Ο Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς, Άρχων του Οικουμενικού Θρόνου (φωτό)

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΡΗΤΗΣ (ΟΑΚ) 

Δελτίο Τύπου

Την Τετάρτη 3 Οκτωβρίου 2018, μέσα σε κλίμα κατάνυξης και συγκίνησης πραγματοποιήθηκε Θεία Λειτουργία στην ιστορική Ιερά Μονή Παναγίας Οδηγήτριας Γωνιάς, χοροστατούντος της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου Α΄ και συμπροσευχομένων του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ. Θεοφίλου, και των Μακαρ. Αρχιεπισκόπων Κύπρου κ. Χρυσοστόμου και Αλβανίας κ. Αναστασίου. Συμπροσευχήθηκαν, επίσης, εκπρόσωποι Ορθοδόξων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, ο Σεβ. Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, οι Ιεράρχες της Εκκλησίας της Κρήτης, οι Σεβασμιώτατοι ως και τα λοιπά μέλη των Συνοδειών των Προκαθημένων, οι Σεβασμιώτατοι και οι κ. Καθηγητές, Εταίροι της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, Μοναστικές Αδελφότητες, καθώς και πλήθος Κληρικών και πιστών. Ο Παναγιώτατος στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τέλεσε Μνημόσυνο υπέρ αναπαύσεως πάντων των μακαρία τη λήξη γενομένων ευεργετών, κτητόρων και Εταίρων της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης. 

Ακολούθως, προχείρισε σε Άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου τον Γενικό Διευθυντή της Ορθοδόξου Ακαδημίας Κρήτης, Δρ. Κωνσταντίνο Ζορμπά, απονέμοντάς του το Οφφίκιο του «Ιερομνήμονος» της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας, τιμώντας τον για τη συνολική προσφορά του στην Ορθοδοξία, καθώς και για την ουσιαστική συμβολή του, στην πραγματοποίηση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία φιλοξενήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ιδρύματος κατά το έτος 2016. Ο Παναγιώτατος αναφέρθηκε εις τα προνόμια της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και την τιμή συμμετοχής εις αυτά, ως και εις την προέλευση των οφφικίων, εξαίροντας τις ικανότητες και τα χαρίσματα του προχειρισθέντος. Όπως υπογράμμισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο Δρ Ζορμπάς είναι «άοκνος εργάτης της Εκκλησίας» και έχει προσφέρει πολλά στην Επιστήμη της Θεολογίας, αλλά και στα εκκλησιαστικά δρώμενα γενικότερα.

Στην αντιφώνησή του ο Δρ Κωνσταντίνος Ζορμπάς εξέφρασε την βαθιά ευγνωμοσύνη του, την υιική αφοσίωση του, ως και τις πολλές ευχαριστίες του προς τον Παναγιώτατο και το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Οποίο, ως σημείωσε, διακονεί και υπηρετεί μετά αυτοθυσίας και αυταπαρνήσεως. Μεταξύ άλλων σημείωσε και τα εξής: «Αισθάνομαι ως ιδιαίτερη ευλογία, την σοφή επιλογή και πρόκρισή Σας, Παναγιώτατε, η χειροθεσία της ουδενίας μου, να τελεσθεί εις το Καθολικόν της Ιεράς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Υπεραγίας Θεοτόκου, της Κυρίας των Αγγέλων, κατά την εορτή του αγίου Ιερομάρτυρος Διονυσίου του Αεροπαγίτου, Επισκόπου και πολιούχου Αθηνών και μάλιστα μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, δηλωτικόν και τούτο ότι όλα εις την ζωή και τη διακονία μας ξεκινούν και καταλήγουν εις την Αγία Τράπεζα, ως θυσία και προσφορά! Η αποστολή του Οικουμενικού Πατριαρχείου φυσικά δεν εξαντλείται εις το χρέος αυτού, όπως διατηρεί ζώσα την παράδοση την οποία παρέλαβε παρά των πατέρων. Η Θεία Πρόνοια και η Ιστορία επέθηκαν επί των ώμων του την μείζονα ευθύνην, όπως διασφαλίζει και την ενότητα του συνόλου της Ορθοδόξου Εκκλησίας και μεταφέρει το πνεύμα και την νοοτροπία αυτής στον άνθρωπο κάθε εποχής και καλής βουλήσεως. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο υπήρξε πάντοτε φορέας και διαμορφωτής πνευματικών και πολιτισμικών αξιών, και η φωνή του εξακολουθεί να ακούεται με προσοχή και εκτός του στενού εκκλησιαστικού και θρησκευτικού χώρου...».