ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΕΡΙΣΚΕΨΙΑ Η ΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ

ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΥΡΥΤΗΤΑΣ ΟΡΙΖΟΝΤΩΝ
Άρθρο του κ. Eser Karakaş, καθηγητού στο Πανεπιστήμιο Bahçeşehir, στο φύλλο της εφημερίδος Star της 09.11.2009

Τo βλέμμα μου έπεσε τις προάλλες σε άρθρο που δημοσιεύεται στη 12η σελίδα, σε πλαϊνή στήλη, στο φύλλο της Star της 07.11.2009.
Το μικρό σε έκταση άρθρο έχει ως επικεφαλίδα: «Δείπνο από την Clinton πρός τιμήν του Πατριάρχη».
Συμπεραίνω από το δημοσίευμα ότι ο Ρωμηός Πατριάρχης του Φαναρίου Βαρθολομαίος βρίσκεται στις Η.Π.Α. καί ότι η Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. Hillary Clinton παρέθεσε δείπνο προς τιμήν του Πατριάρχου.
Η Hillary Clinton απευθύνει ομιλία, στην οποία τονίζει τα εξής: «Αναγνωρίζουμε τη σοφία, το όραμα και την ηγετική ικανότητα του πνευματικού αρχηγού 300 εκατομμυρίων Ορθοδόξων. Και αυτός είναι ένας από τους λόγους, για τους οποίους τόσο ο Πρόεδρος Barack Obama, όσο κι εγώ υποστηρίζουμε με ιδιαίτερη έμφαση την ανάγκη να επαναλειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης και να γίνουν σεβαστά τα δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου».
Για ποιον χρησιμοποιεί αυτά τα λόγια, αυτές τις διατυπώσεις, η Υπουργός Εξωτερικών των Η.Π.Α. Hillary Clinton;
Μιλά μ’αυτόν τον τρόπο για ένα πολίτη της Τουρκικής Δημοκρατίας.

Πώς βλέπει η Τουρκική Δημοκρατία αυτόν τον συμπολίτη μας;
Τον θεωρεί ως Πατριάρχη υπαγόμενο στον Καϊμακάμη της Περιφερείας του Fatih.
Και σα να μην έφτανε αυτό για να ικανοποιηθούμε, επιδιώξαμε να επισκιάσουμε το Φανάρι ιδρύοντας στο Καράκιοϊ κατά τα χρόνια της ανακηρύξεως της Τουρκικής Δημοκρατίας ένα «Τουρκορθόδοξο Πατριαρχείο», το όνομα του οποίου αναφέρεται σήμερα στα πλαίσια της διεξαγωγής της δίκης της Ergenekon.
Πάντως, μεταξύ της υπαγωγής, αφ’ενός, από μέρους μας του Πατριάρχου στον Καϊμακάμη της Περιφερείας του Fatih και της παραθέσεως, αφ’ετέρου, από την Hillary Clinton δείπνου προς τιμήν του ιδίου προσώπου, εκδηλώνεται μία εξώφθαλμη αντίφαση.
Επιμόνως αντιστεκόμαστε στη χρήση από τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο του όρου: «οικουμενικός», ενώ θεωρούμε εκδήλωση πατριωτισμού την μη ανταπόκριση σε εθιμοτυπικές προσκλήσεις του εφ΄όσον στο προσκλητήριο αναγράφεται αυτός ο προσδιορισμός.

Η οικουμενικότητα, είτε ως τιμητικός τίτλος, είτε ως έκφραση πραγματικής πνευματικής ιεραρχικής θέσεως, αποτελεί εσωτερικό ζήτημα της Ορθοδόξου Εκκλησίας και, τουλάχιστον εγώ, δυσκολεύομαι να κατανοήσω την ανάμειξη στις εσωτερικές υποθέσεις της Ορθοδόξου Εκκλησίας ενός Κράτους, το οποίο αυτοχαρακτηρίζεται ως ανεξίθρησκο.
Θεωρώ ότι, εάν είναι οπωσδήποτε δεδομένη η κρατική ανάμειξη σ’αυτό το ζήτημα, ένα κράτος με περισσότερο ευρείς ορίζοντες θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να εμπλακεί με σκοπό να χρησιμοποιείται ο τίτλος «οικουμενικός», και μάλιστα με σκοπό να χρησιμοποιείται με περισσότερη έμφαση και σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα.
Επαναλαμβάνω ότι το πρόσωπο, προς τιμήν του οποίου παρέθεσε δείπνο η Hillary Clinton, χαρακτηρίζοντάς το ως πνευματικό ηγέτη 300 εκατομμυρίων Ορθοδόξων, είναι συμπολίτης μας της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Και το Πατριαρχείο βρίσκεται στο έδαφος της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Θέτω στην κρίση των εχεφρόνων αναγνωστών το τι σημαίνει να επιλέγουμε τελικώς την υπαγωγή του στον Καϊμακάμη της Περιφερείας του Fatih αντί να μετατρέπουμε αυτήν την πραγματικότητα, αυτόν τον πολιτιστικό και ιστορικό πλούτο, σε κοινωνικό και πολιτικό πλεονέκτημα, αντί να αξιοποιούμε αυτόν τον τίτλο ως γέφυρα ειρήνης και καταλλαγής.
Η ίδια πολιτική απερισκεψία και έλλειψη ευρύτητας οριζόντων χαρακτηρίζει και την στάση που τηρούμε στο θέμα της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης.
Αυτοί που επιθυμούν να συνεχισθεί η ίδια αυτή κωμική κατάσταση είναι οι πιο πιστοί οπαδοί και κήρυκες του ανεξιθρήσκου χαρακτήρα του κράτους, και αυτό, πιο σωστά, είναι που καθιστά την όλη κατάσταση ακόμη περισσότερο κωμική...
Άκουσα προσφάτως ένα λογοπαίγνιο, το οποίο μου άρεσε πολύ και το βρίσκω πολύ ταιριαστό στην περίπτωσή μας: (αντί: ειρήνη στην χώρα-ειρήνη στον κόσμο)«ανεξίθρησκοι στη χώρα-μουσουλμάνοι στον κόσμο».

φωτό: Ν. Μαγγίνας