Our Indivisible Environment
If life is sacred, so is the entire web that sustains it.
Last week, 200 leaders in the environmental movement gathered in New Orleans for the eighth ecological symposium organized by the Orthodox Christian Church. Participants included leading scientists and theologians, politicians and policy makers, business leaders and NGOs, environmentalists and journalists. Similar conferences have taken place on the Adriatic, Aegean, Baltic, and Black Seas, the Danube and Amazon Rivers, and the Arctic Ocean. This time we sailed the mighty Mississippi to consider its profound impact on the U.S. and its fate within the global environment.
It may seem out of character for a sacred institution to convene a conference on so secular an issue. After all, Jesus counseled us to "Render unto Caesar the things that are Caesar's, and unto God the things that are God's" (Mark 12:17). Climate change, pollution and the exploitation of our natural resources are commonly seen as the domain not of priests but rather of politicians, scientists, technocrats or interest groups organized by concerned citizens. What does preserving the planet have to do with saving the soul?
A lot, as it turns out. For if life is sacred, so is the entire web that sustains it. Some of those connections—the effects of overharvesting on the fish populations of the North Atlantic, for example—we understand very well. Others, such as the long-term health impacts of industrialization, we understand less well. But no one doubts that there is a connection and balance among all things animate and inanimate on this third planet from the Sun, and that there is a cost or benefit whenever we tamper with that balance.
Moreover, just as God is indivisible, so too is our global environment. The molecules of water that comprise the great North Atlantic are neither European nor American. The particles of atmosphere above the United Kingdom are neither Labour nor Tory. There can be no double vision, no dualistic worldview. Faith communities and nonbelievers alike must focus on the common issue of the survival of our planet. The natural environment unites us in ways that transcend doctrinal differences.
This is not to negate the need for action by nations, both individually and in concert with other nations. Quite the contrary—they are vital. The Obama administration has committed the United States to a 50% reduction in greenhouse gases by the year 2050. And there are growing expectations that meaningful progress can be made in the United Nations Climate Change Conference scheduled to take place in Copenhagen this December. There are in fact many promising developments on the political front. But it would be a mistake to treat human impact on the environment simply as a political issue. Not only does it have a profoundly spiritual dimension, as we have shown, but that spiritual dimension offers a huge additional lever that can be used to motivate our brothers and sisters around the world to take action on this critical issue.
This is why we call upon leaders of all faiths to involve themselves and their communities in one of the great issues of our time. Ours is a powerful voice. And our belief in the unity and interconnectedness of all things constitutes a strong argument for immediate action.
Is this an issue for Caesar or for God? We believe it must be approached in both its political and spiritual dimensions. Climate change will only be overcome when all of us—scientists and politicians, theologians and economists, specialists and lay citizens—cooperate for the common good.
The Ecumenical Patriarch is the spiritual leader of 300 million Orthodox Christians. He is the author of "Encountering the Mystery" (Doubleday) and "In the World, Yet Not of the World" (Fordham).
Έκκληση για τη σωτηρία του πλανήτη απευθύνει με άρθρο του που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας «Wall Street Journal» ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος από χθες το βράδυ βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, δεύτερο προορισμό του πολυήμερου ταξιδιού του στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ο κ. Βαρθολομαίος αναφέρεται στο 8ο Οικολογικό Συμπόσιο που διοργανώθηκε από την Ορθόδοξη Εκκλησία την περασμένη εβδομάδα στη Νέα Ορλεάνη, σημειώνοντας ότι συμμετείχαν 200 ηγέτες σε θέματα περιβάλλοντος, όπως: κορυφαίοι επιστήμονες, θεολόγοι, πολιτικοί, επιχειρηματίες και εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων, περιβαλλοντολόγοι και δημοσιογράφοι.
Μεταξύ άλλων, ο Οικουμενικός Πατριάρχης σημειώνει ότι τα προηγούμενα συνέδρια πραγματοποιήθηκαν στην Αδριατική, το Αιγαίο, τη Βαλτική, τη Μαύρη Θάλασσα, τον Δούναβη και τον Αμαζόνιο, ενώ αυτή τη φορά επελέγη ο Μισισιπής «προκειμένου να δοθεί έμφαση στην βαθιά επίδραση του ποταμού αυτού στις ΗΠΑ, στο πλαίσιο του παγκόσμιου περιβάλλοντος», όπως υπογραμμίζει.
Ο κ. Βαρθολομαίος τονίζει ότι «μπορεί να φαίνεται εκτός χαρακτήρα το ότι ένας θρησκευτικός θεσμός ασχολείται με ένα τόσο κοσμικό ζήτημα, όπως το θέμα του περιβάλλοντος», προσθέτοντας ότι «η διάσωση του πλανήτη σχετίζεται άμεσα με την σωτηρία της ψυχής. Η ζωή είναι το ίδιο σημαντική όσο και το δίκτυο που την διατηρεί», επισημαίνοντας επίσης ότι «κανείς δεν αμφισβητεί ότι υπάρχει διασύνδεση και ισορροπία μεταξύ όλων των έμψυχων και άψυχων πραγμάτων στη Γη και υπάρχει κόστος και οφέλη όταν επεμβαίνουμε σ' αυτή την ισορροπία».
Στη συνέχεια, ο παγκόσμιος ηγέτης της Ορθοδοξίας επισημαίνει ότι «πιστοί και μη πιστοί πρέπει να εντοπίσουν το ενδιαφέρον τους στο ζήτημα της επιβίωσης του πλανήτη που τους ενώνει, υπερβαίνοντας τις δογματικές διαφορές τους. Ωστόσο, όλα αυτά δεν σημαίνουν ότι και τα κράτη δεν πρέπει να αναλάβουν δράση».
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρεται στην απόφαση της κυβέρνησης Ομπάμα να μειώσει την εκπομπή αερίων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου κατά 50% ως το 2050, καθώς και στη σημαντική πρόοδο που έχει επιτελεστεί από τον ΟΗΕ, εν όψει της Συνόδου για το Περιβάλλον που θα πραγματοποιηθεί στην Κοπεγχάγη τον Δεκέμβριο.
Ο κ. Βαρθολομαίος σημειώνει ότι «αν και υπάρχει πολιτική κινητικότητα που προσφέρει ελπίδες για το μέλλον, θα ήταν λάθος να αντιμετωπίσει κανείς τις επιπτώσεις της ανθρώπινης συμπεριφοράς στο περιβάλλον ως ένα μονομερώς πολιτικό ζήτημα, καθώς έχει βαθιές πνευματικές διαστάσεις, και αυτές οι πνευματικές διαστάσεις μπορούν να λειτουργήσουν ως μοχλός πίεσης για τη δραστηριοποίηση των πιστών. Για το λόγο αυτό, ο Οικουμενικός Πατριάρχης καλεί όλους τους πνευματικούς ηγέτες να εμπλακούν στην επίλυση του μεγαλύτερου ζητήματος του καιρού μας και είναι απαραίτητο να υπάρξει τόσο πολιτική όσο και πνευματική προσέγγιση του προβλήματος».
Ο κ. Βαρθολομαίος καταλήγει ότι «η κλιματική αλλαγή θα αντιμετωπιστεί μόνο όταν όλοι μας: επιστήμονες και πολιτικοί, θεολόγοι και οικονομολόγοι, ειδικοί και εργαζόμενοι πολίτες συνεργαστούμε για το κοινό καλό».
φωτό: Ν. Μαγγίνας
