Η επιστροφή στην του Κωνσταντίνου Πόλη αποτελεί επιστροφή στη Μητέρα, κάτι που όλοι, σε τελική ανάλυση, έχουμε ανάγκη! Από τη Μητέρα αντλούμε πάντοτε το αναζωοποιητικό γάλα των Αντοχών, την ολόζεστη αγκάλη της Στοργής και της Παραμυθίας! Κάτι ανάλογο συμβαίνει ταξιδεύοντας στον Τόπο των Θρύλων!
Κατέχοντας λοιπόν και ο γράφων αρκετές "ανεκμετάλλευτες" φωτοστιγμές από το πρώτο πραγματικό ταξίδι του στο Φανάρι (κατά την θρονική Εορτή του Νοεμβρίου 2010), επιχειρεί τώρα εικονική επαναφορά, μαζί με στίχους σχολιαστικούς για κάθε στιγμιότυπο, που θα δημοσιεύονται σταδιακά από το ηλεκτρονικό περιοδικό του Νυχθημερόν μας και υπό τον γενικό τίτλο "Τα πρωτόκλητα πουλιά", ως ταπεινή (αυτο)υπόμνηση του συγκλονισμού στην αυλή του Οικουμενικού Πατριαρχείου και μάλιστα υπό το σημαίνον βλέμμα του Πρωτοκορυφαίου των Ορθοδόξων, Βαρθολομαίου του πολυσέβαστου και πολυφίλητου Πατριάρχη!
Της αυλής αυτής
τα προφανή δεν είναι -
παρασιωπούνται.
τα προφανή δεν είναι -
παρασιωπούνται.
Γι' αυτό δεν ησυχάζουν
τα πρωτόκλητα πουλιά.
τα πρωτόκλητα πουλιά.
[Ποίηση, φωτογραφία: π. Παναγιώτης Καποδίστριας, copyright 2010/11]
Νυχθημερόν
πολύ όμορφη και δημιουργική κίνηση! καλή δύναμη.
ΑπάντησηΔιαγραφή