Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΗΣΕ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΦΕΡΙΚΙΟΪ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΓΙΑΣΜΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΒΕΒΕΚΙΟΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί εἰδήσεις 

Ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Δώδεκα Ἀποστόλων, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ πανηγυρίσαντι φερωνύμῳ Ἱ. Ναῷ τῆς Κοινότητος Φερίκιοϊ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, τήν Τρίτην, 30ήν Ἰουνίου, καθ᾿ ἥν τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Πανοσιολ. Τριτεύων κ. Νήφων. 

Ἐκκλησιάσθησαν ὅμιλος προσκυνητῶν ἐκ τοῦ Πολιτιστικοῦ Σωματείου ἑλληνικῶν παραδοσιακῶν χορῶν τοῦ Δήμου Ἰλίου «Ἑλληνική Παράδοσις» καί πιστοί ἐντεῦθεν. 

Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὁ Πατριάρχης ἐτέλεσε Τρισάγιον ὑπέρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τοῦ ἀοιδίμου ἀμέσου προκατόχου Αὐτοῦ Πατριάρχου κυροῦ Δημητρίου, διατελέσαντος Προϊσταμένου τῆς Κοινότητος, ὡς καί ἄλλων διακονησάντων ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ Ἀρχιερέων καί Ἱερέων. 

Ἐν συνεχείᾳ ὡμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Ταταούλων, καί ὁ Πατριάρχης, ἀναφερθείς εἰς τήν οἰκουμενικήν διάστασιν τοῦ ἔργου καί τοῦ κηρύγματος τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων καί εἰς τήν σημερινήν κατάστασιν τῶν ἐν Μέσῃ Ἀνατολῇ χριστιανῶν. 

Κατά τήν ἐν τῇ αἰθούσῃ τοῦ ΕΡ.Θ.Ο. παρατεθεῖσαν δεξίωσιν ὡμίλησαν ὁ Ἐντιμολ. κ. Κωνσταντῖνος Σανταλτζίδης, Ἄρχων Ἔξαρχος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, Πρόεδρος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, καί ἡ Εὐγεν. κ. Ἑλένη Νιώτη, ἐκ μέρους τῆς Φιλοπτώχου Ἀδελφότητος. Τά μέλη τοῦ ὡς ἄνω ἐξ Ἑλλάδος Σωματείου ἐξετέλεσαν πρόγραμμα παραδοσιακῶν χορῶν. 

* * * 

Τό ἑσπέρας τῆς ἰδίας, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, μετέβη εἰς τό Ἱ. Ἁγίασμα τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων τῆς Κοινότητος Βεβεκίου καί ἐχοροστάτησε κατά τήν Ἱ. Ἀκολουθίαν τοῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος εἰς τούς Ἁγίους ἐνδόξους καί πανευφήμους Δώδεκα Ἀποστόλους, ἐπί τῇ Συνάξει αὐτῶν. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη: 

- Ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μύρων κ. Χρυσοστόμου, κατά τήν ἐν τῷ Ἱ. Μητροπολιτικῷ Ναῷ Ἁγίας Παρασκευῆς Θεραπείων τελεσθεῖσαν Θείαν Λειτουργίαν, ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Γέροντος Δέρκων κ. Ἀποστόλου, καί τήν ἐπακολουθήσασαν δεξίωσιν, τήν Τρίτην, 30ήν Ἰουνίου. 

Καταλλήλως δέ, κατά τήν κηδείαν τῆς ἀειμνήστου Ὄλγας Κ. Χρηστίδου, ἐκ τοῦ Ἱ. Κοιμητηριακοῦ Ναοῦ Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου Παλαιοῦ Φαλήρου, τήν Τρίτην, 30ήν Ἰουνίου. 

* * * 

Ἡ Α .Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν: 

- Τούς Ὁσιωτ. Ἱερομονάχους Νικόδημον Λαυριώτην καί Ἀντώνιον Ἰβηρίτην, Μοναχόν Νικόδημον Ἁγιοπαυλίτην καί Ἱερομόναχον Γαβριήλ Ἐσφιγμενίτην, ἐκ μέρους τῆς Ἱ. Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους. 

- Τόν Ἐξοχ. κ. Λεωνίδαν Χρυσανθόπουλον, Πρέσβυν ἐ. τ., ἐξ Ἀθηνῶν. 

-  Τόν Ἐντιμ. κ. Πέτρον Σαμαντζῆν, ἐντεῦθεν, ὑποβαλόντα τά ἑαυτοῦ σέβη ἐπί τοῖς ὀνομαστηρίοις αὐτοῦ. 

- Τήν Εὐγεν. κ. Εὐστρατίαν Κίρκα, ἐντεῦθεν.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ: «Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού»;

«Ο ήλιος έγνω την δύσιν αυτού»; 

Τέλη Ιουνίου περασμένα μεσάνυχτα, κάπου πέρα από τον Αρκτικό Κύκλο. Και... «ο ήλιος (ΟΥΚ) έγνω την δύσιν αυτού»! 

Διερωτώμαι πώς θα είχε συνθέσει τον 103ο Ψαλμό ο Προφητάναξ Δαβίδ αν ζούσε στά βορεινά διαμερίσματα του πλανήτου Γή και όχι στην Παλαιστίνη. Ή πώς θα ήταν διατυπωμένη η Επιλύχνιος Ευχαριστία, το «Φως Ιλαρόν...», από τον φερόμενο ως ποιητή της Ιερομάρτυρα Αθηνογένη, αν είχε μαρτυρήσει αυτός σε κάποια Σκανδιναβική χώρα, και όχι στην καθ΄ημάς Ανατολή. 

Ευλογημένο και ξεκούραστο καλοκαίρι εύχομαι! 

πρ. Γ.Θ.Τσ.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΧΟΡΟΣΤΑΤΗΣΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟ ΝΑΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΙΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ ΠΕΤΡΟΥ ΚΑΙ ΠΑΥΛΟΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

- Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, τό ἀπόγευμα τῆς Κυριακῆς, 28ης Ἰουνίου, μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ, ἐπέστρεψεν ἐκ τοῦ εἰς Γενεύην ταξιδίου Του εἰς τήν Πόλιν, ὑπαντηθείς ἐν τῷ ἀεροδρομίῳ ὑπό τοῦ Σεβ. Ἐπιτρόπου Αὐτοῦ Μητροπολίτου Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Ἀθανασίου καί τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πρωτοσυγκελλεύοντος. 

-  Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐπί τῇ ἱερᾷ μνήμῃ τῶν Ἁγίων ἐνδόξων πανευφήμων καί Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς ἑορτῆς, τήν Δευτέραν, 29ην Ἰουνίου, καθ᾿ ἥν μετέλαβε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. 

Ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Πριγκηποννήσων κ. Ἰάκωβος, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στέφανος καί Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρας, ὁ Πανιερ. Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως κ. Νήφων, ὁ Θεοφιλ. Ἐπίσκοπος Συνάδων κ. Διονύσιος καί πολυάριθμοι ὅμιλοι προσκυνητῶν ἐξ Ἑλλάδος. 

Ἡ Α .Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν: 

- Τόν Πανιερ. Μητροπολίτην Φιλιππουπόλεως κ. Νήφωνα, ἐκπρόσωπον τοῦ Πατριαρχείου Ἀντιοχείας ἐν Μόσχᾳ. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Δημήτριον Μανιᾶν, Ἴμβριον, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Μαριόνκας, ἐξ Ἀθηνῶν. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Δημήτριον Παπαηλίαν, Σύμβουλον ἐπιχειρήσεων, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ἑλένης, Δικηγόρου, ἐξ Ἀθηνῶν.

Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης, ἐπί κεφαλῆς ἐπισήμου Ἀντιπροσωπείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἰς ἥν συμμετέσχον ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σηλυβρίας κ. Μάξιμος καί ὁ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Heikki Huttunen, ἐκ Φιλλανδίας, ἐξεπροσώπησαν τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν κατά τήν Θρονικήν ἑορτήν τῆς Ἐκκλησίας Ρώμης, ἐπί τῇ μνήμῃ τῶν Ἁγίων ἐνδόξων Πανευφήμων καί Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου. 

-  Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐξεπροσωπήθη: 

Ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Ἀδριανουπόλεως κ. Ἀμφιλοχίου, Διευθυντοῦ τοῦ ἐν Ἀθήναις Γραφείου Ἐκπροσωπήσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, κατά τάς ἐκδηλώσεις τῶν ΚΑ´ Παυλείων τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, πρός τιμήν τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Πρωτοκορυφαίου Ἀποστόλου Παύλου, ἱδρυτοῦ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας.

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Μ. Συγκέλλου κ. Ἀμβροσίου κατά τήν τελεσθεῖσαν, τήν Δευτέραν, 29ην Ἰουνίου, ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, Θείαν Λειτουργίαν καί τό ἐν συνεχείᾳ Μνημόσυνον, ἐν τῷ ἐν Σισλῇ φερωνύμῳ Κοιμητηριακῷ Παρεκκλησίῳ ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Παύλου Στεφάνοβικ-Σκυλίτση, Μ. Εὐεργέτου τοῦ Γένους.

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΒΕΛΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΙΑ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ (ΦΩΤΟ)

Εκ της Ι. Μητροπόλεως Βελγίου

Την εις διάκονο χειροτονία του κ. Ιωάννη Ψωμά τέλεσε την Κυριακή 28 Ιουνίου 2015 ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου και Ἐξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρας, στον Ιερόν Καθεδρικόν Ναόν Αγίου Νικολάου στο Ρόττερνταμ της Ολλανδίας. Κατά την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, στην οποία προεξήρχε ο Μητροπολίτης Βελγίου, με τη συμμετοχή κληρικών της Αρχιερατικής Περιφέρειας Ολλανδίας, αλλά και από άλλες περιοχές της Ιεράς Μητρόπολεως. 

Στον λόγο που εκφώνησε ο Σεβασμιώτατος πριν τη χειροτονία, αναφέρθηκε στο βίο των εορταζομένων Αγίων της ημέρες, Αγίων Αναργύρων Κύρου και Ιωάννου και προέτρεψε τον υποψήφιο να εορτάζει την ονομαστική του εορτή την ημέρα αυτή. Επίσης τόνισε την αξία του λειτουργήματος της διακονίας, του οποίου το έργο δεν τελειώνει στα λειτουργικά καθήκοντα της ενορίας, αλλά συνεχίζεται προσφέροντας βοήθεια και στους συνανθρώπους. Ο διάκονος θα πρέπει να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε όλους αυτούς οι οποίοι τις αναζητούν. Εκτός των άλλων τόνισε ότι θα πρέπει να αισθάνεται υπερήφανος που θα διακονήσει σε μια Μητρόπολη η οποία ανήκει στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο είναι η πηγή της ενότητας των Εκκλησιών. Αναφέρθηκε επίσης το γεγονός ότι έχει να πραγματοποιηθεί χειροτονία έλληνα κληρικού στην Ολλανδία εδώ και 38 χρόνια.

Με το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Μητροπολίτης Αθηναγόρας ευχαρίστησε λαϊκούς και κληρικούς για την παρουσία τους και ιδιαιτέρως συνεχάρη τον νεοχειροτονημένο π. Ιωάννη Ψωμά, καθώς και την οικογένειά του. Στη συνέχεια ευχαρίστησε τον Ιερατικώς Προϊστάμενο του Ναού, Πρωτοπρ. κ. Ιωάννη Λύκο, για την εργασία που προσφέρει στην ενορία. 

Να αναφερθεί ότι ο π. Ιωάννης είναι παντρεμένος και έχει 3 αγόρια. Είναι απόστρατος Συνταγματάρχης του Στρατού Ξηράς. Διετέλεσε Διοικητής όλων των κλιμακίων μέχρι επιπέδου Τάγματος και υπηρέτησε σε όλες τις επιτελικές θέσεις του προκύπτουν από τον βαθμό του. Από το 2009 έως το 2011 διετέλεσε εκπρόσωπος τύπου του Γενικού Επιτελείου Στρατού, ενώ από το 2011 έως το 2014 υπηρέτησε στο ΝΑΤΟ, στην Ολλανδία, ως επικεφαλής δόγματος επιχειρήσεων. Τον Ιανουάριο του 2015 αποστρατεύτηκε και από τότε διατηρεί ιδιωτική επιχείρηση στο Μάαστριχτ. Ταυτόχρονα εργάζεται και ως καθηγητής Project Management για στελέχη επιχειρήσεων. Διαθέτει μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών στην Διοίκηση Ανθρωπίνου Δυναμικού από την ΑΣΟΕΕ, και αυτή την στιγμή βρίσκεται στο 2ο έτος σπουδών ΜΒΑ του πανεπιστημίου Edinburgh Business School της Αγγλίας. Γνωρίζει άριστα την Αγγλική και την Γαλλική γλώσσα και μαθαίνει Ολλανδικά. 

ΟΜΙΛΙΑ 

ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΥ ΚΑΤΩ ΧΩΡΩΝ ΚΑΙ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ 

ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΙΣ ΔΙΑΚΟΝΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑΝ ΤΟΥ Κ. ΙΩΑΝΝΟΥ ΨΩΜΑ 

ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΡΟΤΤΕΡΝΤΑΜ 

28-6-2015 

Ἀγαπητὲ ὑποδιάκονε, 

Κάθε μέρα γιορτῆς ἑνὸς Ἁγίου, εἶναι ἡμέρα χαρᾶς καὶ τελοῦμε τὴν Θεία Λειτουργία στὴν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Τοῦτο συμπίπτει μὲ τὴν ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του συνήθως, ἐκτὸς ἄν εἶναι ἡμέρα μνήμης ἑνὸς ἰδιαιτέρου γεγονότος τῆς ζωῆς του. Στὶς 28 Ἰουνίου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία γιορτάζει ἕνα τέτοιο γεγονός, τὴν Ἀνακομιδὴ τῶν Τιμίων Λειψάνων τῶν Ἁγίων Κύρου καὶ Ἰωάννου τῶν Ἀναργύρων καὶ θαυματουργῶν. Δὲν ἔχουμε πολλὲς πληροφορίες γιὰ τὴν ζωή τους. Αὐτὸ ποὺ γνωρίζουμε εἶναι ὅτι ἔζησαν καὶ μαρτύρησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Διοκλητιανοῦ (284-305 μ.Χ.). 

Ὁ Ἅγιος Κύρος κατήγετο ἀπὸ τὴν Ἀλεξάνδρεια καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἀπὸ τὴν Ἔδεσσα τῆς Μεσοποταμίας. Ἦταν καὶ οἱ δύο γιατροί καὶ συναντήθηκαν γιὰ πρώτη φορὰ στὴν Ἁλεξάνδρεια. Αὐτὸ ποὺ τοὺς συνέδεσε περισσότερο ἦταν μιὰ βαθειὰ πνευματικὴ φιλία καὶ ἕνας κοινὸς σκοπός. Διέσχιζαν πόλεις καὶ χωριὰ καὶ θεράπευαν μὲ τὴν ἰατρική τους τέχνη τοὺς ἀρρώστους, χωρὶς διάκριση. Σὲ κάθε ἄσθενῆ διέκριναν τὴν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Ὁμιλοῦσαν συνεχῶς γιὰ τὸν Μεγάλο Γιατρὸ τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, καὶ ἐκήρυτταν τὴν Θεία Διδασκαλία Του. Μὲ αὐτὸ τὸν τρόπο ἦταν συγχρόνως καὶ γιατροὶ καὶ ἱεραπόστολοι καὶ βοήθησαν πολλοὺς ἀνθρώπους νὰ ἀνακαλύψουν τὸν Ἰησοῦ Χριστό. Τὴν 31η Ἰανουαρίου τοῦ ἔτους 292 μετὰ Χριστόν μαρτύρησαν μὲ ἀποκεφαλισμὸ γιὰ τὴν πίστη τους στὸν Χριστό. Τὰ λείψανά τους ἐνταφιάστηκαν στὴν Βασιλικὴ τοῦ Ἁγίου Μάρκου στὴν Ἀλεξάνδρεια, καὶ ἑκατὸ χρόνια ἀργότερα ἀποκαλύφθηκαν ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν Κύριο στοὺς ἀνθρώπους, μὲ θαυματουργικὸ τρόπο, σὰν πολύτιμος θησαυρός. Ὁ Ἅγιος Κύρος ἔλεγε: «Ὅποιος δὲν θέλει νὰ ἀρρωστήση, ἄς μὴν ἁμαρτάνη, γιατὶ ἡ ἀσθένεια συχνὰ εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας». 

Σήμερα, τὴν ἡμέρα τῆς χειροτονίας σου, γιορτάζουμε αὐτὴ τὴν γιορτή, κι αὐτὸ δὲν εἶναι τυχαῖο. Πράγματι στὸν βίο τῶν σημερινῶν Ἁγίων διαβάζουμε ὅτι ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ἦταν στρατιωτικός καὶ ἔμαθε ὅτι στὴν Ἀλεξάνδρεια ζοῦσε ἕνας μοναχός, ὁ Κύρος, ποὺ ἔκανε θαύματα. Τὸν ἐπισκέφθηκε, καὶ ἀπεφάσισε νὰ ἀφιερώσῃ καὶ ὁ Ἰωάννης τὴν ζωή του στὸν Χριστό. Μοίρασε ὅλα τὰ ὑπάρχοντά του στοὺς φτωχούς καὶ δὲν ἐνδιαφερόταν πλέον γιὰ τὴν δόξα τῶν ἀνθρώπων. Ἐφρόντιζε τοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς ἀσθενεῖς, καὶ ἐμιμεῖτο τὴν ζωὴ τοῦ Χριστοῦ ἀρχίζοντας νὰ ζῆ ἀσκητικά. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ ἔγινε στρατιώτης τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. 

Κι ἐσύ, ὑποδιάκονε Ἰωάννη, πρόσφατα ἐτελείωσες τὴν στρατιωτική σου σταδιοδρομία καὶ ὁ Κύριος σὲ ἐκάλεσε νὰ ἀφιερώσης τὴν ὑπόλοιπη ζωή σου κυρίως στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, γιὰ τὶς πνευματικὲς ἀνάγκες τῶν πιστῶν. 

Ὅπως τὸ γνωρίζεις πολὺ καλά ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἕνα πνευματικὸ θεραπευτήριο, δεδομένου ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς εἶναι ἰατρὸς τῶν ψυχῶν καὶ τῶν σωμάτων. Αὐτὸ τὸ ἀκούσαμε καὶ στὴν περικοπὴ τοῦ σημερινοῦ Εὐαγγελίου. Σίγουρα δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς πρότεινε τὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή τοῦ Ἑκατοντάρχου, ποὺ ἦρθε νὰ βρῆ τὸν Ἰησοῦ στὴν Καπερναούμ. Ὁ Ἑκατόνταρχος ἦταν ἕνας ὑψηλόβαθμος ἀξιωματικὸς τοῦ στρατοῦ. Τὸ παιδί του ἦταν στὸ σπίτι παράλυτο, μὲ φρικτοὺς πόνους, καὶ ὁ Ἑκατόνταρχος ἦρθε νὰ παρακαλέση τὸν Χριστό νὰ θεραπεύση τὸ παιδί του. Ὁ Χριστὸς τοῦ ὑποσχέθηκε ὅτι θὰ ἔρθη νὰ τὸ θεραπεύση. Ὁ Ἑκατόνταρχος ἀπήντησε : «Κύριε δὲν εἶμαι ἄξιος νὰ ἔρθης στὸ σπίτι μου. Πές μόνο ἕναν λόγο, καὶ ὁ γιός μου θὰ θεραπευθῆ. Γιατὶ κι ἐγώ, σὰν στρατιωτικός, ἔχω ὑπὸ τὶς διαταγές μου στρατιῶτες. Καὶ λέω στὸν ἕναν: πήγαινε, καὶ πηγαίνει, καὶ στὸν ἄλλον λέω: ἕλα, καὶ ἔρχεται. Καὶ στὸν ὑπηρέτη μου λέω: κάνε αὐτό, καὶ τὸ κάνει». Ὅταν ὀ Ἰησοῦς ἄκουσε αὐτὰ τὰ λόγια ἐξεπλάγη καὶ εἶπε σ΄ὅσους Τὸν ἀκολουθοῦσαν: «Σᾶς βεβαιώνω ὅτι δὲν βρῆκα τέτοια μεγάλη πίστη σὲ κανέναν Ἰσραηλίτη». 

Μὲ τὸν ἴδιο τρόπο διέκρινα τὴν πίστη ποὺ ἔχεις μέσα σου, καὶ αὐτὴ δὲν εἶναι παρὰ μιὰ βαθειά πίστη στὸν Χριστὸ καὶ τὴν Ἐκκλησία Του, γιατὶ γνωρίζεις καλά ὅτι ὁ Χριστὸς θεραπεύει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὰ Μυστήρια καὶ τὴν ἄσκηση καὶ γιατὶ ἡ Ἐκκλησία, σὰν Σῶμα τοῦ Ἀναστάντος Χριστοῦ, εἶναι ὁ κατ΄ἐξοχὴν τόπος θεραπείας. Ἀπὸ σήμερα θὰ διακονῆς τὴν Ἐκκλησία, ποὺ σημαίνει ὅτι θὰ διακονῆς τοὺς ἀνθρώπους, τελῶντας τὰ Ἱερὰ Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴν θεραπεία τους καὶ τὴν ἀπελευθέρωσή τους, καθὼς καὶ τὴν ἕνωσή τους μὲ τὸν Χριστό. Σ’αὐτὸ θὰ ἔχης βοηθοὺς τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶναι οἱ κατ΄ἐξοχήν θεράποντες γιατροί μέσα στὴν Ἐκκλησία. 

Αὐτὴ τὴν πίστη, ποὺ ἀνεκάλυψες βαθειὰ μέσα σου, πρέπει νὰ τὴν παραδίδης καὶ διαδίδης σὲ ὅσους ὁ Θεὸς θὰ στέλνη στὸν δρόμο σου, κυρίως στοὺς νέους ποὺ διψοῦν γιὰ νόημα στὴ ζωή τους, ποὺ διψοῦν γιὰ πνευματικὴ ζωή. Χρειάζονται κάποιον ποὺ θὰ τοὺς καθοδηγῆ καὶ θὰ τοὺς συνοδεύη πρὸς τὸν Χριστό. Αὐτὴ εἶναι ἡ εὐθύνη μας. Ἡ Ἐκκλησία μας δὲν ἔχει ἀνάγκη πνευματικῶν ποὺ ἀφήνουν ἕνα κοινωνικὸ ἔργο μόνο, ἀλλὰ ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ ἀνθρώπους πλήρεις χάριτος, δυνάμεως καὶ ἁγιασμοῦ. Τοῦτο σημαίνει ὅτι σὰν κληρικός πρέπει νὰ εἶσαι στὴν διάθεση τῶν ἀνθρώπων, γιὰ τὰ προβλήματα καὶ τὶς ἀνάγκες τους. Δυστυχῶς στὴν κοινωνία μας, ὑπάρχουν πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ ζοῦν χωρὶς ἐλπίδα, καὶ τοῦτο εἶναι τὸ μεγαλύτερο ὅπλο τοῦ διαβόλου. 

Ἀκούσαμε πάλι στὴν σημερινὴ περικοπὴ τοῦ Εὐαγγελίου ὅτι ὁ Χριστὸς ἐθεράπευσε τὸ παράλυτο παιδὶ τοῦ Ἑκατοντάρχου, γιατὶ ὁ πατέρας του πίστευε πολὺ σ΄Αὐτόν. Ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ ἀλλάξῃ τὰ πάντα. Μπορεῖς νὰ τὸ ζῆς αὐτὸ στὴν προσωπική σου ζωή. Ὁ Χριστὸς εἶναι ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάσταση. Σ΄αὐτὴ τὴν περίοδο μετὰ τὴν Πεντηκοστή ζοῦμε ἀκόμη πιὸ ἔντονα τὴν Χάρη τοῦ Χριστοῦ. 

Τίποτε δὲν εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν ἀγάπη Του. Γι΄αὐτὸ σὲ καλῶ πατρικά, νὰ ἔχης σὰν κανόνα καὶ κριτήριο τῆς ζωῆς σου τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι τί λέει ὁ κόσμος, οὔτε τὶς μικροπρέπειες τῶν ὑποκριτῶν. Ὁ Χριστὸς σοῦ τὰ δίνει ὅλα. Τὶ ἄλλο νὰ ζητήσης; 

Ὁ Κύριος ἄκουσε τὴ φωνή σου καὶ τὴν προσευχή σου καὶ σὲ διάλεξε σήμερα νὰ διακονήσης τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ τὸ μεγάλο καὶ ἱερὸ μυστήριο γίνεται σήμερα μέσα σὲ τοῦτον τὸν Καθεδρικὸ Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, στὸ κέντρο τοῦ Ρόττερνταμ - ὅπου περιβάλλεσαι ἀπὸ τοὺς πιστούς, ποὺ ἦρθαν νὰ ἑνώσουν τὶς προσευχές τους μὲ τὴν δική μας - ὥστε νὰ γίνης ἄξιος στρατιώτης τοῦ Χριστοῦ. 

Εἶναι μιὰ μεγάλη χαρά, μιὰ πραγματικὴ εὐτυχία. Ἐδῶ καὶ 38 χρόνια δὲν ἔχει γίνει χειροτονία σ’αὐτὸ τὸν Ἱερὸ Ναό. Ἴσως εἶναι ἡ πρώτη φορά ποὺ ἕνας Ἕλληνας χειροτονεῖται διάκονος στὴν Ὁλλανδία. Νὰ ἔχῃς σὰν παράδειγμα τοὺς πρώτους Ἕλληνες τοῦ Ἄμστερνταμ ποὺ ἵδρυσαν τὴν πρώτη Ὀρθόδοξη Ἐνορία, ἐδῶ καὶ 250 χρόνια, καὶ κατάλαβαν τὴν μεγάλη σημασία τῆς ὀρθοδόξου πίστεως γιὰ τὴν κοινωνία, στὴν ὁποία ζοῦσαν. Καὶ αὐτὸς ἦταν καὶ ὁ λόγος, γιὰ τὸν ὁποῖο μετέφρασαν τὴν Θεία Λειτουργία στὰ Ὁλλανδικά καὶ δημοσίευσαν τὴν μετάφρασην αὐτή. 

Δὲν μποροῦμε νὰ ζοῦμε κλεισμένοι στὸν ἑαυτό μας, σὲ γκέτο. Καλούμαστε νὰ κάνουμε τὰ πάντα γιὰ νὰ λάμψη καὶ νὰ ἀκτινοβολήση ἡ ὀρθόδοξη πίστη γύρω μας. 

Γνώριζε ὅτι δὲν εἴμαστε μόνοι μας. Μπορεῖς νὰ συμβουλεύεσαι πάντοτε τὸν Ἐπίσκοπό σου. Ἔχεις ἐπίσης τὸν πνευματικό σου πατέρα, ποὺ σὲ προετοίμασε νὰ δεχτῆς τὸν πρῶτο βαθμὸ τῆς Ἱερωσύνης, ὁ ὁποῖος εἶναι σήμερα νοερῶς κοντὰ μας. Ἔχεις τὴν καλή σου σύζυγο – ποὺ εἶναι ἕτοιμη νὰ μοιραστῆ μαζί σου τὴν θυσιαστική διακονία σου – , ἔχεις ἀκόμη καὶ τὰ καλὰ παιδιά σου. Ἀλλὰ ὑπάρχουν ἀκόμη οἱ ἀδελφοὶ σου ἱερεῖς καὶ πολλοὶ πιστοί, ποὺ σὲ περιβάλλουν καὶ τοὺς ὁποίους σιγὰ σιγὰ θὰ γνωρίσης καλύτερα. 

Θὰ συνεχίσης νὰ ἔχης τὸ ὄνομα Ἰωάννης, ἀλλὰ ἀπὸ σήμερα θὰ γιορτάζης τὴν ὀνομαστική σου γιορτὴ τὴν σημερινὴ ἡμέρα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Ἀναργύρου. 

Καὶ ἔχεις ἀκόμη ἕνα μεγάλο προνόμιο: γίνεσαι ἀπὸ σήμερα κληρικὸς τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Εἶναι ἡ Ἐκκλησία ποὺ ἔπαιξε τὸν σημαντικώτερο ρόλο γιὰ τὴν ἀνάπτυξη καὶ ἐξάπλωση τῆς ὀρθοδόξου πίστεως. Εἶναι ἡ μόνη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία, μὲ ἀποστολὴν καθαρὰ ὑπερεθνική, Οἰκουμενική. Μπορεῖς ἑπομένως νὰ καυχᾶσαι, ὅπως κι ἐγώ, σὰν κληρικὸς τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. 

Εὔχομαι ὁ Θεὸς νὰ σὲ κάνη ἄξιο καὶ καλὸν διάκονον τῆς Ἐκκλησίας Του, καὶ νὰ εὐαρεστήσης σὲ Θεὸ καὶ σὲ ἀνθρώπους. 

Πλησίασε λοιπὸν, ἀγαπητὲ ὑποδιάκονε Ἰωάννη, διὰ νὰ λάβης διὰ τῶν ἀναξίων χειρῶν μου, τὸν πρῶτο βαθμὸ τῆς Ἱερωσύνης. Ἀμήν.

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ - ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ Ο ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐκκλησιαστικαί Εἰδήσεις 

Ἡ Α. Σεβασμιότης, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Ἀθανάσιος, παρέστη συμπροσευχόμενος ἀπό τοῦ Ἱ. Βήματος τοῦ Π. Πατριαρχικοῦ Ναοῦ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν τῆς Κυριακῆς, 28ης Ἰουνίου, χοροστατοῦντος τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Πρωτοσυγκελλεύοντος, καθ’ ἥν ἐκκλησιάσθησαν πιστοί ἐντεῦθεν καί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 

* * * 

Ἡ Α. Σεβασμιότης, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, ἐδέχθη εἰς ἀκρόασιν: 

- Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Κορέας κ. Ἀμβρόσιον. 

- Tόν Ὁσιωτ. Μοναχόν Νικόλαον Διονυσιάτην, μεθ’ οὗ ἔσχεν ἰδιαιτέραν συνεργασίαν. 

- Τόν Ἐντιμολ. κ. Βασίλειον Σταυρίδην, Ἄρχοντα Διδάσκαλον τοῦ Εὐαγγελίου-Καθηγητήν, ἐντεῦθεν.

- Τόν Ἐντιμολ. κ. Εὐστράτιον Ζεγκίνην, Ἄρχοντα Μαΐστορα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, ἐκ Θεσσαλονίκης. 

* * * 

Ἡ Α. Σεβασμιότης, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, ἐξεπροσωπήθη:

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Τριτεύοντος κ. Νήφωνος, κατά τούς γάμους τοῦ ζεύγους Vladimir Kiryakof καί Narod Ζurnacı, τελεσθέντας ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, τήν Κυριακήν, 28ην Ἰουνίου. 

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Διακόνου κ. Παϊσίου, Κωδικογράφου τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, κατά: 

α) τό δοθέν ὑπό τοῦ Ἱδρύματος Ἰδιωτικῶν Ἀρμενικῶν Σχολείων δεῖπνον (iftar), ἐν τῇ ἐν Pangaltı ἕδρᾳ αὐτοῦ, τήν Πέμπτην, 25ην ἰδίου, καί 

β) τό ἐν τῷ ἐν Sarayburnu «Sepetçiler Kasrı» παρατεθέν ὑπό τοῦ Σοφολ. Δρος Rahmi Yaran, Μουφτῆ τῆς Πόλεως, δεῖπνον (iftar), παρουσίᾳ τοῦ Ἐξοχ. κ. Ahmet Davutoğlu, Πρωθυπουργοῦ τῆς Τουρκίας, τήν Κυριακήν, 28ην τ. μ.. 

- Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν, κατά: 

α) τό δοθέν ὑπό τοῦ Ὁμίλου «Zekeriyaköy Rotaract Kulübü» δεῖπνον (iftar), ἐν ταῖς ἐγκαταστάσεσι τοῦ ἐν Maçka Τεχνικοῦ Πανεπιστημίου τῆς Πόλεως (İ.T.Ü.), τήν Τρίτην, 23ην Ἰουνίου, καί 

β) τό ἐν τῷ Συνεδριακῷ Κέντρῳ Κερατίου παρατεθέν ὑπό τοῦ Ἐντιμ. κ. Ahmet Lütfi Akar, Γεν. Προέδρου τῆς Ἐρυθρᾶς Ἡμισελήνου, δεῖπνον (iftar), τῇ ὑψηλῇ παρουσίᾳ τοῦ Προέδρου τῆς Τουρκικῆς Δημοκρατίας Ἐξοχ. κ. Recep Tayyip Erdoğan, τήν Παρασκευήν, 26ην ἰδίου. 

-Ὑπό τοῦ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀγαθαγγέλου Σίσκου, Βιβλιοφύλακος τῶν Πατριαρχείων, κατά τήν δοθεῖσαν ὑπό τοῦ Ἐξοχ. Πρέσβεως κ. Victor Tvircun, Γενικοῦ Γραμματέως τοῦ Ὀργανισμοῦ Οἰκονομικῆς Συνεργασίας Μαύρης Θαλάσσης, δεξίωσιν, ἐν τῇ ἐν Emirgan ἕδρᾳ τοῦ Ὀργανισμοῦ, τό ἑσπέρας τῆς Πέμπτης, 25ης τ. μ..

Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

June 27, 2015 

Reaching full unity, “ represents one of my main concerns”: this was declared by Pope Francis in an audience granted Saturday morning, 27 June, to a delegation of the Ecumenical Patriarch of Constantinople, who are in Rome for the Solemnity of Sts Peter and Paul. Accompanied by leaders of the Pontifical Council for Promoting Christian Unity, they were received by the Pope in the Private Library of the Apostolic Palace. Members of the delegation are Metropolitan Ioannis of Pergamon, Metropolitan Maximos of Selyvria and Protopresbyter Heikki Huttunen, bearing a message from the Ecumenical Patriarch. In it Bartholomew recalled the Pope's “personal visit” and his “participation in the celebration of our Thronal feast last year. This communion person-to-person left behind an indelible joy in our heart”. The Pope then gave an address, the following of which is the English text.

Dear Brothers in Christ, 

It is with joy and heartfelt friendship that I greet you and welcome you to Rome on the feast of the Blessed Apostles Peter and Paul, principal patrons of this Church. Your presence at the celebrations of our feast testifies once again to the deep relationship between the sister Churches of Rome and Constantinople, foreshadowed by the bond which unites the respective patron Saints of our Churches, the Apostles Peter and Andrew, brothers in blood and faith, united in apostolic service and martyrdom. 

I recall with gratitude the warm welcome given to me at the Phanar of my beloved brother, Bartholomew, by the clergy and faithful of the Ecumenical Patriarchate, on the feast of Saint Andrew last November. The ecumenical prayer on the vigil of the feast, and then the Divine Liturgy in the Patriarchal Church of Saint George, offered us the possibility of together praising the Lord and asking him with one voice for that day to draw nearer when full, visible communion between Orthodox and Catholics may be reestablished. The embrace of peace exchanged with His Holiness was an eloquent sign of that fraternal charity which encourages us along the path of reconciliation, and which will enable us one day to participate together at the altar of the Eucharist. 

Attaining that goal, towards which we have set out together in trust, represents one of my main concerns, for which I do not cease to pray to God. I hope, therefore, that opportunities may increase for meeting each other, for exchange and cooperation among Catholic and Orthodox faithful, in such a way that as we deepen our knowledge and esteem for one another, we may be able to overcome any prejudice and misunderstanding that may remain as a result of our long separation. It is my desire that we may be able to face, in truth but also with a fraternal spirit, the difficulties which still exist. In this way, I wish also to renew my support for the important work of the Joint International Commission for Theological Dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Church. The problems which we may encounter in the course of our theological dialogue must not lead us to discouragement or resignation. The careful examination of how in the Church the principle of synodality and the service of the one who presides are articulated, will make a significant contribution to the progress of relations between our Churches.

Dear brothers, 

as preparations for the Pan-Orthodox Synod are intensifying, I assure you of my prayers and that of many Catholics, that these extensive efforts may come to fruition. I trust also in your prayers for the Ordinary Assembly of the Synod of Bishops of the Catholic Church, on the theme of the family, which will take place here in the Vatican this coming October, at which we are looking forward also to the participation of a fraternal delegate from the Ecumenical Patriarchate. 

With regard to agreement and cooperation on the most urgent issues, I am pleased to recall that in the recent conference that presented my Encyclical Laudato Si’ on care for our common home, the Patriarch Bartholomew sent you, dear Metropolitan John, to address the conference on this occasion. 

I renew my gratitude for your presence and for your cordial expressions of closeness. I ask you to convey my fraternal greeting to His Holiness Patriarch Bartholomew and to the Holy Synod, together with my most heartfelt appreciation for having desired to send eminent representatives to share our joy. Please pray for me and for my ministry. 

“Peace to all of you that are in Christ!” (1 Pt 5:14).

Η παρέμβαση του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη στην παρουσίαση της εγκυκλίου του Πάπα για την προστασία του περιβάλλοντος

Η παρέμβαση του Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη στην παρουσίαση της εγκυκλίου του Πάπα για την προστασία του περιβάλλοντος 

Μετάφραση: Ιωάννης Λότσιος, Δρ. Θ. 

Εισαγωγή
Θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη για την τιμή να παραστώ στην δημοσιοποίηση της Νέας Εγκυκλίου της Αυτού Αγιότητας του Πάπα Φραγκίσκου «Laudato Si». Είμαι, επίσης ευγνώμων από το γεγονός ότι ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, μου ανέθεσε να μεταφέρω την προσωπική χαρά και ικανοποίηση του για την έκδοση της Εγκυκλίου. Όπως ορισμένοι από εσάς ίσως γνωρίζετε, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, είναι το πρώτο στον Χριστιανικό κόσμο που έχει επιστήσει την προσοχή της Διεθνούς Κοινότητας στην σοβαρότητα του οικολογικού προβλήματος και την υποχρέωση της Εκκλησίας να εκφράσει την ανησυχία της και να καταβάλει προσπάθεια με όλα τα πνευματικά μέσα που έχει στην διάθεση της για την προστασία του φυσικού μας περιβάλλοντος. Έτσι, πριν από το έτος 1989, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Δημήτριος εξέδωσε Εγκύκλιο προς τους πιστούς Χριστιανούς και σε όλους τους ανθρώπους καλής θέλησης, στην οποία υπογραμμίζει τη σοβαρότητα του οικολογικού προβλήματος και τις θεολογικές και πνευματικές διαστάσεις του. Αυτό ακολούθησε μια σειρά από δραστηριότητες, όπως Διεθνείς Διασκέψεις Θρησκευτικών Ηγετών και επιστημόνων εμπειρογνωμόνων, καθώς και σεμινάρια για νέους κληρικούς της Εκκλησίας κ.λ.π., υπό την αιγίδα του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, με στόχο την προώθηση της οικολογικής συνείδησης μεταξύ των Χριστιανών, όσο και ευρύτερα στην κοινωνία ανδρών και γυναικών.
Η έκδοση της Εγκυκλίου «Laudato Si» είναι, επομένως, μια ευκαιρία μεγάλης χαράς και ικανοποιήσεως για τους Ορθοδόξους. Για αυτούς, θα ήθελα να εκφράσω την βαθιά μου ευγνωμοσύνη μας προς την Αυτού Αγιότητα να επιστήσει την προσοχή του κόσμου με την υπεύθυνη φωνή του για την επείγουσα ανάγκη προστασίας της δημιουργίας του Θεού από την ζημία που εμείς οι άνθρωποι προκαλούμε σε αυτό, με την συμπεριφορά μας απέναντι στη φύση. Αυτή η Εγκύκλιος έρχεται σε μια κρίσιμη στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας και θα έχει αναμφίβολα μια παγκόσμια επίδραση στην συνείδηση των ανθρώπων.
Εκείνοι που θα διαβάζουν την Εγκύκλιο θα εντυπωσιαστούν από το βάθος και την επιμέλεια με την οποία το οικολογικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται και την σοβαρότητα που δείχνει προς τα έξω, μαζί με συγκεκριμένες εισηγήσεις και προτάσεις για το πώς πρέπει να δράσουν και να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες της. Υπάρχει στις σελίδες της αρκετή τροφή για σκέψη για όλους: τον επιστήμονα, τον οικολόγο, τον κοινωνιολόγο και πάνω από όλα τους πιστούς της Εκκλησίας. Ο δικός μου σχολιασμός θα περιοριστεί στον πλούτο της θεολογικής σκέψης και πνευματικότητας της Εγκυκλίου. Ο χρόνος και ο χώρος δεν μου επιτρέπουν να κάνω μια πλήρη ανάλυση για τις αναφορές αυτών των θεμάτων.
Θα περιοριστώ στα ακόλουθα σημεία:
• Στην Θεολογική σημασία της οικολογίας,
• Στην Πνευματική διάσταση του οικολογικού προβλήματος,
• Και στην Οικουμενική σημασία της Εγκυκλίου.

1. Θεολογία και Οικολογία 
Τι σχέση έχει η οικολογία με τη θεολογία; Στα παραδοσιακά εγχειρίδια της Θεολογίας, δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου χώρος για την οικολογία και το ίδιο ισχύει και για το Ακαδημαϊκό Πρόγραμμα Σπουδών των Θεολογικών Σχολών, Καθολικών, Ορθοδόξων και Προτεσταντικών. Η Εγκύκλιος αφιερώνει ένα ολόκληρο κεφάλαιο (κεφ. 2) για να δείξει τις βαθιές οικολογικές επιπτώσεις του χριστιανικού δόγματος της δημιουργίας. Επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την Αγία Γραφή «η ανθρώπινη ζωή είναι θεμελιωμένη σε τρεις βασικές και στενά συνυφασμένες σχέσεις: με το Θεό, την γειτονική χώρα και με την ίδια τη γη» (§ 66). Η τρίτη αυτή σχέση, δηλαδή με τη γη, έχει πολύ συχνά αγνοηθεί από την χριστιανική Θεολογία σε τέτοιο βαθμό, ώστε ο Αμερικανός ιστορικός Lynn White, σε ένα δημοφιλές άρθρο του στο περιοδικό Scientist (1967), θα κατηγορήσει την Χριστιανική Θεολογία για την αδιαφορία για την σύγχρονη οικολογική κρίση. Διότι είναι αλήθεια ότι στη Χριστιανική Θεολογία το ανθρώπινο ον ως κορωνίδα της υλικής δημιουργίας, επιτρέπει στους ανθρώπους να την αντιμετωπίσουν ως μέσο για την ικανοποίηση των αναγκών και των επιθυμιών τους. Το ανθρώπινο ον έχει λησμονήσει και έχει καταχραστεί την βιβλική εντολή προς το πρώτο ανθρώπινο ζευγάρι – «αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς» (Γεν. 1,28) – η ανθρωπότητα ενθαρρύνεται να αξιοποιήσει το υλικό της δημιουργίας απεριόριστα με κανένα σεβασμό για την ακεραιότητά της και ακόμη και την ιερότητά της.
Αυτή η στάση για τη δημιουργία δεν οδηγεί μόνο σε κατάχρηση του βιβλικού δόγματος, αλλά την ίδια στιγμή έρχεται σε αντίθεση με τις θεμελιώδεις αρχές της χριστιανικής πίστης. Μια από αυτές είναι η πίστη στην Ενανθρώπηση του Χριστού. Αναλαμβάνοντας την ανθρώπινη φύση, ο Υιός του Θεού ανέλαβε την υλική δημιουργία, στο σύνολο της. Ο Χριστός ήρθε να σώσει ολόκληρη την κτίση μέσα από την ενσάρκωση, όχι μόνο την ανθρωπότητα! Γιατί σύμφωνα με τον Άγιο Παύλο (Προς Ρωμαίους, 8, 23) «πᾶσα ἡ κτίσις συστενάζει καὶ συνωδίνει ἄχρι τοῦ νῦν», περιμένει τη σωτηρία της μέσα από την ανθρωπότητα.
Η άλλη βασική αρχή της χριστιανικής πίστης που έχει σημαντικές οικολογικές επιπτώσεις σχετίζεται με την ίδια την καρδιά της Εκκλησίας, η οποία είναι η Θεία Ευχαριστία. Στην τέλεση της Ευχαριστίας, η Εκκλησία προσφέρει στον Θεό τον υλικό κόσμο, με την μορφή του Άρτου και του Οίνου. Σε αυτό το Μυστήριο, χώρος, χρόνος και ύλη αγιάζονται! Έχουν προσφερθεί στον Δημιουργό με ευγνωμοσύνη ως δώρα του σε εμάς! Η δημιουργία επίσημα δηλώνεται ως δώρο του Θεού, και τα ανθρώπινα όντα, ιδιοκτήτες της πράξεως της δημιουργίας ως ιερείς, που θα σηκώσουν την αγιότητα της θείας ζωής. Αυτό φέρνει στο νου τα λόγια προσευχής του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης με τα οποία ανοίγει η Εγκύκλιος: «Δόξα σοι Κύριε, δια της αδελφής μας, Μητέρας Γης». Όπως ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και άλλοι Έλληνες Πατέρες, θέτουν, την διαπνοή της παρουσίας του Θεού στη δημιουργία μέσα από τις Θείες Ενέργειες Του! Ότι, δηλώνει η δόξα του Θεού, κατά τον ψαλμωδό, και ο άνθρωπος οδηγεί τον κοσμικό χορό της δοξολογίας στον Δημιουργό ως ιεράς της δημιουργίας. Με αυτόν τον τρόπο κατανόησης του τόπου και της αποστολής της ανθρωπότητας στη δημιουργία, είναι κοινή τόσο για την Ανατολή όσο και για την Δυτική χριστιανική παράδοση και έχει ιδιαίτερη σημασία για την καλλιέργεια ενός οικολογικού ήθους.

2. Η πνευματική διάσταση 
Όπως σαφέστερα προκύπτει από την Εγκύκλιο, η οικολογική κρίση είναι ουσιαστικά ένα πνευματικό πρόβλημα. Η σωστή σχέση μεταξύ της ανθρωπότητας και της γης ή το φυσικό περιβάλλον της έχει κομματιαστεί με την πτώση τόσο προς τα έξω, όσο και εσωτερικά σε εμάς, και αυτή η ρήξη είναι η αμαρτία. Η εκκλησία πρέπει τώρα να εισαγάγει στην διδασκαλία της την αμαρτία για το φυσικό περιβάλλον, την οικολογική αμαρτία. Η μετάνοια πρέπει να επεκταθεί για να καλύψει τις ζημιές που κάνουμε στην φύση, τόσο ως άτομα, όσο και ως κοινωνίες. Αυτό πρέπει να φέρει στην συνείδηση του κάθε Χριστιανός που ενδιαφέρεται για την σωτηρία του.
Η ρήξη της σωστής σχέσης ανάμεσα στην ανθρωπότητα και την φύση οφείλεται στην άνοδο του ατομισμού στον πολιτισμό μας. Η επιδίωξη της ατομικής ευτυχίας έχει γίνει ένα ιδανικό της εποχής μας. Η οικολογική αμαρτία οφείλεται στην ανθρώπινη απληστία που τυφλώνει τους άνδρες και τις γυναίκες μέχρι του σημείου να αγνοήσουν και να παραγκωνίσουν την βασική αλήθεια ότι η ευτυχία του ατόμου εξαρτάται από την σχέση της με τα υπόλοιπα ανθρώπινα όντα. Υπάρχει μια κοινωνική διάσταση στην οικολογία που φέρνει η Εγκύκλιος με σαφήνεια. Η οικολογική κρίση πηγαίνει χέρι-χέρι με την εξάπλωση της κοινωνικής αδικίας. Δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία το ένα χωρίς να ασχολούμαστε με το άλλο.
Η οικολογική αμαρτία είναι αμαρτία, όχι μόνο κατά του θεού, αλλά και εναντίον του πλησίον μας. Και είναι αμαρτία, όχι μόνο του άλλου, αλλά και του δικού μας χρόνου, αλλά και – και αυτό είναι σοβαρό- έναντι των μελλοντικών γενεών. Με την καταστροφή του πλανήτη μας, για να ικανοποιήσουμε την απληστία μας για την ευτυχία, θα κληροδοτήσουμε στις επόμενες γενεές, έναν κόσμο που έχει καταστραφεί ανεπανόρθωτα, με όλες τις αρνητικές συνέπειες που θα έχει για την ζωή τους. Πρέπει να δράσουμε, ως εκ τούτου, με υπευθυνότητα απέναντι στα παιδιά μας και τις γενεές που θα έρθουν σε αυτή την ζωή.
Όλα αυτά μας καλούν για το τι μπορούμε να περιγράψουμε ως ένα οικολογικό ασκητισμό. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι μεγάλες μορφές της χριστιανικής ασκητικής παράδοσης, είχαν ευαισθησία στα βάσανα όλων των πλασμάτων. Το ισοδύναμο του Αγίου Φραγκίσκου της Ασίζης, είναι άφθονο στην μοναστική παράδοση της Ανατολής. Υπάρχουν στοιχεία από την ζωή των αγίων της ερήμου που παρουσιάζουν την ασκητική, που κλαίουν και οδύρονται για τον πόνο και τον θάνατο του κάθε πλάσματος, και οδηγούν σε μια ειρηνική και φιλική συνύπαρξη, ακόμη και με τα θηρία. Αυτό δεν είναι ρομαντισμός. Πηγάζει από την καρδιά που αγαπά και την πεποίθηση ότι ανάμεσα στον φυσικό κόσμο και τον εαυτό μας, υπάρχει μια οργανική ενότητα, που αλληλοεξαρτάται και μας κάνει να μοιραζόμαστε μια κοινή μοίρα, ακριβώς όπως έχουμε με τον ίδιο τον Δημιουργό.
Ο ασκητισμός είναι μια δυσάρεστη ιδέα στην σημερινή κουλτούρα μας, η οποία μετρά την ευτυχία και την πρόοδο με την αύξηση του κεφαλαίου και της κατανάλωσης. Δεν θα ήταν ρεαλιστικό να αναμένουν οι κοινωνίες μας να υιοθετήσουν τον ασκητισμό με τον τρόπο του Αγίου Φραγκίσκου και των Πατέρων της Ερήμου της Ανατολής που έχουν βιώσει. Αλλά το πνεύμα και το ήθος του ασκητισμού μπορεί και πρέπει να υιοθετηθεί, αν ο πλανήτης μας πρέπει να επιβιώσει. Αυτοσυγκράτηση στην κατανάλωση των φυσικών πόρων είναι μια ρεαλιστική στάση και πρέπει να βρεθούν τρόποι για να τεθεί ένα όριο στην τεράστια σπατάλη των φυσικών υλικών. Η τεχνολογία και η Επιστήμη πρέπει να αφιερώσει τις προσπάθειες τους για ένα τέτοιο έργο. Υπάρχει μια μεγάλη έμπνευση και βοήθεια που μπορούν να αντλήσουν από την ίδια την Εγκύκλιο, από αυτήν την άποψη.
Τέλος η πνευματικότητα πρέπει να δημιουργήσει ένα οικολογικό ήθος μέσω της προσευχής. Η Εγκύκλιος προσφέρει μερικά όμορφα παραδείγματα για το πώς πρέπει να προσευχόμαστε για την προστασία της δημιουργίας του θεού. Από τις προσευχές που παρατίθενται στο τέλος της Εγκυκλίου, παραθέτω το ακόλουθο απόσπασμα: Ο Θεός να φέρει θεραπεία στην ζωή μας, Ότι μπορεί να προστατέψει τον κόσμο και όχι να τον καταστρέψει, ότι μπορούμε να σπείρουμε την ομορφιά, όχι την ρύπανση και την καταστροφή. Αγγίζει τις καρδιές, των ατόμων που αναζητούν το κέρδος, σε βάρος των φτωχών της γης. Μάθετε να ανακαλύπτετε την αξία του κάθε πράγματος, Να γεμίσετε δέος και περισυλλογή, να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε βαθιά ενωμένοι με κάθε πλάσμα όπως το ταξίδι μας προς την κατεύθυνση του απείρου φωτός. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να αναφέρω ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποφάσισε, ήδη το 1989, να αφιερώσει την 1ην Σεπτεμβρίου κάθε έτους για την προσευχή για το περιβάλλον. Η ημερομηνία αυτή σύμφωνα με το λειτουργικό ημερολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μας πηγαίνει πίσω στα βυζαντινά χρόνια, στην πρώτη ημέρα του εκκλησιαστικού έτους. Η λειτουργική αναφορά της ημέρας περιλαμβάνει προσευχές για την δημιουργία και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ανέθεσε σε σύγχρονο υμνογράφο από το Άγιο Όρος, να συνθέσει ορισμένους ύμνους για εκείνη τη ημέρα. Η 1η Σεπτεμβρίου κάθε έτους είναι αφιερωμένη από τότε για τους Ορθοδόξους για το περιβάλλον. Μήπως αυτή δεν είναι μια ημερομηνία για μια τέτοια προσευχή για όλους τους Χριστιανούς; Αυτό θα σηματοδοτήσει ένα περαιτέρω βήμα για την εγγύτητα μεταξύ τους. Αυτό με φέρνει στο τελευταίο μου σχόλιο σχετικά με την Παπική Εγκύκλιο, δηλαδή την οικουμενική σημασία της.

3. Η Οικουμενική σημασία της Εγκυκλίου 
Υπάρχουν κατά τη γνώμη μου τρεις διαστάσεις για τον οικουμενισμό. Ο οικουμενισμός, που μπορούμε πρώτα να αποκαλέσουμε οικουμενισμό στον χρόνο, μια έκφραση που πολύ συχνά χρησιμοποιεί ένα από τους μεγαλύτερους ορθόδοξους θεολόγους του περασμένου αιώνα, ο αείμνηστος π. Γεώργιος Φλωρόφσκυ. Με το όρο αυτό εννοούμε την προσπάθεια των διηρημένων Χριστιανών να ενωθούν στην βάση των κοινών τους σημείων, της παράδοσης, της διδασκαλίας της Αγίας Γραφής και των Πατέρων της Εκκλησίας. Αυτό είναι το αντικείμενο των θεολογικών διαλόγων που λαμβάνουν χώρα στην Οικουμενική Κίνηση της εποχής μας και φαίνεται να είναι η κυρίαρχη μορφή του οικουμενισμού. Την ίδια στιγμή, ένας οικουμενισμός στο χώρο ασκείται επίσης μέσω διάφορων Διεθνών Οργανισμών, όπως το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών και παρόμοιων οικουμενικών φορέων, όπου συγκεντρώνονται οι διηρημένοι Χριστιανοί, έτσι ώστε τα διαφορετικά πολιτισμικά πλαίσια στα οποία ζουν, να λαμβάνονται υπόψη κατά την αναζήτηση της ενότητας. Αυτό έφερε κοντά Χριστιανούς από την Ασία, την Αμερική, την Ευρώπη, την Λατινική Αμερική κ.λ.π., που είναι μια έκφραση της καθολικότητας της Χριστιανικής Εκκλησίας. Σε αυτές τις δύο διαστάσεις που έχουν κυριαρχήσει στην οικουμενική σκηνή τα τελευταία εκατό χρόνια θα πρέπει να προσθέσουμε, νομίζω, μια τρίτη, η οποία συνήθως παραμελείται, δηλαδή αυτό που θα αποκαλούσα υπαρξιακό οικουμενισμό. Με τον όρο αυτό εννοώ την προσπάθεια να αντιμετωπίσουμε μαζί τα πιο βαθιά υπαρξιακά προβλήματα που απασχολούν την ανθρωπότητα στο σύνολο της – όχι μόνο σε συγκεκριμένα μέρη ή κατηγορίες ανθρώπων. Η οικολογία είναι χωρίς αμφιβολία η πιο προφανής υποψήφια στην προκειμένη περίπτωση. Πιστεύω ότι η σημασία της Παπικής Εγκυκλίου «Laudato Si» δεν περιορίζεται στο θέμα της οικολογίας. Βλέπω σε αυτήν μια σημαντική οικουμενική διάσταση που φέρει τους διηρημένους Χριστιανούς σε ένα κοινό έργο που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Ζούμε σε μια εποχή όπου τα θεμελιώδη υπαρξιακά προβλήματα κατακλύζουν τις παραδοσιακές διαιρέσεις και σχέσεις μας, που φτάσουν στο σημείο της εξαφάνισης. Κοιτάξτε, για παράδειγμα, τι συμβαίνει σήμερα στη Μέση Ανατολή: σκοτώνουν τους χριστιανούς, ανεξάρτητα σε ποια Εκκλησία ή Ομολογία και εάν ανήκουν. Η Χριστιανική ενότητα σε αυτές τις περιπτώσεις εκ των πραγμάτων αναδύεται από τις διώξεις και το μαρτύριο του αίματος, που είναι ένας οικουμενισμός του μαρτυρίου. 

Η απειλή που τίθεται σε εμάς από την οικολογική κρίση, παρακάμπτει και αυτή ή υπερβαίνει τις παραδοσιακές διαιρέσεις μας. Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει ο κοινός μας οίκος, πλανήτης στον οποίο ζούμε, περιγράφεται στην Εγκύκλιο με ένα τρόπο που είναι κοινός για όλους μας, ανεξάρτητα από την εκκλησιαστική ή θρησκευτική ταυτότητα μας. Εξίσου κοινή πρέπει να είναι και η προσπάθεια μας να αποτρέψει τις καταστροφικές συνέπειες της παρούσας κατάστασης.
Η Εγκύκλιος του Πάπα Φραγκίσκου, είναι κάλεσμα για ενότητα-ενότητα στην προσευχή για το περιβάλλον, με το ίδιο Ευαγγέλιο της δημιουργίας, στην αλλαγή της καρδιά μας και τον τρόπο ζωή μας, να σέβονται και να αγαπούν τους πάντες και τα πάντα που μας δόθηκαν από το θεό. Είμαστε ευγνώμονες γι' αυτό.
Δείτε σχετική ανάρτηση (το κείμενο στα αγγλικά και βίντεο) εδώ. 

ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΜΟΥΣΙΚΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗ ΧΑΛΚΗ (1-3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015)

Τὸ Τμῆμα Μουσικῶν Σπουδῶν τοῦ Ἐθνικοῦ καὶ Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν διοργανώνει στὴν Κωνσταντινούπολη (κατὰ τὸ τριήμερο Τετάρτη 1η ἕως Παρασκευὴ 3η Ἰουλίου 2015) τὴν 1η Ἀκαδημαϊκὴ Βυζαντινομουσικολογικὴ Συνάντηση, ὑπὸ τὸ θέμα: Ἐξήγηση καὶ Ἐξηγητὲς Διδάσκαλοι. 

Τὸ μουσικολογικὸ αὐτὸ γεγονὸς θὰ φιλοξενηθεῖ στὴν Ἱερὰ Μονὴ Ἁγίας Τριάδος τῆς Χάλκης, στοὺς χώρους τῆς ἐκεῖ γεραρᾶς Θεολογικῆς Σχολῆς, κατὰ συνδιοργάνωση σύνδυο τῶν ἀκαδημαϊκῶν Ἱδρυμάτων καὶ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τῆς Α.Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. 

Ἡ ἐν λόγῳ Ἀκαδημαϊκὴ Βυζαντινομουσικολογικὴ Συνάντηση, ἡ πρώτη ἑνὸς σχεδιαζόμενου ὁμώνυμου ἐτήσιου ἀκαδημαϊκοῦ θεσμοῦ, θὰ περιλαμβάνει τὶς ἀκόλουθες ἕξι ἐπιστημονικὲς ἀνακοινώσεις σεμιναριακοῦ-ἐργαστηριακοῦ χαρακτῆρα (workshops), ἀπὸ ἰσάριθμους πανεπιστημιακοὺς καθηγητές.
ΠΕΜΠΤΗ 1η ΙΟΥΛΙΟΥ 

- ΓΡ. Θ. ΣΤΑΘΗΣ: Ὁμ. Καθηγητὴς ΕΚΠΑ 

Οἱ τρεῖς διδάσκαλοι: Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος 

- ΘΩΜΑΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΠΟΥΛΟΣ: Ἐπίκ. Καθηγητὴς ΕΚΠΑ 

Ἀπόστολος Κώνστας ὁ Χῖος 

ΠΕΜΠΤΗ 2α ΙΟΥΛΙΟΥ 

- ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΑΛΥΓΙΖΑΚΗΣ: Ὁμ. Καθηγητὴς ΠΑΜΑΚ 

Ἰωάσαφ Διονυσιάτης 

ΙΩΑΝΝΗΣ ΛΙΑΚΟΣ: Ἐπίκ. Καθηγητὴς ΑΕΑΒΙ 

Θεοφάνης Παντοκρατορηνός 

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 3η ΙΟΥΛΙΟΥ 

- ΑΧΙΛΛΕΥΣ Γ. ΧΑΛΔΑΙΑΚΗΣ: Ἀν. Καθηγητὴς – Πρόεδρος ΤΜΣ ΕΚΠΑ 

Ματθαῖος Βατοπαιδηνός 

- ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΡΟΥΜΠΑΚΗΣ: Ἐπίκ. Καθηγητὴς ΠΑΕΑΚ 

Νικόλαος Δοχειαρίτης

Ἡ συγκυρία εἶναι ἰδεώδης καὶ ἱστορική, καθὼς τυγχάνει γνωστὸ ὅτι κατὰ τὸ παρελθὸν ἀλλὰ καὶ τὸ τρέχον ἔτος ἄγεται ἐπέτειος διακοσιοστὴ ἀπὸ τῆς μουσικῆς μεταρρύθμισης τοῦ 1814-5. Τὸ γεγονὸς ὑπομιμνήσκει τὴν πολλαπλᾶ χρήσιμη ἀνάγκη γιὰ μελέτη, ἀνάλυση καὶ «ἀποκωδικοποίηση» τῆς (παλαιᾶς καὶ νέας) ψαλτικῆς σημειογραφίας, περὶ τὴν ὁποία πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως ἐνασχολήθηκαν τόσο οἱ Πολῖτες (Χρύσανθος, Γρηγόριος, Χουρμούζιος, ἀλλὰ καὶ Ἀπόστολος Κώνστας ὁ Χῖος) ὅσο καὶ ἄλλοι Ἁγιορεῖτες (Θεοφάνης Παντοκρατορηνός, Ἰωάσαφ Διονυσιάτης, Νικόλαος Δοχειαρίτης, Ματθαῖος Βατοπαιδηνός) διδάσκαλοι. Ἡ προσέγγιση τοῦ ἔργου τους ἀναμένεται ἐδῶ νὰ ὑπερβεῖ τὴν ἐνυπάρχουσα ἱστορικὴ ἢ ἀκόμη καὶ τὴν ὅποια θεωρητικὴ διάστασή του καὶ νὰ ἐπικεντρωθεῖ στὴ συστηματικὴ καὶ παλαιογραφικὴ θεώρησή του, ἀναδεικνύοντας κυρίως τὶς τεχνικὲς καὶ αἰσθητικὲς πτυχές του. Παραμόνιμη ἐπιδίωξη καὶ αὐτοῦ τοῦ ἀκαδημαϊκοῦ ἐγχειρήματος παραμένει ἡ ἀπόπειρα βαθύτερης καὶ οὐσιαστικότερης κατανόησης τοῦ μουσικολογικὰ καίριου φαινομένου τῆς λεγόμενης ἐξήγησης.

The Department of Music Studies of the National and Kapodistrian University of Athens hosts (from Wednesday the 1st till Friday the 3rd of July 2015) the 1st Academic Byzantine-Musicological Meeting in Istanbul, under the subject: “Exegeses and Exegeses’ Tutors”. 

The musicological event will be held at the Patriarchal and Stavropegial Monastery of the Holy Trinity in Halki, at the site of the estimable Theological School there, under the coordination of both the Academic Institutions and also under the aegis of His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew. 

The aforementioned Academic Byzantine-Musicological Meeting, which will be the first of a planned, homonymous and annual academic statute, will consist of six scientific announcements of a seminar-workshop character, from six University Professors. 

The timing is ideal and historical since it is known that the 200th anniversary of the Music Reform of 1814-15 has been conducted during not only the previous but also the current year. The event evokes the multiple need for study, analysis and “decoding” of – both the Old and the New – Byzantine Notation with which the Constantinopolitan (Chrysathos, Gregorios, Chourmouzios, Apostolos Konstas) as well as the relevant tutors from Mount Athos (Theophanis Pantokratorinos, Nikolaos Docheiarites, Joasaph Dionysiatis, Matthaios Vatopedinos) were actively involved in diverse manners. 

The approach of their work is expected to surpass its inherent historical or even theoretical dimension, and to focus on its systematic and paleographical consideration, highlighting mainly its technical and aesthetic aspects. The attempt of a deeper and more fundamental understanding of the musicollogically determinant phenomenon of the so-called “Exegeses” remains a permanent pursuit for this academic endeavor.

Ο ΓΕΡΩΝ ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΙ Ο ΣΗΛΥΒΡΙΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΤΗ ΘΡΟΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

Από το Οικουμενικό Πατριαρχείο εκδόθηκε η ακόλουθος ανακοίνωση:

Εὐγενεῖ καί τιμητικῇ προσκλήσει τῆς Α. Ἁγιότητος τοῦ Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου κ. Ἰωάννης, Ἀκαδημαϊκός, τήν Πέμπτην, 18ην τ.μ., παρέστη καί ὡμίλησε κατά τήν ἐν τῷ Βατικανῷ ἐπίσημον παρουσίασιν τῆς νέας Παπικῆς Ἐγκυκλίου μέ θέμα τό φυσικόν περιβάλλον, ὑπό τόν τίτλον «Laudato Si᾽», ἐν τῇ ὁποίᾳ κατ᾽ ἐπανάληψιν γίνεται ἀναφορά εἰς τάς οἰκολογικάς δραστηριότητας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς Α. Θ. Παναγιότητος προσωπικῶς. 

Ἡ Α. Ἁγιότης ὁ Πάπας ἀπέστειλεν εἰς τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἀντίτυπον τῆς Ἐγκυκλίου Αὐτοῦ μέ τήν ἀφιέρωσιν «Τῷ Πατριάρχῃ Βαρθολομαίῳ, ἀδελφῷ, μετ᾽εὐγνωμοσύνης - Φραγκῖσκος».

Να σημειωθεί ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο κατά την Θρονική Γιορτή της Εκκλησίας της Ρώμης (29 Ιουνίου, μνήμη των Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου), θα εκπροσωπήσουν ο Μητροπολίτης Γέρων Περγάμου Ιωάννης, Συμπρόεδρος του Θεολογικού Διαλόγου Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών, και ο Μητροπολίτης Σηλυβρίας Μάξιμος. 

ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΚΑΙ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΙΕΡΩΝΥΜΟΥ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΣΤΟ ΣΑΜΠΕΖΥ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἀνακοινωθέν 

Τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης, 23ης Ἰουνίου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ. κ. Βαρθολομαῖος μετέβη ἀεροπορικῶς εἰς Γενεύην, ὅπου τήν πρωΐαν τῆς σήμερον, Πέμπτης, 25ης ἰδίου, ὑπεβλήθη εἰς στεφανιογράφημα ἐν τῷ Πανεπιστημιακῷ Νοσοκομείῳ τοῦ Καντονίου τῆς Γενεύης. Τά ἀποτελέσματα ἦσαν τῇ χάριτι τοῦ Κυρίου ἰδιαιτέρως ἱκανοποιητικά. Ὁ Πατριάρχης θά ἐξέλθῃ τοῦ Νοσοκομείου αὔριον, Παρασκευήν. Μεταξύ τῶν θεραπόντων Αὐτοῦ ἰατρῶν εἶναι καί ὁ Ἐντιμολ. κ. Αὐξέντιος Καλαγκός, Καθηγητής, Ἄρχων Ὀστιάριος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. 

Τό Σάββατον, 27ην τ.μ., ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης θά συναντηθῇ ἐν τῷ Ὀρθοδόξῳ Κέντρῳ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Γενεύης μετά τῆς Α. Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. κ. Ἱερωνύμου, μεταβαίνοντος προφρόνως ἐκεῖσε διά νά εὐχηθῇ τῇ Α. Θ. Παναγιότητι τά εἰκότα. 

Τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην συνοδεύουν εἰς τήν ἀποδημίαν Του ταύτην ὁ Πανοσιολ. Μέγας Ἀρχιδιάκονος κ. Ἀνδρέας, ὁ Ἐντιμολ. κ. Παντελεήμων Βίγκας, Ἄρχων Μέγας Χαρτοφύλαξ, καί ὁ ἐν τῇ Πόλει θεράπων Αὐτοῦ ἰατρός Ἐλλογ. κ. Jan Klod Kayuka. 

Σύν Θεῷ, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης θά ἐπιστρέψῃ εἰς τήν ἕδραν Αὐτοῦ τήν Κυριακήν, 28ην τ.μ. . 

Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου. 

25 Ἰουνίου 2015

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΣ ΜΠΕΝΕΛΟΥΞ (CEOB-OBB)

Βρυξέλλες 

Ἡ Ὀρθόδοξος Ἐπισκοπική Συνέλευση τῆς Μπενελοὺξ (CEOB) συνῆλθε, στὴν ἐνάτη συνεδρίασίν της στὶς Βρυξέλλες, στὴν ἕδρα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου (Avenue Charbo 71), τὴν Τετάρτην 24 Ἰουνίου 2015, ὑπὸ τὴν προεδρίαν τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Ἀθηναγόρου (Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον). Ἦσαν ἐπίσης παρόντες ὁ Ἀρχιεπίσκοπος κ. Σίμων, ἀντιπρόεδρος (Πατριαρχεῖον Μόσχας), ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Μιχαὴλ (Πατριαρχεῖον Μόσχας-Ὑπερόριος Ρωσσική Ἐκκλησία), ὁ Ἐπίσκοπος Μᾶρκος (Πατριαρχεῖον Ρουμανίας) καὶ ὁ Ἐπίσκοπος Δοσίθεος (Πατριαρχεῖον Γεωργίας). 

Οἱ ἐπίσκοποι ἀσχολήθηκαν μὲ τὴν διεξαγωγὴ τῶν πρώτων συναντήσεων τῶν ἐπιτροπῶν οἱ ὁποίες λειτουργοῦν ὑπὸ τὴν καθοδήγησιν καὶ τὴν εὐθύνην τῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως καὶ διεπίστωσαν τὴν ἀναγκαιότητα διὰ τὴν ἐνεργοποίησιν ὅλων τῶν ἐπιτροπῶν. 

Οἱ ἐπίσκοποι ἐνημερώθησαν διὰ τὰς τελευταίας ἐξελίξεις τῆς παρουσίας τῆς Ὀρθοδοξίας εἰς τὴν Ὁλλανδίαν καὶ εἰς τὸ Λουξεμβοῦργον. Ἐνημερώθησαν κυρίως διὰ τὰς κατασκηνώσεις νέων εἰς τὴν Ὁλλανδίαν καὶ διὰ τὴν ὑπογραφὴν τῶν νέων συμβάσεων μεταξὺ τοῦ Κράτους τοῦ Λουξεμβούργου καὶ τῶν ἀνεγνωρισμένων θρησκειῶν. 

Οἱ ἐπίσκοποι ἐξέτασαν ἐπίσης ἰδέας ἀναφορικῶς μὲ τὰ θέματα ποὺ θὰ συξητηθοῦν κατὰ τὴν Μεγάλην Πανορθόδοξον Σύνοδον εἰς Κωνσταντινούπολιν κατὰ τὴν Πεντηκοστὴν τοῦ ἔτους 2016. 

Οἱ Ἱεράρχες ἀντάλλαξαν πληροφορίες σχετικῶς μὲ τὶς διάφορες δραστηριότητες τῶν ἐπισκοπῶν τους καὶ ἰδιαιτέρως ἐπικέντρωσαν τὴν προσοχήν τους εἰς τοὺς τομεῖς ἐκείνους ὅπου ἀπαιτεῖται ἕνας καλύτερος συντονισμὸς προσπαθειῶν. 

Ἐπίσης διεπίστωσαν τὴν σπουδαιότητα τῆς ἐπισκέψεως τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου εἰς τὸ Βέλγιον καὶ εἰς τὸ Λουξεμβοῦργον ἀπὸ τὴν 29ην Ἰανουαρίου ἕως καὶ τὴν 1ην Φεβρουαρίου 2015 καὶ συζήτησαν διὰ τὰ ἀποτελέσματα καὶ διὰ τὰς ἀπηχήσεις αὐτῆς τῆς πατριαρχικῆς ἐπισκέψεως. Ἔκαναν κυρίως μίαν σύντομην ἐξέτασιν τῆς μεικτῆς συναντήσεως τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως τῆς Μπενελοὺξ καὶ τῆς Ρωμαιοκαθολικῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως Βελγίου ποὺ ἔλαβεν χώραν τὴν 30ην Ἰανουαρίου 2015 μὲ τὴν ὑψηλὴν παρουσίαν τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος. 

Ὁμίλησαν ἐπίσης διὰ τὴν προετοιμασίαν τοῦ ταξειδίου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐπισκοπικῆς συνελεύσεως τῆς Μπενελοὺξ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν διὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Εἰσοδίων τῆς Θεοτόκου τὴν 21ην τοῦ προσεχοῦς μηνὸς Νοεμβρίου. Πρὶν ἀπὸ τό πέρας τῶν ἐργασιῶν οἱ παρόντες ἐπίσκοποι ἕνωσαν τὶς προσευχές τους τελώντας ἕνα Τρισάγιον διὰ τὴν ἀνάπαυσιν τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Θεοφιλεστάτου Ἐπίσκόπου Εὐμενείας κυροῦ Μαξίμου, μέλους τῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως ἀπὸ τῆς ἱδρύσεώς της καὶ ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη ἐν Κυρίῳ τὴν 22αν τοῦ παρελθόντος Ἰανουαρίου.

Ἠ Ἐπισκοπικὴ Συνέλευσις αὕτη ἐδημιουργήθη κατόπιν ληφθείσης ἀποφάσεως τῆς 4ης Πανορθοδόξου Προσυνοδικῆς Διασκέψεως, συγκληθείσης εἰς Chambésy (Γενεύη) τὸν Ἰούνιον τοῦ 2009. 

Τὰ μέλη τῆς Ἐπισκοπικῆς Συνελεύσεως ἐξέφρασαν δι’ ἄλλην μίαν φορὰν τὴν θέλησίν τους νὰ ἐργάζονται μὲ καλὴν συνεργασίαν πρὸς ὄφελος τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν ποὺ διαμένουν εἰς τὶς τρεῖς χώρες τῆς Μπενελούξ.

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΣΤΟ ΛΟΥΞΕΜΒΟΥΡΓΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΒΕΛΓΙΟΥ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ (ΦΩΤΟ)

Την Κυριακή 21 Ιουνίου 2015 τελέσθηκε Δοξολογία για την εθνική εορτή της Xώρας, στον Ιερό Καθεδρικό Ναό Αγίου Νικολάου Λουξεμβούργου. Στη Θεία Λειτουργία και τη Δοξολογία που ακολούθησε προεξήρχε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου και Έξαρχος Κάτω Χωρών και Λουξεμβούργου κ. Αθηναγόρας συμπαραστατούμενος υπό των Αιδεσιμολογιοτάτων Πρωτοπρεσβυτέρων κ. Σπυρίδωνος Τσεκούρα (Οικουμενικόν Πατριαρχείον) και κ. Ζοράν Radivojevic (Πατριαρχείον Σερβίας) και των Πρεσβυτέρων κ. Γεωργίου Machtalère (Πατριαρχείον Μόσχας-Υπερόριος Ρωσική Εκκλησία) και κ. Constantin Dutuc (Πατριαρχείον Ρουμανίας). 

Τον Μέγα Δούκα εκπροσώπησε ο Αυλάρχης κ. Pierre Bley. 

Παρόντες ήταν ο Εξοχώτατος Πρέσβης της Ελλάδας στο Λουξεμβούργο κ. Θεόδωρος Γεωργακέλλος, εκπρόσωπος του Ρωμαιοκαθολικού Αρχιεπισκόπου Λουξεμβούργου, οι Έλληνες αξιωματικοί που υπηρετούν στη NSPA, ο πρόεδρος του Κυπριακού τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου κ. Λάζαρος Λαζάρου, η πρόεδρος της ελληνικής Κοινότητας Λουξεμβούργου κ. Αθανασία Καββαδία-Καρδαρά και πλήθος πιστών. 

Μετά το πέρας της δοξολογίας ο Σεβ. Μητροπολίτης Βελγίου εξέφρασε τα ευγνώμονα συναισθήματα όλων των Ορθοδόξων προς το φιλόξενο Κράτος του Λουξεμβούργου και την εκτίμηση της οποίας τυγχάνει η Ορθόδοξη Εκκλησία σε μια παραδοσιακά Καθολική χώρα η οποία ανοίγει την αγκαλιά της και υποδέχεται-αποδέχεται αλλά και προστατεύει τις υπόλοιπες θρησκευτικές κοινότητες και ιδιαιτέρως την Ορθοδοξία η οποία από το 1997 είναι μία από τις επίσημα αναγνωρισμένες θρησκείες από το Κράτος. 

Ακολούθησε δεξίωση στο πνευματικό Κέντρο του Ι. Ναού όπου ο Σεβασμιώτατος είχε την ευκαιρία να συνομιλήσει με τον Αυλάρχη και μεταξύ άλλων του μετέφερε την έντονη επιθυμία των Ορθοδόξων να τιμήσει ο Μέγας Δούκας με την υψηλή παρουσία του τον Ιερὀ Καθεδρικό Ναό της Ορθόδοξης Εκκλησίας και να συναντήσει έτσι το ποίμνιο της Ι. Μητροπόλεως. Ο επικεφαλής της Αυλής του Μεγάλου Δούκα απήντησε εγκαρδίως και υποσχέθηκε πως θα μεταφέρει οπωσδήποτε την επιθυμία αυτή στην Αυτού Υψηλότητα. Σημειωτέον ότι ο Μέγας Δούκας του Λουξεμβούργου δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την προστασία των αναγνωρισμένων θρησκειών στη χώρα του.