21 ΧΡΟΝΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

Εφημερίδα Απογευματινή Κωνσταντινουπόλεως, 22.10.12

Σήμερα Δευτέρα, 22 Οκτωβρίου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος συμπληρώνει τα 21 του χρόνια στον θρόνο της Κωνσταντινουπόλεως. 

Με την ευκαιρία της επετείου αυτής, δημοσιεύεται στην 3η σελίδα, κείμενο της κ. Ρέας Πουρνάρα το οποίο η «Α» συνοδεύει με τις ευχές της προς τον Προκαθήμενο της Ορθοδοξίας, για υγεία ακλόνητη και δύναμη από τον Κύριο ώστε να οδηγεί το ποίμνιό του με αγάπη, ομόνοια και ενότητα, προς ένα καλύτερο αύριο. 

Η Α.Θ Παναγιότης ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος Α’ 

Της Ρέας Ξενιάδου - Πουρνάρα 

Θα ξεκινήσω το κείμενό μου με τον ορισμό του «Τί εστί Πατριάρχης» από το νομοθετικό έργο «Επαναγωγή» δύο Βυζαντινών αυτοκρατόρων της Μακεδονικής Δυναστείας, του Βασιλείου Α' και του υιού του Λέοντος ΣΤ' του Σοφού (9ος αιώνας), σε ελεύθερη μετάφραση: 

Ο Πατριάρχης είναι 

εικόνα ζωντανή Χριστού και έμψυχη, 

δι' έργων και λόγων 

χαρακτηρίζουσα την αλήθειαν. 

Εις αυτόν έγκειται 

η σωτηρία των απίστων και αιρετικών ψυχών 

και το υπέρ της αλήθειας 

και της διεκδικήσεως των δογμάτων 

λαλείν ενώπιον βασιλέως 

και ουκ αισχύνεσθαι. 

Ένας τέτοιος πατριάρχης έμελλε να γεννηθεί στις 29 Φεβρουαρίου 1940 στο χωριό Άγιοι Θεόδωροι της νήσου Ίμβρου, στο βορειοανατολικό άκρο του Αιγαίου Πελάγους. Από γονείς απλούς του χωριού, τον Χρήστο, ιδιοκτήτη του ενός από τα πέντε καφενεία του χωριού και την Μερόπη Αρχοντώνη, ο Δημήτριος, το τρίτο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας. Μεγαλώνει με χριστιανικές αρχές, χαίρεται τις χαρές του χωριού, τις συντροφιές του καφενείου και αγαπάει τα γράμματα. 

Τελειώνει το πεντατάξιο δημοτικό σχολείο του χωριού του και συνεχίζει στην Α' Γυμνασίου στο Ζωγράφειο της Πόλης. Μεταγράφεται όμως για την Β' και Γ' Γυμνασίου στην νεοϊδρυθείσα Κεντρική Σχολή της Ίμβρου και συμπληρώνει έτσι τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή του στην Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης για τα τρία τελευταία χρόνια του τότε Γυμνασίου και το ακαδημαϊκό τμήμα της Σχολής από το οποίο αποφοιτά αριστούχος το 1961. Το ίδιο έτος, στις 13 Αυγούστου, χειροτονείται διάκονος λαμβάνοντας το όνομα Βαρθολομαίος, προς τιμή του περιωνύμου λογίου αγιορείτου μοναχού Βαρθολομαίου Κουτλουμουσιανού, του Ιμβρίου. 

Εκτελεί στη συνέχεια τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ως έφεδρος αξιωματικός στην Καλλίπολη και ξεκινάει την μετεκπαίδευσή του στη Ρώμη, στο Bossey και το Μόναχο για να εξειδικευθεί στο κανονικό δίκαιο. Το 1968 διορίζεται βοηθός Σχολάρχης στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, το 1969 χειροτονείται πρεσβύτερος, και εντός εξαμήνου αρχιμανδρίτης. Το 1973 αναλαμβάνει την διεύθυνση του Ιδιαιτέρου Πατριαρχικού Γραφείου που ιδρύεται από τον νέο Πατριάρχη Δημήτριο και τα Χριστούγεννα της ίδιας χρονιάς χειροτονείται Μητροπολίτης Φιλαδελφείας. 

