την οικουμένη (σ. 119)
Ε Π Ι Λ Ο Γ Ο Σ (σ. 124)
Π Α Ρ Α Ρ Τ Η Μ Α
• ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΙΔΑ «ΔΙΑΛΕΚΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΑΞΙΩΝ – ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ» (Ζωγράφειο Λύκειο, 1.3.2013) [σ. 130] • ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΗΜΕΡᾼ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ἀναπεμπομένη τῇ 1ῃ Σεπτεμβρίου καί 5ῃ Ἰουνίου (ποίημα π. Παναγιώτου Καποδίστρια) [σ. 135]
Β Ι Β Λ Ι Ο Γ Ρ Α Φ Ι Α (σ. 141-158)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου