Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΣ ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΚΑΛΛΙΟΥΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙ ΜΑΔΥΤΟΥ ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΣΤΟ ΦΕΡΙΚΙΟΪ (ΦΩΤΟ)

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ

Ἐπί τῇ ἑορτῇ τῆς Συνάξεως τῶν Ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Δώδεκα Ἀποστόλων, ἡ Α. Σεβασμιότης, ὁ Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ πανηγυρίσαντι φερωνύμῳ Ἱ. Ναῷ τῆς Κοινότητος Φερίκιοϊ, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, τήν Πέμπτην, 30ήν Ἰουνίου, καθ᾿ ἥν τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Πανοσιολ. Μ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Βησσαρίων. 

Ἐκκλησιάσθησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Φιλαδελφείας κ. Μελίτων καί πιστοί ἐντεῦθεν. 

Κατά τήν ἐν τῇ αἰθούσῃ τοῦ ΕΡ.Θ.Ο. παρατεθεῖσαν δεξίωσιν ὡμίλησαν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ἐπόπτης τῆς Περιφερείας Ταταούλων, ὁ Ἐντιμολ. κ. Κωνσταντῖνος Σανταλτζίδης, Ἄρχων Ἔξαρχος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, Πρόεδρος τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιτροπῆς, καί ἐν κατακλείδι ὁ Σεβ. Πατριαρχικός Ἐπίτροπος, ἐξάρας τά προσφάτως ὁλοκληρωθέντα ἀνακαινιστικά ἔργα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ καί ἐπιδαψιλεύσας τάς σεπτάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί εὐλογίας.

π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΕΤΣΗΣ: Η Αγία Σοφία και οι σοφιστείες του Μητροπολίτου Πειραιώς

Η Αγία Σοφία και οι σοφιστείες του Μητροπολίτου Πειραιώς 
του Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση

Η Αγία Σοφία και οι σοφιστείες του Μητροπολίτου Πειραιώς του Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση Οσάκις άκουε φαντασιώσεις ταγών της Πολίτικης Ρωμιοσύνης ή φληναφήματα συγχωριανών της στο Πικρίδιο, αυτό το αντιπέραν της Πόλης ονομαστό κάποτε προάστειο του Κερατίου κόλπου, η αείμνηστη γιαγιά μου συνήθιζε να λέγει: «παιδί μου να μιλάς ξέρεις, να μη μιλάς δεν ξέρεις»; Το ίδιο, ακριβώς, θα επαναλάμβανε αν ζούσε σήμερα και διάβαζε το περί Αγίας Σοφίας, Φαναρίου και ΗΠΑ «μανιφέστο» που εξαπέλυσε παραμονές της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ. Και θα το ξανάλεγε η μακαρίτισσα στεντορεία τη φωνή, όχι βέβαια εξ αφορμής της κατανοητής αγανακτήσεως του ειρημένου Ιεράρχου μετά την αψυχολόγητη και προκλητική πρωτοβουλία της Διευθύνσεως Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκίας να αναγινώσκονται στην Αγία Σοφία εδάφια του Κορανίου κατά την περίοδο του Ραμαζανιού, αλλά εξ αιτίας των όσων η Σεβασμιότης του ανέπτυξε στο περί ου ο λόγος «μανιφέστο» ευθύς μετά την αρχική εκδήλωση της οργής του.
Με τον προσήκοντα σεβασμό που τρέφω προς στο Αρχιερατικό αξίωμα το οποίο φέρει η Σεβασμιότης του, (ελέω Φαναρίου, να μη λησμονείται!), θα ήθελα να παρατηρήσω ότι η ατυχής πρωτοβουλία της ειρημένης Διευθύνσεως, απετέλεσε απλώς μιαν επιπλέον αφορμή όπως ο άγιος Πειραιώς εκδηλώσει για πολλοστή φορά την απέχθειά του πρός την Μητέρα Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως˙ προς το Σεπτό Οικουμενικό Πατριαρχείο, το οποίο τον στήριξε σε δύσκολες στιγμές της Εκκλησιαστικής του σταδιοδρομίας στην Ελλάδα, τον εγκολπώθηκε με αγάπη και τον τίμησε, συγκαταλέγοντάς τον στην χορεία των Ιεραρχών του. Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η Σεβασμιότης του κινεί την πτέρναν κατά του ευεργέτου, μάλιστα σε στιγμές ποικίλων δοκιμασιών που αυτός βιώνει, προσφέρων εις αυτόν «αντί του μάννα χολήν, αντί του ύδατος όξος».
Κατά τον Σεβασμιώτατο, το πρόσφατο ατυχές περιστατικό με την Αγία Σοφία, καθώς και η προ πολλών αιώνων μετατροπή περιωνύμων Ορθοδόξων Ναών και σκηνωμάτων σε Τεμένη, από τον Πορθητή Σουλτάν Μεχμέτ και τους διαδόχους του στον Οθωμανικό θρόνο, «αποδεικνύουν περίτρανα την λανθασμένη πολιτική του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου τον 20ο και 21ο αιώνα και ειδικώτερα επί της Πατριαρχίας των τριών τελευταίων Πατριαρχών, που συνάπτεται αρρήκτως με την λεγόμενη ʺΑγία και Μεγάλη Σύνοδοʺ»(sic). Eξειδικεύων τον λόγον και βάλλων κατά του Πατριάρχου Αθηναγόρου, επιρρίπτει σ΄αυτόν την ευθύνη της συρρικνώσεως του ελληνικού στοιχείου της Κωνσταντινουπόλεως, υιοθετώντας δε ανιστόρητες θέσεις ενός «Αθηναγοροφάγου» πρεσβυτέρου, τον κατακρίνει διότι «άρχισε την Πατριαρχία του με ποίμνιο 300 χιλιάδων και την τέλειωσε, μεταστάς προς Κύριον, με ποίμνιο 2.500 Ελλήνων». Να σημειωθεί δι΄όσους έχουν επιδερμικές μόνο αντιλήψεις για την ιστορία της Πολίτικης Ρωμιοσύνης, ότι το 1972, έτος της προς Κύριον εκδημίας του Αθηναγόρα, ζούσαν ακόμη στην Πόλη περί τις 20 χιλιάδες Ρωμιών. Και θα ήταν πολλοί περισσότεροι αν τότε οι Ελληνικές Αρχές εισάκουαν τις προς αυτές επίμονες παρακλήσεις του Πατριάρχου να μη χορηγούν στους Ομογενείς βίζα εισόδου στην Ελλάδα, ακριβώς για να μη συρρικνωθεί το ελληνικό στοιχείο της Πόλης.
Όταν ο Πατριάρχης Αθηναγόρας έφθασε στην Κωνσταντινούπολη τον Ιανουάριο του 1949, βρήκε ένα ποίμνιο το οποίο δεν υπερέβαινε τις εκατό χιλιάδες ψυχές. Οι 300 χιλιάδες Έλληνες για τις οποίες κάμει λόγο ο Σεβασμιώτατος, ζούσαν στην κοσμοπολίτικη Πόλη των αρχών του εικοστού αιώνα, προτού ακόμη διαλυθεί η Οθωμανική Αυτοκρατορία! Για τα αίτια όμως της εξαφάνισης μέσα σε μια πεντηκονταετία μιας μεγάλης μερίδας των Ελλήνων αυτών, να μη καταλογίζει ευθύνες ο άγιος Πειραιώς στο Πατριαρχείο και στον Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα. Είναι παγκοίνως γνωστό ότι ευθύνη για την δραματική πτώση των αριθμών της ανθούσης και μεγαλουργούσης τότε Ρωμιοσύνης φέρει η ανώριμη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία της Ελλάδος της εποχής εκείνης, η οποία προκάλεσε την Μικρασιατική καταστροφή, ωθώντας στην προσφυγιά το ακμάζον Ελληνικό στοιχείο της Ιωνίας, της Καππαδοκίας, του Πόντου και της Θράκης, τουτέστι όλο το ποίμνιο της Ανατολικής ενδοχώρας της Εκκλησιαστικής δικαιοδοσίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Όπως είναι επίσης γνωστό ότι η συρρίκνωση της Πολίτικης Ρωμιοσύνης κατά τις δεκαετίες του ΄50, ΄60 και ΄70 είχε άμεση σχέση με το Κυπριακό.