Το 1990 προάγεται στην Γεροντική Μητρόπολη Χαλκηδόνος και στις 22 Οκτωβρίου 1991 εκλέγεται παμψηφεί από την Αγία και Ιερά Σύνοδο ως ο 270ς Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, Νέας Ρώμης και Οικουμενικός Πατριάρχης. Εκτός από τα Ελληνικά, ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος μιλάει Λατινικά, Ιταλικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Γερμανικά και φυσικά Τουρκικά. Επιδεικνύει απαράμιλλο ζήλο και ασυνήθη εργατικότητα, ταξιδεύει σε όλα τα πλάτη και μήκη της γης διαγγέλλοντας το πρόσταγμα τού Κυρίου και κηρύττοντας την Ορθόδοξη πίστη και λατρεία. Μιλάει με φωνή απαλή αλλά σταθερή, ταπεινά αλλά και ως εξουσία έχων. Η Ίμβρος και η οικογένειά του έπλασαν την ψυχή του, οι σπουδές του χάρισαν το βάθος και τα ταξίδια το εύρος του χαρακτήρα του. Αυτά μαζί έκαναν αυτό που είναι: ο άνθρωπος που ζει, κινείται και αναπνέει για την Εκκλησία του Χριστού, που οραματίζεται και αγωνίζεται για την ειρήνη του σύμπαντος κόσμου, που έχει το χάρισμα της φιλίας, που χτίζει γέφυρες, που ανοίγει θύρες, που επιμένει στην αξία του ανθρωπίνου προσώπου, που εμμένει στην κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση με το Θεό πλάστη του ανθρώπου, η οποία ουδέποτε θα αποτιμηθεί ως κάτι λιγότερο από μυστήριο. «Από την στιγμή της εκφωνήσεως του ενθρονιστηρίου λόγου του», λέει ο αρχιδιάκονος Ιωάννης Χρυσαυγής, «ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος περιέγραψε τις διαστάσεις της αποστολής του και του οράματος του: άγρυπνη διαπαιδαγώγηση στα θέματα της Ορθοδόξου θεολογίας, λειτουργίας και πνευματικότητας, ενίσχυση της ενότητας των Ορθοδόξων, συνέχιση των δεσμεύσεων με τις άλλες Χριστιανικές Εκκλησίες και Ομολογίες, εντατικοποίηση του διαθρησκευτικού διαλόγου κυρίως με τον Ιουδαϊσμό και το Ισλάμ, έναρξη συζητήσεως και δράσης για την προστασία του περιβάλλοντος έναντι της οικολογικής μόλυνσης και καταστροφής. 

Κανένας ίσως άλλος εκκλησιαστικός ηγέτης στη ιστορία δεν έχει δώσει τόση βαρύτητα στον οικουμενικό διάλογο και την επικοινωνία ως πρωταρχικό μέλημα της θητείας του. Και ασφαλώς κανένας άλλος δεν έχει φέρει τα περιβαλλοντικά ζητήματα στο προσκήνιο». Η αναφορά του αντιπροέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Αλ Γκορ γιά πρώτη φορά στην Ουάσιγκτον ενώπιον του Πατριάρχου Βαρθολομαίου και των περί των τριακοσίων καλεσμένων του το 1997, ως ο Πράσινος Πατριάρχης, θα παραμείνει σαν ένα σήμα κατατεθέν πάντοτε αναγνωρίσιμο για τον ίδιο. 

Τα ταξίδια του σε χώρες όπως η Λιβύη, η Συρία, το Ιράν, η Ιορδανία, το Αζερμπαϊτζάν, το Κατάρ, το Καζακιστάν, το Μπαχρέιν, τις οποίες ποτέ άλλοτε δεν έχει επισκεφθεί επικεφαλής Χριστιανικής Εκκλησίας, θα παραμείνουν ως ένδειξη θελήσεως επικοινωνίας με τον άλλον. 

Οι ομιλίες του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την UNESCO, το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, το Αμερικανικό Κονγκρέσσο και οι εισηγήσεις του σε πολλά άλλα εθνικά κοινοβούλια καθώς και σε πολλά διεθνή πανεπιστήμια κύρους, από τα οποία κατέχει τιμητικούς διδακτορικούς τίτλους, θα σηματοδοτούν πάντα την προσήλωσή του στην προώθηση των θρησκευτικών ελευθεριών, των δικαιωμάτων του ανθρώπου, της παγκόσμιας ειρήνης και της προστασίας του περιβάλλοντος. 

Θα ήθελα να τελειώσω το σύντομο αυτό βιογραφικό κείμενο του Πατριάρχου Βαρθολομαίου μεταφέροντάς σας την ψυχή του νεαρού Δημητρίου Αρχοντώνη από δύο σχολικές εκθέσεις που έγραψε στην Ε' τάξη του Δημοτικού Σχολείου – Το χωριό μας- και στην Β' Γυμνασίου - Το καινούργιο σχολείο: Είναι η αγάπη για τον τόπο του, είναι η αγάπη για τη φύση, είναι η ευαισθησία για το περιβάλλον, είναι η χαρά γιά μάθηση, είναι ο σεβασμός και η εκτίμηση για τον άλλον. Είναι η ίδια ψυχή που αναλλοίωτη συναντάμε κάθε φορά που βλέπουμε, μιλάμε ή διαβάζουμε για τον Οικουμενικό Πατριάρχη.