Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Στον ποιητή Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας Στυλιανό πρέπουν πολλά εγκώμια.
Για την θεολογία του, για την ανδρεία του, για την αλήθεια του, για την ποίησή του.
Για την ποίησή του συμμερίζομαι την άποψη του μακαρίτη Νίκου - Γαβριήλ Πεντζίκη, που την αποδεχόταν ανεπιφύλακτα κι όχι την άρνηση του Ντίνου Χριστιανόπουλου.
Δεν είμαι ικανός να γράψω ή να πώ τα δέοντα για τον άνδρα, ο οποίος επιμένει ...εφηβικά!
Στην συλλογή του Παίδων και εφήβων, που αποτελεί συναγωγή των ποιημάτων - πονημάτων του για τα παιδιά και τους εφήβους, διαβάζω και θαυμάζω την ολόδροση μα και διεισδυτική και ολοκάθαρη γραφή του. Τι να πρωτοανθολογήσω;
Σας χαρίζω, αγαπητοί συνοδίτες, ένα μικρό. Σαν επίγραμμα.
ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ
Ένα παιδί αντιστοιχεί
σ' ένα τραγούδι.
Ένα όνειρο εμπνέει ένα παιδί.
Τιμή σ' εκείνους που φεύγοντας
αφήνουν πίσω τους
όνειρα και τραγούδια!
Great Keppel Island, 17-11-2006
Ανθολογώ κι ένα άλλο ποίημά του από τη συλλογή ΘΟΛΑ ΠΟΤΑΜΙΑ (Δόμος 2007)
ΣΥΝΤΑΓΗ
Οι λέξεις πρέπει να ‘ναι
όχι μόνο πιστές.
Είναι σπουδαίο να τις πιάσεις
όσο είναι χυμώδεις
και προ παντός ευλύγιστες.
Η ζωή δεν πορεύεται με αγκυλώσεις!
Αυτό ίσως είναι το σπουδαιότερο δίδαγμα του μεγάλου Αρχιεπισκόπου Αυστραλίας Στυλιανού σε όλους μας:
«Η ζωή δεν πορεύεται με αγκυλώσεις».
Αυτή η αρχή διαποτίζει και τη ζωή και τη θεολογία και τη σκέψη του.
Την ώρα που κάποιοι ονειρεύονται – οι δυστυχείς… – να διαδεχθούν τον Αυστραλίας Στυλιανό, εκείνος μας προτρέπει: «… όσο συχνότερα πεθαίνεις
τόσο βαθύτερα ζεις». Ενώ οι …επίδοξοι νομίζουν ότι ζούν και ορέγονται… Ας πεθάνουν πρώτα και βλέπουμε…
Στον Αρχιεπίσκοπο ποιητή που σήμερα άγει τα ονομαστήριά του επί τη μνήμη του Αγίου Στυλιανού του Παφλαγόνος, ευχόμαστε να έχει υγεία αδιάπτωτο για να προσφέρει αναίμακτη θυσία πολλά χρόνια ακόμη και στα δύο θυσιαστήρια: Του Κυρίου και της ποίησης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου