Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος είναι ίσως ο πρώτος Πατριάρχης που καταστρατήγησε συνειδητά το πρωτόκολλο ή την εθιμοτυπία, αν θέλετε, χάριν της φιλαδελφίας, της προσωπικής επαφής, της σύσφιγξης των διορθοδόξων και των διαχριστιανικών σχέσεων.
Πολλά είναι τα παραδείγματα, αλλά αρκούμαι σε κάποια άκρως ενδεικτικά.
Πήγε ο ίδιος και κήδευσε Προκαθημένους Ορθοδόξων Εκκλησιών (Αλεξανδρείας, Σερβίας, Βουλγαρίας, Αντιοχείας, Ελλάδος) παρά το γεγονός ότι το πρωτόκολλο ήθελε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να εκπροσωπείται κι όχι να παρίσταται αυτοπροσώπως. Μάλιστα, το ίδιο έκανε και στην κηδεία του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β'. Νομίζω πως για πρώτη φορά στην ιστορία Οικουμενικός Πατριάρχης παρέστη σε κηδεία Πάπα της Ρώμης.
Στις ανά την οικουμένη περιοδείες του, 20 τόσα χρόνια τώρα, πολλές φορές δεν ακολούθησε το πρωτόκολλο, χάριν της αμεσότητας και της διάθεσης για συνάντηση με τον άλλον, για ειλικρινή διάλογο με “πάντα άνθρωπο καλής θελήσεως”, όπως συνηθίζει να λέει.
Τώρα, κάνει ακόμα ένα ...τολμηρό βήμα.
Ανακοινώθηκε πως θα παραστεί αυτοπροσώπως στην ενθρόνιση του νέου Πάπα Φραγκίσκου, την Τρίτη 19 Μαρτίου στο Βατικανό. Και θα είναι, κατά πως φαίνεται, ο μόνος Ορθόδοξος Προκαθήμενος που θα παραστεί και καταγράφεται, φυσικά, στην ιστορία ως ο Οικουμενικός Πατριάρχης που θα παραστεί σε ενθρόνιση Πάπα στο Βατικανό.
Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος δεν περιμένει την εθιμοτυπική συνάντηση με τον νέο Πάπα, όποτε αυτή γίνει. Σπεύδει ο ίδιος προς συνάντησίν του, συνοδευόμενος μάλιστα από τον Συμπρόεδρο του Θεολογικού Διαλόγου με τη Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, Μητροπολίτη Περγάμου Ιωάννη, και τον Μητροπολίτη Μπουένος Άϊρες Ταράσιο, ο οποίος ποιμαίνει τους Ορθοδόξους της χώρας απ' όπου προέρχεται και διηκόνησε ο νεοεκλεγείς Πάπας, την Αργεντινή.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης με αυτή την κίνησή του δηλώνει ότι συμμερίζεται την ήδη εκφρασθείσα στάση του νέου Πάπα για απλότητα και υπέρβαση του πρωτοκόλλου, χάριν της σχέσης και της αλήθειας, ενώ ταυτόχρονα καθιστά απόλυτα σαφές ότι η υπόθεση του διαλόγου μεταξύ των δύο Εκκλησιών είναι στις άμεσες προτεραιότητές του.
Παρά το γεγονός ότι τα προβλήματα του διαλόγου είναι κατά καιρούς πολλά, παρά τις νοσηρές διαμαρτυρίες φονταμενταλιστών “πιστών” εν Ελλάδι, οι οποίοι τον κατηγορούν για “προδοσία” τάχα της πίστεως, παρά τη δύσκολη συγκυρία και για την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, ο Πατριάρχης κάνει για άλλη μια φορά την υπέρβαση και σπεύδει προς συνάντησιν.
Εξέρχεται του πρωτοκόλλου και κάθε συμβατικότητας και πηγαίνει στη Ρώμη για την ενθρόνιση του Πάπα Φραγκίσκου.
Αφήνοντάς μας, έτσι, υπογραμμόν, ίνα ακολουθήσωμεν τοις ίχνεσιν αυτού, σε κάθε βήμα της καθημερινότητάς μας, για να γευτούμε τη χαρά της συνάντησης με τον κάθε Άλλον.
σχετικοάσχετο- δεν έχω καταλήξει αν συμφωνώ ή διαφωνώ με τη στάση αυτή (γνωρίζοντας τις εκτοξευόμενες σχετικές κατηγορίες και ζυγίζοντας, πέρα από την ουσία ή την καλή πίστη, και τη σημειολογία των κινήσεων του Πατριάρχου), ωστόσο θα ήθελα να σχολιάσω το πνεύμα του κειμένου πέρα από τη συγκυρία (τον πάπα): μου θυμίζει την τοποθέτηση του Μεσογαίας σχετικά με τον πλησίον, που δεν ορίζεται με σημείο αναφοράς εμάς. Δεν είναι αυτός που βρίσκεται δίπλα μας, αλλά αυτός προς τον οποίο πάμε εμείς και στεκόμαστε δίπλα... Καλή Σαρακοστή και φώτιση σε όλους μας (ειδικά για τις ορθοτομήσεις της αληθείας).
ΑπάντησηΔιαγραφή