ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: "Η Εκκλησία πρέπει να είναι δυναμικά παρούσα στο σύγχρονο γίγνεσθαι"

Ρεπορτάζ - φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Τη διαχρονική θέση της Πρωτόθρονης Εκκλησίας της Ορθοδοξίας υπέρ των διαθρησκειακών και διαχριστιανικών διαλόγων επανέλαβε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος σε συνάντηση που είχε με προσκυνητές από την Ανατολική Μακεδονία και την Θράκη.
Επικεφαλής της ομάδας των προσκυνητών ήταν η κυρία Θεοδώρα Κόκλα, Γενική Γραμματέας της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας –Θράκης, την οποία συνόδευαν οι πρόεδροι τεσσάρων οικολογικού χαρακτήρος φορέων που σχετίζονται με τη διαχείρηση του Δέλτα του Έβρου, της Δαδιάς Έβρου, της Οροσειράς της Ροδόπης του Δέλτα του Νέστου και της Λίμνης Βιστωνίδος καθώς επίσης και εκπρόσωπος του Ερευνητικού Κέντρου Βιοτόπων Υγροτόπων (Ε.Κ.Β.Υ.).

Η Γενική Γραμματέας κ. Θεοδώρα Κόκλα, απευθυνόμενη στον Οικουμενικό Πατριάρχη αναφέρθηκε στις πρωτοβουλίες του Πατριάρχη με στόχο την ευαισθητοποίηση της παγκόσμιας κοινότητας για τη διαφύλαξη της Κτίσης του Θεού και ιδιαιτέρως του φυσικού περιβάλλοντος. Αναφέρθηκε, επίσης, στους διαθρησκειακούς διαλόγους που διεξάγει το Πατριαρχείο με σκοπό την ειρηνική συνύπαρξη διαφορετικών λαών, πολιτισμών και θρησκειών. Είπε μεταξύ άλλων:

«Οι αξιοθαύμαστες, πρωτοπόρες και ρηξικέλευθες πρωτοβουλίες Σας στο πλαίσιο της εμπράκτου ενότητος όλου του Ορθόδοξου κόσμου, καθώς επίσης και τα οραματικά και γενναία ανοίγματά σας στο πλαίσιο του καλώς νοουμένου διαθρησκειακού διαλόγου και των συντονισμένων και άοκνων προσπαθειών Σας για την καταστολή του φαινομένου του θρησκευτικού φονταμενταλισμού και της θρησκευτικής και εθνοφυλετικής μισαλλοδοξίας ανά τον κόσμο, δικαίως προκαλούν το δέος και το θαυμασμό σε όλους μας. Τούτο δε ευκόλως γίνεται αντιληπτό από κάθε καλής προαιρέσεως άνθρωπο που παρακολούθει τις «ειρηνικές πορείες» Σας ανά τον κόσμο. Αλλά εξίσου σημαντικές είναι και οι πρωτοβουλίες σας στον κοινό στόχο όλων μας για την εδραίωση της Ελληνοτουρκικής προσεγγίσεως, φιλίας, συνεργασίας και ειρήνης. Δικαίως λοιπόν και στον ευαίσθητο αυτό τομέα θα μπορούσε κάποιος να διατυπώσει, άνευ υπερβολής, την άποψη ότι είστε «ο ειρηνοποιός των δύο πλευρών του Αιγαίου, ο γεφυροποιός των δύο λαών της Ελλάδας και της Τουρκίας».

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, είπε μεταξύ άλλων τα εξής:

«Όλα αυτά τα οποία προσπαθούμε να κάνουμε τα θεωρούμε ως χρέος μας, ως υποχρέωση μας διότι η Εκκλησία πρέπει να είναι δυναμικά παρούσα μέσα στο σύγχρονο γίγνεσθαι, να είναι ευαίσθητη στα προβλήματα των ανθρώπων και να ενθαρρύνει τους ανθρώπους και να τους ευαισθητοποιεί να αγαπούν και να προστατεύουν την φύση που είναι το σπίτι μας. Η οικολογία προέρχεται από την λέξη ΟΙΚΟΣ. Όλος ο πλανήτης είναι το σπίτι μας και πρέπει να το προστατεύουμε όπως φυλάγουμε και ενδιαφερόμεθα για το σπίτι μέσα στο οποίο κατοικούμε. Έτσι και για τον πλανήτη που είναι το μεγάλο σπίτι όλου του ανθρωπίνου γένους πρέπει να έχουμε το ίδιο ενδιαφέρον και την ίδια ευαισθησία», είπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης και συνέχισε: «Γι’ αυτό και το Πατριαρχείο μας, πρώτο και σχεδόν μόνο απ’ όλες τις χριστιανικές Εκκλησίες εργάζεται προς αυτή την κατεύθυνση, όπως είπατε, με τα μικρότερα σεμινάρια της Χάλκης κα εν συνεχεία με τα μεγάλα διεθνή οικολογικά εν πλω συμπόσια τα οποία έφεραν επί τω αυτώ ανθρώπους διαφόρων θρησκευτικών πεποιθήσεων, είχαμε και Εβραίους και Μουσουλμάνους και Καθολικούς και Προτεστάντες και Ορθοδόξους. Ίσως και αθέους. Δεν ρωτούσαμε τι πιστεύει κανείς για να τον προσκαλέσουμε στα οικολογικά συμπόσια. Όπως φέραμε επί τω αυτώ και βάλαμε να συνεργάζονται άνθρωποι της θρησκείας και άνθρωποι της επιστήμης, των θετικών επιστημών, άνθρωποι της τοπικής διοικήσεως, των Μέσων Γενικής Ενημερώσεως, από όλους αυτούς τους τομείς και από ένα ευρύτατο φάσμα της Κοινωνίας προσκαλέσαμε ανθρώπους στα 8 μέχρι στιγμής οικολογικά συμπόσια. Εκδώσαμε βιβλία… Και έτσι γίνεται μια κινητοποίηση και ευαισθητοποίηση της παγκοσμίου κοινότητος ώστε να μεταδώσουμε ιδιαιτέρως στους νέους ανθρώπους, όπως είναι και οι περισσότεροι παρόντες, την ευαισθησία με την ελπίδα ότι ο κόσμος ο αυριανός θα είναι πιο υγιής, πιο ανθρώπινος και πιο βιώσιμος. Το περιβάλλον, η φύση, η Δημιουργία του Θεού δεν ανήκει μόνο σε εμάς που ζούμε σήμερα στο 2010. Ανήκει και σε όλες τις γενιές που θα μας ακολουθήσουν και πρέπει να τους παραδώσουμε τη γη, τον πλανήτη και τη Δημιουργία του Θεού αλώβητη κατά το δυνατόν, υγιαίνουσα ώστε μέσα σε αυτό τον κόσμο να ζήσουν καλύτερα οι επερχόμενες γενιές».
«Ως προς τον διαθρησκειακό διάλογο είναι το πιστεύω μας, είναι η πεποίθησή μας. Πρέπει να δίνουμε το χέρι ο ένας στον άλλο, να γνωριζόμαστε καλύτερα, να συνεργαζόμαστε και να σεβόμαστε ο ένας τον άλλο. Την ταυτότητα και την ιδιοπροσωπία του άλλου, τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις, την ιδεολογία του, την παράδοσή του την εθνική, την πολιτιστική γιατί μόνον έτσι μπορούμε να ζήσουμε εν ειρήνη. Και γι’ αυτό το Πατριαρχείο μας, πέραν των διαλόγων που έχει με τις άλλες χριστιανικές Εκκλησίες και ομολογίες, εδώ και 25 χρόνια εγκαινίασε διάλογο και με το Ισλάμ και με τον Ιουδαϊσμό. Έχουμε κάνει αρκετά συνέδρια επιτυχημένα. Με τους μουσουλμάνους και με τους Ιουδαίους αδελφούς μας δεν συζητούμε καθαρώς θεολογικά θέματα όπου η συνεννόηση θα ήταν πιο δύσκολη. Αλλά συζητούμε κοινωνικά θέματα τα οποία απασχολούν όλους τους ανθρώπους, όλο το ανθρώπινο γένος , όλο τον κόσμο. Η βία, η ειρήνη και ο πόλεμος, πολυπολιτισμικότητα, έχουμε κάνει έναν κατάλογο όλων των συναντήσεων και των θεμάτων που συζητήσαμε όλα αυτά τα 25 χρόνια», σημείωσε ο Οικουμενικός Πατριάρχης.

«Αναφέρατε τον θρησκευτικό φονταμενταλισμό. Όντως υπάρχουν οι εκπρόσωποι αυτού του θλιβερού φαινομένου και στους Ορθοδόξους και στους Καθολικούς και στους Μουσουλμάνους και στους Εβραίους, οι οποίοι νομίζουν ότι αυτοί και μόνο είναι πάνω στην γη και ότι πρέπει να κατακυριεύσουν της γης όπως λέει και η Παλαιά Διαθήκη. Και ότι δεν υπάρχει θέση για κανέναν άλλο. Και πολεμούν αυτούς τους διαλόγους. Εμένα με επικρίνουν γιατί έχω σχέσεις με τον Πάπα, ότι έχω σχέσεις με το Ισλάμ… Δεν με επηρεάζει αυτό. Εγώ συνεχίζω το έργο μου κατά συνείδηση και ας επικρίνουν οι ακραίοι… Υπάρχουν παντού, παντού σε όλα τα θρησκεύματα και σε όλες τις χώρες και είναι φυσικό κατά την ιδεολογία τους να μην επικροτούν αλλά αντιθέτως να επικρίνουν όλους εμάς που έχουμε ανοιχτούς ορίζοντες και θέλουμε την αγάπη και την ειρήνη να βασιλεύει στις διαπροσωπικές και στις διακρατικές σχέσεις» πρόσθεσε ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος και συνέχισε: «Το πιστεύω του Οικουμενικού Πατριαρχείου ήταν πάντοτε αυτό και ό,τι και αν κάνω εγώ, με τα δεδομένα της σημερινής εποχής, είναι η συνέχεια της παραδόσεως των προκατόχων μου. Εδώ σας αναφέρω ως παράδειγμα τον Πατριάρχη Ιωακείμ Γ’ ο οποίος στις αρχές του 20ου αιώνος εξέδωσε δύο εγκυκλίους και καλούσε όλους να συνεργάζονται, να έχουν διάλογο. Αργότερα ο τοποτηρητής του Οικουμενικού θρόνου, δεν υπήρχε Πατριάρχης, εχήρευε ο Θρόνος, αλλά ο Τοποτηρητής με τους συνεργάτες του έβγαλαν την περίφημη εγκύκλιο του 1920 και καλούσαν όλους τους άλλους Χριστιανούς, Καθολικούς και Διαμαρτυρομένους, να συνεργαστούν και να συμπτύξουν την «Κοινωνία των Εκκλησιών» κατά το παράδειγμα της «Κοινωνίας των Εθνών» που είχε γίνει τότε. Και αυτή εγκύκλιος του Πατριαρχείου θεωρείται σήμερα στους κύκλους του Παγκοσμίου Συμβουλίου Εκκλησιών ως ο Καταστατικός Χάρτης της Οικουμενικής Κινήσεως της εποχής μας. Όλα αυτά είναι γνωστά αλλά καλό είναι να γράφονται για να τα μαθαίνουν κατά το δυνατόν περισσότεροι άνθρωποι».

Καταλήγοντας ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στην επιθυμία του Πατριαρχείου να αποτελεί "γέφυρα" μεταξύ των δύο λαών.
«Τις Αρχές εδώ, της Τουρκίας και τις Αρχές της Ελλάδας τις θεωρούμε συνεργάτες και συναγωνιστές. Αγωνιζόμεθα μαζί , με την καλή σημασία της λέξεως, για να έχουμε ένα καλό αποτέλεσμα. Εγώ και το Πατριαρχείο θέλουμε να είμεθα η γέφυρα όχι μόνο μεταξύ των δύο πλευρών του Αιγαίου όπως είπατε αλλά και μεταξύ των δύο πλευρών του Έβρου», επισήμανε και πρόσθεσε: «Και εσάς που είστε εδώ κοντά μας, σας αισθανόμεθα ως γείτονες, ως συνεργάτες, είστε πιο κοντά σε μας από την Αθήνα και από την Θεσσαλονίκη και θέλουμε να έχουμε πάντοτε αυτή την επικοινωνία. Ευτυχώς η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία έχουν πολύ καλούς Αρχιερείς με τους οποίους συνεννοούμεθα άνετα. Είναι όχι μόνον αδελφοί Ιεράρχες αλλά είναι και φίλοι μας».