Σύμφωνα με σχετικό ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου:
Τό ἀπόγευμα τῆς Παρασκευῆς, 12ης Αὐγούστου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν εἰς τόν Ἱερόν Ναόν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Κουμαριωτίσσης Νεοχωρίου, κατά τήν Ἀκολουθίαν τοῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος πρός τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, καθ’ ἥν παρέστησαν συμπροσευχόμενοι ὁ Ἐντιμ. κ. Βίκτωρ Μαλιγκούδης, Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν τῇ Πόλει,πιστοί συρρεύσαντες ἐκ διαφόρων περιοχῶν τῆς Πόλεως καί προσκυνηταί ἐξ Ἀθηνῶν.
Μετά τήν ἀπόλυσιν καί πρό τῆς ἐπακολουθησάσης δεξιώσεως ἐν τῷ αὐλείῳ χώρῳ τοῦ Ἱ. Ναοῦ, τόν Πατριάρχην καλωσώρισαν διά καταλλήλων προσφωνήσεων ὁ Ἱερατικῶς Προϊστάμενος Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Ἀγαθάγγελος Σῖσκος, Βιβλιοφύλαξ τῶν Πατριαρχείων, καί ὁ Ἐντιμολ. Ἄρχων Μ. Χαρτοφύλαξ τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας κ. Παντελεήμων Βίγκας, Πρόεδρος τῆς Κοινότητος, ἐκθέσας τά πεπραγμένα τῶν πολυσχιδῶν δραστηριοτήτων αὐτῆς κατά τό τελευταῖον χρονικόν διάστημα.
Οἱ προλαλήσαντες προσέφεραν τῷ Παναγιωτάτῳ τό πρῶτον ἀντίγραφον τῆς προσφάτως συντηρηθείσης ἱερᾶς ἐφεστίου εἰκόνος τῆς Παναγίας Κουμαριωτίσσης.
Ἀπαντητικῶς ὁ Πατριάρχηςηὐχαρίστησεν ἐπί ταῖς ἐκδηλώσεσι καί ἐξέφρασε τήν Πατριαρχικήν εὐαρέσκειαν καί τά συγχαρητήριά Του πρόςτούς ὁμιλητάς, διά τό ἐπιτελούμενον ὑποδειγματικόν ἔργον τῆς εἰρημένης Κοινότητος.
Τέλος, ηὐλόγησε τούς προσελθόντας πιστούς, εἰς οὕς διένειμεν ἱερά ἐνθύμια.
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΣΙΟΛ. ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Σεβαστοί πατέρες,
Ἐντιμότατε καί ἀπερχόμενε κύριε Πρόξενε,
Ἐντιμολογιώτατε κύριε Πρόεδρε,
Ἔντιμη ἐφοροεπιτροπή,
Ἀγαπητοί ἐνορίτες καί ἀδελφοί,
Ὑποδεχόμενοι σήμερον τήν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα στό βοσπορινόν κατάστενον, χαίρομεν καί ἀγαλλιῶμεν καί τήν χαράν ἡμῶν ἐξαγγέλλομεν. Καθώς ἡ Ὑμετέρα πατρική στοργή καί μέριμνα διά τά ἐν Νεοχωρίῳ τέκνα Της, ὁδήγησε τό γοργόν καί ἀκούραστον πατριαρχικόν βῆμα, στό ἀνηφορικόν λιθόστρωτον τῆς Παναγίας, πρός συνάντησιν μέ τήν τροφό τοῦ γένους ἡμῶν Ὑπεραγία Θεοτόκο, που ὡς Ῥόδον ὡραιότατον καί Κόρη κρύπτεται εἰς τόν αἰωνόβιον πλάτανον –τὸν τῆς Ρωμιοσύνης τοιοῦτον-, κατά τό ποιητικόν λόγιον τοῦ ποιητοῦ Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, “Ξένε, σάν δῆς ἕνα χωριό ὅπου γελάει ἡ φύσις, / κ’ εἰς κάθε πλάτανο κοντά πού κρύπτεται μιά κόρη / ὡραία σάν τό τριαντάφυλλο - ἐκεῖ νά σταματήσῃς• / ἔφθασες, ξένε, στό Νιχώρι”.
