ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΙΣ ΟΧΛΟΥΜΕΝΟΙΣ ΥΠΟ ΑΕΡΙΩΝ ΠΝΕΥΜΑΤΩΝ ΗΤΟΙ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΕΩΝ

Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη

Αννόβερο Γερμανίας

Δεν θα έκανα ποτέ την χάρη σε κάποιους ανώνυμους σχολιαστές μου να απαντήσω στα εμπαθή, πικρόχολα και εν πολλοίς άνευ λογικής σχόλιά τους. Δεν μπορώ όμως να μείνω απαθής στην παραποίηση των γραπτών μου και στην παραπληροφόρηση που γίνεται από κάποιες "σοβαρές" εκκλησιαστικές ιστοσελίδες. 

Έχω γράψει και άλλη φορά ότι ο λεγόμενος "οικουμενισμός" είναι τελικά ένα κατασκεύασμα κάποιων σούπερ-ορθοδόξων που με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να κρύψουν τις ατέλειές τους, την αδυναμία τους και την ανυπαρξία τους. Τεντώνουν το δάχτυλό τους και δείχνουν άλλους, ξεχνώντας προφανώς ότι την ίδια στιγμή, από το ίδιο χέρι τρία δάχτυλα δείχνουν τους ίδιους. 

Κυρίως εμάς, τους κληρικούς που διακονούμε την Μητέρα Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο "πουλημένους" μας ανεβάζουν "πουλημένους" μας κατεβάζουν. Και κάθομαι τώρα εγώ και σκέφτομαι: "Αν όπως λένε όλοι αυτοί είμαι "πουλημένος", ποια ανάγκη αλήθεια υπάρχει να τρέχω 20-25.000 χιλιόμετρα το χρόνο για να διακονώ τους ενορίτες μου; Σε όλες τις πόλεις που πάμε υπάρχουν ρωμαιοκαθολικές και ευαγγελικές εκκλησίες, θα μπορούσα κάλλιστα να λέω στους δικούς μας να πηγαίνουν εκεί. Παρόλα αυτά φρόντισε η Μητρόπολή μας όλες οι ενορίες να έχουν τους δικούς τους ναούς, τους δικούς τους χώρους οι οποίοι, κατά την προσφιλή έκφραση του Μητροπολίτη μας, αποτελούν "μικρές πατρίδες" και έχουν δημιουργηθεί με τον τίμιο ιδρώτα των ανθρώπων μας. Με μοναδικά έσοδα το κερί και τον δίσκο! 

Ναι, θα πουν κάποιοι μα σε έχουμε δει σε εκδηλώσεις Ρωμαιοκαθολικών και Ευαγγελικών. Ε, και; θα σας απαντήσω χωρίς κανένα πρόβλημα. Στο χώρο τους ζω. Η ζωή μου, η ζωή των ενοριτών μου είναι συνυφασμένη με την ζωή των υπολοίπων συμπολιτών μας εδώ. Δεν είμαστε γκέτο. Ούτε είναι δουλειά μας να τους πούμε τι είναι αυτοί. Αυτό που μας ενδιαφέρει και προσπαθούμε να κάνουμε είναι να δείχνουμε στους άλλους τι είμαστε εμείς. Και να σας πω ή μάλλον να σας γράψω και κάτι άλλο˙ τα είκοσι επτά χρόνια της διακονίας μου εδώ στη Γερμανία δεν θυμάμαι κανέναν από εμάς να φύγει και να γίνει ρωμαιοκαθολικός ή ευαγγελικός, ενώ έχουμε αρκετούς από αυτούς που έχουν γίνει Ορθόδοξοι και έχουμε και κατηχούμενους όλο το χρόνο. Κάποιους ψευτομάρτυρες του Ιεχωβά που έχουμε, από την πατρίδα μας ήρθαν έτοιμοι! Λένε κάποιοι για συλλείτουργα. Για να λειτουργήσει ο Ορθόδοξος κληρικός πρέπει να φορέσει άμφια. Είδατε πουθενά τέτοιο πράγμα; Εντάξει θα πουν κάποιοι, μπορεί να μην υπάρχουν συλλείτουργα, υπάρχουν όμως συμπροσευχές. Να τους απαγορεύσουμε δηλαδή να αναφέρονται στο Χριστό όταν είμαστε εμείς παρόντες; Άλλος ο Χριστός ο δικός τους, άλλος ο δικός μας; Σας πληροφορώ ότι το "Πάτερ ημών" που απαγγέλλεται, όταν απαγγέλλεται, σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι ίδιο και απαράλλακτο με το δικό μας. Θα το προχωρήσουν ίσως κάποιοι και θα πουν ότι συναναστρεφόμαστε "αιρετικούς". Εμείς δεν ονομάζουμε και δεν χαρακτηρίζουμε κανέναν, με βάση τα δικά μας γούστα. Το ποιος χαρακτηρίζεται αιρετικός και ποιος όχι είναι θέμα της Εκκλησίας και όχι μεμονωμένα του καθενός που νομίζει ότι κατέχει την αλήθεια. Μας κατηγορούν κάποιοι για την Εκκλησιολογία που ακολουθούμε, ενώ την ίδια στιγμή, οι ίδιοι θεωρούν τους εαυτούς τους μοναδικούς εκφραστές της Εκκλησίας. 

Κάποιοι από αυτούς που μας κατηγορούν ιδίως κληρικοί, στο παρελθόν βρέθηκαν στην Γερμανία για σπουδές ή ως αντικαταστάτες εφημερίων μας. Τότε μιλούσαν με θερμά λόγια. Την διακονία μας την χαρακτήριζαν ως ιεραποστολή. Τώρα τι τους έπιασε; τι τους έκανε να αλλάξουν γνώμη. Το λογικό θα ήταν να διαμόρφωναν αρνητική γνώμη όταν βρισκόντουσαν εδώ και έβλεπαν και άκουγαν, ζούσαν την ζωή της Μητροπόλεώς μας. Τώρα; Τι τους έπιασε τώρα; Είναι ολοφάνερο. Τώρα έχουν βολευθεί σε όμορφες θεσούλες, μετά είναι και αυτός ο "γεροντισμός" που έχει γίνει πολύ της "μοδός" στην Ελλάδα, οπότε γιατί να μην το "παίξουν" και αυτοί μεγαλογέροντες; 

Έχω την τιμή και την υψίστη ευλογία να είμαι κληρικός της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας, του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Είναι αφύσικο να υπεραμύνομαι των δικαίων του Οικουμενικού Θρόνου, που είναι δίκαια της Εκκλησίας; Φαντάζομαι πως κανένας λογικός δεν θα πει όχι. Γιατί επομένως κάποιοι όταν γίνεται αυτό, στρέφονται εναντίον με άθλιο τρόπο; Όμως ας μην ασχοληθώ με αυτούς, γιατί μπορεί να μην έχουν καμιά σχέση με την Εκκλησία και απλά να προβοκάρουν. Άλλωστε κανένας τους δεν βάζει το όνομά του σ' αυτά που γράφει. 

Όλ' αυτά δεν τα γράφω απολογούμενος, αλλά από αγανάκτηση. Φτάνει πια! Αρκετή λάσπη μας ρίχνετε. Δεν το θεωρώ δε διόλου τυχαίο ότι, περισσότερο από όλους πολεμείται το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Βλέπετε, τα καρποφόρα δένδρα πετροβολούνται! Ξαναλέω με όλη τη δύναμη της φωνής μου: "Φτάνει πια!". Χαίρομαι όταν ακούω από επισκέπτες εξ Ελλάδος να λένε ότι, την Εκκλησία, την Ορθόδοξη Εκκλησία την ζουν πιο έντονα εδώ. Μακάρι να μπορούσαν να το άκουγαν και να το καταλάβαιναν όλοι αυτοί που μας πολεμούν. 

Ιδίως οι άγιοι Αρχιερείς, που έχουν ενδυθεί τον αντιοικουμενιστικό χιτώνα, ας ασχοληθούν με τα των Μητροπόλεών τους. Ας τακτοποιήσουν τα του "οίκου" τους. Ας σταματήσουν να ξεχωρίζουν τους Ορθοδόξους σε καθαρούς και μολυσμένους. Εμείς από δω κανένα πρόβλημα δεν σας δημιουργούμε, ούτε κινδυνεύετε από εμάς. 

Όλοι δε ας γνωρίζουμε ότι το Φανάρι είναι μαρτυρικό. Μην προσθέτουμε κι εμείς αγκάθια στο ακάνθινο στεφάνι του, ας βάλουμε κι εμείς λίγο πλάτη για να αλαφρύνουμε το Σταυρό του. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο, η Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως είναι η Μητέρα Εκκλησία, η Σταυρωμένη Εκκλησία που έχει ταυτόχρονα μαρτύριο και μαρτυρία. Οδηγεί και φωτίζει, μην προσπαθούμε να το σβήσουμε!