Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΥΣ ΤΡΟΦΙΜΟΥΣ ΤΟΥ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΟΥ ΒΑΛΟΥΚΛΗ

Ρεπορτάζ - φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας

Μεταφέροντας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος την ευλογία της Μητέρας Εκκλησίας προς τους τροφίμους του Γηροκομείου του Βαλουκλή της Ρωμηοσύνης της Πόλης, εξέφρασε τη χαρά του που βρίσκεται ανάμεσά τους, λέγοντας: “Να νιώθετε υπερήφανοι διότι είστε το άμεσο ποίμνιο της Μητρός Εκκλησίας. ”

Ο Πατριάρχης, στο πλαίσιο των Παρακλήσεων του Δεκαπενταυγούστου, πήγε χθες στον Ιερό Ναό των Αγίων Αναργύρων του Γηροκομείου Βαλουκλή καί χοροστάτησε στην Ιερά ακολουθία του Παρακλητικού Κανόνος προς την Υπεραγία Θεοτόκο.

Τον θείο λόγο κήρυξε ο Μοναχός Νικόλαος Διονυσιάτης από το Άγιο Όρος, ο οποίος συνέδεσε την Παναγία με την Κωνσταντινούπολη, την Πόλη της Θεοτόκου, λέγοντας τα εξής:

"Εις αυτήν (την Παναγία) καταφεύγει κάθε πιστός, περισσότερον από δύο χιλιάδες έτη ήδη, εν ώρα πειρασμού και εν καιρώ θλίψεως. Εις αυτήν αναθέτομεν μετά Θεόν την σωτηρίαν της ψυχής ημών. Εις αυτήν επί αιώνας κατέφευγε και καταφεύγει ο Χριστώνυμος λαός της Θεοτοκοφρουρήτου ταύτης Πόλεως, της ολικώς ανακειμένης υπό την ιεράν σκέπην και προστασίαν αυτής. Αυτή ερρύσατο πολλάκις και ελπίζομεν «ότι και έτι ρύσεται» κατά το αποστολικόν την Πόλιν της. Αυτή είναι και η αιτία του μεγάλου θαύματος της υπάρξεως εισέτι εντός των σπλάγχνων της Πόλεως, του Σεπτού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου «του αγιοτέρου τόπου της Ευρώπης», κατά την προσφιλή έκφρασιν του αλήστου μνήμης Γέροντος ημών και Καθηγουμένου Γαβριήλ του Διονυσιάτου, τού ιδιαζόντως αγαπήσαντος και εγκωμιάσαντος την Πόλιν, την Μητέραν Εκκλησίαν και ό,τι σχετικόν με αυτήν. Δεν ξέρω τί θα μπορούσε να θεωρήσει κανείς ως θαύμα της Παναγίας περισσότερον από το παραπάνω, το ότι δηλαδή μετά από τόσας αντιξοότητας και δυσχερείας τας οποίας διήλθεν η Μητέρα Εκκλησία και η ενταύθα προσφιλής ομογένεια ανά τους αιώνας, όμως υπάρχει και θα υπάρχει κατά την συνήθη Σας ωραίαν έκφρασιν Παναγιώτατε, διότι, κατά το ψαλμικόν «η Θεοτόκος ἐν μέσω αὐτῆς καί οὐ σαλευθήσεται». Διότι η Θεοτόκος «ηρετίσατο αυτήν εις κατοικίαν εαυτή». Την επέλεξεν ωσάν δικόν της οίκον και σκήνωμα".

Και ο αγιορείτης μοναχός κατέληξε, απευθυνόμενος στον Πατριάρχη:

"Εντός των προσωπικών προσπαθειών και των δραστηριοτήτων τούτων, εντάσσεται και η σπουδή και η μέριμνα Υμών διά τους πάσχοντας, τους ασθενείς, τους Γέροντας, τους πτωχούς και πάντας τους εμπεριστάτους αδελφούς ημών.

Σήμερον λοιπόν, ερχόμενος ενταύθα διά να συναντήσετε τους τροφίμους του ιστορικού τούτου Ιδρύματος του ευσεβούς ημών Γένους, όπου ασφαλώς υπάρχει πόνος, θλίψις, ασθένεια και δοκιμασία, μαζί με την Παναγίαν ασφαλώς προσφέρετε παράκλησιν και παρηγορίαν εις τους ενταύθα αδελφούς εις τους οποίους υπενθυμίζομεν ότι η θλίψις ήταν το γνώρισμα της ζωής όλων των αγίων και αυτής της Θεοτόκου, με αποκορύφωμα την άδικον σφαγήν και το Σταυρικόν Πάθος του Υιού και Θεού αυτής".

Μετά την απόλυση μίλησε ο Πατριάρχης και εξήρε τους πιστούς ομογενείς γηροκομουμένους και το φιλάνθρωπο έργο που επιτελείται.

Παρέστησαν ο Επίσκοπος Ταρτού Ηλίας της Αυτόνομης Εκκλησίας της Εσθονίας, ο Πρόξενος της Ελλάδος στην Πόλη Νικόλαος Σιγάλας, ιατροί και παράγοντες του Νοσηλευτικού Ιδρύματος και πλήθος πιστών.

Στη συνέχεια ο Πατριάρχης επισκέφθηκε στο παρακείμενο νοσοκομείο την μοναχή Αλεξία η οποία νοσηλεύεται εκεί. Να σημειωθεί ότι η μοναχή συμπληρώνει το 102^ο έτος της ηλικίας της με πλήρη πνευματική διαύγεια. Εκάρη μοναχή το 1993 από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.