Χαίροντες τήν ἐν Νεοχωρίῳ Ὑμετέραν ἄφιξιν, ὑπό τήν σκιάν καί τήν δρόσον τοῦ εἰκοσιπενταετοῦς εὐσκιόφυλλου κλάδου, τῆς πολυκάρπου καί καλλικάρπου Πατριαρχίας Ὑμῶν, τοῦ θεοφυτεύτου τούτου αἰωνοβίου πλατάνου τῆς Ρωμιοσύνης, ἀναμέλπομεν ἐφύμνιον πρός τήν Θεοτόκον, καί προστρέχοντες ἐν παρακλήσεσι στήν χάριν τῆς παναμώμου Μητρός, ἐπικαλούμεθα ταῖς πρεσβείαις της στόν Σωτῆρα Χριστόν. Εἴθε ἡ τῆς χαρᾶς δεξαμένη τό πλήρωμα νά ἀναδείξῃ καί ἡμᾶς μετόχους, ταῖς ἁγίαις εὐχαῖς Ὑμῶν, καί ἅπαντας τούς ἐνταῦθα φιλακολούθους πιστούς, ἀλλά καί τούς ἐξ Ἀθηνῶν σπεύσαντας νά συνεορτάσουν μεθ᾽ ἡμῶν τήν μνήμη της Νιχωρίτας.
Προστρέχοντες ἐν αὐταῖς ταῖς ἡμέραις καί οἱ ὅπου γῆς Ὀρθόδοξοι πιστοί, ἀπ᾽ ἄκρου εἰς ἄκρον στά κατά τόπους θεομητορικά προσκυνήματα, τιμώντες καί γεραίροντες τήν Θεοτόκον, θά ἐναποθέσουν τάς θλίψεις καί ἀνάγκας, τάς ἐλπίδας καί προσδοκίας, τάς προσευχάς καί δεήσεις στήν Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν, ὅμως διά μίαν εἰσέτι φοράν ὁ ἀλεξανδρινός ποιητής θά ὑπομνήσῃ, “Ἐάν στῆς Κουμαριώτισσας τῆς Παναγίας θελήσης / τήν ἐκκλησία νά μπεῖς μ᾽ ἐμέ, φανατικός συγχώρει / ἄν εἶμ᾽ ἐκεῖ. Ἄλλην, θαρρῶ χάριν οἱ παρακλήσεις / ἔχουνε στό πιστό Νιχώρι”.
Θαρρούντες καί ἡμεῖς πώς ἄλλην χάριν οἱ παρακλήσεις ἔχουνε στό πιστό Νιχώρι, διερωτώμεθα πόσα ἄλλαξαν ἔκτοτε στό βοσπορινόν Νεοχώριον, ὄπου ἐγεννήθη καί ἐπολιτεύθη κατά Θεόν ὁ Ἅγιος ἔνδοξος νεομάρτυς Θεόδωρος ὁ Βυζάντιος (1774-1795), ὄπου τό κάλλος τῆς φύσεως ἔμελλεν νά ἐνεργοποιήσῃ τό ποιητικόν αἰσθητήριον τοῦ Κωνσταντίνου Π. Καβάφη, ὄπου ἐμεγαλούργησεν ἡ σπουδαία οἰκογένεια Καραθεοδωρῆ, ὄπου ἐμεγάλυναν τήν Θεοτόκον ἐν ὕμνοις καί ᾠδαῖς πνευματικαῖς οἱ Πρωτοψάλται Πέτρος ὁ Βυζάντιος (1808), Ἰωάννης ὁ Βυζάντιος (1866) καί Νικόλαος ὁ Βυζάντιος (1883). Δυστυχῶς πολλά ἄλλαξαν ἀνεπιστρεπτί, ἠ ἀτυχής φύσις, ἡ γαλήνη τῆς θαλάσσης, ἀκόμη καί αἱ ὁδοί καί αἱ συνοικίαι ὑποταχθεῖσαι πρός τάς ἀπαιτήσεις τῆς συγχρόνου καί θορυβώδους ζωῆς καί κοινωνίας. Ὅμως ἡ πίστης, ἡ τιμή καί ἡ εὐλάβεια τῶν πιστῶν ἀνθρώπων πρός τήν ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένη καί πεποικιλμένη Κυρίαν Θεοτόκον, τήν ἐπονομαζομένην “Κουμαριώτισσαν”, παραμένει ζῶσα, ἰσχυρά, ἀληθινή καί ἀκλόνητος, ἀποδιδομένη εἰς τήν ἀπό τοῦ 16ου αἰῶνος σωζομένην φορητή εἰκόνα καί προσδεχομένην τά δάκρυα καί τούς στεναγμούς. Ὡς προσεδέξατο τήν προσκύνησιν, ταῖς προσευχαῖς καί παρακλήσεσι, τοῦ Ἅγίου, τοῦ ποιητοῦ, τῶν ἐπιφανῶν, τῶν κατά καιρούς πρωτοψαλτών καί εὐλαβεστάτων ἱερέων, ἀλλά καί ἁπάντων τῶν διδασκάλων καί τῶν γονέων ἡμῶν, οὕτω προσδέχεται καί ἡμῶν σήμερον, τῇ ὑψηλῇ ἐν Χοροστασίᾳ παρουσίᾳ τοῦ Πατριάρχου ἡμῶν.