Θα παρακάμψω όσα παράδοξα ισχυρίζεται ο Σεβασμιώτατος περί «προσδέσεως των Ορθοδόξων Προκαθημένων στο ʺδιεθνιστικό κίνημαʺ», περί της μη υποδουλώσεως της «Μεγάλης» Ρωσσικής Εκκλησίας στο «Αμερικανοεβραϊκό σύστημα παγκόσμιας εξουσίας», περί της δημιουργίας, μερίμνη του Πατριάρχου Βαρθολομαίου, ενός παγκόσμιου Ορθοδόξου τόξου που θα περιλαμβάνει την «Μεγάλη Ρωσσική Ομοσπονδία»(sic) τις χώρες της Βαλκανικής και της Μέσης Ανατολής και θα επεκτείνεται μέχρι τις εσχατιές της γης. Ούτε θα σχολιάσω τα όσα λέγει περί της απουσίας αντιδράσεων εκ μέρους της Χριστιανικής Δύσης μετά το επεισόδιο της Αγιασοφιάς, ωσάν να εξεδήλωσαν οποιαδήποτε συμπάθεια στον ταλανιζόμενο Οικουμενικό Θρόνο οι Ομόδοξες εκείνες Εκκλησίες που σνόμπαραν την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης και τις οποίες η Σεβασμιότης του έσπευσε να συγχαρεί αγαλλομένω ποδί για την πράξη τους αυτή.
Ας μου επιτραπεί όμως να σταθώ σ΄ένα αφελές, αλλά προβληματικό, πολιτικώς δε και εκκλησιαστικώς άκρως επικίνδυνο σημείο του άρθρου του. Εκείνο όπου εκφράζει την ευχή όπως «η Ρωσσική Πολιτεία στείλει στον Βόσπορο δύο αεροπλανοφόρα (μεταφέροντα άραγε και κάποιον «Επίσκοπο Τσάριγκραντ»;) για να δούμε σε πόσα δευτερόλεπτα θα σταματήσει ο τελάλης του σατανικού Κορανίου την βεβήλωση του πανιέρου Ναού της του Θεού Σοφίας».
Εύκολη η κριτική όταν ασκείται μέσα από την άνεση και ασφάλεια την οποία παρέχει η ιδιότητα του «ιερωμένου δημοσίου υπαλλήλου» στην ελεύθερη Ελλάδα! Συνειδητοποιεί, όμως, ο Σεβασμιώτατος ότι οι δημαγωγικές του κορώνες περί «σατανικού Κορανίου» ή περί «φαυλεπίφαυλου ψευδοπροφήτου Μωάμεθ», μπορεί να προκαλέσουν ανεπανόθωτες ζημίες όχι μόνο στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και τα Πρεσβυγενή Πατριαρχεία, τα οποία πασχίζουν να δίνουν μαρτυρία Χριστού στα Μουσουλμανικά κράτη της Εγγύς και Μέσης Ανατολής, αλλά και στις Ορθόδοξες εκείνες Εκκλησίες που ζούν σε Μουσουλμανικές χώρες της Ευρώπης, όπως η Αλβανία και η Βοσνία-Ερζεγοβίνη;
Πολλάκις διερωτήθηκα αν οι κατά του Ισλάμ και του Μωάμεθ προκλητικοί και στα όρια του επιτρεπτού ευρισκόμενοι αφορισμοί του Μητροπολίτου Πειραιώς υποδηλώνουν κάποια ενδόμυχη τάση εκούσιας παράδοσης στο μαρτύριο, προκειμένου να αξιωθεί της τιμής του σύγχρονου Νεομάρτυρος. Αλλά δεν το πιστεύω. Διότι η Σεβασμιότης του έχει μόνο ένα σκοπό, να κηρύττει μέχρι τα βαθειά του γεράματα μιαν Ορθοδοξία έτσι όπως την αντιλαμβάνεται και θέλει να επιβάλει. Εξ άλλου θα πρέπει γνωρίζει πως η Εκκλησία ήδη από την εποχή των μεγάλων διωγμών απεδοκίμαζε την εκούσια προσέλευση στο μαρτύριο, ενώ Κλήμης ο Αλεξανδρεύς την απέκρουε, θεωρώντας την αυτοκτονία. (Βλ. Στρωματείς Δ΄, κεφ. 16).
Θέλω να καταλήξω επαναλαμβάνοντας ένα ερώτημα που είχα θέσει προ τριετίας έπειτα από ένα 72σέλιδο γράμμα του Μητροπολίτου Πειραιώς προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη με αφορμή τους εορτασμούς επί τη συμπληρώσει 1700 ετών από της εκδόσεως του «Διατάγματος των Μεδιολάνων» (βλ. «Εύλογες απορίες μετά τον ʺΦιλιππικόʺ του Μητροπολίτου Πειραιώς κατά του Οικουμενικού Πατριαρχείου», ΑΜΕΝ.gr, 9 Ιουλίου 2013). Στο γράμμα αυτό η Σεβασμιότης του διεκήρυσσε urbi et orbi ότι από τις αρχές του 20ου αιώνος και μέχρις εσχάτων η Εκκλησία Κωνσταντινουπόλεως διά των «οικουμενιστικών» ενεργειών Πατριαρχών της πρόδωσε και συνεχίζει να προδίδει την Ορθόδοξη πίστη! Ερωτούσα λοιπόν: ούτως εχόντων των πραγμάτων κατά την αντίληψή του, πώς έστρεξε να εκλεγεί Επίσκοπος από την Ιερά Σύνοδο μιας «αιρετίζουσας» οικουμενιστικών τάσεων Εκκλησίας, δεχόμενος μάλιστα την χάρη της Αρχιερωσύνης από τα χέρια ένος «οικουμενιστού» Ιεράρχου, του Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού, Συμπροέδρου τότε της Επιτροπής Θεολογικού Διαλόγου μεταξύ Ορθοδόξων και Ρωμαιοκαθολικών»; 
Στο ερώτημα αυτό ο άγιος Πειραιώς τηρεί σιγήν ιχθύος.

«Απογευματινή» (Κωνσταντινουπόλεως), 30 Ιουνίου 2016

Η ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΙΑ ΑΓΓΕΛΛΕΙ ΤΗΝ ΕΚΔΗΜΙΑΝ ΤΟΥ Μ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΟΠΕΛΛΗ

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης απονέμει το οφφίκιο του Μεγάλου Οικονόμου της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας
στον μακαριστό Νικόλαο Πετροπέλλη, Αρχειοφύλακα των Πατριαρχείων (Αύγουστος 2009)
φωτ. αρχείου: Ν. Μαγγίνας

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

ΜΕΓΑΛΗ ΠΡΩΤΟΣΥΓΚΕΛΛΙΑ 

ΚΗΔΕΙΑ 

Ἡ Μεγάλη Πρωτοσυγκελλία τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἀγγέλλει τήν εἰς Κύριον ἐκδημίαν τοῦ ἀειμνήστου 

  Μεγάλου Οἰκονόμου 

 ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΟΠΕΛΛΗ, 

Ἀρχειοφύλακος τῶν Πατριαρχείων.

Ἡ νεκρώσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία ψαλήσεται τό Σάββατον, 2ανἸουλίου 2016, καί ὥραν 12ην μεσημβρινήν, ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ Ἁγίου Γεωργίου. 

ΚΗΔΕΙΑ 

Μετά βαθυτάτης θλίψεως ἀγγέλλομεν τήν κοίμησιν τοῦ προσφιλοῦς συζύγου, πατρός, πάππου, θείου καί συγγενοῦς ἀειμνήστου

Μεγάλου Οἰκονόμου 

ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΠΕΤΡΟΠΕΛΛΗ, 

Ἀρχειοφύλακος τῶν Πατριαρχείων. 

Ἡ νεκρώσιμος αὐτοῦ ἀκολουθία ψαλήσεται τό Σάββατον, 2αν Ἰουλίου 2016, καί ὥραν 12ην μεσημβρινήν, ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ Ἁγίου Γεωργίου, ὁ δέ ἐνταφιασμός γενήσεται ἐν τῷ Κοιμητηρίῳ Ἁγίου ἘλευθερίουΤαταούλων. 

Ἡ τεθλιμμένη σύζυγος πρεσβυτέρα Ἄννα,
ἡ τεθλιμμένη θυγάτηρ Εἰρήνη Φραγκουδάκη, μετά τοῦ συζύγου αὐτῆς Γεωργίου, ἐν Ἀθήναις,
ἡ τεθλιμμένη ἐγγονή Αἰκατερίνα Φραγκουδάκη, ἐν Ἀθήναις,
τά τεθλιμμένα ἀνήψια καί οἱ λοποί συγγενεῖς.

Δείτε την παλαιότερη ανάρτηση:
ΜΕΓΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΣ Ο π. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΕΤΡΟΠΕΛΛΗΣ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ ΓΙΑ ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ, ΔΙΩΓΜΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΣ ΜΝΗΜΕΙΩΝ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Μήνυμα για τους διωγμούς των χριστιανών, τους πρόσφυγες και την καταστροφή πολιτιστικών μνημείων στη Μέση Ανατολή, αλλά και σε άλλες περιοχές του κόσμου, έστειλε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, ο οποίος προέστη στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία που τελέστηκε το πρωί στον αναπαλαιωμένο μητροπολιτικό ναό της Βέροιας, τον Ι.Ναό Αγίων Πέτρου και Παύλου.

Αναφερόμενος στο μαρτύριο των δύο τιμώμενων Αγίων αποστόλων Πέτρου και Παύλου, «τους στύλους τούτους του χριστιανικού κηρύγματος» διερωτήθηκε πόσοι χριστιανοί σήμερα «επώνυμοι και κυρίως ανώνυμοι» στην πόλη της Δαμασκού, στη Συρία, στην Ελλάδα, αλλά και σε όλη την οικουμένη, φεύγουν «με τα σύγχρονα δίκτυα, για να σωθούν, εξ εκείνων οι οποίοι δεν ανέχονται την πίστιν εις τον Χριστόν και την μαρτυρίαν του και βαδίζουν εν αγωνία την οδόν της προσφυγιάς, την οδόν ενός νέου τύπου μαρτυρίου». 

"Παρακολουθούμε όλοι, ότι κατά την πορεία αυτή, οι αδελφοί μας υφίστανται τραυματισμούς, ακρωτηριασμούς, ύβρεις, αιχμαλωσίας, απειλάς, άλλοι δε και μαρτυρικόν, πολλάκις δια πνιγμού, θάνατον. Άλλωστε, το ορθόδοξον γένος μας, το ιδικόν μας γένος, των Ρωμαίων, έχει διαχρονικήν εις την ιστορικήν πορείαν του την εμπειρίαν αυτήν της προσφυγιάς, την οποία εδοκιμάσαμε εν όλη τη εκτάσει της, εις την καθ΄ ημάς Ανατολή, εις την Πόλιν της Αγίας Σοφιάς, εις την Ίμβρον, εις την Τένεδον". 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έφερε ως παράδειγμα τους αποστόλους Πέτρο και Παύλο, τον βίο και το μαρτύριο τους, λέγοντας ότι διδάσκουν ότι είναι απαραίτητο «και εμείς να αίρωμεν, έκαστος, τον σταυρό μας» και «να φορέσωμεν στέφανον ύβρεων, στέφανον αδοξίας, ακάνθινον στέφανον δοκιμασίας και αντοχής και να διέλθουμε εκ της καμίνου των πειρασμών και των θλίψεων, ενδυόμενοι θώρακα ισχυρόν, την μέχρι τέλους υπομονή» χωρίς να χάνεται η πίστη στον Θεό και η ελπίδα. «Μόνο ο υπομείνας εις τέλους αναδεικνύεται νικητής, όπως αναδείχθηκαν νικητές οι πολυπληθείς άγιοι της πόλεως σας, αγαπητοί Βεροιείς» είπε ο κ. Βαρθολομαίος.

