 |
| Ο απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε' στην κεντρική πύλη του Πατριαρχείου |
Γράφει ο Θεολόγος-Εκκλησιαστικός Ιστορικός-Νομικός
Ιωάννης Ελ. Σιδηράς
Πατριαρχικά Αιματόβρεχτα Ράσα Υπέρ του Ρωμαίϊκου Γένους
Η προσφορά, τα μαρτύρια και οι θυσίες του Ορθοδόξου Πατριαρχικού Ιερού Κλήρου για την εθνική παλιγγενεσία και την απελευθέρωση της Ελλάδος
• Το Οικουμενικό Πατριαρχείο με τους παντός βαθμού κληρικούς του υπήρξε η «ζώσα και ένσαρκη κιβωτός σωτηρίας του Γένους» για τη διατήρηση της εθνικής ταυτότητας και ελληνορθοδόξου ιδιοπροσωπίας και αυτοσυνειδησίας του έως και την απελευθέρωσή του.
Διαβάστε στη συνέχεια ολόκληρο το κείμενο.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την μεγάλη προσφορά της Μητρός Εκκλησίας, του αιματοποτισμένου Οικουμενικού Πατριαρχείου, όχι μόνο την περίοδο του 19ου αιώνος και κυρίως στα χρόνια της επαναστάσεως, αλλά σε όλη την μακραίωνη πορεία της Οθωμανικής περιόδου. Το Πατριαρχείο ήταν αυτό πού κράτησε ενωμένο το Γένος στα δύσκολα εκείνα χρόνια. Το Πατριαρχείο ήταν αυτό πού έδωσε ώθηση στην παιδεία, με πρώτον τον Πατριάρχη Γεννάδιο Σχολάριο, που ιδρύει την σημερινή Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή. Το Πατριαρχείο ήταν αυτό πού με την εγκύκλιο του 1593 επί Πατριάρχου Ιερεμίου Β', όρισε να ιδρυθούν σχολεία σε όλες τις μητροπόλεις και τις επισκοπές. Το Πατριαρχείο ήταν αυτό πού έδωσε το αίμα της καρδιάς του για την διάσωση του Γένους σε δύσκολους καιρούς, όπως η θυσία του Πατριάρχου Κυρίλλου Λουκάρεως, Γρηγορίου Ε,' Κυρίλλου ΣΤ', Δέρκων Γρηγορίου και άλλων πολλών αρχιερέων. Το Πατριρχείο ήταν αυτό πού αγωνίστηκε και θυσιάστηκε. Αυτό το Πατριαρχίο πού τόσο εύκολα κατηγορούμε και υβρίζουμε από την δική μας ασφάλεια. Ας είμαστε πιο προσεκτικοί σε αυτόν τον θεσμό, πού σήκωσε τον σταυρό του μαρτυρίου και της μαρτυρίας για την διάσωση του Γένους και της αμωμήτου πίστεως.
ΑπάντησηΔιαγραφή