Παναγιώτατε,
Ἡ σημερινή παρουσία τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς ἀποτελῇ δι᾽ ἡμᾶς ἐνίσχυσιν καί κραταίωσιν πνευματικήν, διά τήν συνέχισιν τῆς ταπεινῆς ἡμῶν διακονίας ἐν τῇ Κοινότητι ταύτῃ. Ἔμπλεοι ἀνεκλαλήτου χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως, εὐγνωμοσύνης προσωπικῆς, διά τά εὐεργετήματα καί τήν πατρικήν ἀγάπην, τήν ὁποίαν παντοιοτρόπως ἐπεδείξατε μέχρι τῆς σήμερον στήν ἀναξιότητά μου, παρακαλοῦμεν ὅπως ἐπιτρέψητε ἡμῖν τοῖς ἐκδεχομένοις σήμερον τήν μεγάλην ταύτην τιμήν τῆς ἐνταῦθα ἐπισκέψεως σας, ἵνα προσφέρομεν εἰς Ὑμᾶς τό πρώτον ἱστορηθέν ἀντίγραφον τῆς ἐφεστίου εἰκόνος τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς ἐπονομαζομένης “Κουμαριωτίσσης”, μετά τήν πρόσφατον συντήρησιν αὐτῆς καί ἀποκατάστασιν εἰς τό ἀρχικόν κάλλος της, με τήν παράκλησιν ὅπως ἡψώσητε τάς τιμίας Πατριαρχικάς Ὑμῶν χεῖρας καί εὐλογήσητε ἅπαντας τούς ἀπολαύοντας τῆς ὑψίστης τιμῆς, χαρᾶς καί εὐλογίας ταύτης. Εἰς πολλά ἔτη Παναγιώτατε!
ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΑΡΧΟΝΤΟΣ Π. ΒΙΓΚΑ
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης και ευγνωμοσύνης Σας υποδεχόμαστε σήμερα στο πιστό Νιχώρι για την τελευταία παράκληση προς την Παναγία.
Το Νιχώρι πιστό ήταν και πιστό παρέμεινε καθ'όλη την ιστορική του παρουσία στις ακτές του Βοσπόρου και συνεχίζει με τους ελάχιστους πλέον ενορίτες του την πορεία του προς το μέλλον, κρατώντας με πίστη τις αξίες των όσιων και ιερών, τις παραδόσεις των επωνύμων και ανωνύμων προγόνων, που μας άφησαν ανεκτίμητη ηθική και υλική κληρονομιά.
Αυτή την κληρονομιά εργαζόμαστε για να διατηρήσουμε. Θα θέλαμε να αφήσουμε στις ερχόμενες γενιές λίγη μαγιά κοινοτικής συνείδησης και ελληνικής γλώσσας. Δίνουμε όλοι μαζί αγώνα γι’ αυτό. Η βελτίωση των υποδομών μας είναι ένα τεχνικό ζήτημα. Η προσπάθεια μας, με όσα μέσα διαθέτουμε, εστιάζεται στο να κρατήσουμε ζωντανή τη λατρευτική, κοινοτική, φιλανθρωπική, εκπαιδευτική και πολιτιστική ζωή της Ρωμιοσύνης. Διότι μόνο έτσι θα δημιουργηθεί και η αντίληψη που θαρραλέα θα αντιμετωπίσει τις προκαταλήψεις, τις μισαλλόδοξες πρακτικές και τους κακόβουλους ανταγωνισμούς με πίστη στον ορθό λόγο και στην ισότητα.
Επιδιώκουμε ο αυλόγυρος της Κουμαριώτισσας να είναι αυλόγυρος πολιτισμών, σεβασμού και αγάπης για κάθε άνθρωπο. Ένας χώρος κατοχύρωσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, όπου ο καθένας θα αισθάνεται τιμή και υπερηφάνεια για αυτό που είναι και για αυτό που εκφράζει.
Ταπεινά προπαντός, προσπαθούμε ο αυλόγυρος αυτός να είναι αντάξιος της αγάπης και της μεγαλοσύνης Της μητέρας μας Παναγίας. Ας δώσει Εκείνη, η Κυρία μας, η Σωτήρα, η Γοργοεπήκοος, η Παυσολύπη να μπορέσουμε να αγωνιστούμε τον αγώνα τον καλό.
Εφέτος Παναγιώτατε συμπληρώνετε συν Θεώ 25 χρόνια στον Οικουμενικό Θρόνο και 55 στο θυσιαστήριο της Εκκλησίας. Δεν νομίζω ότι κανείς θα μπορούσε και θα τολμούσε να αναπτύξει την δράση Σας, τους αγώνες και τα οράματά Σας σε έναν χαιρετισμό. Να περιγράψει την πίστη και αφοσίωσή Σας στις αξίες του ανθρώπου, της Ορθοδόξου Εκκλησίας, της Ρωμιοσύνης.
Παναγιώτατε, οι απανταχού νεοχωρίτες και βοσποριανοί μπορούμε με απλά μόνον λόγια, να Σας πούμε ότι Σας αγαπούμε, Σας πιστεύουμε και Σας ευγνωμονούμε. Οι ευχές και προσευχές όλων μας να Σας στηρίζουν στο υπόλοιπο της ζωής και της διακονίας Σας.
Πολλά τα έτη Σας!
Ο αγιογράφος Παναγιώτης Πέντζος από την Θεσσαλονίκη ζωγράφισε το πρώτο αντίτυπο της εφεστίου εικόνος της Κουμαριώτισσας που προσέφερε το Δ.Σ. της Κοινότητος στον Οικουμενικό Πατριάρχη |
Ποίημα της Λίτσας Ασμαφυλίδου που απήγγειλε η κόρη της Ηλιάνα
Εις την Πόλη σαν βρεθώ, τι να πρωτοθυμηθώ!
Σε πoια εκκλησιά να προσκυνήσω και ποιους τόπους να τιμήσω; Οι ρωμιοί εμείναν λίγοι, είναι όμως χίλιοι μύριοι!
Θέλω να τους συναντήσω και με ώρες να μιλήσω... Μα θα τρέξω κάπου αλλού... να ανταμώσω τον παππού! 25 χρόνια τώρα ευλογεί ποιμενικά...
Αχ, ας μείνει αυτό για πάντα και θα ζούμε ειρηνικά!
Στην Παράκληση πήγαν και Τούρκοι Νιχωρίτες, οι οποίο έσπευσαν να χαιρετίσουν και να συγχαρούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη για τα 25 χρόνια της Πατριαρχίας του.
Στην δεξίωση ο κ. Cemal Beşkardeş και ο κ. Güngör Uras έλαβαν τον λόγο για να εκφράσουν τις ευχές τους ως Νιχωρίτες και την τιμή που αισθάνονται με την παρουσία του Οικουμενικού Πατριάρχου. Ο Πατριάρχης επίσης τους ευχαρίστησε και τους συνεχάρη για το ενδιαφέρον που δείχνουν με την παρουσία τους στην τοπική Ρωμέικη Κοινότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου