Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗ ΜΟΝΗ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΟΥΜΠΕ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ

φωτογραφίες: Νικόλαος Μαγγίνας 

Ὁμιλία τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 

 κατὰ τὴν ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ 

εἰς τὴν Ἱερὰν Μονὴν Σωτῆρος Χριστοῦ Κουμπέ 

(3 Σεπτεμβρίου 2012) 

Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Κρήτης κύριε Εἰρηναῖε, 

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ρεθύμνης καὶ Αὐλοποτάμου κύριε Εὐγένιε καὶ λοιποὶ Ἱερώτατοι ἅγιοι ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι, 

Ὁσιωτάτη Γερόντισσα Πανσέμνη μετὰ τῆς περὶ ὑμᾶς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Σωτῆρος Χριστοῦ Κουμπέ, 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ! Ποῖος θὰ ἠδύνατο, ἄλλωστε, νὰ ἔχῃ τὴν χαρὰν τόσον τελείαν καὶ πεπληρωμένην, παρὰ ψυχαὶ ὁλοκληρωτικῶς ἀφιερωθεῖσαι εἰς τὸν Σωτῆρα ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστὸν καὶ Αὐτῷ νυχθημερὸν λατρεύουσαι; «Ὁ γὰρ ζυγὸς Αὐτοῦ χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον Αὐτοῦ ἐλαφρόν ἐστι» (πρβλ. Ματθ. ια΄ 30). «Τὸ γὰρ παραυτίκα ἐλαφρὸν τῆς θλίψεως ὑμῶν καθ᾿ ὑπερβολὴν εἰς ὑπερβολὴν αἰώνιον βάρος δόξης κατεργάζεται ὑμῖν» (πρβλ. Β΄ Κορ. δ΄ 17). 

Ἐπὶ πλέον δὲ τῆς παραμυθίας τὴν ὁποίαν προσφέρει ἡ ἐλπὶς τῶν μελλόντων ἀγαθῶν, ὁ μοναχὸς δύναται ἐντονώτερον παντὸς ἄλλου νὰ αἰσθάνεται τὴν ἀρωγὴν τῆς θριαμβευούσης Ἐκκλησίας, διότι ἡ πληρεστέρα συμμετοχὴ εἰς τὸν λειτουργικὸν βίον καὶ αἱ εὐνοοῦσαι τὴν προσευχὴν συνθῆκαι, ὑπὸ τὰς ὁποίας οὗτος διάγει, καθιστοῦν εὐχερεστέραν τὴν ἐπικοινωνίαν μετὰ τῶν Ἁγίων καὶ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀλλὰ καὶ μετὰ τῶν οἰκείων τῆς πίστεως. 

Ἐξ ἑτέρου, οἱ κεκοιμημένοι πατέρες καὶ ἀδελφοὶ ἡμῶν οἱ ὁποῖοι δὲν ἔχουν καταταγῆ εἰς τὸ ἁγιολόγιον τῆς Ἐκκλησίας ἀποτελοῦν ἀντικείμενον τῆς προσευχῆς αὐτῆς, ἰδίᾳ δὲ τῶν μοναχῶν, οἵτινες εἶναι κεχωρισμένοι πάντων διὰ τῆς κατὰ τὸν τόπον ἀναχωρήσεως καὶ συνημμένοι τοῖς πᾶσι διὰ τῆς ἀγαπητικῆς διαθέσεως καὶ προσευχῆς. 

Οὕτω καὶ ὑμεῖς, θυγατέρες ἐν Κυρίῳ ἀγαπηταί, μνημονεύουσαι, κατὰ τὸ ἀποστολικὸν παράγγελμα, μεταξὺ τῶν ἡγουμένων ὑμῶν (πρβλ. Ἑβρ. ιγ΄ 7) τοῦ πνευματικοῦ ὑμῶν πατρός, τοῦ καὶ ποιμενάρχου τῆς θεοσώστου ταύτης Ἐπαρχίας διατελέσαντος ἀειμνήστου Μητροπολίτου κυροῦ Τίτου, ἀφιερώσατε προσέτι εἰς αὐτὸν τὴν ἀνακαινισθεῖσαν αἴθουσαν τὴν ὁποίαν μετ᾿ ὀλίγον θὰ ἐγκαινιάσωμεν. Ἀσφαλῶς, ἡ ἔκφρασις τῶν εὐγενῶν καὶ εὐγνωμόνων αἰσθημάτων σας ἔναντι τοῦ εὐεργέτου τούτου τῆς καθ᾿ ὑμᾶς ἀδελφότητος δὲν περιορίζεται εἰς ἐξωτερικὰς μόνον ἐκδηλώσεις, ἀλλὰ πολλῷ πλέον σᾶς παρακινεῖ εἰς τὴν ἐπίτευξιν τοῦ μοναχικοῦ σας προορισμοῦ, τῆς κατὰ Χριστὸν δηλονότι τελειώσεως, δεδομένου ὅτι τότε θὰ χαροποιήσητε καὶ τὸν ἀείμνηστον πνευματικόν σας πατέρα, σεμνυνόμενον ἐκ τῶν οὐρανῶν ἐπὶ τῇ κατὰ Θεὸν προκοπῇ σας.

«Διὰ ταῦτα... μοχθήσατε, διώξατε ἡμέρᾳ καὶ ἡμέρᾳ κατεργάζεσθαι τὴν ἑαυτῶν σωτηρίαν, ἀναψύχετε ταῖς ἐλπίσι, σβεννύετε τὸ ἐπεισαγόμενον πῦρ παρὰ τοῦ ἐχθροῦ ἐν ψυχαῖς τῷ θείῳ ἔρωτι, ὅ,τι ἂν ἄλλο ἐπαχθὲς τῆς ἀσκήσεως ταῖς ἀναλήψεσι τῶν θείων ἀναγνωσμάτων τε καὶ ᾀσμάτων παραμυθεῖσθε» (Θεοδ. Στουδ. Ἐπιστολὴ 481, Τῇ ἡγουμένῃ Ἰγνῶν). Οὕτω, θὰ ἔχετε ἀγαθὴν συνείδησιν ὅτι ἐπράξατε κατὰ δύναμιν τὸ χρέος σας, τὸ δὲ Ἅγιον Πνεῦμα, ἐπαναπαυόμενον ἐφ᾿ ὑμᾶς, θὰ δωροφορῇεἰςἐσᾶς τοὺς πολυτίμους καρπούς του, «ἀγάπην, χαράν, εἰρήνην» (πρβλ. Γαλ. ε΄ 22) καὶ τὰ ταύταις ἐχόμενα. Ἀπερχόμενοι ἐκ τοῦ ἱεροῦ τούτου καθιδρύματος μέλλομεν νὰ διατηρήσωμεν εἰς τὴν μνήμην μας τὰς προσπαθείας σας νὰ βιώσετε τὸ μοναχικὸν ἰδεῶδες ὑπὸ τὴν σκέπην τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἐν εὐγνωμοσύνῃ πρὸς τοὺς εὐεργέτας καὶ πνευματικοὺς χειραγωγούς σας, καὶ εὐχόμεθα ἡ χάρις τοῦ ἐπουρανίου Νυμφίου, εἰς τὴν λατρείαν τοῦ Ὁποίου ἐτάξατε ἑαυτάς, νὰ σᾶς ἐνισχύῃ, νὰ σᾶς ἁγιάζῃ καὶ νὰ σᾶς διαφυλάττῃ ἀπὸ πάσης ἐπιβουλῆς τοῦ ἀλλοτρίου. Αἱ πατρικαὶ καὶ Πατριαρχικαὶ ἡμῶν εὐχαὶ θὰ εἶναι μαζί σας, ἐλπίζομεν δὲ ὅτι καὶ σεῖς δὲν θὰ παραλείπετε νὰ εὔχεσθε πρὸς Κύριον ὑπὲρ τῆς Μητρὸς πάντων ἡμῶν Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καὶ τῶν ἐκπροσώπων αὐτῆς, μεταξὺ τῶν ὁποίων καὶ ἡ ἡμετέρα Μετριότης.