ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΒΕΛΓΙΟΥ (23-24 ΜΑΪΟΥ 2015)

Εκ της Ι. Μητροπόλεως Βελγίου και Κάτω Χωρών

ΧΕΙΡΟΘΕΣΙΑ ΠΡΩΤΟΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΑΝΔΡΕΑ ΓΑΝΔΗΣ 

Στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέα Γάνδης την Κυριακή 24 Μαίου 2015, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης κ. Αθηναγόρας τέλεσε τη Θεία Λειτουργία επί την μνήμη των 318 Πατέρων της Α’ Οικουμενικής Συνόδου.
Με το τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος χειροθέτησε εις Πρωτοπρεσβύτερο τον εφημέριο του Ναού π. Paolo Perleti, ο οποίος είναι καθηγητής φαρμακολογίας σε Πανεπιστήμια της Ιταλίας και της Γάνδης και κληρικός της Μητροπόλεως εδώ και ένα χρόνο. Στη συνέχεια έδωσε το οφφίκιο του Οικονόμου στον ιεροκήρυκα της Μητροπόλεως και διευθυντή του Ινστιτούτου Ορθόδοξης Θεολογίας στις Βρυξέλλες “Απόστολος Παύλος” π. Κωνσταντίνο Κενανίδη.

Ενώ συνεχάρη του δύο κληρικούς, ευχαρίστησε τον Πρωτοπρεσβύτερο κ. Αδαμάντιο Αυγουστίδη, καθηγητή Ποιμαντικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, και τον Πρωτοπρεσβύτερο κ. Σπυρίδωνα Αντωνίου, καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, για την παρουσία τους.

Η ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΙΕΡΕΑ 
ΣΤΗ ΜΠΡΥΖ (ΒΕΛΓΙΟΥ) 

Με κάθε λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια εορτάστηκε η μνήμη των αγίων Ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης, στη φερώνυμη ενορία στη Bruges, το Σάββατο 23 Μαΐου 2015. Πλήθος κληρικών και λαϊκών συνέρευσαν για να τιμήσουν τους αγίους κατά την ιερά πανήγυρη αλλά και τον νέο ιερέα π. Ανδρέα.
Προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βελγίου κ. Αθηναγόρα και κληρικών από όλη την Ιερά Μητρόπολη τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία στον ιστορικό αυτόν Ιερό Ναό του 1352, ο οποίος μετρά τα είκοσι χρόνια παρουσίας του στην ιστορία της Ιεράς Μητροπόλεως Βελγίου.
Λίγο πριν τη χειροτονία, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης στον λόγο του προς τον διάκονο Λεωνίδα, εκτός των άλλων, ανέφερε ότι θα βρίσκεται πάντα στο πλευρό του καθώς και όλοι οι κληρικοί και λαϊκοί της Ιεράς Μητροπόλεως για τον συμβουλεύουν και να τον ενδυναμώνουν στο θεάρεστο έργο του. Επίσης τον συμβούλεψε να αγωνιστεί στην κύρια εργασία του ιερέως που είναι η καθοδήγηση του ανθρώπου προς την επανόρθωση του "κατ' εικόνα και καθ' ομοίωση", πράγμα το οποίο είναι εφικτό μόνο με την Χάρη του Θεού. Κατά τη Χειροτονία ο Σεβασμιώτατος έδωσε στον πρώην διάκονο το όνομα Ανδρέας, το όνομα ενός Αποστόλου, όπως ανέφερε, τον οποίο αγαπά πολύ.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Σεβασμιώτατος ευχαρίστησε κληρικούς και λαϊκούς για την παρουσία τους στην ενοριακή γιορτή των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, τον ιερατικώς Προϊστάμενο π. Bernard Peckstadt για την καλή οργάνωση της ενορίας καθώς και τους Ιεροψάλτες που έψαλαν στα Φλαμανδικά και στα Ελληνικά. Στη συνέχεια συνεχάρη ακόμα μια φορά τον νέο ιερέα π. Ανδρέα D' Hoe και την πρεσβυτέρα του Νίνα.Ο καινούργιος ιερεύς είναι βέλγος, καθηγητής θρησκευτικών και θα διακονεί στην Ενορία Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου Οστάνδης.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ακολούθησε δεξίωση σε γειτονική αίθουσα. Να αναφερθεί ότι οι πιστοί είχαν τη δυνατότητα να επισκεφθούν την έκθεση ορθόδοξων λειτουργικών σκευών και ενδυμάτων, η οποία έχει διαμορφωθεί σε διπλανή αίθουσα του Ιερού Ναού, ενόψει της συμπλήρωσης των είκοσι ετών λειτουργίας της ενορίας.

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΒΕΛΓΙΟΥ Κ. ΑΘΗΝΑΓΟΡΟΥ 

ΕΠΙ ΤΗ ΕΙΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΝ ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΤΟΥ ΙΕΡΟΛΟΓΙΩΤΑΤΟΥ ΔΙΑΚΟΝΟΥ 

Κ. ΛΕΩΝΙΔΟΥ D’HOE Μπρύζ – 23 Μαΐου 2015 

«Ἡ γάρ ἱερωσύνη τελεῖται μέν ἐπί τῆς γῆς, τάξιν δέ ἐπουρανίων ἔχει πραγμάτων ...» (Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος)
Ἀγαπητὲ Διάκονε Λεωνίδα,
Ἰδοὺ λοιπὸν ποὺ συγκεντρωθήκαμε ὅλοι, κληρικοὶ καὶ λαϊκοί, σ’ αὐτὸν τὸν ἱερὸ Ναὸ τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης τῆς Μπρύζ, μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς ἐνοριακῆς ἑορτῆς, γιὰ νὰ σὲ περιβάλλουμε μὲ ἀγάπη σ’αὐτὴν τὴν τόσο σπουδαία ἡμέρα τῆς ζωῆς σου, κατὰ τὴν ὁποία θὰ λάβεις ἀπὸ τὰ ἀνάξια χέρια μου τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης μὲ τὴν εἰς Πρεσβύτερον χειροτονία σου.
Ἐμεῖς ὅλοι, ὡς κοινότητα τῶν πιστῶν, καταλαβαίνουμε ὅτι οἱ σκέψεις σου καὶ ἡ καρδιά σου εἶναι ἀπορροφημένες ἀπὸ αὐτὴν τὴν τρομερὴ εὐθύνη καὶ τὴν ἱερὴ ἀποστολὴ τὴν ὁποίαν σἠμερα ἐπωμίζεσαι. Μέχρι σήμερα ἤσουν ὁ διάκονος «τῶν θείων, ἁγίων, ἀθανάτων, ἐπουρανίων καὶ ζωοποιῶν τοῦ Χριστοῦ μυτηρίων», τώρα θὰ γίνεις λειτουργὸς αὐτῶν τῶν μυστηρίων. Ὅλοι οἱ μεγάλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλὰ ἐπίσης καὶ πολλοὶ σύγχρονοι ἅγιοι, ἔγραψαν γιὰ τὴν μεγαλειότητα καὶ τὴ σπουδαιότητα τῆς ἱερωσύνης. Ἐπίσης ἀνέλυσαν ὅλες τὶς πλευρὲς αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ μυστηρίου. Σ’ αὐτὸν τὸν πλούσιο θησαυρὸ τῶν ἁγίων ἀναφερόμαστε, εἰδικότερα στὸν Μέγα Βασίλειο ἀλλὰ ἐπίσης καὶ στὸν ἅγιο Σιλουανό τὸν Ἀθωνίτη ὁ ὁποῖος λέει: « ... Ἐὰν ὁ ἴδιος ὁ ἱερέας ἔβλεπε τὸν ἑαυτόν του, σὲ ποιὰ οὐράνια δόξα βρίσκεται, κατὰ τὴν τέλεση τοῦ λειτουργήματός του, τότε θὰ γινόταν μεγάλος ἀσκητὴς καὶ θὰ ἀγωνιζόταν νὰ μὴ στενοχωρήσει μὲ τίποτα τὴν Χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ ζεῖ μέσα του».
Μολονότι ποὺ, μὲ τὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ, σὲ λίγο χειροτονεῖσαι ἱερέας, κατὰ τρόπο παράδοξο γίνεσαι πάλι καὶ γιὰ πάντα ἕνας διάκονος τῆς Ἁγἰας καὶ Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Πρακτικά, αὐτὸ σημαίνει ὅτι θὰ πρέπει νὰ φέρεις δύο κυρίως εὐθύνες:
1) Αὐτὴν τοῦ οἰκονόμου ἢ ὑπηρέτη τῶν λυτρωτικῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας, καὶ
2) Αὐτὴν τοῦ διακονοῦντος τὸ ποίμνιο τοῦ Χριστοῦ, αὐτοὺς ποὺ ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἀποκαλεῖ ἀδερφούς Του καὶ ἀδερφές Του.

Τὸ χάρισμα τῆς ἐν Χριστῷ ἱερωσύνης ὑπάρχει γι’αὐτὸν τὸν λόγο, δηλαδὴ γιὰ νὰ μπορεῖ ὁ Θεὸς νὰ κατεβαίνει στὴ γῆ καὶ νὰ μπορεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀνεβαίνει στοὺς οὐρανούς. Αὐτὸ δὲν εἶναι ἀσήμασντο σ’αὐτοὺς τοὺς δύσκολους καιροὺς στοὺς ὁποίους ζοῦμε, καὶ ἰδιαιτέρως λαμβάνοντας ὑπόψη τὴν πνευματικὴ κρίση μέσα στὴν ὁποία ζεῖ ἡ σύγχρονη κοινωνία. Δὲν εἶναι ἀσήμαντη, διότι αὐτὸ τὸ χάρισμα συνδέεται μὲ τὴ μεταμορφωτικὴ ἀποστολὴ τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἑπομένως καὶ τοῦ ἱερέως.
Δὲν εἶναι ἁπλὸ τὸ νὰ ἀναλαμβάνει κανεὶς στὸ σημερινὸ κόσμο τὴν ἀποστολὴ τῆς ἱερωσύνης. Διότι, εἶναι ἀλήθεια ὅτι ζοῦμε πλέον σὲ μιά κοινωνία ὅπου δὲν ὑπάρχει σεβασμὸς γιὰ τὸν κλῆρο καὶ γιὰ ὁ,τιδἠποτε ἀφορᾶ τὴν ἀφοσίωση στὴ θρησκεία. Ἀσφαλῶς, σὲ κάποιο βαθμό φταῖνε καὶ ὁρισμένοι κληρικοὶ μὲ τὴ συμπεριφορά τους. Ἀλλὰ κατὰ ἕνα μεγάλο μέρος φταίει καὶ ἡ τάση ἀδιαφορίας καὶ ἄγνοιας ποὺ κυριαρχεῖ. Οἱ νέοι λαμβάνουν κατὰ τὴν ἐκπαίδευσή τους, εἴτε στὸ σπίτι εἴτε στὸ σχολεῖο, πολὺ λίγη θρησκευτικὴ διαπαιδαγώγηση καὶ προπάντων πολὺ λίγο θρησκευτικὸ καὶ πνευματικὸ βίωμα. Τὸ ἐρώτημα ποὺ τίθεται βέβαια εἶναι: κάνουμε ἀρκετὰ γιὰ τὴν κατήχηση τῶν νέων καὶ τῶν ἄλλων πιστῶν, πρῶτα μὲ τὸ παράδειγμά μας καὶ ἔπειτα μὲ τὸ λόγο μας; Ἐν τούτοις, ἡ πνευματικὴ κρίση ποὺ μαστίζει τὴ σύγχρονη ἐποχὴ, νομίζω ὅτι, εἶναι μία πρόκληση ποὺ πρέπει νὰ ἀντιμετωπίσουμε καὶ ἡ ἀντιμετώπιση αὐτῆς τῆς πρόκλησης πρέπει νὰ εἶναι ἕνας στόχος ποὺ ὀφείλουμε νὰ πετύχουμε. Δὲν μπορεῖ νὰ ἀντιμετωπισθεῖ ἀποτελεσματικὰ δίχως τὴ Θεϊκὴ προστασία. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς τὸ πιστοποιεῖ μὲ τὰ ἑξῆς γνωστά Του λόγια: «Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν. Εἰ ἐκ τοῦ κόσμου ἦτε, ὁ κόσμος ἂν τὸ ἴδιον ἐφίλει• ὅτι δὲ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ ἐστέ, ἀλλ’ ἐγὼ ἐξελεξάμην ὑμᾶς ἐκ τοῦ κόσμου, διὰ τοῦτο μισεῖ ὑμᾶς ὁ κόσμος» (Ἰω. 15, 18-19). Καὶ πιὸ κάτω λέει ἀκόμη: «Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν• εἰ τὸν λόγον μου ἐτήρησαν, καὶ τὸν ὑμέτερον τηρήσουσιν» (Ἰω. 15, 20).