Στη συνέχει ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στις καταστροφές μνημείων πολιτισμού στη Μ. Ανατολή και σε άλλα μέρη, παίρνοντας ως αντίθετη αφορμή τον προσφάτως αναπαλαιωμένο, μετά από μακρόχρονες αναστηλωτικές εργασίες, παλαιό μητροπολιτικό ναό των αποστόλων Πέτρου και Παύλου στη Βέροια. 
«Είναι ιδιαιτέρως επίκαιρο σήμερον, εποχή κατά την οποία εμφανίζονται ανά την Οικουμένη και εις την εγγυτέραν ημών περιοχή, θλιβερά φαινόμενα καταστροφής πολυτίμων αρχαιολογικών μνημείων και ελλείψεως σεβασμού προς την παγκόσμια πολιτιστική κληρονομίαν, υπό δήθεν θρησκευτικό ένδυμα. Φρονούμε και διακηρύσσουμε οι Ορθόδοξοι, ότι ο πολιτιστικός πλούτος μιας χώρας πρέπει να αποτελεί στίγμα ειρηνικής επικοινωνίας των λαών όλου του κόσμου και όχι σημείο χωρισμού και εχθρότητος αλλήλων». 
Ο κ. Βαρθολομαίος έδωσε συγχαρητήρια στον μητροπολίτη Βεροίας Παντελεήμονα και τους συνεργάτες του, τα στελέχη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και τους υπηρεσιακούς παράγοντες που εργάστηκαν για την αναπαλαίωση του ναού.

Με τον Πατριάρχη συλλειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίτες Φλωρίνης Θεόκλητος, εκπρόσωπος του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου της ΔΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος, Πριγκηπονήσσων Ιάκωβος, Βεροίας Παντελεήμων, Εδέσσης Ιωήλ, Νεαπόλεως Βαρνάβας, Δράμας Παύλος, Σισανίου Παύλος, Κίτρους Γεώργιος, Ιερισσού Θεόκλητος, Νέας Κρήνης Ιουστίνος, Γρεβενών Δαβίδ, και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεουπόλεως Παντελεήμων, ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Θερμών Δημήτριος. 

Τον Πατριάρχη προσφώνησε ο Μητροπολίτης Βεροίας Παντελεήμων. 

Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάρκος Μπόλαρης, ενώ παρέστησαν όλες οι τοπικές πολιτικές και στρατιωτικές αρχές και πλήθος πιστών που συνέρευσε από νωρίς για να μετέχει στην ιστορική πρώτη πανήγυρη της Παλαιάς Μητροπόλεως ύστερα από αιώνες. Στο τέλος της θείας Λειτουργίας και κατόπιν παρακλήσεως του Μητροπολίτου Βεροίας Παντελεήμονος ο Παναγιώτατος επέδωσε στην Αγγελική Κοτταρίδη τον χρυσού Σταυρό του Αποστόλου Παύλου που αποτελεί και την ύψιστη τιμητική διάκριση της Ιεράς Μητροπόλεως, εις αναγνώριση της σπουδαίας συνεισφοράς της στην αποπεράτωση των εργασιών ανακαίνισης της Παλαιάς Μητροπόλεως και της απόδοσης του μνημείου στη θεία Λατρεία.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ (ΒΙΝΤΕΟ)

Επί τη θρονική εορτή της Εκκλησίας της Ρώμης (Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου), το Οικουμενικό Πατριαρχείο απέστειλε, όπως κάθε χρόνο, Αντιπροσωπεία στην Ρώμη, την οποία φέτος αποτελούν, ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος, ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ και ο Τριτεύων των Πατριαρχικών Διακόνων Νήφων. 

Η Πατριαρχική Αντιπροσωπεία έγινε δεκτή από τον Πάπα Φραγκίσκο. 

Ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος, ο οποίος ηγείται της Αντιπροσωπείας, εκόμισε στον Πάπα, Γράμμα του Οικουμενικού Πατριάρχου Βαρθολομαίου. 

Ο Πάπας κατά την προσφώνησή του αναφέρθηκε στην ιστορική συνάντηση στη Λέσβο, με τον Οικουμενικό Πατριάρχη και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Ιερώνυμο. 

Ο Πάπας έλαβε από τον Μητροπολίτη Μεθόδιο δώρο μία εικόνα, με τον εναγκαλισμό μεταξύ του Αγίου Ανδρέα και του Αγίου Πέτρου, ως σύμβολο της ενότητας μεταξύ των δύο Εκκλησιών.

 

Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ ΚΑΙ Ο ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ)

Ι. Μητρόπολις Βεροίας

Με λαμπρότητα και επισημότητα τελέστηκε το απόγευμα της Τρίτης 28 Ιουνίου ο Εσπερινός της εορτής των Αγίων πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου στην πανηγυρίζουσα Παλαιά Μητρόπολη της Βέροιας. 

Των πανηγυρικών και λατρευτικών εκδηλώσεων προίσταται φέτος η Α.Θ.Π. ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος ο οποίος χοροστάτησε και κήρυξε το θείο λόγο κατά τον Εσπερινό και αύριο το πρωί θα τελέσει Πατριαρχική θεία Λειτουργία. Μαζί με τον Παναγιώτατο συγχοροστάτησαν οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες Φλωρίνης κ. Θεόκλητος, εκπρόσωπος της ΔΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος, Πριγκηπονήσσου κ. Ιάκωβος, Νεαπόλεως κ. Βαρνάβας, Δράμας κ. Παύλος, Σισανίου κ. Παύλος, Κίτρους κ. Γεώργιος, Ιερισσού κ. Θεόκλητος, Νέας Κρήνης κ. Ιουστίνος, Γρεβενών κ. Δαβίδ, Βεροίας κ. Παντελεήμων και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Θεουπόλεως κ. Παντελεήμων. 

Τον Παναγιώτατο προσεφώνησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων. 

Την Κυβέρνηση εκπροσώπησε η Υφυπουργός Μακεδονίας - Θράκης κ. Μαρία Κόλλια Τσαρουχά, ενώ παρέστησαν ο Περιφεριάρχης Κεντρικής Μακεδονίας κ. Απόστολος Τζιτζικώστας, Βουλευτές, όλες οι τοπικές πολιτκές και στρατιωτικές αρχές και πλήθος κόσμου που συνέρευσε από νωρίς για να υποδεχθεί τον Παναγιώτατο, που έγινε δεκτός με τιμές Αρχηγού Κράτους. 

Η προσφώνηση του Μητροπολίτου Βεροίας 

«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως πεφανέρωται σήμερον» διά τήν πόλιν τῆς Βεροίας καί τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας, ἡ ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν μεγίστων ἀποστόλων Παύλου τοῦ ἱδρυτοῦ της καί Πέτρου. 

«Ἀστράπτει καί λάμπει» ἡ τοπική Ἐκκλησία «κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσι» τοῦ ἱστορικοῦ, βυζαντινοῦ αὐτῆς μητροπολιτικοῦ ναοῦ, τοῦ ἐπ᾽ ὀνόματι τιμωμένου τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου, ὁ ὁποῖος ἀνοίγει ἐπισήμως καί πανηγυρικῶς τάς θύρας του σήμερον, διά πρώτην φοράν μετά τόν προσφάτως τελεσθέντα ἐπανεγκαινιασμόν του, διά νά ὑποδεχθῇ τόν πρωτόθρονον καί πρωτεύθυνον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, τήν Αὐτοῦ Θειοτάτην Παναγιότητα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην κ.κ. Βαρθολομαῖον. 

«Ἀστράπτει καί λάμπει» ἡ κατά Βέροιαν Ἐκκλησία τελοῦσα τήν ἱεράν σύναξιν τῶν ἡνωμένων τῷ πνεύματι ἀποστόλων τοῦ Σωτῆρος, καί ὑποδεχομένη τόν σεπτόν προκαθήμενον τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τόν κύκλῳ τήν οἰκουμένην διατρέχοντα πρός ἐνίσχυσιν καί στήριξιν τῶν πνευματικῶν Αὐτοῦ τέκνων καί ὑπεράσπισιν τῶν δικαίων τῆς ἀμωμήτου ἡμῶν πίστεως. «Ἀστράπτει καί λάμπει» ἔχουσα προεξάρχοντα τῆς λατρευτικῆς ταύτης συνάξεως ἐπί τῇ ἑορτῇ τοῦ ἱδρυτοῦ της, οὐρανοβάμονος ἀποστόλου Παύλου, τόν οὐ μόνον κλῆσιν φέροντα ἀποστολικήν, ἀλλά καί ζῆλον ἔχοντα ἀποστολικόν καί φωνήν στεντορείαν, κηρύσσουσαν ἐν παντί καιρῷ καί τόπῳ «Χριστόν ἐσταυρωμένον καί ἀναστάντα», καί ἀκαταβλήτως ἀγωνιζόμενον νύκτα καί ἡμέραν, ἐνίοτε καί μετά πολλῶν δακρύων, «εἰς οἰκοδομήν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τήν ἑνότητα τῆς πίστεως καί τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ». 

«Ἀστράπτει καί λάμπει», διότι διά πρώτην φοράν μετά σιγήν ἑξακοσίων καί πλέον χρόνων πανηγυρίζει εἰς τήν περίκλυτον ταύτην βασιλικήν τήν ἐτήσιον πανήγυριν τοῦ διδασκάλου καί καθηγεμόνος αὐτῆς ἐν τῇ πίστει ἁγίου ἐνδόξου ἀποστόλου Παύλου, ὁ ὁποῖος ὁμοῦ μετά τοῦ ἑτέρου πρωτοκορυφαίου, τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, οὐρανόθεν ἀοράτως συγχαίρουσιν ἡμῖν, διά τήν προσγενομένην εἰς ἡμᾶς τιμήν ὅπως λαμπρύνητε διά τῆς σεπτῆς Ὑμῶν χοροστασίας καί τῆς Πατριαρχικῆς Ὑμῶν Λειτουργίας, Παναγιώτατε, τήν πανήγυριν ἐπί τῇ συνάξει τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων καί τήν ἐπαναλειτουργίαν τοῦ παλαιοῦ Μητροπολιτικοῦ τούτου ναοῦ τῆς Βεροίας, μετά πολυετῆ καί πολυώδυνον προσπάθειαν ἀποκαταστάσεως καί συντηρήσεως αὐτοῦ. 

Βασιλική μεγαλοπρεπής καί περίλαμπρος ἀνιδρύθη συμφώνως πρός τά στοιχεῖα τῶν προσφάτων ἀρχαιολογικῶν εὑρημάτων μεταξύ 7ου καί 8ου αἰῶνος καί ἀνεκαινίσθη ὑπό τοῦ ἐπισκόπου Βεροίας Νικήτα περί τά τέλη τοῦ 11ου αἰῶνος.

Φθαρεῖσα ὑπό τοῦ πλήξαντος τήν πόλιν τῆς Βεροίας ἰσχυροῦ σεισμοῦ ὀλίγον μετά τό 1206, ἀνεκαινίσθη καί πάλιν καί ἐπλουτίσθη διά λαμπροῦ εἰκονογραφικοῦ διακόσμου, ἀναπτυσσομένου εἰς τό κεντρικόν κλίτος, ὁ ὁποῖος συνεπληρώθη κατά τήν ἀκολουθήσασαν ἐξόχως σημαντικήν διά τήν Βέροιαν παλαιολόγειον ἐποχήν διά τοιχογραφιῶν ἀνυπερβλήτου αἰσθητικῆς ἀξίας καί ὡραιότητος.

Αἱ ἀπό τοῦ 15ου αἰῶνος ἐπισυμβᾶσαι ἱστορικαί ἐξελίξεις καί ἡ μετατροπή τοῦ ναοῦ εἰς τέμενος ὑπῆρξαν αἰτία ἀλλοιώσεων καί καταστροφῶν, σοβαρωτέρα τῶν ὁποίων ὑπῆρξεν ἡ κατάρρευσις τοῦ νοτίου κλίτους, ἔχουσα ὡς ἀποτέλεσμα ὁ περικαλλής οὗτος ναός νά παραμένῃ ἐρείπιον ἀκόμη καί μετά τήν ἀπελευθέρωσιν τῆς πόλεως κατά τό ἔτος 1912. 

Ἀπό τῆς ἡμέρας τῆς χάριτι Θεοῦ καταστάσεως τῆς ἡμετέρας ἐλαχιστότητος εἰς τήν ἱεράν ταύτην Μητρόπολιν ἠγωνίσθην παντί σθένει καί παντί τρόπῳ διά τήν ἀποκατάστασιν καί ἀνακαίνισιν τοῦ ἱστορικοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῆς Βεροίας, τῇ ἀρωγῇ καί συμπαραστάσει τῆς Ὑμετέρας πεπνυμένης Παναγιότητος, ἥτις δι᾽ ἐπιστολῶν καί λόγων πρός τούς Ὑπουργούς Πολιτισμοῦ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐστήριξεν τήν ταπεινήν ἡμῶν προσπάθειαν. 

Μετά παρέλευσιν εἰκοσιδύο ἐτῶν ὁ ἀγών καί ἡ προσπάθεια ἡμῶν ἐστέφθη χάριτι Θεοῦ ὑπό ἐπιτυχίας. Ἡ εὐχή τήν ὁποίαν εἴχομεν διατυπώσει προπέμποντες τήν Ὑμετέραν Παναγιότητα κατά τήν πρώτην Αὐτῆς ἐπίσκεψιν εἰς τήν Βέροιαν, ὅπως Σᾶς ὑποδεχθῶμεν ἐκ νέου εἰς τόν παλαιόν Μητροπολιτικόν ναόν τῶν πρωτοκορυφαίων, ὅταν δι᾽ εὐχῶν Σας θά ἀπεκαθίστατο, ἐγένετο ἐπί τέλους πραγματικότης. Τό μεγάλον ἔργον τῆς ἀποκαταστάσεως καί ἀνακαινίσεως τοῦ παλαιοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῶν πρωτοκορυφαίων ἀποστόλων Παύλου καί Πέτρου ὡλοκληρώθη, χάρις εἰς τήν ἀγαστήν συνεργασίαν μετά τῶν ἑκάστοτε προϊσταμένων τῆς Ἐφορείας Βυζαντινῶν Ἀρχαιοτήτων καί τῶν συνεργατῶν αὐτῶν ἀπό τοῦ κ. Ἀντωνίου Πέτκου μέχρι τῆς κ. Ἀγγελικῆς Κοτταρίδη, τό ἐνδιαφέρον καί τήν ὑποστήριξιν τῶν ἑκάστοτε ὑπουργῶν Πολιτισμοῦ, ἀπό τοῦ κ. Θάνου Μικρούτσικου καί τοῦ κ. Ἀντωνίου Σαμαρᾶ, μέχρι τοῦ κ. Παύλου Γερουλάνου καί τοῦ νῦν ὑπουργοῦ κ. Ἀριστείδου Μπαλτᾶ, ἐκπροσωπουμένου σήμερον ὑπό τῆς Γενικῆς Γραμματέως τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ καί Ἀθλητισμοῦ κυρίας Μαρίας Ἀνδρεαδάκη- Βλαζάκη, ἡ ὁποία καί ὡς Γενική Διευθύντρια Ἀρχαιοτήτων καί Πολιτιστικῆς Κληρονομιᾶς εἶχε ἐνδιαφερθεῖ τά μέγιστα διά τήν πρόοδον τῶν ἐργασιῶν τῆς ἀποκαταστάσεως τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ, ἀλλά καί τήν συμπαράστασιν τῆς Κινήσεως Πολιτῶν καί τῶν ἑκάστοτε τοπικῶν ἀρχόντων.

Κατά τήν εὔσημον ταύτην ἑσπέραν ἐπιτρέψατέ μοι, Παναγιώτατε, νά ἐκφράσω ὁλοκαρδίους εὐχαριστίας τόσον πρός τήν Ὑμετέραν θεοτίμητον Κορυφήν ὅσον καί πρός ἅπαντας τούς συμβαλόντας καί ἐργασαμένους πρός ὁλοκλήρωσιν τοῦ σπουδαιοτάτου τούτου ἔργου καί τήν ἀπόδοσιν τοῦ περιλάμπρου τούτου ναοῦ εἰς τήν θείαν λατρείαν. Εἰς αὐτόν τόν περίκλυτον ναόν τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων ἀποστόλων, τῶν πρωτοκορυφαίων Παύλου καί Πέτρου, τήν παλαιάν ἕδραν τῆς ἱστορικῆς Μητροπόλεως Βεροίας, ὁ εὐαγής κλῆρος καί οἱ εὐσεβεῖς χορεῖες τῶν μοναζόντων, οἱ φιλόθεοι ἄρχοντες καί ὁ φιλάγιος λαός τῆς Βεροίας καί τῆς Ἠμαθίας, ὑποδεχόμεθα σήμερον Ὑμᾶς, Παναγιώτατε Πάτερ καί Δέσποτα, τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην καί πνευματικόν Πατέρα πάντων ἡμῶν, μετά βαθυτάτου σεβασμοῦ καί ἀνεκλαλήτου χαρᾶς, καί ἀδυνατοῦντες νά ἐκφράσωμεν ἐν ἀνθρωπίναις λέξεσι τά συνέχοντα καί πλημμυρίζοντα τήν ψυχήν ἡμῶν αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας, στρέφομεν προσευχητικῶς τόν νοῦν καί τήν καρδίαν μας πρός τόν ἐν τῷ βορείῳ πεσσῷ εἰκονιζόμενον Χριστόν τόν Χαλκίτην καί πρός τήν ἐν τῷ δυτικῷ πεσσῷ ἱεράν μορφήν τῆς δεομένης Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καί ἱκετεύομεν ταπεινῶς «πολυχρόνιον ποιῆσαι Κύριος ὁ Θεός τόν Παναγιώτατον Οἰκουμενικόν Πατριάρχην ἡμῶν κύριον κύριον Βαρθολομαῖον· Κύριε, φύλαττε αὐτόν εἰς πολλά ἔτη».

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΒΕΡΟΙΑ - ΤΡΙΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2016 (ΦΩΤΟ)

Ι. Μητρόπολις Βεροίας

Την Τρίτη 28 Ιουνίου ο Οικουμενικὸς Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος αρχικά τέλεσε τρισάγιο υπερ αναπαύσεως του μακαριστού Μητροπολίτου Σταυροπηγίου κυρού Αλεξάνδρου στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά και ακολούθως μετά της συνοδείας του μετέβησαν στον αρχαιολογικό χώρο του Ανακτόρου των Αιγών, όπου ξεναγήθηκαν από την προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων κ. Αγγελική Κοτταρίδη, παρούσα ήταν και η Γ.Γ. του ΥΠΠΟ κ. Βλαζάκη. 

Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος επισκέφθηκε, ανεπίσημα, για προσκύνημα την Σταυροπηγιακή Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας.