Ο "ΦΤΩΧΟΥΛΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ" ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ Α'

ὑπὸ Γέροντος Χαλκηδόνος Ἀθανασίου 

Ἀναμφιβόλως σημαντικὴ ἦτο ἡ συνάντησις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου μετὰ τοῦ Ποντίφηκος εἰς τὴν Μυτιλήνην, οἱ ὁποῖοι ἔδωσαν ἕνα ἠχηρὸν μήνυμα κυρίως πρὸς τοὺς ἐμπόρους τῶν ὅπλων, οἱ ὁποῖοι εἶναι οἱ κατ’ ἐξοχὴν ὑπαίτιοι τῆς σφαγῆς καὶ μοίρας χιλιάδων ἀνθρώπων ποὺ ἀναγκάστηκαν νὰ ἐγκαταλείψουν τὰς πατρογονικάς των ἑστίας. Βεβαίως ποῖοι θὰ εἶναι οἱ καρποὶ καὶ ἐὰν θὰ ὑπάρξουν ἀπὸ τὴν συνάντησιν αὐτήν, τοῦτο εἶναι ἄλλη ὑπόθεσις. 

Καὶ ὁ μὲν Πατριάρχης μας Βαρθολομαῖος καὶ τὸ ἔργον του τυγχάνουν διεθνῶς γνωστά. Διὰ τοῦτο ἐδῶ θὰ περιορισθῶμεν εἰς τόν "φτωχούλη τοῦ Θεοῦ" (Καζαντζάκης), τὸν Πάπα Φραγκῖσκον τὸν Α΄.

Εἶναι ἐπίσης γνωσταὶ αἱ ἀπόψεις κυρίως τῶν φονταμενταλιστῶν τῆς Γείτονος διὰ τὴν Ρ/Καθολικὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὴν διαχρονικὴν πολιτικήν της ἔναντι τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Καὶ σὲ ὄχι ὀλίγα, ἔχουν δίκαιον. Ὅμως ἐδῶ θὰ ἀναφέρωμεν μόνον μερικὰ ἀπὸ τὸ ἔργον τοῦ σημερινοῦ Ποντίφηκος.

Οὕτως ὁ Pontifex Maximus, τοῦ ὁποίου προτεραιότης ἀποτελεῖ ἡ μέριμνα τῆς Ἐκκλησίας διὰ τοὺς πτωχούς, διαμένει ἀκόμη εἰς τὸ δωμάτιον ἐπισκεπτῶν τῆς Casa Santa Martha 40 τετραγωνικῶν, ἕνα μοντέρνον οἶκον ἐπισκεπτῶν παρὰ τὴν αἴθουσαν ἀκροάσεων καὶ τὸ ἀναγεννησιακὸν ἀνάκτορον τῆς Congregatio Fidei. Δὲν ἔχει διδακτορικὰ καὶ ὁμιλεῖ καθαρὰ καὶ σαφῶς μὲ χιοῦμορ ἀποφεύγων τὸ πομπῶδες, τὸ συνδεόμενον καὶ μὲ τὴν ἀνάρρησιν Βενεδίκτου ΙΣΤ΄. Οὕτως ἀρνεῖται νὰ χρησιμοποιήσει τὸ ἀλεξίσφαιρον Mercedes -ὅπερ εἴδομεν καὶ εἰς τὴν Πόλιν- καὶ ἔχει ἓν VW Pasat. Εἰς τὰς ἀκροάσεις τῆς πλατείας τοῦ Ἁγ. Πέτρου "κολυμβᾶ" μέσα εἰς τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ. 

Ἐν ἠρεμίᾳ εὐλογεῖ καὶ ἐναγκαλίζεται, ἐνίοτε ἐπὶ λεπτά, μὲ σπαστικοὺς καὶ παραλύτους εἰς καρέκλας καὶ οὐχὶ καρεκλοκενταύρους, -τοῦθ’ ὅπερ βεβαίως καὶ ἄλλοι ἔπραττον. Ὁ Jorge Mario μὲ τοὺς φύλακάς του πρὸ αὐτῶν δὲν γνωρίζει τί νὰ πράξει. Ἀποφεύγει τὸ Papamobil πιστεύων, ὅτι καλλίτερος εἶναι ὁ κίνδυνος, ἀπὸ τὴν ἀπόστασιν πρὸς τοὺς πιστούς. Συντόμως θὰ ἀποτελειώσει πρὸς ἐξαπόλυσιν, τὴν Ἐγκύκλιον "Ἐπὶ τῆς Πίστεως" τοῦ σοφοῦ Βενεδίκτου ΙΣΤ΄. 

Αἱ κινήσεις του αὗται ταπεινότητος καὶ ἁπλότητος συγκινοῦν ἰδίως τὰ κράτη οὐχὶ τῆς Δύσεως, ἀλλὰ ἐκεῖνα ποὺ χρησιμοποιοῦν κυρίως τὰς εἰδήσεις τῆς τηλεοράσεως. 

Βεβαίως παρῆλθον περίπου τέσσαρα μόλις ἔτη τοῦ Ποντιφικάτου του. Ἔδωσε καταλλήλως ἀπαντήσεις εἰς τοὺς κατηγόρους του, ὅτι συνέβαλε εἰς τὸν δυσώδη πόλεμον (1976-1978) μετὰ τοῦ στρατοῦ ἐν Ἀργεντινῇ, ὡς ἀρχηγὸς τῶν Ἰησουϊτῶν. Εἰς τοὺς ἡγέτας τῶν κρατῶν διαρκῶς τονίζει τὴν ἀναγκαιότητα πολέμου κατὰ τῆς πτωχείας λέγων, ὅτι "μία πλουσία Ἐκκλησία εἶναι γηραιὰ Ἐκκλησία". Ὁ ἄλλοτε πανίσχυρος πρωθυπουργὸς Tarcisio Bertone ἐφιππεύει σήμερον ἓν Ford Mondeo ἀντὶ τῆς προτέρας πολυτελοῦς του λιμουζίνας. Ἔχει ἀρχίσει νὰ καθαρίζει τὴν κόπρον τοῦ Αὐγείου τῆς Μαφίας μὲ τὸν R. Brühlart τῶν 6 δισεκατομμυρίων € τῆς Τραπέζης τοῦ Βατικανοῦ (Ἰνστιτούτου διὰ τὰ Ἔργα τῆς Θρησκείας IOR), ὥρισεν ἑνιαῖον μισθὸν τῶν Καρδιναλίων ἄνευ Bonus καὶ ἐτερμάτισεν τὸ "δῶρον ἐπὶ τῇ ἀναρρήσει τοῦ Πάπα" 4.000 ὑπαλλήλων τοῦ Βατικανοῦ. Τώρα δὲ ἐλέγχει τὰς καταθέσεις τῶν μετόχων τοῦ IOR 

Μετερρύθμισεν τὴν Κουρίαν, ὅπου τά "ἐνδιαφέροντα" αὐτῆς προσπαθοῦν νὰ ὑποστηρίξουν "κυναιγείρως" μὲ ρήτρας ἐκ τῆς παραδόσεως καὶ τοῦ κανονικοῦ δικαίου. Ὥρισε δὲ ἕναν Καρδινάλιον ἀνὰ ἤπειρον. 

Καὶ ὅμως τὸν κατακρίνουν, ὡς συνήθως, οἱ συντηρητικοὶ διότι δὲν φορεῖ τὰ ἐρυθρὰ πέδιλα καὶ δὲν ἐπιθυμεῖ τὴν γονυκλινῆ προσκύνησιν πρὸς αὐτόν, συμβόλων τοῦ κυριάρχου ἐπὶ τοῦ θρόνου τοῦ Πέτρου! Διακρίνουν γὰρ μεταξύ "γηΐνου προσώπου" καί "ὑπερφυσικοῦ ὑπουργήματος". 

Ἔχουν δὲ ἀπογοητευθεῖ καὶ αἱ προοδευτικαὶ μοναχαὶ διὰ τὴν ἄρνησίν του ὑπὲρ περισσοτέρων δικαίων τῶν γυναικῶν. Αἱ μοναχαὶ δέον νὰ εἶναι οὐχί "φρούρια" καί "παρθένοι" ἀλλὰ νὰ ζοῦν ἐνσυνειδήτως τὴν μητρότητα, πρᾶγμα βεβαίως ἀνέλπιστον διὰ τὸν ρηξικέλευθον. Τέλος, διὰ τὰ ὁμοφυλοφιλικὰ θέματα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τοῦ Βατικανοῦ ὁ Πάπας κατονομάζει τὸ θέμα, δὲν τὸ καταδικάζει ὅμως, τονίζων ὅτι ἡ κρίσις τοῦ Βατικανοῦ εἶναι κυρίως πρόβλημα ἠθικόν, καὶ προσεύχεται δι’ αὐτὸ εἰς τὸ παρεκκλήσιόν του1. 

Ἔνεκα τῶν ἀνωτέρω, πολλοὶ ἀναμένουν μὲ σύγχρονα ὅπλα καὶ οὐχὶ μόνον, διότι ὁ Pontifex νεο-Φραγκῖσκος τῆς Ἀσσίζης συγκλίνει πρὸς τὴν διαμφισβητουμένην παρά τισιν σήμερον μαρξιστικὴν καὶ πάτριον "Θεολογίαν τῆς Ἀπελευθερώσεως", ἡ ὁποία ἐξεπορεύετο ἐκ τῆς ἀναγγελίας τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ ὑπὸ τοῦ Κυρίου καὶ ἀνεκάλυπτε αὐτὴν εἰς τήν "μέριμναν διὰ τοὺς πτωχούς" στοχεύουσαν τὴν θεραπείαν τῆς ἀποκοινοποιήσεως τῶν ἐκκλησιαστικῶν κατεστημένων ζωνῶν τῆς Εὐρώπης: ἀλληλέγγυος ἀντίστασις κατὰ τῆς πτωχείας, φεουδαρχικαὶ δομαὶ καὶ δικτακτορικὰ καθεστῶτα. 

Ὁ Θεὸς διὰ ταῦτα νὰ τὸν φυλάττει ἀπὸ πάσης ὀρατῆς καὶ ἀοράτου προσβολῆς. 

Audiatur τοίνυν et altera illustra et venerabilis nostra pars! (Seneca) 

__________________________________ 

1- T. Seiterich, Der Papst im Gästezimmer, Publik-Forum ἀρ. 12 (2013) 38-39.