Η ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ

Ήταν εκεί την ώρα τη μεγάλη της Πεντηκοστής Ιουδαίοι και άλλοι από τόπους πολλούς. Ανάμεσά τους και Κ ρ ή τ ε ς (Πράξ. 2, 11). Και από στόμα αποστολικό, πλημμυρισμένο από Πνεύμα Άγιο, άκουσαν και αυτοί, στη δική τους γλώσσα, τον ευαγγελισμό των μεγαλείων του Θεού! Τον άκουσαν με έκσταση και απορία, τον δέχτηκαν με χαρά, βαφτίστηκαν και επέστρεψαν στην Κρήτη θεόπνευστοι πλέον κήρυκες του Ευαγγελίου της σωτηρίας. Αυτή υπήρξε Η ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ!

Έτσι εξηγείται αυτό που γράφει ο Παύλος στον Τίτο, τον πρώτο Επίσκοπο της Κρήτης: «Ο λόγος που σε άφησα στην Κρήτη ήταν...να εγκαταστήσεις σε κάθε πόλη πρεσβυτέρους, σύμφωνα με τις οδηγίες που σου έδωσα.» (Τίτ. 1,5). Αυτή η οδηγία και πολλές άλλες της Επιστολής προϋποθέτουν ύπαρξη χριστιανών στην Κρήτη πολύ πριν από την εγκατάσταση του Τίτου στο Νησί. Μεγάλη λοιπόν για την Κρήτη η πρώτη Πεντηκοστή! 

Μεγάλη και επειδή επομένως η Κρήτη υπήρξε η πρώτη Πύλη εισόδου του Ευαγγελίου στην Ευρώπη, όπως υπήρξε και η πολιτισμική της κοιτίδα.

Και να που ευδόκησε ο Θεός να εορτάσουμε σήμερα, 19η Ιουνίου του σωτηρίου έτους 2016, τη ΔΕΥΤΕΡΗ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΝΤΗΚΟΣΤΗ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ με το συλλείτουργο των Προκαθημένων στον ιερό ναό του Αγίου Μηνά, στο Ηράκλειο, στα πλαίσια της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου, η οποία φιλοξενείται στην Ορθόδοξο Ακαδημία Κρήτης. Σύσσωμος ο λαός του νησιού μετά των ποιμένων αυτού αγάλλεται και ευχαριστεί τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη μας και τους λοιπούς σεπτούς Προκαθημένους για την τιμή της επιλογής και τη μεγάλη ευλογία. 

Η αυτόβουλη και η ετερόνομη απουσία μετατρέπει βέβαια σε κάποιο βαθμό τη χαρά σε χαρμολύπη, που ωστόσο είναι γνωστή στην Εκκλησία τραυματική εμπειρία, θεραπευόμενη με τη χάρη του Παρακλήτου. 

Η Αγία και Μεγάλη Σύνοδος, αποφεύγοντας «μωράς ζητήσεις και έρεις και μάχας ανωφελείς» (πρβλ. Τίτ. 3, 9), όχι μόνο το από όλους τους Προκαθημένους προγραμματισμένο έργο θα επιτελέσει, αλλά και την τροχιά της πανορθόδοξης συνοδικής πράξης θα διανοίξει, προς δόξαν του εν Τριάδι προσκυνουμένου Θεού, ακατάγνωστη διδαχή του Ευαγγελίου της σωτηρίας και διακονίαν παντός ανθρώπου αδιακρίτως. 

Αλέξανδρος Κ. Παπαδερός