Ο ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ: Προεόρτια της Αναστάσεως

φωτό: Νίκος Μαγγίνας

Με τη συμμετοχή πλήθους πιστών από την Πόλη, την Ελλάδα και το εξωτερικό, το Φανάρι έψαλε τον Επιτάφιο Θρήνο στον Νικητή του Θανάτου. Της ακολουθίας προέστη ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, και συγχοροστάτησαν Αρχιερείς του Θρόνου. Παρέστησαν ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος Βασίλειος Μπορνόβας και Άρχοντες Οφφικιάλοι της Μ.τ.Χ.Ε.

Τα εγκώμια έψαλε, υπό τη διεύθυνση του Άρχοντος Πρωτοψάλτου της Μ.τ.Χ.Ε. Λεωνίδα Αστέρη, πολυμελής χορός ψαλτών και οι υπηρετούντες στο Γενικό Προξενείο της Ελλάδος στην Πόλη.

Ακολούθησε η περιφορά του Επιταφίου στον Πατριαρχικό Αυλόγυρο. Τον Επιτάφιο κρατούσαν Αρχιερείς, όπως προβλέπεται από το Τυπικό. Όταν επιστρέφει η πομπή στον Πατριαρχικό Ναό, γίνεται περιφορά του Επιταφίου (τρις) εντός του Ιερού Βήματος και εναποτίθεται επί της Αγίας Τραπέζης.

Η Πόλις αύτη, με την συνείδησιν της Μεγάλης Εκκλησίας, ανέκαθεν, άνευ θρήνων, είδε και εβίωσε τον ήρωα της εσπέρας ταύτης και την εις Άδου κάθοδόν Του, ως κάθοδον αλκίμου Ελευθερωτού, και την απετύπωσεν εις την περίφημον νωπογραφίαν της Μονής της Χώρας όπου ο Χριστός, ο Άγιος Ισχυρός, ο Τεχνουργός της Αναστάσεως, θραύει τα δεσμά και ελευθερώνει και συναρπάζει και συνεγείρει με τας δύο χείρας Του τους πρωτοπλάστους, τον Αδάμ και την Εύαν, και μετ' αυτών όλα τα δέσμια πνεύματα.

Διότι εδώ ουδέποτε επιστεύσαμεν εις την ισχύν του θανάτου, αλλά πάντοτε εις την αλήθειαν της Αναστάσεως.

Εντεύθεν, εν τη Μεγάλη Εκκλησία, ο Επιτάφιος δεν είναι θρήνος, αλλά προεόρτια της Αναστάσεως.

Γέρων Χαλκηδόνος Μελίτων (από ομιλία στον Πατριαρχικό Ναό την Μ. Παρασκευή 7-4-1972)