ΓΕΡΩΝ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ: "Ἂς ὑπεραμυνθῶμεν λοιπὸν τῶν θεωρουμένων ὡς περιττῶν..."

ΠΕΡΙΤΤΟΛΟΓΙΑΣ ΑΝΑΚΡΟΥΣΙΣ 

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 

"καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλὸν" 

(Γεν. 1. 8, 13, 18) 

Κατὰ τὴν περὶ δημιουργίας τοῦ κόσμου διδασκαλίαν τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ Θεὸς δημιουργήσας αὐτόν, "εἶδεν ὅτι καλόν", τ.ἔ. ποιήσας τὰ πάντα ἐν τῇ σοφίᾳ Αὐτοῦ δὲν ἀφῆκε περιθώριον διὰ τὰ περιττὰ καὶ ἄχρηστα. Τοῦτο καταδεικνύει τὸ ἀσύστατον ἀνεγκεφάλων τινῶν, οἱ ὁποῖοι τολμῶσιν νὰ διερωτῶνται: Πρὸς τί χρειάζεται τοῦτο ἢ τὸ ἄλλο; Καὶ νὰ ἐκβάλλουν αὐτὰ ὡς τὰ νήπια–εἴλωτες τῶν συνεργείων ἐπισκευῆς ὀχημάτων, τὰ ὁποῖα ἐν τῇ ἡλικιακῇ εὐηθίᾳ καὶ ἀπειρίᾳ των ἐξάγουν περισσοτέρας "περιττὰς" βίδας ἐξ αὐτῶν! 

Βεβαίως ὁ Θεὸς ἐδημιούργησεν ἐκ τοῦ μηδενὸς, "ἀλλὰ τὸ μηδὲν διαφαίνεται" (P. Valéry), ἐνῶ ὁ ἄνθρωπος ἐκ προϋπαρχόντων ἀγαθῶν, ὁ ὁποῖος ἐν συνεχείᾳ πληροῖ τὸ περιβάλλον μὲ περιττὰ καὶ ἄχρηστα στοιχεῖα, διαταράσσων συχνάκις τὰς ἰσορροπίας τοῦ σύμπαντος. Βέβαια πρέπει νὰ γίνει διάκρισις μεταξὺ περιττῶν καὶ ἀχρήστων, διότι τοῦτο δὲν σημαίνει ὅτι τὰ περιττὰ δὲν μποροῦν νὰ εἶναι καὶ χρήσιμα. Καὶ ταῦτα τυγχάνουν πάμπολλα, ὅπως τὰ ἀπορρίματα τῆς βιομηχανίας μηχανημάτων, τὰ χημικά, ραδιενεργὰ καὶ τῆς συγχρόνου ἠλεκτρονικῆς τεχνολογίας ἀπόβλητα, τὰ ὑπολείμματα τῶν νοσοκομείων, φαρμάκων, τῶν δένδρων, φυτῶν καὶ ἀνθέων, τῶν λημμάτων τῶν ἐργοστασίων καὶ ἀποχετεύσεων, τῆς γαστρονομίας (φαγητῶν, λαχανικῶν, καρπῶν καὶ λοιπῶν ἐδωδίμων κ.ἄ.) 

Βεβαίως εἶναι παρήγορον τὸ ὅτι ὁρισμένα ἐξ αὐτῶν σήμερον ἀνακυκλοῦνται, ὅμως ἕτερα θὰ "κοσμοῦν" διὰ μιᾶς στεφάνης ἀπορριμάτων αἰωνίως τὸ περιβάλλον τοῦ πλανήτου μας. 

Ὁ A. Gehlen εἰς τὸ περίφημον ἔργον του "ὁ ἄνθρωπος", τὸ κεντρικὸν τῆς φιλοσοφικῆς ἀνθρωπολογίας, ἰσχυρίζεται "ὅτι οὗτος εἶναι ἓν βιολογικὸν ‘’πλημμελὲς ὄν’’, τὸ ὁποῖον ἐν ἀντιθέσει πρὸς τὰ ζῶα δὲν προσαρμόζεται πρὸς ἓν ὁρισμένον περιβάλλον καὶ χαρακτηρίζεται διὰ μιᾶς ‘’ἐπικινδύνου ἐλλείψεως γνησίων ἐνστίκτων’’. Ἐξ οὗ καὶ ἡ ὁρμὴ αὐτοῦ νὰ ἐπεμβαίνει πολιτισμικῶς ἐπὶ τῆς φύσεως". 

Φρικτότερον ὅμως τυγχάνει τὸ ὅτι τὸ θέμα τῶν ἀχρήστων καὶ περιττῶν προσβάλλει καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον. Οὕτω ὁμιλεῖ τις σήμερον ἀναισχύντως περὶ "περιττῶν" ἀνθρώπων! Ποῖοι δὲ οὗτοι; Οἱ ἀνιάτως πάσχοντες, οἱ κατάκοιτοι, οἱ γέροντες, καὶ οἱ συνταξιοῦχοι. Εἰς τὴν Γερμανίαν μάλιστα διακρίνουν τέσσαρας κατηγορίας "ἀχρήστων" καὶ δή: τῶν Grufti (ἑτοίμων διὰ τὸν τάφον), τῶν Verwesti (ἀποσυντεθειμένων), τῶν Composti (λιπασματοποιηθέντων), καὶ τῶν Uhu (Unter hundert, κάτω τῶν 100 ἐτῶν). Εἰς τούτους προσθετέοι καὶ οἱ Grabverweigerer (ἀρνηταὶ τοῦ τάφου, ἄνω τῶν 100 ἐτῶν). Βεβαίως ὁρισμένους ἐξ αὐτῶν "ἐλευθερώνουν" σήμερον πρὸς τὰ Ἠλύσια Πεδία οἱ ἐν Ἑσπερίᾳ καὶ ὄχι μόνον, διὰ καταλλήλων μεθόδων, ἐφ’ ὅσον τυγχάνουν ἐγκαταλελειμμένοι ὑπὸ τῶν "ἀγαπητῶν" συγγενῶν των εἰς ποικίλα ἄσυλα. 

Ὅμως εἰς τὴν κατηγορίαν ταύτην τῶν "ἀχρήστων" καὶ περιττῶν, "λογιστέοι" καὶ ἱκανοὶ ἄνεργοι καθὼς καὶ κυρίως οἱ τεμπελχανάδες καὶ οὐκ ὀλίγοι καρεκλοκένταυροι καὶ ἐργαζόμενοι διαφόρων θεσμῶν καὶ ὀργανισμῶν, οἱ ὁποῖοι διαρκῶς "ἀναπαύονται" ποιοῦντες γαστρομασὰζ καὶ ὀμφαλοσκόπησιν, περιττολογοῦντες διὰ τῆς γλωσσολαλίας των –ἰδίως ἐκπρόσωποι τοῦ ἀσθενοῦς φύλου– οὐδὲν προσφέροντες, ἀλλὰ καρπούμενοι οὐχὶ εὐκαταφρονήτους μισθούς. 

Οἱ περισσότεροι πάντως ἄνθρωποι ζοῦν ἐντὸς μιᾶς δίνης μεταξὺ ἐπιτυχίας καὶ περιττότητος. Ἀγωνίζονται διὰ νὰ φανῶσιν ὠφέλιμοι, νὰ γίνουν σημαντικοὶ -διὰ νὰ μὴ κρημνησθοῦν εἰς τὸν ὀψιμοκαπιταλιστικὸν κάδον τῶν ἀπορριμάτων, ἐκ τοῦ ὁποίου οὐκ ἔστι σωτηρία. Πολλοὶ ἀπώλεσαν τὴν ἐργασίαν των καὶ ἀντιμετωπίζονται ὡς περιττοί. Λαμβάνουν ἕνα μισθὸν πείνης, πράγματα τὰ ὁποῖα καταδεικνύουν τὴν ἀπαξίωσιν τοῦ ἀτόμου. Οὗτοι δύνανται νὰ δέχονται τὰ περισσεύματα τῶν τραπεζῶν, δηλαδὴ τὰ ἀπορρίματα τῶν ὑπεραγορῶν ὡς βοήθειαν, ὅπως ὁ πτωχὸς Λάζαρος (Λουκ. 16, 20), νὰ μὴν ἐνοχλοῦν, νὰ μὴ θίγουν τίποτε καὶ νὰ εὑρίσκονται εἰς τὸ περιθώριον. Ἠμποροῦν νὰ χρησιμοποιοῦνται, μέχρι τῆς ἀντικαταστάσεώς των δι’ ἑνὸς νέου Robot καὶ μόνον. Μετὰ θεωροῦνται τελείως ἄχρηστοι! Φρικτὸν ἀλλ’ ἀληθές. 

Οἱ πλούσιοι καὶ κερδίζοντες πολλά, εἶναι ἄτρωτοι ἐκ τῆς κριτικῆς. Ἐνεργοῦν ὡς ὀλιγαρχικοὶ καὶ ἐπηρρεάζουν πιεστικῶς τὴν πολιτικὴν καὶ φορολογικὴν νομοθεσίαν ὑπὲρ αὐτῶν. Ὅταν δὲ αὕτη ἀνυψώνει τοὺς φόρους, ὠρύονται διὰ τῶν μεσαζόντων "φυλακοκυναρίων" των προσεπιδηλοῦντες ὅτι δῆθεν τὸ καλὸν τῶν ὀλίγων ἀποβαίνει εὐεργετικῶς διὰ τοὺς πολλούς, τοῦθ’ ὅπερ ὅμως αἱρετικοί τινες χαρακτηρίζουν τόσον ἀναπόδεικτον ὅσον καὶ ἡ ἄσπιλος σύλληψις τῆς Θεοτόκου! 

Ἂς ὑπεραμυνθῶμεν λοιπὸν τῶν θεωρουμένων ὡς περιττῶν καὶ ἂς ἐνεργήσωμεν κατὰ τῆς περιθωριακῆς ἀντιμετωπίσεώς των ὡς ἄνθρωποι καὶ κυρίως ὡς Χριστιανοί1. ____________________________________ 

1. N. Copray, Das neue Lumpenproletariat, Publik-Forum ἀρ. 17 (2013) 56.