ΤΙΜΗΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΣΤΟ ΖΑΠΠΕΙΟ ΓΙΑ ΔΑΣΚΑΛΕΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

Ρεπορτάζ-φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Την Πέμπτη 3 Μαϊου το απόγευμα, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος τίμησε με την παρουσία του την εκδήλωση προς τιμήν των αφυπηρετησασών διδασκαλισσών Εκπαιδευτικών στο ιστορικό Ζάππειο Σχολείο της Πόλης.

Την εκδήλωση πλαισίωσε μουσικά η μαθητική χορωδία και ορχήστρα του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Αλεξανδρούπολης, υπό την καθοδήγηση του ιεροδιδασκάλου π. Αθανασίου Τσομπανίδη. Οι μικροί μαθητές ενθουσίασαν το κοινό και δέχθηκαν πλούσια την ευλογία του Πατριάρχου.
Παρέστησαν: ο Μ.Πρωτοπρεσβύτερος π. Γεώργιος Τσέτσης, ο Άρχων της Μ.τ.Χ.Ε.,τ. Διευθυντής του Ζωγραφείου Δημήτριος Φραγκόπουλος, ο Εκπρόσωπος των Μειονοτήτων στην Γενική Διεύθυνση Βακουφίων Λάκης Βίγκας, ο Διευθυντής του Ζωγραφείου Λυκείου Γιάννης Δεμιρτζόγλου, άλλοι εκπαιδευτικοί και πολύς κόσμος.

Κατά την εκδήλωση ο Πατριάρχης μίλησε ως ακολούθως:

ΟΜΙΛΙΑ

ΤΗΣ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ

ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ

κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΙΝ

ΤΟΥ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ ΖΑΠΠΕΙΟΥ

(3 Μαΐου 2012)

          Ἱερώτατοι Ἅγιοι Ἀδελφοί,

          Ἐντιμότατε κύριε Γενικὲ Πρόξενε,

          Ἐλλόγιμε Συντονιστὰ τῆς Ὁμογενειακῆς Ἐκπαιδεύσεως,

          Ἐλλόγιμοι ἐκπαιδευτικοί,

          Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Βασικὴ διαπίστωσις τῆς ἐπιστήμης τῆς κοινωνιολογίας τυγχάνει τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὂν κοινωνικόν. Εἶναι ἔλλογον ὄν, τὸ ὁποῖονἐπλάσθηνὰ ζῇ ὄχι μόνο του ἀλλὰ ἐν κοινωνίᾳ προσώπων. Βεβαίως τὴν διαπίστωσιν αὐτὴν τῆς θύραθεν ἐπιστήμης προέβαλε καὶ ἐδίδαξε καὶ προβάλλει καὶ διδάσκει αἰῶνας τώρα ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία διὰ τῆς ἐκ τοῦ περιεχομένου τῶν Γραφῶν καὶ τῆς Ἱερᾶς αὐτῆς Παραδόσεως κατηχήσεως τοῦ λαοῦ τοῦ  Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ἐπλάσθη ὑπὸ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς κατ' εἰκόνα καὶ καθ' ὁμοίωσιν τοῦ Ἰδίου τοῦ Θεοῦ, τοῦ Θεοῦ ποὺ εἶναι ἐν κοινωνίᾳ Προσώπων, τῶν Προσώπων τῆς Ἁγίας Τριάδος, καὶ ἐτοποθετήθη εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς οὐχὶ μόνος, ἀλλὰ ἐν κοινωνίᾳ προσώπων -τοῦ Ἀδὰμ καὶ τῆς Εὔας-. Τὸ ζεῦγος μάλιστα τῶν Πρωτοπλάστων εἶχε τακτικὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τοῦ Θεοῦ ἐν τῷ Παραδείσῳ, ὡς διαπιστοῦται ἐκ τοῦ διαλόγου αὐτοῦ μετὰ τοῦ Θεοῦ, ἀμέσως μετὰ τὴν διάπραξιν τοῦ ἁμαρτήματος, καθὼς εἶχε τὴν δυνατότητα  νὰ ἀκούῃ τὴν φωνήν Του. Τὴν ἀποκατάστασιν τῆς ἀπολεσθείσης αὐτῆς κοινωνίας τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ τοῦ ἀνθρώπου μετὰ τοῦ συνανθρώπου του, μετὰ τοῦ πλησίον, προσπαθεῖ νὰ ἐμπνεύσῃ καὶ νὰ ἐπιτύχῃ ἡ Ἐκκλησία μας, διὰ τῆς διδασκαλίας καὶ τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, καθ' ὅτι ἡ μεθ' ἑτέρου, ἡ μετὰ τοῦ ἄλλου, κοινωνία ἀποτελεῖ οὐσιαστικὸν στοιχεῖον τῆς ὑπάρξεώς μας καὶ βασικὸν στόχον τῆς ζωῆς μας.

Διὰ τὴν ἔνταξιν τοῦ ἀνθρώπου εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν ἀνθρωπίνων προσώπων καὶ τὴν ὑπὸ ἑκάστου ἀνθρώπου ἀνάληψιν συγκεκριμένου -ἐπωφελοῦς διὰ τὸν ἴδιον καὶ διὰ τὰ κοινά- κοινωνικοῦ ρόλου, μεριμνᾷ ἰδιαιτέρως ἡ ἐκπαίδευσις, ὄργανον δὲ αὐτῆς τυγχάνει ὁ ἐκπαιδευτικὸς λειτουργὸς ἑκάστης ἐκπαιδευτικῆς βαθμίδος, ἰδιαιτέρως ὅμως τῆς πρωτοβαθμίου καὶ τῆς δευτεροβαθμίου, καθ' ὅτι οἱ ἐκπαιδευτικοὶ τῶν βαθμίδων τούτων ἔχουν εἰς τὰ χέρια των, ὡς εὔπλαστον ὑλικόν, τὰς μικρὰς ὑπάρξεις τῶν ἀνηλίκων παιδίων καὶ καλοῦνται, ὁμοῦ μετὰ τῶν φυσικῶν των γονέων, νὰ σμιλεύσουν, ὡς γλύπται, τὴν προσωπικότητα αὐτῶν.
Ἰδιαιτέρως ἡ διδασκάλισσα, ἡ δημοδιδασκάλισσα -κατὰ τὴν ἔκφρασιν τῶς νεοελληνικῆς λογοτεχνίας- συνιστᾷ τὸ ὄργανον τῆς ἐκπαιδεύσεως τὸ ὁποῖον καλεῖται, μετὰ τὴν οἰκογένειαν καὶ ἐν συνεργασίᾳ μετ' αὐτῆς, νὰ ἐγκύψῃ μετὰ προσοχῆς εἰς τὸν εὔπλαστον καὶ εὔθραστον ψυχικὸν κόσμον τῶν μικρῶν καὶ ἀθώων παιδίων καὶ νὰ γαλουχήσῃ αὐτά, μεταδίδουσα εἰς αὐτὰ τὰ ἀπαραίτητα γνωστικὰ ἐφόδια διὰ τὴν διαμόρφωσιν τῆς προσωπικότητός των καὶ τὴν τοιουτότροπον ὁμαλὴν ἔνταξίν των εἰς τὴν κοινωνίαν τῶν ἀνθρώπων. Ἡ διδασκάλισσα καλεῖται, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς κατὰ σάρκα μητρὸς τοῦ παιδίου, νὰ ἐντοπίσῃ, νὰ ἀναδείξῃ καὶ νὰ καλλιεργήσῃ τὰ τάλαντα αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ νὰ διαπιστώσῃ καὶ νὰ συμβάλῃ εἰς τὴν θεραπείαν τῶν ἀδυναμιῶν καὶ ἐλαττωμάτων του∙ καλεῖται νὰ ἐνθραρρύνῃ καὶ νὰ δώσῃ τὰ κατάλληλα ἐναύσματα εἰς τοὺς νεαροὺς βλαστοὺς τῆς κοινωνίας διὰ νὰ ἀναπτυχθοῦν καὶ νὰ καταστοῦν εὐσκιόφυλλα δένδρα, τὰ ὁποῖα θὰ δώσουν γλυκεῖς καρποὺς καὶ θὰ δημιουργήσουν ἰδικούς των νέους κλάδους,ὑπὸ τὴν σκιὰν τῶν ὁποίων θὰ σκεπάσουν τοὺς ἀδυνάμους συνανθρώπους των∙ ἡ διδασκάλισσα καλεῖται νὰ παραδώσῃ εἰς τὰ μικρὰ νοσσία τὰ κλειδιὰ τῶν ἑρμαρίων τῆς γνώσεως, καὶ νὰ ἐμπνεύσῃ εἰς αὐτὰ τὴν ὄρεξιν διὰ μάθησιν, γνῶσιν καὶ παιδείαν. Καὶ πράγματι, δι' ὅλους ἡμᾶς ἡ μορφὴ τῆς διδασκαλίσσης τῶν παιδικῶν μας χρόνων συνιστᾷ μίαν γλυκεῖαν μορφήν, ἡ ὁποία ὁμοῦ μετὰ τῆς γλυκείας μορφῆς τῆς μητρός μας, ἐνεχαράχθησαν εἰς τὴν μνήμην ὅλων μας καὶ διεδραμάτισαν οὐσιαστικὸν ρόλον διὰ τὴν μετέπειτα πορείαν μας. Ἀλλὰ καὶ οἱ μετέπειτα καθηγηταὶ τῶν διαφόρων γνωστικῶν ἀντικειμένων, τὰ ὁποῖα ἐδιδάχθημεν κατὰ τὴν περίοδον τῆς ἐφηβικῆς μας ἡλικίας καὶ κατὰ τὰ ἔτη τῶν πιθανῶν πανεπιστημιακῶν μας σπουδῶν,συνέβαλον, ἕκαστος ἐκ τοῦ περισσεύματος, πρῶτον τῆς ἀγαθῆς καρδίας καὶ ἔπειτα τῆς ἐγκεφαλικῆς γνώσεως, εἰς τὴν πορείαν ἑκάστου ἡμῶν.

Οὐσιαστικὸς λοιπὸν ὁ ρόλος τῆς ἐκπαιδεύσεως καὶ τοῦ ἐκπαιδευτικοῦ εἰς τὴν εὔρυθμον λειτουργίαν τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας καὶ εἰς τὴν εὐτυχίαν καὶ εὐμάρειαν ἑκάστου ἀνθρώπου, διὸ καί,ὀρθῶς, ἕκαστον πολιτειακὸν σύστημα, ἀλλὰ καὶ πᾶσα κοινωνικὴ ὁμάς, δομημένη καὶ λειτουργοῦσα ἐπὶ τοῦ θεμελίου ἰδίων χαρακτηριστικῶν, ὡς τοῦ γένους, τῆς γλώσσης καὶ τῆς θρησκείας, ἐμερίμνησαν καὶ μεριμνοῦν διὰ τὴν παροχὴν ὀρθῆς παιδείας εἰς τὰ νεαρὰ μέλη αὐτῆς, διὰ τῆς ἱδρύσεως, τῆς λειτουργίας καὶ τῆς ἐποπτείας ἐκπαιδευτηρίων καὶ τῆς καταρτίσεως ἱκανῶν ἐκπαιδευτι-κῶν λειτουργῶν.

Πρὸς τὴν κατεύθυνσιν ταύτην πάντοτε εἰργάζετο καὶ ἐργάζεται ἡ καθ' ἡμᾶς Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τῶν μεγάλων Καππαδοκῶν Πατέρων μέχρι σήμερον, καὶ μάλιστα εἰς τὴν περιώνυμον καὶ μεγαλώνυμον ταύτην Κοινότητα τοῦ Σταυροδρομίου, ἔνθα ἐλειτούργησαν καὶ λειτουργοῦν φημισμένα ἐκπαιδευτήρια τοῦ Γένους ἡμῶν.

Ἡ ἀποψινὴ ἐκδήλωσις τυγχάνει ἐκδήλωσις τιμῆς πρὸς τὰς ἀφυπηρετησάσας Ζαππίδας ἐκπαιδευτικοὺς καὶ ἐν γένει διακονίσσας τῆς παιδείας Εὔαν Ἀγγελίδου, Τασούλαν Βασιλειάδου, Τατιάναν Βαφειάδου, Τασούλαν Οὐζούνογλου, Βαρβάραν Ὀφλᾶζ, Ζωὴν Σαπουντζάκη καὶ Φεβρωνίαν Δασκαλάκη, Κεντρικιάδα∙ ἀποτελεῖ ἐκδήλωσιν τιμῆς πρὸς τὰ πρόσωπα τῶν ἐκπαιδευτικῶν τούτων, ἐν ταὐτῷ ὅμως καὶ πρὸς τὸ τίμιον ἐν γένει πρόσωπον τοῦ ρωμηοῦ ἐκπαιδευτικοῦ, ὁ ὁποῖος διεδραμάτισε ρόλον οὐσιαστικὸν εἰς τὴν ἐν παιδείᾳ καὶ νουθεσίᾳ Κυρίου ἀνατροφὴν τῶν νεοσσῶν τοῦ Γένους ἡμῶν, ἀναδειχθεὶς εἰς πραγματικὸν οὑμανιστήν, διδάσκαλον τῆς γνώσεως ἀλλὰ καὶ λαμπαδηδρόμον ἀρετῆς, μεταλαμπαδεύοντα φῶς Χριστοῦ, ἀγάπης καὶ ἀνθρωπιᾶς∙ τέλος, τυγχάνει ἐκδήλωσις τιμῆς καὶ πρὸς τὸ περιάκουστον τοῦτο ἐκπαιδευτήριον τοῦ Γένους μας, τὸ Ζάππειον, πάλαι Παρθεναγωγεῖον καὶ σήμερον ἐκπαιδευτήριον, ὅλων τῶν βαθμίδων τῆς ἐκπαιδεύσεως, ἀπὸ τῆς προνηπιακῆς μέχρι καὶ τῆς Ἀκαδημαϊκῆς, εἰς τὸ παρελθόν, καθ' ὅτι ἀνέδειξε σειρὰν ὅλην διδασκαλισσῶν, αἱ ὁποῖαι εἰς τοὺς κάτω χρόνους ἐδίδαξαν εἰς τὰ ρωμέϊκα ἐκπαιδευτήρια τῆς Μ. Ἀσίας, τοῦ Πόντου καὶ τῆς Θρᾴκης, κυρίως ὅμως ἀνέδειξεν ἑκατοντάδας δεσποινῶν, αἱ ὁποῖαι ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν τίμιαι σύζυγοι καὶ μητέρες -πολύτιμοι σύνδεσμοι εἰς τὸν κοινωνικὸν ἱστόν-,καὶ συνεχίζει νὰ ἀναδεικνύῃ, ὡς ἐκπαιδευτήριον σήμερον, χρήσιμα στελέχη τῆς Κοινότητός μας, τὰ ὁποῖα θὰ ἀποτελέσουν εἰς τὸ μέλλον τὰς εὐλογημένας οἰκογενείας μας καὶ τοὺς ἐν Κυρίῳ συνεργάτας μας εἰς τὰ ὁμογενειακὰ πράγματα.

Συγχαίρομεν, λοιπόν, τὰς ἀφυπηρετησάσας ἐκπαιδευτικοὺς καὶ πατρικῶς εὐχόμεθα ὅπως ὁ Πατὴρ τῶν Φώτων ἀνταποδίδῃ εἰς αὐτὰς πᾶσαν εὐλογίαν καὶ χάριν εἰς τὴν ζωήν, τοὺς οἴκους καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν ἀνθ' ὧν αὗται τιμίως καὶ ἐπιτυχῶς ἔπραξαν ὑπὲρ τῆς ὁμογενειακῆς παιδείας. Τέλος, συγχαίρομεν τὸν σύνδεσμον ἀποφοίτων Ζαππείου, ὁ ὁποῖος ἀνέλαβε τὴν πρωτοβουλίαν τῆς διοργανώσεως τῆς ἀποψινῆς ἐκδηλώσεως τιμῆς πρὸς τὴν ὁμογενειακὴν ἡμῶν παιδείαν καί εὐλογοῦμεν πατρικῶς πᾶσαν ἀγαθὴν πρωτοβουλίαν καὶ ἐπίνευσιν αὐτῶν.