Ρεπορτάζ-φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας
Τρισάγιο στη μνήμη του Πατριάρχου Νεοφύτου Η' τέλεσε χθες Σάββατο 21 Ιανουαρίου, επί τη μνήμη του Αγίου Νεοφύτου, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον τάφο του στο Κοιμητήριο της Αγίας Τριάδος δίπλα στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στo τρισάγιο παρέστησαν συγγενείς του αοιδίμου Πατριάρχου και ομοπάτριοί του προσκυνητές από τις Σέρρες, ανάμεσά τους και ο Πρώην Υπουργός Γεώργιος Καλαντζής, οφφικιάλος της Μ.τ.Χ.Ε.
Οι προσκυνητές, μετά το τρισάγιο ξεναγήθηκαν στη Σχολή και παρεκάθησαν σε γεύμα μαζί με τον Πατριάρχη στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης. Στο τέλος της δεήσεως ο Πατριάρχης αναφέρθηκε στον Πατριάρχη Νεόφυτο τονίζοντας τα εξής:
“Nα έχουμε όλοι την ευχή του μακαριστού Πατριάρχου και εσείς οι συμπολίται του και συγγενείς του έστω και μακρινοί, εγώ ως διάδοχός του και όλοι εμείς που διακονούμε στο Φανάρι. Ήταν ένας μεγάλος Πατριάρχης, ο οποίος, δυστυχώς, λόγω και των τότε περιστάσεων, είχε, όπως βλέπετε, βραχείαν πατριαρχείαν μόλις τριών ετών. Όμως υπηρέτησε πιστώς και ευόρκως την Εκκλησία στις προηγούμενες επαρχίες, μητροπόλεις του Οικουμενικού Θρόνου, τις οποίες εποίμανε. Τότε ήταν σύνηθες το φαινόμενον των μεταθέσεων από Μητροπόλεως εις Μητρόπολιν και έτσι ο μακαριστός προκάτοχός μου Νεόφυτος υπηρέτησε σε πολλές επαρχίες του Θρόνου με τελευταίαν την Μητρόπολιν Νικοπόλεως και Πρεβέζης, από την οποίαν και εξελέγη και ανήλθε εις τον Οικουμενικόν Θρόνον. Εδώ τα ερατεινά Πριγκηπόννησα ιδιαιτέρως τον ενθυμούνται και η Αντιγόνη στην οποία έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής του και εδώ η Χάλκη εις την οποία ετελέσθη η εξόδιος ακολουθία του και ενεταφιάσθη. Οσάκις έρχομαι στη Θεολογική μας Σχολή για να αναπαυθώ, να διαβάσω, προς περισυλλογήν και προσευχήν δεν παραλείπω να έρχομαι και εις το κοιμητήριο αυτό εδώ της Μονής της Αγίας Τριάδος και να επισκέπτομαι τον τάφο του μακαριστού Προκατόχου μου, να ζητώ την ευχή του για την ικάνωσή μου από Θεού εις την εκτέλεσιν των Πατριαρχικών μου καθηκόντων, προσευχόμενος και για τους άλλους που αναπαύονται εδώ ιεράρχας και καθηγητάς της Θεολογικής μας Σχολής.
Πολλές φορές περιπατώντας είτε στον κήπο της Θεολογικής Σχολής, είτε στους κενούς, δυστυχώς, ακόμη διαδρόμους, ενθυμούμαι όσα έχω διαβάσει για όλες αυτές τις μεγάλες μορφές της Εκκλησίας και του Γένους που υπηρέτησαν με σθένος, με πίστη, με αφοσίωση, με αυτοθυσία εκείνα τα πιό δύσκολα από τα σημερινά χρόνια, υπηρέτησαν λέγω, την Εκκλησία και το Γένος και τα θεολογικά γράμματα εδώ στη Θεολογική Σχολή και απήλθον του κόσμου τούτου με αναπαυμένη τη συνείδησή τους ότι εξετέλεσαν το χρέος τους και έχοντας αφήσει ανεξίτηλον την σφραγίδα τους στη ζωή της Μητέρας Εκκλησίας, στην ιστορία της και στην μαρτυρία της προς τον κόσμον, προς τους εγγύς και τους μακράν.
Με αυτά τα αισθήματα και με αυτές τις απλές και ταπεινές σκέψεις σας υποδέχομαι ως διάδοχος του μακαριστού Πατριάρχου Νεοφύτου όλους εσάς που ήλθατε λίαν αξιεπαίνως από τα δικά του μέρη για να τιμήσετε την μνήμη του σήμερα που εόρταζε, του Αγίου Νεοφύτου, και σας ευλογώ από μέρους της Μητρός Εκκλησίας και εύχομαι αισίαν επάνοδον εις τα ίδια και ευλογημένη από Θεού χρονιά, με τις προσευχές του Πατριάρχου Νεοφύτου. Ο Θεός μαζί μας. Είμαι βέβαιος ότι η ψυχή του αγάλλεται σήμερα και μας ευλογεί από το υπερπέραν.”
Από την πλευρά τους οι συγγενείς του Πατριάρχου Νεοφύτου εξέφρασαν στον Πατριάρχη Βαρθολομαίο την ευγνωμοσύνη τους για την παρουσία του και την μέριμνά του χώρου του τάφου του.
Ο Πατριάρχης δεν παρέλειψε να πει στους συγγενείς και προσκυνητές που ήρθαν από την Ελλάδα ότι οσάκις έρχονται στο Πατριαρχείο, στην Πόλη και στη Χάλκη να αισθάνονται ότι βρίσκονται στα ίδια. Διότι όπως είπε “είστε παιδιά του Οικουμενικού Πατριαρχείου και το Πατριαρχείο είναι κοινός Πατρικός Οίκος όλων μας.”
Βιογραφικό του Πατριάρχου Νεοφύτου Η'
Γεννήθηκε στην Πρώτη Σερρών (τότε Κιούπκιοϊ) το 1832. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης και κατά τη διάρκεια των σπουδών του χειροτονήθηκε διάκονος και μετονομάστηκε σε Νεόφυτος. Έπειτα πήγε στη Γερμανία, όπου έμαθε γερμανικά και σπούδασε Θεολογία στο Μόναχο. Μετά την επιστροφή του έγινε αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Αμασείας Σωφρονίου, από τον οποίο και χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης.
Στις 25 Νοεμβρίου 1867 εξελέγη επίσκοπος Ελευθερουπόλεως. Στις 19 Ιανουαρίου 1872 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Φιλιππουπόλεως. Το 1880 μετατέθηκε στη Μητρόπολη Αδριανουπόλεως. Το 1886 παραιτήθηκε λόγω υπερκόπωσης και πήγε στη Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος. Το 1887 όμως εξελέγη Μητροπολίτης Πελαγονίας και το 1891 Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης.
Μετά το θάνατο του Οικουμενικού Πατριάρχη Διονυσίου Ε΄, εξελέγη νέος Πατριάρχης στις 27 Οκτωβρίου 1891, όχι όμως χωρίς αντιπαραθέσεις και επεισόδια, καθώς εκείνη την εποχή υπήρχε διχασμός μεταξύ «ιωακειμικών» και «αντιιωακειμικών».
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αντιμετωπίστηκε το λεγόμενο «σχολικό ζήτημα», δηλαδή το ζήτημα αναγνώρισης των σχολείων της ομογένειας, καθώς επίσης διευθετήθηκε το θέμα της εισαγωγής σε αυτά της διδασκαλίας της τουρκικής γλώσσας. Επί των ημερών του ξεκίνησε επίσης η δημιουργία κτηματολογίου των μονών.
Στις 25 Οκτωβρίου του 1894 εξαναγκάστηκε σε παραίτηση και απεσύρθη στη νήσο Αντιγόνη, όπου και πέθανε στις 5 Ιουλίου 1909. Ετάφη στον περίβολο της Θεολογικής Σχολής Χάλκης.
Αναλυτικό βιογραφικό διαβάστε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου