________________________________________________________________________________________________________________________________________

ΑΡΧΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ / ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ / ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΝΑΟΣ / ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ / ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΑΝ. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΥ / ΠΙΝΑΚΑΣ ΕΛΕΓΧΟΥ
________________________________________________________________________________________________________________________________________


5/03/2016

ΠΑΣΧΑΛΙΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΕΣΘΟΝΙΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΜΕ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ


Η καινοτομία του Πάσχα είναι η κοινωνία εν αγάπη όπως θα τη βιώσουμε στην Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Εκκλησίας την Πεντηκοστή 
«Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, 
καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν». 
(Ψαλμός 67 (68), 1-2). 
Αγαπητοί εν Χριστώ αδελφοί και αδελφές, 
Χαρά και ευφροσύνη υπάρχει για όλους μας, για όλο τον κόσμο επειδή ο Χριστός αναστήθηκε! Σήμερα ο Θεός προσφέρει σε όλη την ανθρωπότητα ένα νέο κόσμο εντελώς αλλότριο και ξένο προς την φθορά, τον τρόμο του θανάτου και όλες τις εχθρικές συμπεριφορές που αναπτύσσονται μεταξύ των ανθρώπων. Σήμερα όλη η Δημιουργία γιορτάζει, και αυτό γιατί η Ανάσταση του Χριστού συνιστά εκδήλωση αγάπης και ελπίδας και αναδύει ένθερμες σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων. 
Το Πάσχα είναι επιτέλους εδώ. Ακριβώς όπως και ο χειμώνας, έτσι και αυτό εμπεριέχει μέσα του την ίδια προσμονή για την άνοιξη και την χαρά της Ανάστασης, η οποία ήδη έκανε την εμφάνισή της καθ’ όλη τη διάρκεια των Ιερών Ακολουθιών της Σαρακοστής και της Αγίας και Μεγάλης Εβδομάδος και η οποία μόλις άνθισε ξαφνικά μπροστά στα μάτια μας, συναρπάζοντάς μας με το ισχυρό και γλυκό της άρωμα και την δόξα του χαρμόσυνου φωτός της, η οποία δεν γνωρίζει τέλος. 
Αυτήν την στιγμή, εμείς ως Χριστιανοί, γευόμαστε ελεύθερα την εμπειρία της εν θεία χάριτι «αναγεννήσεως». Ωστόσο, είναι εξίσου αληθές ότι η πίστη μας στον Αναστημένο Χριστό δύναται να αμφισβητηθεί από την τρομερή δύναμη του Πονηρού, ο οποίος φαίνεται ότι συνεχίζει το αποδομητικό του έργο και πασχίζει να επιβληθεί στην καρδιά του κόσμου μας. Μίση, πόλεμοι, διώξεις, ανηθικότητα, αδικία, ψέμματα, όλα αυτά και άλλα δεινά περνούν μπροστά από τα μάτια μας, συμπαρασύροντας τα πάντα στο πέρασμά τους. Υπάρχει, για παράδειγμα, πιο θλιβερό θέαμα από την μαζική φυγή ολόκληρων πληθυσμών, οι οποίοι αναγκάζονται κάτω από απερίγραπτες συνθήκες να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους και να κάνουν μία καινούργια αρχή, διακινδυνεύοντας τις ζωές τις δικές τους ή των παιδιών τους ή ζητιανεύοντας για μια μόνιμη κατοικία; Ελπίζουμε ότι οι χώρες υποδοχής και οι λαοί που διαβιώνουν εκεί, επιθυμούν να αποκαταστήσουν την τιμή και την αξιοπρέπεια αυτών των προσφύγων, ως ανθρώπινων όντων. 
Το κακό υπάρχει και εμείς γνωρίζουμε ότι «ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται» (Α΄ Ιω. 5, 19). Όπως γράφει ο απόστολος Ιωάννης στην πρώτη του Επιστολή (3, 10): «ἐν τούτῳ φανερά ἐστι τὰ τέκνα τοῦ Θεοῦ καὶ τὰ τέκνα τοῦ διαβόλου• πᾶς ὁ μὴ ποιῶν δικαιοσύνην οὐκ ἔστιν ἐκ τοῦ Θεοῦ, καὶ ὁ μὴ ἀγαπῶν τὸν ἀδελφόν αὐτοῦ». 
Αλλά ο Ιησούς είπε, «θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ιω. 16:33). Κάθε τι που ξεκινάει από εμάς τους ίδιους, σταματάει πράγματι πολύ γρήγορα, στα όρια ακριβώς των ενδιαφερόντων μας, στον δικό μας αξιακό κόσμο. Η απαρχή και το σημείο αναφοράς της Αναστάσεως, δεν είμαστε εμείς, αλλά Αυτός, ο Ιησούς Χριστός. Στο Σώμα Του το διαρραγέν στον Σταυρό, το μυστήριο του Θεού και το μυστήριο του ανθρώπου ταυτίζονται. Συλλογιζόμενοι το μυστήριο αυτό, μαθαίνουμε ότι και εμείς, όπως και Εκείνος, δεν μπορούμε να περάσουμε από τον θάνατο στην ζωή παρά μόνον εάν αγαπάμε τους αδελφούς μας μετά από την Ανάσταση του Χριστού, η οποία είναι και η δική μας ανάσταση, είναι αγάπη απεριόριστη και καθολική. Μόνον εάν μετέχουμε στο Σώμα Του, στην τρωθείσα καρδιά Του, στο μυστήριο της καρδιάς του Πατέρα, μόνον τότε η αγάπη μας αγκαλιάζει όλους τους ανθρώπους, όπως ακριβώς και η αγάπη του Χριστού αγκάλιασε όλους εμάς: «αὕτη ἐστὶν ἡ ἐντολὴ ἡ ἐμή, ἵνα ἀγαπᾶτε ἀλλήλους καθὼς ἠγάπησα ὑμᾶς». Αυτή είναι η ζωή που αναβλύζει από τον τάφο, η οποία είναι νικηφόρα επί του θανάτου. 
Κατά συνέπεια, η ανάσταση του Χριστού συνιστά την εκπλήρωση της δυναμικής παρέμβασης του Θεού στον κόσμο. Ξεκινά με την γέννηση του Ιησού από τους κόλπους της Παναγίας και τελειώνει με τον Σταυρό, στον οποίο ολοκληρώνεται ο θρίαμβος της νίκης επί του θανάτου. Αυτή η δυναμική παρέμβαση του Θεού επιβεβαιώνει την νίκη επί της φθοράς και του θανάτου, προκειμένου ο άνθρωπος να γευτεί την πραγματική ζωή, και συμβάλλει στην διάλυση του φόβου και της απελπισίας, προκειμένου να ανθίσει σε κάθε άνθρωπο η ελπίδα της Αναστάσεως. Ο Σταυρός του Χριστού μάς δίδαξε την απάθεια, η Ανάστασή του το πέρασμα. Ο Χριστός πέθανε και αναστήθηκε, και δεν πρόκειται επομένως για έναν Θεό νεκρό, που επιζητεί να εδραιώσει την θέση του μέσα στον κόσμο, αλλά για έναν Θεό ζωντανό. Έξω από Αυτόν, χωρίς Αυτόν, τα πάντα μοιάζουν με ψέμμα και αυταπάτη. 
Αυτό που μας δίδεται σήμερα, και καμμία νύχτα δεν μπορεί να επισκιάσει πλέον την ζωή μας, είναι η καινοτομία: Η καινοτομία του Πάσχα, που είναι κοινωνία και αγάπη. 
Αυτή την εμπειρία της καινοτομίας εν πνεύματι κοινωνίας και αγάπης, η Ορθόδοξη Εκκλησία πρόκειται να βιώσει ομόφωνα κατά την διάρκεια της Αγίας και Μεγάλης Πανορθοδόξου Συνόδου, η οποία θα πραγματοποιηθεί φέτος στην Κρήτη. Η τέλεση της Θείας Λειτουργίας θα πραγματοποιηθεί την ημέρα της Πεντηκοστής των Ορθοδόξων, δηλαδή την Κυριακή 19 Ιουνίου, στην Μητρόπολη του Αγίου Μηνά στο Ηράκλειο. Οι δε εργασίες της Συνόδου θα λάβουν χώρα κατά το διάστημα από 17-27 Ιουνίου στην Ορθόδοξη Θεολογική Ακαδημία Κρήτης. 
Η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν έχει εμπειρία άλλου, αντίστοιχου βεληνεκούς, από την εποχή της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, εδώ και περίπου 1.230 χρόνια. Οι προετοιμασίες για την σύγκληση της Πανορθοδόξου Συνόδου ξεκίνησαν το 1961. Η τελική απόφαση να συγκληθεί ελήφθη ομόφωνα τον Δεκέμβριο του 2015, υπό την παρουσία όλων των Ορθοδόξων Αυτοκέφαλων Εκκλησιών. Γνωρίζουμε ότι το Πάσχα τελειώνει με την Πεντηκοστή. Μεταφέροντάς μας μαζί με τον Χριστό μπροστά στον ουράνιο Πατέρα, ας αιτηθούμε όλοι μαζί, με μια καρδιά και με ένα φρόνημα, η μεγαλειώδης δωρεά του Αγίου Πνεύματος να χαριστεί πληθωρικά σε όλους τους Πατέρες, οι οποίοι θα συμμετάσχουν στην Μεγάλη και Αγία Σύνοδο: είθε αυτοί να είναι ειλικρινείς, ταπεινοί και θαρραλέοι, προκειμένου η Εκκλησία μας να δώσει μία ομόφωνη μαρτυρία της πίστης και της εν αληθεία αγάπης. Μια μαρτυρία καλής θέλησης, άμβλυνσης των εντάσεων και άπλετης ειρήνης για το σύνολο της ανθρωπότητας. Τελικά, μία μαρτυρία, η οποία θα λαμβάνει υπ’ όψιν τις ανησυχίες και τις προσδοκίες των ανδρών και των γυναικών της εποχής μας. 
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!... 
Έτσι, λοιπόν, δεν φοβόμαστε τίποτα!... Αυτός νίκησε τον θάνατο. Και εάν εμείς πιστεύουμε σε Αυτόν θα δούμε την ζωή: θα την δούμε, θα την ανακαλύψουμε και θα την σκορπίσουμε γύρω μας! 

 + ΣΤΕΦΑΝΟΣ, Μητροπολίτης Ταλίννης και πάσης Εσθονίας, 
Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Εσθονίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts with Thumbnails