ΕΝ ΟΨΕΙ ΤΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΙΕΡΑΡΧΙΑΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΟΥΚΡΑΝΙΚΟ

Από  συνάντηση του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο.
Φωτογραφία: Ευρωκίνηση/ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΠΟΝΗΣ.

Του Θεοδώρου Καλμούκου 

9 Οκτωβρίου, 2019 

Ανάλυση 

Αυτή την εβδομάδα και συγκεκριμένα το Σάββατο 12 Οκτωβρίου, που θα συνέλθει εκτάκτως η Ιεραρχία πρέπει να λήξει πια για την Εκκλησία της Ελλάδος αυτή η πολύμηνη παρελκυστική τακτική της αναγνώρισης της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας. Εδώ που τα λέμε δεν έπρεπε καν να είχε τεθεί ζήτημα, ούτε καθυστέρηση κανενός είδους, τύπου θα δούμε, θα ξαναδούμε, θα αποφασίσει η ιεραρχία και τα συναφή γνωστά της μέχρι τώρα υπεκφυγής. Όφειλε ευθύς εξ’ αρχής ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος στην πρώτη κιόλας Λειτουργία του έπειτα από την ανακήρυξη της Αυτοκεφαλίας της Εκκλησίας της Ουκρανίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο, να μνημονεύσει κανονικά στα Δίπτυχα της Λειτουργίας το όνομα του Προκαθημένου της Επιφανίου. 

Τώρα έδωσε αφορμή σε κάθε λογής θεωρητικό δυσείμονος μικρόνοιας να παριστάνει τον υπερορθόδοξο και τον προστάτη της κανονικής τάξεως, ακόμα και σ’ αυτούς οι οποίοι δεν δικαιούνται να ομιλούν διότι ό,τι είναι το οφείλουν στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Έδωσε βέβαια αφορμή και σε άλλους μεταπράτες της Ορθόδοξης Πίστης σ’ έναν Ορθοδοξισμό ιδεοληψίας.

Ακόμα κι ο Καμένος (τον θυμάστε;) βγήκε τις προάλλες με δήλωση ενάντια στην αναγνώριση της αυτοκεφαλίας. Μου θύμισε μερικούς περιθωριακούς του Ομογενειακού μας χώρου, οι οποίοι όντες αδαείς και αστοιχείωτοι καταπιάνονται με θέματα Ορθόδοξης Θεολογίας, προκαλώντας θυμηδία σε όσους γνωρίζουν. 

Οφείλει λοιπόν ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να αρθεί στο ύψος της ιστορικής του ευθύνης και να ταχθεί στο πλευρό της Πνευματικής Μητέρας του Γένους, του Οικουμενικού Πατριαρχείου, για να τον ακολουθήσει κι ο Θεόδωρος της Αλεξάνδρειας ο οποίος είναι «και Πάπας και Πατριάρχης», αλλά και ο έτερος επαμφοτερίζων των Ιεροσολύμων Θεόφιλος και φυσικά και ο Αναστάσιος της Αλβανίας, ο ευεργετηθείς από τη Μητέρα Εκκλησία. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος να πει το «καιρός του ποιείσαι» και να προχωρήσει παλικαρίσια και παρρησιακά, λέγοντας ότι το θέμα έχει λήξει. Αλίμονο αν συστοιχηθεί με τον ρώσικο εκκλησιαστικό ιμπεριαλισμό που πασχίζει με ρούβλια και βόλια ιοβόλου προπαγάνδας να ταπεινώνει το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Ιστορία γράφει και ξέρει πώς και πού να κατατάξει τους λογής-λογής μητραλοίες. Προσοχή λοιπόν Μακαριώτατε Ιερώνυμε.