Ο ΠΕΡΓΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ: "Εχει χρυσακτινωθεί ο ουρανός της Πόλης"

φωτό: Νικόλαος Μαγγίνας

Π Ρ Ω Ϊ Ν Ο   Ι Ν Δ Ι Κ Τ Ο Υ 

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΜΜΑΚΑΡΙΣΤΟ 

 †Μητροπολίτου ΠΕΡΓΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ 

 1η Σεπτεμβρίου 

Ἔχετε δεῖ τήν Εἰκόνα Της σέ Πρωτοχρονιά τῆς Ἐκκλησίας; 

«Ἰδού γάρ προτίθεται ...». 

Δαφνοστολισμένη στό Σωλέα, ἀστράφτει. Εἰκόνα βυζαντινή, Δεσποτική, μωσαϊκή, ὑψοῦται μέ ἄφθαστη τή χάρη. Αἰῶνες ζεσταίνει τό Πατριαρχεῖο. Ἀρχοντώνει τό Ναό Του ἀπό τό κλῖτος τό δεξί. Σήμερα, πρώτη Σεπτεμβρίου, μοιάζει νά προΐσταται αἰώνων ἐλπίδος, κυκλωμένη ὅπως τήν ἔχουν Πατριάρχης, Ἀρχιερεῖς καί λαός. Κι᾿ ὁλόκληρος ὁ Κώδικας τῆς Ὀρθοδοξίας. Καί τῆς Ρωμηοσύνης. Ἔχει χρυσακτινωθεῖ ὁ οὐρανός τῆς Πόλης ἀπ᾿ τίς φανές τῆς Μεγαλόχαρης. Κι᾿ ἔχουν νά μᾶς ποῦν πολλά οἱ ὁρισμοί της. Δέν εἶναι ἄφαντη, οὔτε ἀναφής. Ἔχει τούς κτύπους καί τίς σκιές Της. Ἔχει καί τήν κράζουσα σιωπή Της, πού εἶναι τό Φῶς τῆς δόξας Της. Οἱ ἀκτῖνες του, μᾶς σχηματίζουν τή γνώριμη μελωδία τῆς μεγάλης προστασίας Της. Πόσες φορές δέν μέ μίλησαν; Πόσες φορές δέν μέ ἔφεξαν, δέν μέ τραγούδησαν; 

Χαίρομαι νά Τῆς ξαναπευθύνω τά σκιρτήματα τῆς ψυχῆς μου, τά σεπτά μου κρυφομιλήματα. Βλέπω ζωντανά τά περπατήματα Της μέσα στήν Πόλη, ἀπό παρεκκλῆσι σέ παρεκκλῆσι, ἀπό μοναστῆρι σέ μοναστῆρι, ἀπό εἰκόνα σέ εἰκόνα.Τά βλέπω στό διήγημα καί στό θαῦμα. Γύρω ἀπό τό ἄκαφτο κυπαρίσσι. Πάνω ἀπό τή δυνατή προσευχή. Στέκεται ζωσμένη τήν Ἁγία Ζώνη, φορεμένη τήν τιμία Ἐσθῆτα. Πόσο προσέχει τά μικρά  ψαλτάκια, τούς μεγάλους Ρωμηούς, ὅταν στή Βλαχέρνα τήν παρακαλοῦν γιά τήν Πόλη, τήν ἱκετεύουν γιά μᾶς αἰῶνες ἀγκαλιασμένους μέ τήν ἱστορία μας, μέ τίς ἀγάπες μας. Μέ τήν Ἲδια. 

Ἄφησε με, Παμμακάριστε, νά μπορῶ νά μπαίνω σέ κατάνυξη μπροστά Σου. Νά ξεχωρίζω τόν πόνο Σου ἀπό τή μακαριότητα Σου. Ν᾿ἀνηφορίζω μέχρι τόν πέμπτο λόφο, ὅπου τό κομψοτέχνημα τοῦ ἀρχαίου Οἴκου Σου. Πρώτη Σεπτεμβρίου. Σάββατον τῆς Παμμακαρίστου. Πρωτοχρονιά. 

«Πανήγυριν σήμερον ἐπικροτοῦμεν λαμπρῶς». 

Κι᾿ ἡ «Βασίλειος Τάξις», μᾶς πληροφορεῖ γιά τή γιορτή, ὅτι «τά ὄργανα ἐν ταῖς τέσσαρσιν αὐλοῦσι δοχαῖς». 

Μπροστά στήν Παμμακάριστο, κύκλος ἀσίγαστης σιωπῆς. Καί κυοφορία θάμβους. Τό ἴδιο καί μπροστά στή Φανερωμένη, καί στή Βαλουκλιώτισσα, καί στή Βλαχερνήτισσα. 

Ἔχει χρυσακτινωθεῖ ὁ οὐρανός τῆς Πόλης! 

 - Χάλκη, 31 Αὐγούστου 2012