Καθεδρικός Ναός Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης
Δοξολογία για την ολοκλήρωση εξωτερικής αποκατάστασης
ΟΜΙΛΙΑ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΣΟΥΗΔΙΑΣ κ. ΚΛΕΟΠΑ
ΣΤΗΝ ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ
ΤΗΣ ΕΚ ΒΑΘΡΩΝ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗΣ
ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΝΑΟΥ ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΤΟΚΧΟΛΜΗΣ
Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου 2019
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί,
Ημέρα πνευματικής συγκίνησης και δοξολογίας η σημερινή, αφού ο εν Τριάδι προσκυνούμενος Θεός μας αξίωσε να βιώσουμε, με τα μάτια της ψυχής και του σώματος, την ολοκλήρωση της εξωτερικής εκ βάθρων ανακαινίσεως του Καθεδρικού Ναού Αγίου Γεωργίου Στοκχόλμης.
Με τα μάτια της ψυχής, βιώσαμε τη θαυματουργική επέμβαση της θείας χάριτος, αντιληπτή από το νου και την αίσθηση, στην όλη διαδικασία της ανακαίνισης.
Με τα μάτια του σώματος, με γνώμονα τον 68ο ψαλμό του Δαυΐδ, “ο ζήλος του οίκου σου κατέφαγέ με”, αξιώθηκα να ανέβω αρκετές φορές μέχρι το ψηλότερο σημείο των σκαλωσιών, στα 30 περίπου μέτρα, αρχής γενομένης το φετινό Δεκαπενταύγουστο, και να ακουμπήσω, ιδίοις χερσί, πολλά σημεία του ναού, τους σταυρούς και τους διάκοσμους του, να θαυμάσω την μοναδική αρχιτεκτονική του, εκ του σύνεγγυς, αλλά και να διαπιστώσω, με πολλή στεναχωρία, τα εμφανή σημάδια φθοράς που είχε υποστεί, τις πληγές του, στα 130 χρόνια που πέρασαν από την ανέγερσή του.
Ο ναός είναι νεογοτθικού ρυθμού, με λιτές γραμμές στο εσωτερικό του, θεμελιώθηκε το 1889, η δε κατασκευή του δε ολοκληρώθηκε το 1890 και εδωρήθη στην Ι. Μητρόπολη Σουηδίας το 1976, επί της αρχιερατείας του σεπτού προκατόχου μου, Σεβασμιωτάτου κ. Παύλου.
Είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται μιας τέτοιας έκτασης και μεγέθους ανακαίνιση. Με την συντήρηση και αποκατάστασή του, συνεισφέρουμε στην πνευματική ανάγκη της κοινωνίας να γνωρίσει το παρελθόν της και να το συνδέσει με το μέλλον της. Πρόκειται για την διαφύλαξη της μνήμης μιας κοινωνίας και ενός λαού και την ανάδειξη των υλικών και πνευματικών έργων που δημιούργησε ο λαός αυτός, σε συγκεκριμένο χωρόχρονο.
Ο Καθεδρικός Ναός αποτελεί σημείο πνευματικής αναφοράς, καταλλαγής και συνύπαρξης, στην πολυπολιτισμική κοινωνία που ζούμε. Είναι ιερός χώρος προσευχής, περισυλλογής και διαλόγου - του διορθόδοξου, διαχριστιανικού και διαθρησκευτικού συνδιαλέγεσθαι - που διεξάγεται στα πλαίσια του σεβασμού της ετερότητας – διαφορετικότητας, συμβατού με τα ελληνοχριστιανικά και πανανθρώπινα ιδεώδη.
Αυτά είναι τα έργα των χειρών σας, οι δικοί σας κόποι, η αξιοποίηση των δικών σας δωρεών, η δική σας προσωπική συμβολή και συνδρομή, γι᾽ αυτό που σήμερα καμαρώνουμε και περηφανευόμαστε. Μαζί με σας, συμπαραστάθηκαν δυναμικά και αδελφοί μας σε πολλά σημεία του πλανήτη μας, οι οποίοι φρονούν ότι η Εκκλησία του Χριστού χρίζει υποστηρίξεως, όπου γης. Φίλοι ομογενείς σε άλλες πατρίδες συνέδραμαν στο όραμά μας, στηρίζοντας την Ελλάδα εκτός Ελλάδος! Τους ευχαριστούμε όλους και τους ευγνωμονούμε που ανταποκρίθηκαν στις προφορικές παρακλήσεις μας, στα τηλεφωνήματά μας, στις εισηγήσεις και επιστολές μας, στα δελτία τύπου και τις ανακοινώσεις μας, στις συναντήσεις που επιδιώξαμε μαζί τους.