Ἀγαπητὲ Διάκονε Λεωνίδα,
Πόσο προφητκὰ καὶ πραγματικὰ εἶναι αὐτὰ τὰ λόγια! Γι’ αὐτό, δίχως τὴ δύναμη ποὺ ἔρχεται ἄνωθεν καὶ δίχως τὴ δική σου ἀγωνιστικότητα καὶ προσοχή, δὲν θὰ μπορέσεις νὰ βαδίσεις τὸν δρόμο τῆς ἱερωσύνης. Γι’αὐτό, ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ ἀπαντᾶς «ναὶ» στὴν κλήση καὶ τὴν πρόσκληση τοῦ Κυρίου, ἔχεις τὴ στήριξη τῆς κοινότητας τῶν πιστῶν. Ὁ Κύριος δὲν σὲ ἀφήνει μόνο σου οὔτε μία στιγμή. Θὰ τὸ καταλαβαίνεις ὅλο καὶ περισσότερο κατὰ τὴν ἐξάσκηση τοῦ ποιμαντικοῦ σου ἔργου καὶ θὰ εὐχαριστεῖς γι’αὐτὸ τὸν Θεὸ δοξολογώντας Τον γιὰ τὶς εὐεργεσίες Του. Θὰ ἔχεις τὴ στήριξη τοῦ ἐπισκόπου σου – μὲ τὸν ὁποῖο θὰ εἶσαι σὲ συνεχῆ ἐπικοινωνία γιὰ νὰ λαμβάνεις συμβουλὲς καὶ γιὰ νὰ τὸν ἐνημερώνειςˑ θὰ ἔχεις τὴ στήριξη τοῦ ἱερατικῶς προϊσταμένου τῆς ἐνορίας τῶν ἁγίων Κυρίλλου καὶ Μεθοδίου στὴν Ὀστάνδη, τοῦ πατρὸς Βερνάρδουˑ τῶν ἀδερφῶν σου στὴν ἱερωσύνη καὶ τῶν διακόνων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεωςˑ τῶν μοναζουσῶν τῆς Ἱερᾶς μας Μονῆςˑ τῶν πιστῶν τῶν ἐνοριῶν μαςˑ καὶ ἀσφαλῶς, καὶ ὄχι λιγότερο, θὰ ἔχεις τὴ στήριξη τῆς ἀγαπημένης σου συζύγου.

Εἶναι γνωστὸ ὅτι ὁ σκοπὸς τῆς ἱερωσύνης εἶναι μεγάλος καὶ ὑψηλὸς καὶ ἀπομακρυσμένος ἀπὸ τὶς ἐγκόσμιες διακονίες. Πρόκειται γιὰ κάτι τὸ ἐντελῶς διαφορετικό. Σὲ κάποιο κήρυγμά του πρὸς τὸν λαὸ τῆς ἐπισκοπικῆς ἕδρας του στὴ Θεσσαλονίκη, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς ἔλεγε πὼς ὁ λαὸς περιμένει ἀπὸ τοὺς ποιμένες του κάτι τὸ μεγάλο. Ἀντὶ νὰ ἀσχολοῦνται μὲ τὸ κοινωνικὸ ἔργο, οἱ ἱερεῖς ὀφείλουν νὰ εἶναι ἀφιερωμένοι καὶ ἀφοσωμένοι στὴ θεραπεία τῶν πληγῶν τῶν ἀνθρωπίνων ψυχῶν. Κανεὶς δὲν θὰ τολμοῦσε νὰ πεῖ πὼς οἱ ἱερεῖς δὲν μποροῦν νὰ ἐνδιαφέρονται γιὰ τὰ ὑλικά, οἰκογενειακά καὶ κοινωνικὰ προβλήματα. Ἀλλὰ δὲν πρέπει νὰ περιορίζονται μόνο σ’αὐτά! Ἡ κύρια έργασία τοῦ ἱερέως εἶναι νὰ ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο πρὸς τὴν ἐπανόρθωση τοῦ «κατ’εἰκόνα καὶ καθ’ὁμοίωσιν» ποὺ βρίσκεται μέσα του, πρᾶγμα ποὺ δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ γίνει παρὰ μόνον μὲ τὴν ἄκτιστη Χάρη τοῦ Θεοῦ.

Ἀγαπητὲ Διάκονε Λεωνίδα,
Ἔχεις ὡς παράδειγμα τοὺς δύο άδερφούς, ἀποστόλους τῶν Σλάβων, τὸν Κύριλλο καὶ τὸν Μεθόδιο, τοὺς ἁγίους προστάτες τῆς ἐνορίας μας στὴν Ὀστάνδη στὴν ὁποία θὰ διακονήσεις. Αὐτοί οἱ δύο διάσημοι ἀδερφοί εἶχαν στ’ἀλήθεια μέσα τους ἕνα χαρισματικὸ δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἄφησαν κατὰ μέρος ὅλες τὶς ὑλικὲς φροντίδες καὶ ἔπραξαν τὰ πάντα γιὰ νὰ μπορέσει ὁ σπόρος τοῦ Εὐαγγελίου νὰ δώσει καρποὺς αιώνιους, δηλαδὴ γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, τόσο γιὰ τὸν σλαβικὸ λαὸ ὅσο καὶ γιὰ ὁλόκληρη τὴν οἰκουμένη. Αὐτοὶ οἱ δύο ἅγιοι εἶχαν μιὰ ἔντονη ἀγάπη γιὰ τὸν ἀναστημένο Κύριο, ἦταν συνδεδεμένοι μαζί Του καὶ ὑπηρετούσαν τὴν Ἐκκλησία Του, ἀλλὰ ἐπίσης ἔθεσαν τὶς βάσεις ἑνὸς ἱεραποστολικοῦ ἔργου μεγάλης ἐμβέλειας μετφέροντας καὶ διαδίδοντας τὸ μήνυμα ποὺ ἐκπέμπει τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο. Τὸ γεγονὸς ποὺ καθιστᾶ τοὺς ἁγίους Κύριλλο καὶ Μεθόδιο τόσο μεγάλες προσωπικότητες, εἶναι τὸ ὅτι μετέδοσαν τὸ εὐαγγελικὸ μήνυμα λαμβάνοντας ὑπόψη τὰ ἰδιαίτερα πολιτιστικὰ στοιχεῖα τοῦ λαοῦ στὸν ὁποῖον ἀπευθύνονταν. Πρόκειται γιὰ τὸ μήνυμα τοῦ ἀναστηθέντος Κυρίου ποὺ σέβεται τὴν ἐλευθερία τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου. Καὶ μάλιστα, μ’αὐτὸν τὸν τρόπο, ὑπενθύμιζαν στὸ περιβάλλλον τους πὼς ὁ Χριστὸς ἦλθε στὴ γῆ γιὰ νὰ σώσει τὸν ἄνθρωπο καὶ αὐτὸ τὸ ἔπραξε μὲ πολλὴ ἀγάπη! Αὐτὴ ἡ μεγάλη ἀγάπη τοῦ Κυρίου, ἀπ’ αὐτὴ τὴ στιγμὴ καὶ ἔπειτα, ἔχει καλέσει κι ἐσένα νὰ ὑπηρετήσεις τὴν Ἐκκλησία ὡς λειτουργὸς καὶ ὡς ἱερέας.

Θὰ ἐπιτελέσεις τὸ ἔργο αὐτὸ μὲ τὰ χαρίσμα τα ποὺ σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός, πάντοτε πιστὸς καὶ σὲ διάλογο μὲ τὸν ἐπίσκοπό σου, διότι λειτουργεῖς ἐξ ὀνόματός του τὰ Θεῖα Μυστήρια. Ἀλλὰ πρέπει ἐπίσης νὰ συνειδητοποιεῖς ὅτι θὰ ἐπιτελέσεις τοῦτο τὸ ἔργο ὁφείλοντας νὰ δώσεις λόγο ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν Τελικὴ Κρίση. Ἑνας ἱερέας ὀφείλει νὰ εἶναι κοινωνικὸς μὲ τοὺς πιστούς του. Ἀλλὰ νὰ μὴν ξεχνᾶς αὐτὸ ποὺ ἕνας ἅγιος ἱερεὺς κάποτε εἶπε: «Τί κέρδος ἔχεις ἄν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι σὲ σέβονται καὶ σὲ ἀγαποῦν ἐὰν τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ἀρνεῖται νὰ βρίσκεται στὴν καρδιά σου; Καὶ τὶ σὲ ἐνδιαφέρει ἐὰν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι ἔχουν κακὴ γνώμη γιὰ σένα ἐνῶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα πιστοποιεῖ ὅτι εἶσαι ὑιοθετημένος γιὸς τοῦ Θεοῦ καὶ κληρονόμος τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν;»
Εἴθε ὁ Θεὸς νὰ εἶναι μαζί σου μέχρι τὴν τελευταία σου ἀναπνοή!
Πλησίασε λοιπόν, άγαπητὲ Διάκονε Λεωνίδα, ὥστε μὲ τὴν ἐπίθεση τῶν ἀναξίων χειρῶν μου νὰ δεχθεῖς τὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης. Ἀμήν.