Του Πατριάρχη μας…/ Της Γέννησής Σου η Μέρα

Του Πατριάρχη μας…

Της Γέννησής Σου η Μέρα

«Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα»

(Ο. Ελύτης, Μαρία Νεφέλη)

Κάπου στο τέλος του Φλεβάρη και στου Μάρτη την αρχή,

μέρα πολύτιμη και ξέχωρη απ’ τις άλλες,

κρυμμένη είναι καλά μέσα στου χρόνου το σκοτάδι.

Και σπάνια, στους τέσσερις ενιαυτούς μία φορά,

βγαίνει και λούζεται με θείο φως…

Σαν δώρο φλεβαριάτικο στου χρόνου την ισορροπία

Συμπλήρωμα ιαματικό στο κούρσεμα του μήνα

και στις κλεμμένες μέρες του αντίβαρο χαράς…

Μέσα σε τέτοιας σπάνιας μέρας την αυγή

τα μάτια Σου ευλογήθηκες να ανοίξεις,

μες στην φωτοχυσία της το πρώτο Σου είδες φως

κι η πρώτη κούρνια  Σου αυτή η μονάκριβη ρωγμή του χρόνου…

Για αυτό κι απ’ τον Πανάγαθο ορίστηκε

σπάνια φωταψία να ακτινοβολείς

κι η ύπαρξή Σου η εκλεκτή να έχει χάρη κι αγιοσύνη.

Στα άγια χέρια Σου, κλωνάρια ανθισμένης μυγδαλιάς,

τα Τίμια Δώρα να κομίζεις του Θεού,

τις «κουρσεμένες μέρες» μας αντίδωρα άγια

να μας επιστρέφεις και να μας στέργεις με ευλογίες και ευχές.

Ολόρθος να πορεύεσαι Πανσθενουργός 

και τη δική Σου να χαράζεις τη βαθιά ρωγμή

απ’ της Ορθοδοξίας την κορφή μες στου καιρού την ιστορία…

Όλγα Μούσιου Μυλωνά

Εκπαιδευτικός, Δρ. Διδακτικής της Νεοελληνικής Γλώσσας