Πάνω από όλα όμως, πιστέψαμε στη δύναμη της προσευχής, στις Κυριακάτικες λατρευτικές συνάξεις, στο κομποσκοίνι και τη νοερά προσευχή. Επικαλεστήκαμε τον Χριστό μας, την Κυρία Θεοτόκο και τους αγίους μας, για την επιτυχή έκβαση της ιστορικής αυτής πρωτοβουλίας.
Ευχόμαστε και προσευχόμαστε, να συνεχίσουμε σύντομα και με την αποκατάσταση του εσωτερικού του ναού. Είμαι βέβαιος ότι οι προσευχές σας και η δυναμική συμπαράστασή σας θα συμβάλουν τα μέγιστα στην επίτευξη του κοινού μας στόχου. Σας ευχαριστώ που μου εμπιστευθήκατε το συντονιστικό ρόλο αυτής της ιστορικής αυτής πρωτοβουλίας.
Επιτρέψτε μου, να ολοκληρώσω τις σκέψεις μου, με ένα απόσπασμα από την ομιλία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, την περασμένη Τετάρτη, στην Αστική Σχολή Γαλατά, στην παρουσίαση του Λευκώματος «Σιωπή 206 δωματίων. Μελέτες για το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου», που αποσκοπεί στην ευαισθητοποίηση παραγόντων, προσώπων και θεσμών, δυναμένων να έλθουν αρωγοί στην επισκευή και αποκατάσταση του μεγαλοπρεπούς αυτού κτηρίου. Το παραθέτω για να προβληματίσω και για να βοηθήσω στη συνειδητοποίηση της ευθύνης που έχουμε όλοι μας και ο καθένας μας ξεχωριστά, ως μέλη της τοπικής μας Εκκλησίας και της ομογένειάς μας, συμμετέχοντες ενεργά στα κοινά και όχι ως θεατές και παρατηρητές.
“Τα μνημεία της Ομογενείας, εις τα οποία ανήκει και το μνημειώδες αρχιτεκτονικόν αριστούργημα του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου, συγκροτούν την ιστορίαν του Γένους, την αυθεντικήν έκφρασιν της ταυτότητος και του πολιτισμού του, και ακολουθούν τας ιστορικάς περιπετείας του.” ….. “Η ιστορία του Ορφανοτροφείου της Πριγκήπου απεικονίζει την πορείαν της Ομογενείας κατά τον πολυτάραχον 20ον αιώνα, την ακμήν και τα «πέτρινα χρόνια», τας ελπίδας, την κακουχίαν και την εξουθενωτικήν συρρίκνωσίν της.” ….. “Αδιαφορία διά το ιστορικόν αυτό κτήριον, διά την προστασίαν και την συντήρησίν του και διά την ανάδειξιν των ιδανικών τα οποία ενσαρκώνει και εκφράζει, σημαίνει εγκατάλειψιν του αγώνος διά το μέλλον της Ρωμιοσύνης εις την φυσικήν και ιστορικήν κοιτίδα της, σημαίνει επίσης αδιαφορίαν διά την διατήρησιν των αξιών, αι οποίαι διέσωσαν το Γένος καθ᾿ όλην την ιστορικήν του διαδρομήν και συγκροτούν την ιδιοπροσωπίαν του.”
SPEECH BY HIS EMINENCE METROPOLITAN CLEOPAS OF SWEDEN
AT THE DOXOLOGY SERVICE MARKING THE COMPLETION
OF THE COMPLETE EXERIOR RENOVATION
OF THE ST. GEORGE CATHEDRAL OF STOCKHOLM
Sunday, December 1, 2019
Beloved brothers and sisters in Christ,
This very moving spiritual occasion stands as an opportunity to sing praises to the Most High, since our Trinitarian God has shown us worthy to witness – through the eyes of our souls and bodies – the completion of the full exterior renovation of the St. George Cathedral in Stockholm.
Through the eyes of our soul, we witnessed the miraculous intervention of divine grace, which was perceptible to our intellect and senses, throughout the entire process of renovation.
Through my physical eyes, inspired by the 68th Psalm of David “for the zeal of your house has consumed me,” I was, on numerous occasions, shown worthy of climbing up to the highest point of the scaffolding, some 30 meters high, beginning this past August 15th, and touching, with my own hands, many parts of the church, the crosses, and its decorations, admiring its unique architecture from up close, while also, ascertaining, with great consternation, the evident signs of decay that it had sustained; the wounds that it bore over the 130 years that have passed since its construction.
Our Cathedral is neo-Gothic in style, with minimal lines along its interior, and its cornerstone was laid in 1889. Construction was completed in 1890 and it was transferred to the Holy Metropolis of Sweden in 1976, during the tenure of my venerable predecessor His Eminence Metropolitan Pavlos.
This is the first time that a renovation of such scope and magnitude has ever been undertaken. By maintaining and repairing our Cathedral, we are contributing to society’s spiritual need to learn about its past and connect it to its future. This project has to do with preserving the memory of a community and a people, and showcasing the material and spiritual work that this people created during a specific time and place in history.
The Cathedral is a spiritual point of reference, a place of reconciliation and coexistence in the multicultural society in which we live. It is a sacred place of prayer, contemplation, and dialogue – inter-Orthodox, interdenominational, and inter-religious dialogue – conducted within the framework of respect for otherness and diversity, which is compatible with the Hellenic Christian and universal ideals.
These are the works of your hands, your labors, and the utilization of your gifts; your personal contribution and support for what we take pride in today. Together with you, our brothers and sisters from many parts of the world, who believe that the Church of Christ needs support, no matter where it is located, offered their dynamic assistance. Beloved fellow Hellenes from other countries contributed to our vision, supporting the Greece that exists outside of Greece! We thank them all and we offer them our gratitude for responding to our verbal requests, phone calls, proposals and letters, press releases and announcements, and the meetings that we had with them.
Above all, however, we believed in the power of prayer, our Sunday worship gatherings, the prayer rope, and noetic prayer. We called upon our Lord Jesus Christ, the Most Holy Theotokos, and our saints to successfully see through this historic initiative.
We hope and pray that we will soon continue with the renovation of our church’s interior. I am certain that your prayers and dynamic support will greatly contribute to the achievement of our common effort. I thank you for entrusting me with the coordination of this historic undertaking.
Allow me to conclude my thoughts with an excerpt from the homily of His All-Holiness, Ecumenical Patriarch Bartholomew, last Wednesday at the Galata Civil School, during the presentation of the Album entitled «Σιωπή 206 δωματίων. Μελέτες για το Ορφανοτροφείο της Πριγκήπου» (The Silence of 206 Rooms. Studies on the Prinkipos Orphanage), which seeks to sensitize stakeholders, people, institutions, and forces to join in the effort to repair and restore this grand structure. I cite it here in order to sensitize and help raise consciousness about the responsibility that we bear all together and individually as members of our local Church and Greek Community, to actively participate in community affairs and not sit back as bystanders and onlookers.
“The monuments of the Greek Community, including the monumental architectural masterpiece of the Prinkipos Orphanage, constitute the history of our People, the authentic expression of our identity and culture, and follow our historical path.” …. “The history of the Prinkipos Orphanage reflects the path of the Greek Community during the tumultuous 20th century, the pinnacle and ‘dark years,’ the hopes, the suffering, and its debilitating dwindling.” …. “Indifference for this historic building, the preservation and maintenance of this structure, and the showcasing of the ideals that it embodies and expresses, constitutes the abandoning of the struggle for the future of Romanity in its natural and historic cradle, and is also tantamount to indifference for the preservation of the values that saved our People all throughout their historical path and constitute our unique personality.”
Photos by Nikolaos Kitsios
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου