Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΠΑ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΘΡΟΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ

Your Holiness, 

It is a great honour and a special privilege for us to stand before You at this moment in order to bring to You and the venerable Church of Rome, the Church which “presides in love”, according to St. Ignatius of Antioch, the fraternal love and good wishes of the Church of Constantinople and His All-Holiness Ecumenical Patriarch Bartholomew on the occasion of the feast of the Patron Saints of Your Church and our common Saints, the great Apostles Peter and Paul. 

We have come again this year, following the blessed custom established by our two Churches after the restoration of their fraternal relations in faithfulness to the spirit of reconciliation demanded from us by our common Lord. This custom is much more than a mere formality ; it expresses the commitment of our Churches to continue following the difficult but blessed path towards the restoration of our full communion at the Eucharistic Table, the communion that we enjoyed during the first millennium of the Church’s history. 

This time, we have come with our hearts filled with joy and gratitude to our Lord, as we still live with the memory of the great event of the recent encounter of Your Holiness with Ecumenical Patriarch Bartholomew in the Holy City of Jerusalem to commemorate the fiftieth anniversary of the historic meeting which took place there between the two great and courageous leaders of our Churches, Pope Paul VI and Ecumenical Patriarch Athenagoras, both of blessed memory, a meeting that marked the end of a long period of distance and estrangement between our two Churches and the beginning of the present state of our fraternal relations.

This fraternal encounter of Your Holiness with Ecumenical Patriarch Bartholomew at the place where our Lord lived, taught, suffered the Cross and rose from the dead ; the prayers offered before the sacred Tomb of our Lord ; and the common declaration signed by Your Holiness and our Patriarch - all this sent a strong message of love and peace to the world at a time when so much conflict and suffering prevail, particularly in the region of the Holy Land and the Middle East. 

Equally, the invitation issued by Your Holiness to the Presidents of Israel and Palestine to come to Rome at the beginning of this month in order to pray with You for peace in their region - an event in which our Patriarch also participated at the gracious invitation of Your Holiness - has left a deep impression in the hearts of all peace-loving people throughout the world. 

We give glory to God for these historic events, and we express gratitude to Your Holiness for all that you have done to bring them about. 

Your Holiness, 

We all know that our message of peace and reconciliation to the world can be credible only if it is first applied to ourselves, i.e., to the Church. It is for this reason that we continue with full commitment our efforts to promote the theological dialogue between our two Churches, which continues in a spirit of love, mutual trust and respect. The Mixed International Commission of the dialogue is scheduled to meet in plenary next September to continue the discussion of the subject of primacy in the Church. It is a difficult subject but, with the grace of God, we hope to make progress. The way that Your Holiness understands and applies ecclesial primacy offers inspiration and hope in our efforts to reach agreement on this thorny issue. 

Your Holiness,
As we celebrate the feast of the two great Apostles of our Lord, the words of St. Paul to the Philippians come to mind : 

“Complete my joy by being of the same mind and having the same love, with one mind and a common care for unity. Do nothing from selfishness or conceit, but in humility count others better than yourselves. Let each of you look not only to his own interests, but also to the interests of others” (Ch. 2,2-4). 

Your Holiness, 

Today, more so than ever before, there is an urgent need to “be of the same mind and have the same love, with one mind and a common care for unity”. In the spirit of this apostolic admonition, and in earnest hopefulness at the prospect of Your visit to Constantinople next November for the Thronal Feast of our Church, we have the honour of presenting to You the personal letter of His All-Holiness, extending once again the fraternal love and good wishes of the Church of Constantinople and the Ecumenical Patriarch Bartholomew on the solemn occasion of Your Patronal Feast. 

May our Lord, through the intercessions of the holy Apostles whose memory we keep today, protect His Church together with all His creation, leading us to the fulfillment of His will “that we all may be one” (John 17,21) for the glory of His most holy name. Amen.

Αριστείδη Πανώτη: Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ "ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ"

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Επτάλοφος το νέο βιβλίο του Άρχοντος Μεγάλου Ιερομνήμονος Αριστείδη Πανώτη, του παλαιφάτου των Αρχόντων, με τίτλο «Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ «ΝΕΩΝ ΧΩΡΩΝ» κατά τη Β' δεκαετία του 20ου αιώνα». 

Το έργο είναι αφιερωμένο στους οφφικιάλους της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. 

Χορηγός της εκδόσεως είναι η Αδελφότης Οφφικιάλων του Οικουμενικού Πατριαρχείου «Παναγία η Παμμακάριστος». 

Πρόκειται για ένα κείμενο, το οποίο φωτίζει μια καθοριστική για τα πεπρωμένα του νεώτερου ελληνισμού περίοδο.  

Παραθέτουμε στη συνέχεια δύο χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τον πρόλογο και τον επίλογο του βιβλίου. 

«Η μελέτη αυτή γράφτηκε αντί εισαγωγής στον Γ' τόμο του «Συνοδικού της εν Ελλάδι Εκκλησίας» για να συμπληρώσει παραλειφθέντα Χρονικά του Β' τόμου και για να διαφωτιστούν οι μεταβολές που συνέβησαν στην Εκκλησία μας κατά τη μεγαλύτερη μετά το 1453 μετοικεσία ελληνογενών πληθυσμών, προκειμένου να διαφυλαχθούν από την έξαψη της εθνικιστικής λαίλαπας των ημερών...

Πολλά γεγονότα του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου απέδειξαν ότι οι εκκλησιαστικές επαρχίες των Νέων Χωρών στη Μακεδονία και τη Δυτική Θράκη δεν θα ανήκαν στην ελληνική επικράτεια χωρίς τη συνεχή προστασία των Νέων Χωρών από τους Οικουμενικούς Πατριάρχες και την Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. 

Αυτοί, με προσωπικές θυσίες, ανέτρεψαν τις εθνοφυλετικές αντιλήψεις όσων σκέφτηκαν να παρασύρουν την Εκκλησία με φυλετικές, γλωσσικές και πολιτιστικές εθνικές διακρίσεις, εξαίροντες την πληθυσμιακή και υλική υπεροχή τους. 

Οι αιώνιες κανονικές συνοδικές αρχές της Ορθοδόξου Καθολικής Εκκλησίας για την Τάξη και τη Διάκριση στο σώμα της δεν μεταβάλλονται κατά τις εκάστοτε ιστορικές και πολιτικές ή πληθυσμιακές συνθήκες. 

Η επισήμανση των συμβάντων στις επαρχίες των Νέων Χωρών του Οικουμενικού Θρόνου αποτελεί την πολύτιμη παρακαταθήκη εμπειρίας για τις νεώτερες γενεές, ώστε να αποφεύγονται οι πλάνες και τα λάθη του παρελθόντος όπως ήταν και η θρησκειοποίηση της πολιτικής και η πολιτικοποίηση της θρησκείας και να εφαρμοστεί στην πράξη ο σεβασμός της διαφορετικότητας που δίδαξε ο Ιησούς ως ο κατ' εξοχήν «Ξένος» προς έναν «ξένο», τον Σαμαρείτη, για να υποδείξει την ανάγκη εκπληρώσεως της εντολής για την αγάπη προς τον πλησίον».

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΗΜΕΡΑ ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ 

Ἐπί τῇ Ἑορτῇ τῶν Ἁγίων ἐνδόξων, πανευφήμων καί Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐχοροστάτησεν ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, κατά τόν Μ. Ἑσπερινόν τοῦ Σαββάτου, 28ης Ἰουνίου, ἐνῷ τήν ἑπομένην, Κυριακήν, 29ην ἰδίου, προέστη τῆς ἐν αὐτῷ τελεσθείσης Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας, συλλειτουργούντων Αὐτῷ τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας κ. Μελίτωνος, Σεβαστείας κ. Δημητρίου, Ἰκονίου κ. Θεολήπτου, Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρου καί Κυδωνιῶν κ. Ἀθηναγόρου. 

Τόν θεῖον λόγον ἐκήρυξεν ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ρόδου κ. Κύριλλος. 

Ἐκκλησιάσθησαν οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Θεοδωρουπόλεως κ. Γερμανός καί Μύρων κ. Χρυσόστομος, Ἄρχοντες Ὀφικκιάλοι τῆς ἐν Ἀθήναις Ἀδελφότητος «Παναγία ἡ Παμμακάριστος», ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ Προέδρου αὐτῆς Ἐντιμολ. κ. Ὀδυσσέως Σασαγιάννη, Ἄρχοντος Πρωτεκδίκου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι πραγματοποιοῦν τό κατ’ἔτος προσκύνημα αὐτῶν εἰς τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, ὅμιλος νέων ἐκ τῆς ὁμάδος «Π.Α.Σ. Γιάννενα», καθώς καί ἄλλοι προσκυνηταί ἐκ τοῦ ἐξωτερικοῦ. 

Ἐπηκολούθησε δεξίωσις ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου, καθ’ἥν ὡμίλησαν ὁ Ἐντιμολ. κ. Ὀδυσσεύς Σασαγιάννης καί ὁ Πατριάρχης. Τήν μεσημβρίαν τῆς ἰδίας, παρετέθη ὑπό τῆς Ἀδελφότητος τῶν ὀφφικιάλων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου ἐπίσημον γεῦμα ἐν τῷ ἑστιατορίῳ Beyti. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν: 

- Tόν Σεβ. Μητροπολίτην Ρόδου κ. Κύριλλον. 

-Τόν Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτην κ. Παῦλον Ἰωσηφίδην, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως. 

- Τόν Αἰδεσιμολ. Οἰκονόμον κ. Ἀντώνιον Παπανικολάου, Ὑπεύθυνον τοῦ ἐν Ἀθήναις Ἱδρύματος «Κιβωτός τοῦ Κόσμου», μεθ’ ὁμίλου νέων ἐξ αὐτοῦ. 

- Τήν Ὁσιωτ. Μοναχήν Χριστοδούλην, Ἡγουμένην τῆς Ἱ. Μονῆς Μεταμορφώσεως Χορτιάτου τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως, μετά τῆς Ὁσιωτ. Μοναχῆς Εἰρήνης, ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῆς, καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Μενελάου Σουλτάνη, Ἱερορράπτου. 

- Τόν Ἐντιμολ. κ. Νικόλαον Γαρουφαλίδην, Ἄρχοντα Μαΐστορα τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, μετά τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἐντιμ. κ. Βασιλείου καί τοῦ ἐγγονοῦ αὐτοῦ Ἐντιμ. κ. Ἀποστόλου Ἀτσαλάκη, ἐξ Ἀθηνῶν. 

- Τόν Ἐντιμολ. κ. Μιλτιάδην Ζαχαριάδην, Ἄρχοντα Ἔκδικον τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, ἐξ Ἀθηνῶν. 

- Τόν Ἐντιμολ. κ. Γεώργιον Βέρτ, Ἄρχοντα Ρεφερενδάριον τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, μετά τῆς Εὐγεν. κ. Liliane de Vries καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Emil Sakız, ἐντεῦθεν. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Νικόλαον Ζόμπον, ἐκ Μονακό, μετά τῆς ἀναδόχου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Pamela Φλέσα, ἐξ Ἀθηνῶν. 

-Τόν Ἐντιμ. κ. Νικόλαον Ρηνιώτην, μετά τῆς οἰκογενείας αὐτοῦ καί τοῦ Ἐντιμ. κ. Γεωργίου Παπαχρήστου, ἐξ Ἀθηνῶν. 

- Τόν Ἐντιμ. κ. Στυλιανόν Ὀκουμούσην, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Ἄννης, ἐξ Αὐστραλίας. 

* * * 

 Ἐξεπροσωπήθη καταλλήλως κατά: 

- Τήν κηδείαν τοῦ ἀειμνήστου Ἀποστόλου Λαγοσπύρη, ἐκ τοῦ Ἱ. Κοιμητηριακοῦ Ναοῦ Θείας Μεταμορφώσεως Σισλῆ, τήν Πέμπτην, 26ην Ἰουνίου. 

- Τούς γάμους τοῦ ζεύγους Ἰσιδώρου Καρούση καί Μαρίας Τρουλλινοῦ, τελεσθέντας ἐν τῷ Π. Πατριαρχικῷ Ναῷ, τό Σάββατον, 28ην ἰδίου. Τούς νεονύμφους ηὐλόγησε καί ηὐχήθη πατρικῶς ὁ Πατριάρχης εἰς κατ’ ἰδίαν ἀκρόασιν. 

- Τό δοθέν ὑπό τοῦ Ἐντιμ. κ. Hayri İnönü, Δημάρχου Σισλῆ, δεῖπνον (iftar), ἐν τῇ ὁμωνύμῳ πλατείᾳ, αὐθημερόν τό ἑσπέρας. 

- Τήν τελεσθεῖσαν, τήν Κυριακήν, 29ην ἰδίου, ἑορτήν τῶν Ἁγίων Πρωτοκορυφαίων Ἀποστόλων Πέτρου καί Παύλου, Ἀρχιερατικήν Θείαν Λειτουργίαν καί τό ἐν συνεχείᾳ Μνημόσυνον, ἐν τῷ ἐν Σισλῇ φερωνύμῳ Κοιμητηριακῷ Παρεκκλησίῳ ὑπέρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Παύλου Στεφάνοβικ-Σκυλίτση, Μ. Εὐεργέτου τοῦ Γένους. 

Ὁ Ἐξοχ. κ. Trajko Veljanovski, Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῆς FYROM, εἰς τά Πατριαρχεῖα 

Τήν μεσημβρίαν τοῦ Σαββάτου, 28ης Ἰουνίου, ὁ Ἐξοχ. κ. Trajko Veljanovski, Πρόεδρος τῆς Βουλῆς τῆς FYROM, συνοδευόμενος ὑπό ὁμίλου Ἐξοχ. Βουλευτῶν, τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Suzana καί τῆς Εὐγεν. Δρος κ. Zerrin Abaz, Γενικοῦ Προξένου ἐν τῇ Πόλει, καθώς καί συνεργατῶν αὐτοῦ, προσῆλθεν εἰς τά Πατριαρχεῖα καί ἔσχε συνάντησιν μετά τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἐντός ἐγκαρδίου κλίματος. 

Πρό τῆς συναντήσεως μετά τοῦ Παναγιωτάτου ὁ Ἐξοχ. κ. Πρόεδρος προσεκύνησεν εἰς τόν Π. Πατριαρχικόν Ναόν, ἐνῷ ἀπεδόθησαν εἰς αὐτόν αἱ προσήκουσαι τιμαί.

ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΗ ΘΡΟΝΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ ΡΩΜΗΣ ΥΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

(Vatican Radio) Pope Francis addressed the Delegation of the Ecumenical Patriarchate at the Vatican on Saturday to mark the Solemnity of the Holy Apostles Peter and Paul, celebrated on 29 June. 

In his message, the Pope recalled the pilgrimage he shared with Ecumenical Patriarch Bartholomew I to the Holy Land last month and their common prayer at the Vatican with the presidents of Israel and Palestine. 

“The Lord granted us these occasions of fraternal encounter, in which we were able to express the love uniting us in Christ, and to renew our mutual desire to walk together along the path to full unity,” the Pope said. 

“We know very well that this unity is a gift of God, a gift that even now the Most High grants us the grace to attain whenever, by the power of the Holy Spirit, we choose to look at one another with the eyes of faith and to see ourselves as we truly are in God’s plan, according to the designs of his eternal will, and not what we have become as a result of the historical consequences of our sins,” he said. 

“If all of us can learn, prompted by the Spirit, to look at one another in God,” he continued, “our path will be even straighter and our cooperation all the more easy in the many areas of daily life which already happily unite us.” 

In his remarks to the Pope, Eastern Orthodox Metropolitan John Zizioulas of Pergamo, who headed the Delegation, expressed “full commitment… to promote the theological dialogue between our two churches, which continues in a spirit of love, mutual trust and respect.” 

He pointed out that the Joint International Commission for Theological Dialogue between the Catholic Church and the Orthodox Church is set to meet in September to continue discussions on primacy in the Church. 

“It is a difficult subject but with the grace of God we hope to make progress,” Metropolitan Zizioulas said. “The way that Your Holiness understands and applies ecclesial primacy offers inspiration and hope in our efforts to reach agreement on this thorny issue.”

Επικεφαλής της Αντιπροσωπείας του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Θρονική Εορτή της Εκκλησίας της Ρώμης ήταν ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, συμπρόεδρος της Διεθνούς Μικτής Επιτροπής του Επίσημου Θεολογικού Διαλόγου ανάμεσα στην Ρωμαιοκαθολική και την Ορθόδοξη Εκκλησία, και μέλη ο Αρχιεπίσκοπος Τελμησσού Ιώβ, Πατριαρχικός Έξαρχος των Ρωσικών Ορθοδόξων Παροικιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην Δυτική Ευρώπη και ο Αρχιδιάκονος του Οικουμενικού Θρόνου Ιωάννης Χρυσαυγής. 

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗ ΣΜΥΡΝΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΟΥ

Ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἀναπαυθείς ἐπί διήμερον ἐν τῇ περιοχῇ τῆς Ἀτταλείας, τήν πρωΐαν τῆς Παρασκευῆς, 27ης τ.μ., μετέβη μετά τῆς συνοδείας Αὐτοῦ ἀεροπορικῶς εἰς Σμύρνην, εἰς τό ἀεροδρόμιον τῆς ὁποίας Τόν ὑπεδέχθησαν ὁ Ἱερατικῶς Προϊστάμενος Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Κύριλλος Συκῆς καί ὁ Ἐντιμ. κ. Θεόδωρος Τσακίρης, Γενικός Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐν Σμύρνῃ, ὅστις καί παρέθεσε τήν μεσημβρίαν γεῦμα πρός τιμήν τῆς Α.Θ.Παναγιότητος ἐν τῷ καταλύματι Αὐτῆς Swissôtel-Büyük Efes. 

Μετά τό γεῦμα ὁ Πατριάρχης προσεκύνησεν ἐν τῷ Ἱ. Ναῷ τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς καί ἐνημερώθη παρά τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Κυρίλλου περί τῆς διακονίας αὐτοῦ μεταξύ τῶν ἐν τῇ πόλει ὁμογενῶν. 

Τό ἑσπέρας ὁ Πατριάρχης καί οἱ σύν Αὐτῷ Σεβ. Μητροπολίτης Μύρων κ. Χρυσόστομος καί Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχης κ. Βενιαμίν παρηκολούθησαν ἐν τῷ ἀρχαίῳ θεάτρῳ τῆς Ἐφέσου τήν συναυλίαν τοῦ Μουσικολ. κ. Μαρίου Φραγκούλη, δοθεῖσαν ἐπί τῇ λήξει τῆς Ἐλληνικῆς Προεδρείας τοῦ Συμβουλίου τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως. Τήν Ἑλλάδα ἐξεπροσώπησεν ὁ ἐκ τῶν Ἀντιπροέδρων τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων Ἐξοχ. κ. Γεώργιος Καλαντζῆς ἔχων παρ’ ἑαυτῷ τόν ἐν Ἀγκύρᾳ Πρέσβυν Ἐξοχ. κ. Κυριακόν Λουκάκην καί τόν ὡς ἄνω κ. Γενικόν Πρόξενον Σμύρνης. 

Τήν πρωΐαν τοῦ Σαββάτου, 28ης τ.μ., ὁ Πατριάρχης ἐπέστρεψεν ἀεροπορικῶς εἰς τήν Πόλιν.

ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΠΕΡΓΑΜΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΣΤΟ ΚΕΪΜΠΡΙΤΖ (ΦΩΤΟ)

Ημερίδα προς τιμήν του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννου πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 14 Ιουνίου, στο Κέϊμπριτζ της Αγγλίας. 

Η ημερίδα ήταν αφιερωμένη στην ζωή και το έργο του μεγάλου σύγχρονου θεολόγου, διακεκριμένου ιεράρχου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, το έργο του οποίου έχει κερδίσει την παγκόσμια αναγνώριση. 

Ειδικότερα, αντικείμενο των ομιλιών αποτέλεσε η εσχατολογία—η οποία συνιστά κεντρικό άξονα του πρόσφατου έργου του Μητροπολίτου Περγάμου και κυρίως του νέου βιβλίου του Η Ανάμνησις του Μέλλοντος (Remembering the Future). 

Μετά την τέλεση της πρωϊνής Θείας Λειτουργίας, τις εργασίες της ημερίδας άνοιξε η παρουσίαση του καθηγητού του Πανεπιστημίου Duquesne (Πιτσβούργου) π. Bogdan Bucur. Στην συνέχεια ομίλησαν ο Μητροπολίτης Διοκλείας κ. Κάλλιστος (Ware), καθώς και ο πρώην Αρχιεπίσκοπος Καντερβουρίας Λόρδος Rowan Williams. Τον τιμώμενο ομιλητή, Μητροπολίτη Περγάμου, παρουσίασε ο καθηγητής, αρχιμ. Παντελεήμων Μανουσάκης. 

Εντύπωση προκάλεσε η συγκροτημένη ομιλία του Αρχιεπισκόπου Williams, ο οποίος μίλησε με θερμά λόγια για την οικουμενική εμβέλεια και σημασία της θεολογίας του Μητροπολίτου Περγάμου, υπογράμμισε δε πως τόσο η μελέτη της Αγίας Γραφής όσο και η μοναστική πολιτεία δεν μπορούν να ειδωθούν ορθά παρά μόνον ως γεγονότα Ευχαριστιακά και σε αυστηρή συνάρτηση με την τέλεση της Ευχαριστίας, ανοίγοντας έτσι την ζωή του Χριστιανού στην προοπτική των εσχάτων. 

Την ημερίδα έκλεισε η παρουσίαση του ίδιου του Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ιωάννη, στην οποία συνόψισε τις επιπτώσεις του εσχατολογικού οράματος της Εκκλησίας, και δη της Ευχαριστίας, σε διαφόρους τομείς της συστηματικής θεολογίας, όπως, για παράδειγμα, στην διδασκαλία περί κτίσεως και πτώσεως, στην Χριστολογία και στην Πνευματολογία, καθώς και στην εκκλησιολογία. Ακολούθησε διεξοδική συζήτηση επί των θεμάτων.

ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος επί τη μνήμη των Πρωτοκορυφαίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου, θα χοροστατήσει στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι κατά τον Μ. Εσπερινό του Σαββάτου 28 Ιουνίου, και την επομένη, Κυριακή 29 Ιουνίου το πρωί, θα προστή Πατριαρχικής Θ. Λειτουργίας συλλειτουργούντων ιεραρχών του Θρόνου. 

Θα ομιλήσει ο Μητροπολίτης Ρόδου Κύριλλος και κατά την Θ. Λειτουργία θα εκκλησιασθούν και τα μέλη της Αδελφότητος Οφφικιάλων «Παναγία η Παμμακάριστος».

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΠΟΣΤΟΛΩΝ

Την Δευτέρα 30 Ιουνίου, επί τη εορτή της συνάξεως των Δώδεκα Αποστόλων, ο Πατριάρχης θα χοροστατήσει κατά την Θ. Λειτουργία που θα τελεσθεί στον Ι. Ναό Αγίων Αποστόλων της Κοινότητος Φερίκιοϊ. 

Το απόγευμα, ώρα 6, θα χοροστατήσει στην Παράκληση, που θα τελεσθεί στο Ιερό Αγίασμα των Αγίων Δώδεκα Αποστόλων της Κοινότητος Βεβεκίου.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΣΤΗΝ ΑΤΤΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΙΓΟΗΜΕΡΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ

ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΝ  

Τό ἑσπέρας τῆς Τρίτης, 24ης Ἰουνίου, ἡ Α.Θ.Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, συνοδευόμενος ὑπό τοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Μύρων κ. Χρυσοστόμου καί τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἐκκλησιάρχου κ. Βενιαμίν, ἀνεχώρησεν ἀεροπορικῶς εἰς Ἀττάλειαν, δι’ ὀλιγοήμερον ἀνάπαυσιν, ἔνθεν θά ἐπιστρέψῃ εἰς τήν Πόλιν τό Σάββατον, 28ην ἰδίου. 

* * * 

Ἡ Α. Θ. Παναγιότης, ὁ Πατριάρχης, ἐδέξατο εἰς ἀκρόασιν: 

- Τόν Σεβ. Μητροπολίτην Καρπάθου καί Κάσου κ. Ἀμβρόσιον. 

- Τόν Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπον Οὐτρέχτης τῶν Παλαιοκαθολικῶν κ. Joris Vercammen, ὅστις συνώδευσεν Αὐτόν καί εἰς Καππαδοκίαν. 

- Τόν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπον Ἀμορίου κ. Νικηφόρον, Ἡγούμενον τῆς ἐν Θεσσαλονίκῃ Ἱ. Πατριαρχικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Μονῆς Βλατάδων. 

- Τούς Ὁσιωτ. Ἱερομονάχους Νικόδημον Λαυρεώτην, Ἀντώνιον Ἰβηρίτην καί Ἐπιφάνιον Παντοκρατορινόν καί τόν Ὁσιωτ. Μοναχόν Νικόδημον Ἁγιοπαυλίτην, ἐκ μέρους τῆς Ἱ. Κοινότητος τοῦ Ἁγίου Ὄρους, συνεργασθέντας μετά τῆς οἰκείας Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΣΩΦΡΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΣΘΕΝΟΣ

«Μπορεί η Καππαδοκία να ορφάνεψε από Ρωμιούς, παραμένουν, όμως, αψευδείς μάρτυρες της διαρκούς παρουσίας τους τα μνημεία και οι εκκλησιές τους, φάροι πνευματικού πολιτισμού, που η λάμψη τους φώτισε όχι μόνο την Ανατολή αλλά όλη την Οικουμένη». 

Τα παραπάνω τόνισε, σε κλίμα ιδιαίτερης συγκίνησης, ο Βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας Μάξιμος Χαρακόπουλος, προσφωνώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, στην πρώτη Θεία Λειτουργία που τέλεσε ο Πατριάρχης 90 χρόνια μετά την Ανταλλαγή στον Ιερό Ναό του Τιμίου Σταυρού στην Τζαλέλα/Ευμορφοχώριον της Καππαδοκίας, απ’ όπου πρόσφυγες εγκαταστάθηκαν στο Ομορφοχώρι της Λάρισας. 

Ο πρώην Υπουργός, ο οποίος συνόδευσε τον Οικουμενικό Πατριάρχη στο ετήσιο προσκύνημά του στην Καππαδοκία, ως εκπρόσωπος του Προέδρου της Βουλής, αποκαλώντας τον «Αυθέντη των Ρωμιών Ορθοδόξων Χριστιανών», εξήρε το έργο του Οικουμενικού Πατριάρχη για την ανάδειξη του ρόλου του Οικουμενικού θρόνου και την ειρήνη και τόνισε: 

«Με νεανικό ζήλο επιδεικνύετε άοκνη δραστηριότητα και παρεμβαίνετε όπου προκύπτει ανάγκη, με σωφροσύνη για το καλό της Εκκλησίας. Παρακολουθώ με πόση οξυδέρκεια και σοφία συμβάλετε στο διάλογο των Εκκλησιών, όπως και στις Διαθρησκευτικές Συναντήσεις, προς όφελος της παγκόσμιας ειρήνης. Σήμερα οφείλουμε να κάνουμε ιδιαίτερη μνεία για την ειρήνη, καθώς απειλείται, βαλλόμενη βάναυσα από δυνάμεις του φανατισμού και της μισαλλοδοξίας». 

Και ο Μάξιμος Χαρακόπουλος πρόσθεσε: 

«Παναγιώτατε, 

Γνωρίζω τι αγώνα κάνετε, ώστε να επικρατήσει η αγάπη και η καταλλαγή. Με σωφροσύνη αλλά και σθένος, απέναντι σε όλες τις αντιξοότητες αλλά και στη στενομυαλιά από κάθε πλευρά. Γνωρίζω τη βαθιά σας ανησυχία να μην επικρατήσουν φωνές ακραίες. Και είναι πράγματι κρίμα να συμβεί κάτι τέτοιο, μετά από τα όσα έχουν επιτευχθεί. Την προσέγγιση των λαών, τη δυνατότητα να λειτουργούν και πάλι χιλιόχρονες εκκλησιές, που είχαν παραδοθεί στη σιωπή για δεκαετίες. Ελπίζουμε, εντέλει, να επικρατήσει η νηφαλιότητα». 

Ο πρώην υπουργός σε ανάμνηση του φετινού προσκυνήματος πρόσφερε εκ μέρους της Βουλής των Ελλήνων στον Οικουμενικό Πατριάρχη ένα μικρό αντίγραφο πίνακα, από τη συλλογή του κοινοβουλίου, που απεικονίζει ένα αιωνόβιο δένδρο ελιάς, «σύμβολο της ειρήνης, για την οποία νυχθημερόν προσεύχεσθε και εργάζεσθε». 

Ο Οικουμενικός Πατριάρχης, που τέλεσε επίσης τον Εσπερινό στον Ιερό Ναό Αγίου Κωνσταντίνου και Ελένης στη Σινασό, συλλειτούργησε με τους Επισκόπους Συνάδων κ. Διονύσιο και Αμορίου κ. Νικηφόρο, ενώ συνοδευόταν και από τον Αρχιεπισκόπο Ουτρέχτης των Παλαιοκαθολικών κ. Joris Vercammen. Στο εφετινό προσκύνημα παρόντες ήταν επίσης ο πρώην Υφυπουργός Εξωτερικών κ. Κώστας Τσιάρας, ο πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα κ. Kerim Uras, Άρχοντες του Οικουμενικού Θρόνου και προσκυνητές από την Ελλάδα και άλλες χώρες.

Να σημειωθεί πως ο βουλευτής Καρδίτσας  Κώστας Τσιάρας σε δηλώσεις του υπογράμμισε  πως στην Καππαδοκία χτυπά ζωντανή ακόμα η καρδιά του Ελληνισμού, μέσα από τα έργα και τα μνημεία των κατοίκων της. Ταυτόχρονα, τόνισε πως Ελλάδα και Τουρκία πρέπει να συνεργασθούν για την ανάδειξη και προστασία όλων των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς που αποκαλύπτουν τον εθνογραφικό πλούτο της περιοχής.

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΒΕΡΣΑ ΒΕΛΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΘΗΝΑΓΟΡΑ

Από την Ι. Μητρόπολη Βελγίου

Την Κυριακή 22 Ιουνίου 2014 ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βελγίου καὶ Ἔξαρχος Κάτω Χωρῶν καὶ Λουξεμβούργου κ. Ἀθηναγόρας κατὰ τὴν Θεία Λειτουργία στὴν Ὀρθόδοξη Ἑλληνικὴ Ἐνορία Ἀμβέρσης τοῦ Βελγίου ἐτέλεσε τὴν χειροτονία σὲ Διάκονο τοῦ κ. Bert Genbrugge καὶ τὸν ὠνόμασε Βαρνάβα. 

Τὸ ὄνομα Βαρνάβας τοῦ νέου Διακόνου τὸ ὑπέδειξε ὁ Οἰκουμενικός μας Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος κατὰ τὴν ἐπίσκεψή του στὴν Ὁλλανδία τὸν περασμένο Ἀπρίλιο: ”Τὸ ὄνομα ποὺ θὰ λάβης μὲ τὴν εὐκαιρία τῆς εἰς διάκονον χειροτονίας σου, εἶναι μία προσωπικὴ ἐπιλογὴ τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου. Τὸ ἐπέλεξε μεταξὺ τῶν ὀνομάτων ποὺ ἀρχίζουν ἀπὸ τὸ γράμμα Β, ὅπως ἀρχίζει καὶ αὐτὸ ποὺ δέχθηκες ὅταν βαπτίσθηκες. Εἶναι ἕνα ὄνομα ποὺ εἶναι γνωστὸ σὲ ὅλες τὶς χριστιανικὲς παραδόσεις, παντοῦ στὸν κόσμο. Ἀπὸ τώρα καὶ στὸ ἑξῆς θὰ ἑορτάζης τὴν ὀνομαστική σου ἑορτὴ τὴν ἴδια ἡμέρα μὲ τὸν Οἰκουμενικό μας Πατριάρχη Βαρθολομαῖο”. Ὁ νέος Διάκονος Βαρνάβας εἶναι ἔγγαμος, πατέρας δύο παιδιῶν, ἀρχιτέκτονας καὶ ἐπὶ χρόνια μέλος τῆς Ὀρθοδόξου Νεολαίας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου. 

Ὁ Σεβασμ. Μητροπολίτης Βελγίου: ”Σὲ θυμᾶμαι ἀπὸ τότε ποὺ, φοιτητὴς τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἀκόμη, εἶχες ἀνακαλύψει τὴν ὀρθόδοξη ἐνορία τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέα στὴν Γάνδη. Χωρίς καμμιὰ πίεση καὶ τελείως αὐθόρμητα! Ἡ διαδρομή σου πρὸς τὴν Ὀρθοδοξία ἐκτυλίχτηκε δίχως βιασύνη ἀλλὰ μὲ ἀποφασιστικότητα. Ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια, δραστηριοποιήθηκες μέσα στὴν κίνησή μας «Ὀρθόδοξη Νεολαία τοῦ Βελγίου». Μέγιστο γεγονὸς μέσα στὴ ζωή σου ἦταν ἡ γνωριμία σου καὶ ὁ γάμος σου μὲ τὴ Σοφία, ποὺ σοῦ ἔδωσε ἠρεμία καὶ σταθερότητα στὴ ζωή σου καὶ ἐνίσχυσε ἀκόμη περισσότερο τὴν ὀρθόδοξη συνείδησή σου. Ἡ εἴσοδός σου στοὺς κόλπους τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας ἦταν μία ἀργὴ μὲν ἀλλὰ πολὺ συνειδητὴ διαδικασία, πρᾶγμα ποὺ σὲ κάνει νὰ εἶσαι ἕνα πρόσωπο ποὺ ἐμφορεῖται ἀληθινὰ ἀπὸ τὴν πνευματικότητα καὶ τὸ ἦθος τῆς Ὀρθοδοξίας. Μαζὶ μὲ τὴν Ἑλληνίδα σύζυγό σου ἀποτελεῖτε ἕνα ὄμορφο παράδειγμα ζεύγους ποὺ συναντοῦμε ὅλο καὶ πιὸ συχνὰ στὶς ἐνορίες μας. Αὐτὸ ποὺ εἶναι σημαντικὸ νὰ ὑπογραμμίσουμε εἶναι ὅτι, σ’ αὐτὲς τὶς περιπτώσεις τῆς ἀναμείξεως πολιτιστικῶν παραδόσεων, ἡ ὀρθόδοξη ταυτότητά μας δὲν χάνεται, καὶ ὅτι ἀναπτύσσεται μία καλὴ ἰσορροπία”. ” (…) Σὲ λίγα λεπτὰ, θὰ ὑπηρετήσης τὴ Μεγάλη καὶ Ἁγία Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὸ πνευματικὸ καλὸ ὅλων τῶν ὀρθοδόξων χριστιανῶν ποὺ κατοικοῦν στὴν περιοχή. Δὲν εἶναι ἡ πιὸ εὔκολη ἀποστολή, μὰ εἶναι ἡ πιὸ ὡραία! Σὲ λίγα λεπτὰ θὰ σταθῆς δίπλα στὸν Μητροπολίτη σου γιὰ νὰ τὸν βοηθήσησης στὸ ποιμαντικὸ καὶ τὸ γενικότερο ἔργο του, σὲ πλήρη ἁρμονία μὲ τὸ σύνολο τῶν ἱερέων καὶ διακόνων τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως. Καὶ πάντοτε μέσα σὲ πνεῦμα εὐγνωμοσύνης ἔναντι τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου ποὺ σὲ δέχεται καὶ σὲ ἐντάσσει μέσα στοὺς κόλπους τοῦ ἱεροῦ του κλήρου καὶ τὸ ὁποῖο ἐπαγρυπνεῖ γιὰ τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας σὲ ὅλον τὸν κόσμο. Μπορεῖς νὰ εἶσαι ὑπερήφανος ποὺ ἀνήκεις στὴν Πρωτόθρονη Ἐκκλησία”.

Συνελλειτούργησαν περὶ τοὺς ἕξ κληρικοὶ καθὼς καὶ δύο διάκονοι τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Βελγίου. Ἔψαλλαν οἱ χοροὶ πολὺ κατανυκτικὰ ὑπὸ τὴν διεύθυνση τοῦ Διδάκτορος Θεολογίας κυρίου Δημητρίου Ζαγκανᾶ. 

Παρευρέθησαν πολλοὶ χριστιανοὶ καὶ εὐχήθηκαν στὸν νέο Διάκονο Βαρνάβα νὰ εἶναι Ἄξιος στὴν νέα του διακονία. 

Ὁ Ἱερὸς Ναὸς τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Ἀμβέρσης εἶναι ὁ πρῶτος Ἱερὸς ναὸς ποὺ ἔκτισαν οἱ Ἕλληνες στὸ Βέλγιο περὶ τὸ 1900.

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΤΕΛΕΣΕ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΗΝ ΤΖΑΛΕΛΑ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Ὁμιλία 

τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ. κ. Βαρθολομαίου 

κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ 

τοῦ Τιμίου Σταυροῦ Εὐμορφοχωρίου (ΤΖΑΛΕΛΑ) 

(Κυριακή, 22 Ἰουνίου 2014) 

Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί, 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 

Ἑορτάσαντες κατὰ τὴν παρελθοῦσαν Κυριακὴν τὴν ἑορτὴν τῶν Ἁγίων Πάντων, ἐπιτελοῦμεν σήμερον τὸ ἐτήσιον προσκύνημά μας εἰς τὴν Καππαδοκίαν, τὸν ἡγιασμένον αὐτὸν τόπον, ὁ ὁποῖος προσέφερεν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ πλείστους ὅσους ἱεράρχας, μάρτυρας, ὁσίους καὶ θεοφόρους πατέρας, ἀσκητὰς καὶ ὁμολογητάς, ὥστε δικαίως νὰ ὀνομάζεται Ἁγιοτόκος. 

Ἤλθαμε ἐδῶ εἰς τὴν Τζάλελαν, εἰς τὸ Ἀσημοχώρι, ὅπως ἦτο τὸ παλαιόν του ὄνομα, ἢ Εὐμορφοχώριον, ὅπως ὠνομάσθη ἀργότερον, διὰ νὰ τελέσωμεν τὴν Θείαν Λειτουργίαν, διὰ πρώτην φορὰν μετὰ ἐννέα δεκαετίας, εἰς τὸν Ἱερὸν τοῦτον Ναὸν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ νὰ μνημονεύσωμεν τοὺς ἀοιδίμους κτίτορας καὶ τοὺς ἀνακαινιστὰς αὐτοῦ, ὡς καὶ τῶν παλαιῶν παρεκκλησίων τοῦ ἁγίου Βλασίου, τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, τοῦ ἁγίου πρωτομάρτυρος καὶ ἀρχιδιακόνου Στεφάνου καὶ τῆς Μονῆς τῶν Ἀρχαγγέλων, καὶ νὰ ζητήσωμεν τὰς πρεσβείας των διὰ τὴν συνέχισιν τῆς ἐν τῷ βίῳ τούτῳ πορείας μας. 

Kαὶ ἠκούσαμεν, ἀδελφοί, τὰς περικοπὰς ἀποστολικὴν καὶ εὐαγγελικήν, ἐκ τῶν ὁποίων ἐπιθυμοῦμε νὰ ἐπικεντρώσουμε τὴν προσοχήν μας καὶ νὰ σχολιάσουμε τρεῖς λέξεις-κλειδιά. Εἶναι δὲ αἱ λέξεις αὐταί, συνείδησις, ἐκ τοῦ ἀποστολικοῦ ἀναγνώσματος τῆς πρὸς Ρωμαίους ἐπιστολῆς, καὶ Γαλιλαία καὶ Εὐθέως ἐκ τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς τοῦ κατὰ Ματθαῖον ἁγίου Εὐαγγελίου. 

Eἰς τὸν χθεσινὸν ἑσπερινὸν εἴπαμε ὅτι τὸ φυσικὸν περιβάλλον ἐπηρεάζει ἀρκούντως τὸν χαρακτῆρα τῶν ἀνθρώπων. Σήμερα προσθέτουμε ὅτι ἐπηρεάζει καὶ τὸ ἐπάγγελμα αὐτῶν. Τοῦτο φαίνεται ἐκ τῆς στάσεως τῶν ὑπὸ τοῦ Κυρίου κληθέντων εἰς τὸ ἀποστολικὸν ἀξίωμα δύο δυάδων Γαλιλαίων ἀδελφῶν, πτωχῶν μὲν καὶ ἀγραμμάτων ἁλιέων τὸ ἐπάγγελμα, ἁπλουστάτων δὲ καὶ ἀλογίστων τὴν σκέψιν. Εἶναι δὲ αὐτοὶ οἱ Σίμων Πέτρος καὶ Ἀνδρέας, υἱοὶ τοῦ Ἰωνᾶ, καὶ Ἰωάννης καὶ Ἰάκωβος, υἱοὶ τοῦ Ζεβεδαίου. 

Ὁ μέγας ἁλιεὺς τῶν ψυχῶν, ὁ Θεάνθρωπος Κύριος Ἰησοῦς, ἀρξάμενος τὴν τριετῆ διδασκαλικὴν δραστηριότητά Του, περιπατεῖ εἰς τὴν ἀκτὴν τῆς γραφικῆς λίμνης Γενησαρὲτ καὶ ρίπτει τὰ πνευματικὰ δίκτυα πρὸς ἄγραν ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐπρόκειτο νὰ γίνουν οἱ μελλοντικοὶ κύριοι συνεργάται Του, εἰς τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ καλεῖ παραδόξως ὄχι σοφοὺς καὶ ἐπιφανεῖς κατὰ κόσμον ἀλλὰ τὰ ἀσθενῆ καὶ πτωχὰ στοιχεῖα, τοὺς ἀγραμμάτους ἁλιεῖς, διὰ νὰ καταισχύνουν τὰ ἐπῃρμένα πνεύματα τῆς νομικῆς λατρείας τῶν Ἰουδαίων καὶ τῆς κοσμικῆς σοφίας τῶν εἰδωλολατρῶν. 

Καί, πόσον θαυμαστῶς καὶ ἀμέσως ἐνήργησεν ὁ κλητικὸς λόγος Του! Εὐθέως καὶ τὰ δύο ζεύγη τῶν ἀδελφῶν ἀφέντες, οἱ μὲν πρῶτοι τὰ καταρτιζόμενα δίκτυά των, οἱ δὲ δεύτεροι τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα των, ἀκολούθησαν ὡς ἄκακα πρόβατα τὸν ἀληθῆ Ποιμένα. 

Καὶ ἡ κλῆσις αὐτὴ τῶν πρώτων ἁγίων Ἀποστόλων γίνεται εἰς τὴν τόσον ἀντίθετον πρὸς τὴν τραχεῖαν καὶ ἀγριωπὸν φύσιν τῆς Καππαδοκίας, Γαλιλαίαν μὲ τὴν ἐξαιρετικὴν ὡραιότητα καὶ γαληνεύουσαν ἡμερότητά της, εἰς τὴν περιοχὴν τῆς ὁποίας συνέβησαν τὰ περισσότερα γεγονότα, ἐλέχθησαν αἱ πλεῖσται διδασκαλίαι καὶ ἐτελέσθησαν τὰ περισσότερα θαύματα τοῦ Κυρίου. 

Οὕτω πως θὰ ἠμπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι καὶ ἕκαστος ἐξ ἡμῶν πρέπει νὰ ἐνθυμῆται καὶ νὰ εὐγνωμονῇ τὴν ὥραν τῆς προσωπικῆς του Γαλιλαίας, δηλαδὴ ἐκείνην τὴν στιγμὴν κατὰ τὴν ὁποίαν αἰσθάνθηκε τὴν ἐσωτάτην ἀνάγκην καὶ ἐπιθυμίαν νὰ ἀκολουθήσῃ τὴν σταυρικὴν ὁδὸν τοῦ Εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ, χωρὶς νὰ ὑπολογίσῃ τὰς ἀμέσους καὶ ἐμμέσους συνεπείας τῆς τοιαύτης ἀποφασιστικῆς ἐπιλογῆς του. 

Καὶ ἡ ἀνταπόκρισις εἰς τὴν κλῆσιν αὐτὴν συνιστᾷ τὴν ὑπεύθυνον συμμόρφωσίν μας πρὸς τὰς εὐαγγελικὰς ἐπιταγάς, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται μὲ τὴν ἑκουσίαν συμμαρτυρίαν τῆς συνειδήσεώς μας, τῆς ἐσωτερικῆς αὐτῆς φωνῆς τοῦ Θεοῦ, τὴν ὁποίαν ὅλοι ἀνεξαιρέτως θεόθεν ἔχουμε μέσα μας ἤδη ἀπὸ τῆς συλλήψεώς μας. Ἡ φωνὴ αὐτὴ τῆς συνειδήσεως εἶναι ἐκείνη, ἡ ὁποία μαρτυρεῖ τὴν πορείαν τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, καὶ τῆς ἐν γένει συμπεριφορᾶς τοῦ βίου μας. Καὶ ἄλλοτε μᾶς διορθώνει ἐλέγχουσα τὰ σφάλματά μας, ἄλλοτε δὲ μᾶς ἐνισχύει εἰς τὴν περαιτέρω σταυρικὴν πορείαν μας, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ πρὸς τὸν τελικὸν σκοπὸν τῆς ὑπάρξεώς μας, τὴν ἐν Χριστῷ θέωσιν. 

Εἰς αὐτὴν δὲ τὴν συνειδησιακὴν λειτουργίαν καὶ τὴν ἔμφυτον ἀναζήτησιν τῆς ἀληθείας ἀπευθύνθηκαν καὶ ἀπευθύνονται διαχρονικῶς οἱ κήρυκες τοῦ Εὐαγγελίου, ἀρχαῖοι καὶ σύγχρονοι, ρίπτοντες τὰ πνευματικὰ δίκτυά τους καὶ γινόμενοι ἁλιεῖς ἀνθρώπων, ὅπως ἐβεβαίωσε τοὺς σήμερον κληθέντας Μαθητάς Του ὁ Σωτήρ, ὅτι ἐπρόκειτο νὰ γίνουν. 

Ἡμεῖς δὲ οἱ ἐδῶ σήμερα συνεκκλησιασθέντες καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς εὐλογήσαντες τὸν Κύριον καὶ ἀκούσαντες τοὺς λόγους τοῦ Εὐαγγελίου, ἂς ἐπιστρέψουμε οἴκαδε, μεταφέροντες ἕκαστος, ἐκτὸς τῆς εὐλογίας τῶν ἐν Καππαδοκίᾳ διαλαμψάντων Ἁγίων, τὸ σημερινὸν εὐαγγελικὸν μήνυμα ὅτι ἡ ἄμεσος ἀνταπόκρισίς μας εἰς τὴν κλῆσιν τοῦ Χριστοῦ, εἰς τὴν προσωπικήν μας Γαλιλαίαν, εἶναι ἡ ἄρσις τοῦ προσωπικοῦ μας Σταυροῦ, ἡ ὁποία πραγματοποιεῖται διὰ τῆς ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι καλλιεργείας τῆς προσωπικῆς μας συνειδήσεως. 

Τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν ὑπενθυμίζει εἰς ἡμᾶς καὶ ἡ σημερινὴ Θεία Λειτουργία εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἡ ὁποία μᾶς παραπέμπει εἰς τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ὅτι «ὅστις θέλει ὀπίσω» Αὐτοῦ «ἀκολουθεῖν», ὀφείλει νὰ Τὸν ἀκολουθῇ αἴρων τὸν σταυρόν του. Τὸ τοιοῦτον ἀποτελεῖ ἀναγκαίαν προϋπόθεσιν, διότι ἄνευ σταυροῦ οὐδεὶς δύναται νὰ ἀκολουθήσῃ τὸν Χριστόν, καθὼς δὲν ὑπάρχει ἄλλη ὁδὸς παρὰ μόνον ἡ ὁδὸς τοῦ Σταυροῦ. 

Εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Σταυροῦ ἀκολούθησαν τὸν Χριστὸν καὶ πάντες «οἱ καλῶς ἀθλήσαντες καὶ στεφανωθέντες» ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ «ἐν τοῖς ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς» τῆς Καππαδοκικῆς γῆς ἀσκήσαντες, ὅλοι ἐκεῖνοι, γνωστοὶ καὶ ἄγνωστοι εἰς ἡμᾶς, τῶν ὁποίων τὰ ὀνόματα καὶ τοὺς ἀσκητικοὺς πόνους καὶ τὰς ἀγρυπνίας καὶ τὰς προσευχὰς ἀσφαλῶς γνωρίζει ὁ Θεός. Εἰς τὴν ὁδὸν τοῦ Σταυροῦ ἀκολούθησε τὸν Χριστὸν καὶ ὁ ἐκ τῆς πλησιοχώρου Ναζιανζοῦ καταγόμενος ἅγιος Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, καὶ ὅταν ἡσύχαζεν εἰς τὰ ἐρημητήρια τῆς περιοχῆς ταύτης καὶ ὅταν ὑπερμαχοῦσε τῆς ἀληθοῦς πίστεως ἐν Κωνσταντινουπόλει. 

Τὴν ὁδὸν τοῦ Σταυροῦ ἀκολούθησαν καὶ οἱ εἰρηνικοὶ καὶ φιλοπρόοδοι κάτοικοι τῆς Τζαλέλα (τῆς βυζαντινῆς Ταμισοῦ), ἀναγκασθέντες νὰ ἐγκαταλείψουν τὰς πατρογονικάς των ἑστίας καὶ νὰ ἀναζητήσουν, διὰ πολλῶν κόπων, νέαν πατρίδα, εἰς τὸ Ὀμορφοχώρι Λαρίσης καὶ ἀλλοῦ. Αἱ ψυχαί των ἀγάλλονται ἀσφαλῶς μαζί μας διὰ τὴν τελεσθεῖσαν σήμερον πρώτην Πατριαρχικὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸν διατηρηθέντα τοῦτον ναὸν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τῆς πατρίδος των, διὰ τὴν ὁποίαν μεριμνοῦσαν μὲ πολλὴν ἀγάπην, εἴτε εὑρισκόμενοι καὶ ἐργαζόμενοι ἐδῶ, εἴτε μετοικήσαντες καὶ δραστηριοποιηθέντες ὡς ἔμποροι εἰς τὴν Κωνσταντινουπόλιν καὶ ἱδρύσαντες ἐν αὐτῇ τὴν Ἀδελφότητα τῶν Ταξιαρχῶν. 

Ἡ δὲ βαθυτάτη εὐσέβειά των ἐξεφράσθη διὰ τῆς ἀνιδρύσεως πολλῶν ναῶν καὶ παρεκκλησίων, εὑρισκομένων τόσον ἐντὸς ὅσον καὶ ἐκτὸς τῆς μικρᾶς αὐτῆς κώμης, τὰ ὁποῖα πιστοποιοῦν μέχρι τῶν ἡμερῶν μας τὸν σεβασμόν τους πρὸς τοὺς ἁγίους. 

Συνεχὲς ὑπῆρξεν ὅμως καὶ τὸ ἐνδιαφέρον τους διὰ τὰ γράμματα καὶ τὴν μόρφωσιν τῶν νέων καὶ τῶν νεανίδων, διὰ τὸν ὁποῖον σκοπὸν ἀνίδρυσαν Ἀστικὴν Σχολὴν καὶ Παρθεναγωγεῖον, ἐνῷ διὰ τὸν μισθὸν τῶν διδασκάλων συνεισέφερε καὶ ἡ προαναφερθεῖσα «Ἀδελφότης τῶν Ταξιαρχῶν». Τοιουτοτρόπως, οἱ κάτοικοι τῆς Τζαλέλας οὐδόλως ὑστέρησαν τῶν λοιπῶν Καππαδοκῶν, οἱ ὁποῖοι διεκρίνοντο διὰ τὴν μεγάλην πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὴν παιδείαν ἀγάπην των. 

Ἐπὶ τῆς ἀκροτόμου πέτρας τῆς διττῆς αὐτῆς ἀγάπης ἐθεμελίωσαν οἱ πατέρες μας τὴν ζωήν των, ὡς ἐλάξευσαν τὰς οἰκίας καὶ τοὺς ναούς των ἐπὶ τῆς λευκῆς πέτρας τῆς κυριαρχούσης εἰς τὴν Καππαδοκίαν, τὸ ὀξυκόρυφον σχῆμα τῆς ὁποίας ὑπενθυμίζει τὰς χιλιάδας τῶν προσευχηθέντων ἀνὰ τοὺς αἰῶνας μοναχῶν καὶ ἀσκητῶν της. Αἱ δεήσεις καὶ ἱκεσίαι τους συνοδεύουν καὶ ἐνισχύουν πάντας τοὺς Καππαδόκας ἕως τῆς σήμερον, διατηροῦσαι αὐτοὺς ἑδραίους καὶ ἀμετακινήτους εἰς τὴν πίστιν καὶ τὴν εὐλάβειαν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τὴν ἀγάπην πρὸς τὸν γενέθλιον αὐτῶν τόπον, τὸν ὁποῖον καὶ πολλοὶ ἐπισκέπτονται συνοδεύοντες ἡμᾶς εἰς τὰ ἐτήσια Πατριαρχικὰ ἐδῶ προσκυνήματά μας -ὅπως καὶ ἐφέτος, ὅπως καὶ σήμερα. 

Χθὲς ἐτελέσαμε τὸν Ἑσπερινὸν εἰς τὴν Σινασσὸν καὶ σήμερα ἐδῶ εἰς τὴν Τζαλέλαν, εἰς τὸ Ὀμορφοχώρι, τὴν Θείαν Λειτουργίαν, διὰ νὰ ἐνθυμηθοῦμε καὶ νὰ μνημονεύσουμε ὅλους τοὺς Καππαδόκας, σήμερα δὲ ἰδιαιτέρως τοὺς ἐνορίτας τοῦ μεγαλοπρεποῦς αὐτοῦ ναοῦ τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, καὶ ὅλους τοὺς Τζελαλιῶτες καὶ τοὺς κατοίκους τῶν γειτονικῶν κωμῶν καὶ χωρίων, τῆς Σαζάλτζας, τῶν Στεφάνων, τῶν Ποταμιῶν (τῆς ἀρχαίας Μεγαρισσοῦ), ἀλλά, μαζί τους καὶ τοὺς προσκυνητὰς ἀπὸ τὴν Σινασσόν, τὸ Προκόπιον, τὴν Μαλακοπήν, οἱ ὁποῖοι ἤρχοντο ἐδῶ διὰ νὰ πανηγυρίσουν τόσον τὴν ἑορτὴν τῶν Ταξιαρχῶν, τὴν μεγάλην πανήγυριν τῆς Τζαλέλας, ὅσον καὶ τὴν δευτέραν πανήγυριν τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου εἰς τήν «Ἁψηλὴν Παναγίαν». 

Καὶ τοὺς ἐνθυμηθήκαμε καὶ ἐμνημονεύσαμε τὸν κόπον καὶ τὴν εὐσέβειάν τους καὶ τὴν ἀγωνίαν τους νὰ διαφυλάξουν καὶ νὰ περισώσουν τὰς ἱερὰς εἰκόνας καὶ τὰ κειμήλια τῶν ἱερῶν ναῶν τους. Ὅταν δὲ ἦλθεν ἡ εἴδησις διὰ τὴν ἀναχώρησιν ἀπὸ τὴν πατρίδα τους, ἡ Ἐπιτροπὴ τοῦ χωριοῦ συνεσκεύασε τὰ ἱερὰ κειμήλια, προκειμένου νὰ τὰ μεταφέρουν εἰς τὴν νέαν πατρίδα. Ἔτσι διετηρήθησαν πολλαὶ ἐκ τῶν φορητῶν εἰκόνων, αἱ ὁποῖαι ἐκόσμουν καὶ τὸν ἱερὸν τοῦτον ναὸν τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τὰς ἀναπαριστῶμεν νοερῶς σήμερα, ἀναπολοῦντες τὴν ἱστορίαν τῶν πατέρων καὶ τῶν προγόνων μας καὶ τῶν εὐσεβῶν ἁγιογράφων καὶ δωρητῶν, ἀνάπτοντες κερὶ εἰς τὴν μνήμην των καὶ καίοντες τὸ θυμίαμα εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς. Τοιουτοτρόπως ἐκπληρώνουμε χρέος τιμῆς καὶ εὐγνωμοσύνης πρὸς αὐτούς, καὶ παίρνουμε ὡς ἀνταπόδοσιν τὴν χάριν τοῦ προσκυνήματος καὶ τὴν χαρὰν τῆς συναντήσεώς μας ἐδῶ εἰς τὴν Καππαδοκίαν, εἰς τὸν τόπον αὐτὸν, ὁ ὁποῖος συνδυάζει τὴν ἀσκητικὴν αὐστηρότητα τῶν βράχων του καὶ τῶν ὑποσκάφων ναῶν του μὲ τὴν γαλήνην καὶ τὴν ἠρεμίαν τὴν ὁποίαν ἀποπνέουν. 

Εἴμεθα δὲ βέβαιοι ὅτι καὶ ἐσεῖς ὅλοι, οἱ συμπροσευχηθέντες μαζί μας, προσκυνηταὶ ἀπὸ τὴν Ἑλλάδα καὶ ἄλλα μέρη, αἰσθάνεσθε τὴν ἰδίαν χαρὰν καὶ ἀγαλλίασιν μαζί μας, ἱστάμενοι εἰς τὸν εὐλογημένον καὶ ἡγιασμένον αὐτὸν τόπον, ὅπου τὰ ἴχνη τῆς ἱστορίας παραμένουν ἀνεξίτηλα, καὶ οἱ λίθοι ὁμιλοῦν διὰ τὴν παρουσίαν τῆς Ρωμηοσύνης ἐπὶ δύο περίπου χιλιετίας, τῆς Ρωμηοσύνης ποὺ ἐδημιούργησεν αὐτὰ τὰ θαυμαστὰ μνημεῖα τοῦ χριστιανικοῦ πολιτισμοῦ, τὰ ὁποῖα, ἐν συνδυασμῷ πρὸς τὸ μοναδικὸν φυσικὸν κάλλος τῆς περιοχῆς, πλημμυρίζουν τὴν ψυχήν μας μὲ τὸν ἴδιον θαυμασμὸν τὸν ὁποῖον ἐκφράζει καὶ ὁ μεγάλος νομπελίστας ποιητὴς Γιῶργος Σεφέρης εἰς τὸ περίφημον ὁδοιπορικόν του εἰς τὴν Καππαδοκίαν. 

Τὸ κερὶ τὸ ὁποῖον ἀνάψαμε σήμερα δὲν σβύνει, διότι τροφοδοτεῖται ἀπὸ τὴν ἀγάπην ὅλων μας διὰ τὸν τόπον τοῦτον καὶ τὴν προσφοράν του εἰς τὸ Γένος καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Δὲν σβύνει, διότι θὰ τὸ ἀνανεώνουμε διὰ τῶν ἐπισκέψεών μας καὶ διὰ τῶν προσπαθειῶν πρὸς βελτίωσιν τῶν σχέσεων μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν λαῶν. Δὲν σβύνει, διότι τὸ χρειαζόμεθα διὰ νὰ φωτίζῃ τὴν ζωήν μας καὶ τὴν πορείαν μας, καὶ διὰ νὰ μᾶς ὑπενθυμίζῃ ὅτι μετὰ τὸ βαθύτερον σκότος ὁ ἥλιος ἀνατέλλει λαμπρότερος καὶ φωτεινότερος, καὶ μετὰ τὸν Σταυρὸν ἀκολουθεῖ πάντοτε ἡ Ἀνάστασις.

Αὐτῆς τῆς Ἀναστάσεως γεῦσιν λαμβάνομεν καὶ ἡμεῖς εἰς κάθε Θείαν Λειτουργίαν ὅπως σήμερα, καὶ αὐτῆς τῆς Ἀναστάσεως ἡ χαρά, μαζὶ μὲ τὴν εὐλογίαν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, εὐχόμεθα νὰ γεμίζῃ τὰς ψυχὰς καὶ τὰς καρδίας ὅλων μας. Ἀμήν.

Η ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΣΤΗ ΣΙΝΑΣΣΟ ΤΗΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑΣ

Ὁμιλία 

τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ. κ. Βαρθολομαίου 

κατὰ τὸν Ἑσπερινὸν ἐν τῷ Ἱερῷ Ναῷ 

τῶν Ἁγ. Κωνσταντίνου καί Ἑλένης Σινασσοῦ 

(Σάββατον, 21 Ἰουνίου 2014) 

Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί, 

Ἐξοχώτατοι, 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, 

εὐλαβεῖς συμπροσκυνηταὶ τῆς ἁγιοτόκου Καππαδοκικῆς γῆς, 

Ἀκολουθήσαντες, διὰ μίαν ἀκόμη φοράν, τὴν προτροπὴν τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου «κυκλώσατε, λαοί, Σιὼν καὶ περιλάβετε αὐτήν• καὶ δότε δόξαν ἐν αὐτῇ τῷ ἀναστάντι ἐκ νεκρῶν», ἐκυκλώσαμεν καὶ ἡμεῖς τὴν νοητὴν Σιών, τὸ ἱερὸν θυσιαστήριον τοῦ ναοῦ τούτου τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης Σινασσοῦ, καὶ ἐδώκαμεν δόξαν τῷ ἀναστάντι ἐκ νεκρῶν Ἀρχηγῷ καὶ τελειωτῇ τῆς πίστεώς μας. Τὸν εὐχαριστήσαμε, διότι μᾶς ἀξίωσε καὶ ἐφέτος νὰ προσκυνήσουμε εἰς τὸν τόπον τοῦτον τὸν ἅγιον, εἰς τὴν ἁγιοφρούρητον Καππαδοκίαν, καὶ νὰ τελέσουμε τὸν ἑσπερινόν, μὲ τὴν εὐγενῆ ἄδειαν τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, εἰς τὸν ἱερὸν τοῦτον ναὸν ὁ ὁποῖος ἀνεπέτασε τὰς πύλας του διὰ νὰ ὑποδεχθῇ ἐγκαρδίως τοὺς προσκυνητὰς ἐξ Ἑλλάδος καὶ ἀλλαχόθεν, διὰ νὰ ὑποδεχθῇ τὰ τέκνα τῶν κτιτόρων, ἀνακαινιστῶν καὶ εὐλαβῶν ἀπογόνων αὐτῶν. 

Διακόσια ὀγδόντα πέντε ἔτη συμπληρώνονται ἐφέτος ἀπὸ τῆς ἀνεγέρσεως τοῦ ἱεροῦ τούτου ναοῦ καὶ ἑκατὸν ἑξῆντα τέσσαρα ἐκ τῆς ἀνακαινίσεως αὐτοῦ, ὡς μαρτυρεῖ ἡ κτιτορικὴ ἐπιγραφή, καὶ ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ δείγματα τῆς εὐσεβείας τῶν Σινασσιτῶν, οἱ ὁποῖοι, ὅπως καὶ οἱ λοιποὶ Καππαδόκαι, οὐδέποτε ἐφείσθησαν χρημάτων, προκειμένου νὰ ἀνεγείρουν ἱεροὺς ναοὺς πρὸς δόξαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἔπαινον τῶν ἁγίων του. Διὰ τοὺς Καππαδόκας, ἄλλωστε, κάθε σπήλαιον, κάθε ὀπὴ βράχου ἦτο ἱκανὴ νὰ μετατραπῇ εἰς ναὸν τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ, ἦτο ἐπαρκὴς διὰ νὰ κοσμηθῇ διὰ τῶν ὑπερόχων τοιχογραφιῶν, ἔργων ταπεινῶν καὶ ἁπλῶν ἁγιογράφων, οἱ ὁποῖοι καταπλήσσουν μὲ τὴν αὐθεντικότητά τους, συγκινοῦν μὲ τὴν ἀμεσότητα τῶν εἰκόνων τους, ἐντυπωσιάζουν μὲ τὴν ἐφευρετικότητά τους νὰ ἐκμεταλλευθοῦν κάθε ἑκατοστὸν τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, διὰ νὰ ἐκφράσουν τὴν ἀγάπην τους πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὴν προσευχητικήν τους διάθεσιν. 

Ἡ ὑπομονὴ μὲ τὴν ὁποίαν ἐπεξειργάζοντο τὴν πέτραν καὶ ἀποτύπωναν εἰς αὐτὴν τὰς μορφὰς τῶν ἁγίων ἦτο μία ἄλλη μορφὴ προσευχῆς πρὸς τὸν Θεόν, τὸν δημιουργήσαντα τὸ θαυμάσιον αὐτὸ φυσικὸν περιβάλλον, τὸ ὁποῖον καλεῖ καὶ προσκαλεῖ τὸν ἄνθρωπον νὰ ὑψώσῃ τὰ μάτια του καὶ τὴν ψυχήν του πρὸς τὸν Θεὸν καὶ νὰ προσευχηθῇ, στηρίζων ἐπ᾽ Αὐτὸν ὅλην τὴν μέριμναν τῆς ζωῆς του.

Εἶναι, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ εὐλαβεῖς συμπροσκυνηταί, γενικῶς ἀποδεκτόν, ὅτι τὸ φυσικὸν περιβάλλον διαμορφώνει κατὰ μέγα μέρος τὸν χαρακτῆρα τῶν ἐντὸς αὐτοῦ διαβιούντων ἀνθρώπων. Ὡς ἐκ τούτου, τὸ ἀσκητικὸν καὶ ἀπαράκλητον καππαδοκικὸν τοπίον, μὲ τοὺς ὑψιτενεῖς καὶ παραδόξους ψαμμιτικοὺς σχηματισμοὺς καὶ τὰ ἀπειροπληθῆ σπήλαια καὶ τὰς ἡφαιστειογενεῖς τρώγλας, συνέβαλεν ὥστε νὰ δημιουργηθῇ τὸ ἀσκητικὸν φρόνημα τῶν Καππαδοκῶν, τὸ ὁποῖον, συζευχθὲν μὲ τὸ εὐαγγελικὸν κήρυγμα, ἀπέδωκεν ἀγλαοὺς καρποὺς εἰς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, τὸ ἄπειρον πλῆθος τῶν ἁγίων της, ἀπὸ τῶν μαρτύρων τῶν πρώτων χριστιανικῶν χρόνων ἕως τῶν ἐπ᾿ ἐσχάτων διαλαμψάντων. Αἱ ἱστορικαὶ ἐναλλαγαὶ ἐπέφεραν ἀναγκαστικῶς τὴν μεταφύτευσιν τοῦ γηγενοῦς Καππαδοκικοῦ πληθυσμοῦ, χωρίς, ἐν τούτοις, αὐτὴ νὰ τοῦ ἀφαιρέσῃ τὸ παραδοσιακὸν ἐκκλησιαστικὸν φρόνημα. Μάλιστα, εἰς τοὺς τόπους τῶν ἀνὰ τὴν οἰκουμένην νέων ἐγκαταστάσεών τους, μετέφεραν οἱ εὐσεβεῖς Καππαδόκαι καὶ τὸ ἰδιαίτερον αὐτὸ ἦθος, τὸ ἀποπνέον τὴν εὐωδίαν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ θυμιάματος τῶν ἐνταῦθα ἀπειροπληθῶν ναῶν, ἀσκητηρίων καὶ ναϋδίων. 

Καὶ εἶναι τοιοῦτον τὸ κάλλος τῆς περιοχῆς αὐτῆς, ὥστε ὅποιος ἔρχεται διὰ μίαν φορὰν ἐνταῦθα ἐπανέρχεται, καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπιστρέφῃ διαρκῶς διὰ νὰ δύναται «νὰ ἰδεῖ καὶ νὰ ξαναϊδεῖ• ν᾽ ἀργοπορήσει, νὰ στοχαστεῖ καὶ ν᾽ ἀναμετρήσει», κατὰ τοὺς λόγους τοῦ ποιητοῦ Γιώργου Σεφέρη. 

Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα, 

Ἡ περὶ ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, ἐξηγεῖ τὴν πνευματικὴν ἕλξιν τὴν ὁποίαν ἀσκεῖ εἰς κάθε Ὀρθόδοξον ψυχὴν ἡ εὐλογημένη Καππαδοκικὴ γῆ, καθ᾽ ὅσον καὶ ὁ τόπος ἁγιάζεται ἐκ τῆς παρουσίας τῶν ἁγίων, μεταβαλλόμενος, τρόπόν τινα, εἰς μικρογραφίαν τοῦ οὐρανοῦ, παρὰ τὴν ἐναλλαγὴν τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν. 

Αὐτῆς τῆς διαχρονικῆς πνευματικῆς ἕλξεως τῆς Καππαδοκίας θύματα ἑκούσια καὶ ἐμεῖς, θέλουμε νὰ εὑρισκώμεθα ἐδῶ ὅσον γίνεται συχνότερα, καὶ ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν νὰ ἀναμιμνησκώμεθα οἰκοδομητικῶς τῶν ἁγίων προσωπικοτήτων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀφ᾿ ἑτέρου δὲ νὰ μνημονεύωμεν τὰς μακαρίας ψυχὰς τῶν ἐδῶ ἀναπαυομένων εὐσεβῶν χριστιανῶν, οἱ ὁποῖοι ὡς λίπασμα ἀθανασίας λιπαίνουν τὴν κατὰ τὰ ἄλλα ἄγονον καππαδοκικὴν γῆν. 

Καί εἶναι τόσον μεγάλο τὸ βάρος τοῦ παρελθόντος καὶ τῆς ἱστορίας, εἶναι τόσον πολὺ τὸ πλῆθος τῶν ἀναμνήσεων καὶ τῶν μαρτυριῶν τῆς παρουσίας τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἔζησαν ἐπὶ αἰῶνας εἰς τὸν τόπον αὐτόν, ὥστε μᾶς παρασύρει καὶ μᾶς ὁδηγεῖ εἰς ἄλλας ἐποχάς, ὅταν οἱ προπάτορες καὶ οἱ πατέρες μας λειτουργοῦσαν τὰς ἐκκλησίας καὶ τὰ παρεκκλήσια, ἀνήγειραν σχολεῖα διὰ νὰ σπουδάζουν οἱ νεαροὶ βλαστοί των• ὅταν τὰ πλήθη τῶν μοναζόντων πλημμύριζαν μὲ τὰς ψαλμωδίας των τὴν Μονὴν τοῦ Ἁγίου Νικολάου τῆς Σινασσοῦ καὶ τὰς λοιπὰς Μονὰς καὶ τὰ ἀσκητήρια τῆς Καππαδοκίας• ὅταν οἱ εὐλαβεῖς ἁγιογράφοι ἱστοροῦσαν τὰς μορφὰς τῶν ἁγίων ἐπὶ τῆς πέτρας τὴν ὁποίαν ἐλάξευον μὲ προσοχὴν καὶ εὐλάβειαν διὰ νὰ τὴν μεταμορφώσουν εἰς ναὸν τοῦ Θεοῦ, ἀλλὰ καὶ ὅταν ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Ρῶσσος, ὁ ἅγιος Δημήτριος ἀπὸ τὸ Μιστί, ὁ ἅγιος Δημήτριος, ὁ ἐκ τῆς Νίγδης, ὁ ὅσιος Ἀρσένιος ὁ Καππαδόκης, καὶ ὅλοι οἱ πολυάριθμοι ἅγιοι αὐτοῦ τοῦ ἱεροῦ τόπου, παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, περιπατοῦσαν μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων καὶ τοὺς παρηγοροῦσαν εἰς τὰς θλίψεις καὶ τὰς δυσκολίας τῆς ζωῆς, καὶ τοὺς προέτρεπαν νά κρατοῦν ζωντανὴν τὴν πίστιν καὶ τὴν εὐλάβειάν τους εἰς τὸν Θεὸν καὶ εἰς τοὺς ἁγίους του, νὰ προσεύχωνται πρὸς Αὐτὸν διὰ νὰ ἔχουν τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν χάριν Του εἰς τὴν ζωήν τους. 

Τὸ αὐτὸ ἐπαναλαμβάνουν καὶ σήμερα πρὸς ὅλους ἐσᾶς, τὰ τέκνα των, οἱ ὁποῖοι συγκεντρωθήκατε διὰ νὰ συμπροσευχηθῆτε μαζὶ μὲ τὸν Πατριάρχην σας εἰς τὸν ναὸν αὐτὸν τῶν ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, τὸ καύχημα τῆς Σινασσοῦ. Σᾶς προτρέπουν νὰ διατηρῆτε τὴν καθαρὰν καὶ γνησίαν πίστιν τῶν πατέρων σας εἰς τὸν Θεόν, διότι μόνον δι᾽ αὐτῆς προοδεύει ἀληθινὰ καὶ εὐτυχεῖ ὁ ἄνθρωπος. Σᾶς προτρέπουν νὰ διατηρῆτε εἰς τὴν ψυχὴν σας πάντοτε τὴν μνήμην τῶν ἱερῶν αὐτῶν τόπων, οἱ ὁποῖοι ἕως τῆς σήμερον ὁμιλοῦν διὰ τὴν εὐγένειαν καὶ τὴν ἀρχοντιὰν τῶν παλαιῶν κατοίκων τους, ὄχι διὰ νὰ λυπῆσθε ἀλλὰ διὰ νὰ σεμνύνεσθε δι᾽ αὐτούς. 

Ἡ ἰδική τους, βεβαίως, στάσις ἔρχεται εἰς κραυγαλέαν ἀντίθεσιν πρὸς τὴν στάσιν τοῦ συγχρόνου ἀνθρώπου, ὁ ὁποῖος ἔχει ἐκτοπίσει ὡς περιττὴν τὴν προσευχὴν ἀπὸ τὴν καθημερινήν του ζωὴν καὶ στερεῖται τῆς γλυκύτητος καὶ τῆς παρηγορίας της. Ἐκεῖνοι τότε ἀναζητοῦσαν τὴν ἄνεσιν τῆς ψυχῆς εἰς τὴν ἐπικοινωνίαν μὲ τὸν Θεόν-Πατέρα, εἰς τὴν συνομιλίαν μὲ τὴν Παναγίαν καὶ εἰς τὴν νοερὰν συναναστροφὴν μὲ τοὺς Ἁγίους, τῶν ὁποίων τὰς ἱερὰς μορφὰς ἀπεικόνιζαν εἰς τοὺς ταπεινοὺς καὶ λαξευμένους εἰς τὴν πέτραν ναούς. Ἐμεῖς σήμερα ἀναζητοῦμε τὴν ἄνεσιν εἰς πολυτελεῖς κατοικίας, ἐξωπλισμένας διὰ τῆς συγχρόνου τεχνολογίας καὶ εἰς «μωρὰς καὶ ἀπαιδεύτους ζητήσεις» (Β´ Τιμ. β´ 23), ἀλλὰ δὲν τὴν εὑρίσκομεν εἰς αὐτάς, διότι πάντα ταῦτα μικρὰν μόνον καὶ πρόσκαιρον ἀνάπαυσιν δύνανται νὰ προσφέρουν εἰς τὸν ἄνθρωπον καὶ οὐδὲν πλέον τούτου. 

Διὰ τοῦτο καὶ ἐπισκεπτόμενοι σήμερα προσκυνηματικῶς τὴν Σινασσὸν καὶ τὰ περὶ αὐτὴν μνημεῖα τῆς εὐσεβείας τῶν πατέρων μας, ἂς θελήσουμε νὰ μιμηθοῦμε καὶ ἡμεῖς τὸ παράδειγμά των. Ἂς ἀνταποκρινώμεθα προθύμως εἰς τὴν πρόσκλησιν τοῦ ἱεροῦ ὑμνογράφου καὶ ἂς κυκλοῦμεν τὴν Σιών, ἡ ὁποία δι᾽ ἡμᾶς εἶναι ἡ Μητέρα μας Ἐκκλησία. Ἂς ἔχουμε ὡς κέντρον τῆς ζωῆς μας, ὅπως καὶ οἱ πατέρες μας, τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, ἐντὸς τοῦ ὁποίου τελεσιουργοῦνται τὰ ὑπερφυῆ μυστήρια τῆς πίστεώς μας, ἐντὸς τοῦ ὁποίου καθαγιάζεται ἡ ζωή μας, ἀπὸ τῆς ἐλεύσεως μέχρι καὶ τῆς ἀναχωρήσεώς μας ἀπὸ τὸν κόσμον τοῦτον. Ἂς καταστήσουμε τὴν προσευχὴν πρὸς τὸν Θεὸν διαρκῆ σύντροφον τῆς ζωῆς μας καὶ εἰς τὰς εὐχαρίστους καὶ εἰς τὰς λυπηρὰς αὐτῆς στιγμάς, ὅπως ἔπραττον καὶ οἱ πατέρες μας, ἰδίᾳ δὲ οἱ ἐν ἁπάσῃ τῇ Καππαδοκίᾳ ἐν προσευχῇ καὶ ἀγρυπνίᾳ διαλάμψαντες ὅσιοι θεοφόροι πατέρες. 

Τὴν καθολικὴν αὐτὴν πίστιν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας καὶ ἡμεῖς ἀκολουθοῦντες, «ἐλθόντες ἐπὶ τὴν ἡλίου δύσιν καὶ ἰδόντες φῶς ἑσπερινόν, ὑμνοῦμεν Πατέρα, Υἱὸν καὶ Ἅγιον Πνεῦμα, Θεόν» εἰς τὸν ἐρειπωμένον ναὸν τῶν ἐνδόξων βασιλέων καὶ ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης, καὶ δεόμεθα τοῦ Παναγάθου Τριαδικοῦ Θεοῦ, νὰ ἀναπαύσῃ τὰς μακαρίας ψυχὰς πάντων τῶν Ὀρθοδόξων Σινασσιτῶν, οἱ ὁποῖοι ἀσφαλῶς καὶ θὰ ἀγάλλωνται βλέποντες οὐρανόθεν τὴν ἀποψινὴν λατρευτικὴν μας σύναξιν μετὰ ἀπὸ 90 χρόνια ἀχρηστίας καὶ ἀναγκαστικῆς σιωπῆς τοῦ ἱεροῦ τούτου σεβάσματος. Ὤ! καὶ νὰ ἠμποροῦσαν νὰ ὁμιλήσουν οἱ περιβάλλοντες ἡμᾶς γυμνοὶ τοῖχοι τῆς πάλαι ποτὲ λαμπρᾶς αὐτῆς ἐκκλησίας! Πόσα ἀξιοθαύμαστα θὰ μᾶς διηγοῦντο, τὰ ὁποῖα διεδραματίσθησαν καὶ ἐτελεσιουργήθησαν ἐν τῷ πεπτωκότι σκηνώματι τούτῳ τῆς δόξης τοῦ Κυρίου! Ἀλλὰ οὕτως ἔδοξε τῷ Παντοδυνάμῳ Θεῷ καὶ εἴη τὸ Ὄνομα Αὐτοῦ εὐλογημένον πάντων ἕνεκεν! 

Καὶ κατακλείομεν τὸν Πατριαρχικόν μας λόγον διὰ τῶν ἑξῆς παραμυθητικῶν, πιστεύομεν, παραινέσεων ἐκ τῆς διδασκαλίας τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, αἱ ὁποῖαι, εἴμεθα βέβαιοι, θὰ ἁπαλύνουν τὴν θλῖψιν καὶ θὰ τὴν μετατρέψουν εἰς γλυκεῖαν προσευχητικὴν ἀνάμνησιν καὶ ἐσχατολογικὴν προσδοκίαν: 

Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ὁ οἰκουμενικὸς αὐτὸς διδάσκαλος τοῦ Εὐαγγελίου, γράφων πρὸς τοὺς Ἑβραίους ἔλεγεν: "Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν", θέλοντας διὰ τῶν λόγων του τούτων νὰ προσδιορίσῃ τὴν ἀδιάλειπτον στόχευσιν τοῦ Παραδείσου, τῆς ἀσαλεύτου Ἱερουσαλήμ, τῆς μονίμου πατρίδος πάντων τῶν Ἁγίων, τῆς ὁποίας «τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός». 

Διὰ τοῦτο καὶ ὁ Ἅγιος προκάτοχος τῆς ἡμετέρας Μετριότητος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος παραινοῦσε τοὺς ἀκροατάς του καὶ ἔλεγε: «Καταφρονήσωμεν τοίνυν τῶν παρόντων, καὶ προσμείνωμεν ἐκεῖνα τὰ μόνιμά τε καὶ διαρκῆ». 

Σᾶς καλωσορίζομεν, λοιπόν, ὅλους μὲ πολλὴν πατρικὴν ἀγάπην καὶ στοργὴν καὶ εὐχόμεθα ἡ χάρις τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης καὶ πάντων τῶν Καππαδοκῶν ἁγίων νὰ σᾶς συνοδεύῃ εἰς τὸ προσκύνημά σας αὐτὸ καὶ εἰς τὴν ζωήν σας. Ἀμήν.

ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΣΤΗΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ

Ἀνακοινωθέν (23/06/2014). 
Ἐξ ἀφορμῆς προσφάτων δημοσιευμάτων εἰς τόν Ἑλληνικόν Τύπον καί τό Διαδίκτυον ἐν σχέσει πρός τήν ἐπικειμένην ἐκλογήν τοῦ νέου Μητροπολίτου Ἰωαννίνων ἀνακοινοῦνται ἐκ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τά ἀκόλουθα:
1. Ἐντός τοῦ κρατοῦντος ἀδελφικοῦ καί φιλικοῦ κλίματος εἰς τάς σχέσεις μεταξύ τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου καί τῆς Α. Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερωνύμου ἐξεφράσθη ὑπό τοῦ Παναγιωτάτου πρός τόν Μακαριώτατον καί Ἱεράρχας τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος συναντηθέντας μετ᾿ Αὐτοῦ ἡ ἐπιθυμία καί εὐχή Του ὅπως εἰς τόν ἱστορικόν Θρόνον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰωαννίνων ἐκλεγῇ συγκεκριμένος κληρικός ἐγνωσμένης προσφορᾶς πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, ἀλλά καί τήν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Ἑλλάδος καί τόν Μακαριώτατον προσωπικῶς. Ἡ τοιαύτη ἔκφρασις εὐχῆς καί ἐπιθυμίας ὑπό τοῦ Παναγιωτάτου ἐνεφανίσθη ὑπό ὡρισμένων Μέσων Ἐνημερώσεως ὡς «παρέμβασις» εἰς τά ἐσωτερικά τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος καί ἀπειλή κατά τῆς αὐτοκεφαλίας της, ὡς ἐάν ἐπρόκειτο περί ἐντολῆς ἤ ἀξιώσεως. Ἡ τοιαύτη διαστρέβλωσις τῶν γεγονότων μόνον ὑπό ἐχθρῶν τῆς εἰρηνικῆς συνεργασίας τῶν δύο Ἐκκλησιῶν θά ἠμποροῦσε νά ἐπινοηθῇ.
2. Τά γραφέντα περί δῆθεν ἀναμείξεως ἤ καί εὐθύνης ὡς πρός τό ἀνωτέρω θέμα τοῦ ἐν Ἀθήναις Γραφείου Ἐκπροσωπήσεως τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τοῦ Διευθυντοῦ αὐτοῦ Σεβ. Μητροπολίτου Περγάμου κ. Ἰωάννου τυγχάνουν ψευδῆ καί ἀνυπόστατα. Τό Γραφεῖον τοῦτο καί ὁ Διευθυντής αὐτοῦ οὐδεμίαν ἀνάμειξιν εἶχον εἰς τό ἐν λόγῳ θέμα. Ἡ ἀπόδοσις εὐθυνῶν εἰς τρίτους ἀποσκοπεῖ, προφανῶς, εἰς τήν μείωσιν ἤ ὑποβάθμισιν τῆς ἐκφρασθείσης Πατριαρχικῆς βουλήσεως, ἡ ὁποία ἀνήκει ἀποκλειστικῶς καί μόνον εἰς τόν Παναγιώτατον.
3. Οἱαδήποτε προσπάθεια φιμώσεως τῆς Α.Θ. Παναγιότητος ἐπί θεμάτων ἀφορώντων εἰς τάς ἐν ταῖς «Νέαις Χώραις» Ἱεράς Μητροπόλεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου διά τῆς ἀπειλῆς περί δῆθεν δημιουργίας «κρίσεως» εἶναι ἀπαράδεκτος. Ἐάν οἱονδήποτε μέλος τῆς Ἐκκλησίας ἤ τοπική ἀρχή ἔχουν τό δικαίωμα νά ἐκφράζουν τήν εὐχήν καί ἐπιθυμίαν των ὡς πρός τό πρόσωπον, τό ὁποῖον θά ἐκλεγῇ εἰς τήν Μητρόπολίν των, πολλῷ μᾶλλον ἀποτελεῖ τοῦτο δικαίωμα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, «δικαιουμένου καί τούτου ὑποδεικνύειν ὑποψηφίους» διά τάς ἐν λόγῳ Ἱεράς Μητροπόλεις, κατά τήν Πατριαρχικήν καί Συνοδικήν Πρᾶξιν τοῦ 1928, τῆς ὁποίας τούς Ὅρους ἀπεδέχθη καί ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος.
Ἐν τοῖς Πατριαρχείοις, τῇ 23ῃ Ἰουνίου 2014 
Ἐκ τῆς Ἀρχιγραμματείας τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου

ΧΕΙΡΟΤΟΝΙΑ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΣΤΟ ΜΟΝΑΧΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

Συγκλονιστικές στιγμές εκτυλίχτηκαν την Παρασκευή 20 και το Σάββατο 21 Ιουνίου τ.έ. στην ενορία Αγίων Πάντων Μονάχου. Ένας φέρελπις νέος ενετάχθη στους κόλπους της Ελληνικής Ορθόδοξης Μητροπόλεως Γερμανίας για να διακονήσει τον απόδημο Ελληνισμό μέσα από τις τάξεις της.

Πρόκειται για τον 27χρονο Γεώργιο Σιώμο παιδί μεταναστών, του Κωνσταντίνου και της Κωνσταντίνας, από την Φούρκα Ηπείρου και την Καστοριά αντίστοιχα, γεννημένος και μεγαλωμένος στην πόλη του Αννοβέρου. Στο Μόναχο βρέθηκε ως φοιτητής της Ορθόδοξης Θεολογικής Σχολής του εκεί γερμανικού Πανεπιστημίου, του οποίου πλέον είναι πτυχιούχος και υποψήφιος διδάκτορας.

Παρασκευή 20 Ιουνίου, ώρα 18:30 ξεκινάει η ακολουθία του εσπερινού, στον ιερό ναό Αγίων Πάντων. Χοροστατεί ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Αριανζού κ. Βαρθολομαίος, ενώ συμπροσεύχομενος στο ιερό βρίσκεται ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος. Στο τέλος του εσπερινού «κελεύεται» ο Γεώργιος προκειμένου να περιβληθεί το τίμιο ράσο ως άγαμος κληρικός. 

Έχει περάσει λίγο διάστημα από την ημέρα εκείνη που κατετάγη στην Αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Γνωστός ο Γεώργιος στον Ηγούμενο της Μονής π. Βαρθολομαίο και σε αρκετούς πατέρες της. Η απόφασή του να ενταχθή στην συγκεκριμένη Αδελφότητα ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι ο πνευματικός του, ο πατήρ Γεράσιμος Φραγκουλάκης, εφημέριος Αννοβέρου ανήκει στην ίδια Αδελφότητα. 

Μετά από παράκληση του Ηγουμενοσυμβουλίου της Μονής Επανωσήφη γίνεται η τελετή της ρασοευχής από τον Επίσκοπο Αριανζού κ. Βαρθολομαίο. Προς τιμήν του εφόρου και προστάτου της Μονής Αγίου Γεωργίου, ο Γεώργιος παραμένει Γεώργιος. 

Όλοι σιωπηλοί παρακολουθούν με βουρκωμένα τα μάτια. Παρόντες η μητέρα του Ντίνα ο αδελφός του Νίκος, συγγενείς και φίλοι από τη Γερμανία, άλλες χώρες της Ευρώπης, από την Ελλάδα και την Αμερική. Σίγουρα, νοητώς παρών και ο πατέρας του Κωνσταντίνος, ο οποίος έχει προ πολλών ετών αποβιώσει. Ο Επίσκοπος Αριανζού με όμορφο τρόπο περιγράφει και τονίζει τη σημασία των όσων εκείνη τη στιγμή γίνονται. Καταφανώς συγκινημένος και ο Μητροπολίτης Γερμανίας απευθύνει λόγους και συμβουλές πατρικές στον Μοναχό Γεώργιο. Ιλαρά, κατανυκτικά, πνευματικά, όμορφα και Ορθόδοξα «κέκλικεν» η Παρασκευή. 

Σάββατο πρωί 21 Ιουνίου. Η ακολουθία του Όρθρου ξεκινάει στις 8:15 το πρωί. Εκείνη τη στιγμή καταφθάνει, μετά από 10 ώρες ταξίδι, το λεωφορείο που έχει ναυλωθεί μεταφέροντας ενορίτες από το Αννόβερο. 

Των ιερών ακολουθιών και της χειροτονίας προεξάρχει ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος συμπαραστατούμενος από τον Επίσκοπο Αριανζού κ. Βαρθολομαίο και πλαισιωμένος από πλειάδα ιερέων της Μητροπόλεως με επικεφαλής τον Πρωτοσύγκελλο π. Αμβρόσιο Κουτσουρίδη και τη συμμετοχή και άλλων κληρικών από άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες. Παρών μαζί με τον πνευματικό του και ο Διάκονος Ειρηναίος από την Μονή Επανωσήφη εκπροσωπώντας τον Ηγούμενο και την Αδελφότητα. Όλα κυλούν όμορφα. Κατάνυξη και σιωπή απόλυτη την ώρα της χειροθεσίας σε Υποδιάκονο. Έφτασε και η μεγάλη στιγμή της εις Διάκονον χειροτονίας. Ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος μιλά με πάθος για την διακονία του ορθόδοξου κληρικού και προτρέπει τον Υποδιάκονο Γεώργιο, από οποιοδήποτε μετερίζι κι αν βρεθεί να μην παύσει να είναι διάκονος του πιστού λαού του Θεού. 

Την μεγάλη στιγμή της χειροτονίας εύκολα διέκρινε κανείς μάτια βουρκωμένα, σε όποιο σημείο του ναού κι αν έστρεφε το βλέμμα του. Η ατμόσφαιρα δονήθηκε από τα Άξιος, που με όλη τη δύναμη της ψυχής του φώναζε το εκκλησίασμα. Παρούσα και η Γενική Πρόξενος στο Μόναχο κυρία Σοφία Γραμματά καθώς και Καθηγητές από την Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή Μονάχου και άλλων Πανεπιστημίων. 

Το όλο επιβλητικό κλίμα που επικρατεί γίνεται συγκλονιστικότερο με την ψαλμωδία της Βυζαντινής χορωδίας ιεροψαλτών Μονάχου, της οποίας ο χειροτονούμενος είναι μέλος, υπό την διεύθυνση του Καθηγητού του Πανεπιστημίου Μονάχου κ. Κωνσταντίνου Νικολακοπούλου. 

Κι αφού όλα τέλειωσαν στο ναό η χαρά και η γιορτή μεταφέρθηκε στο προαύλιο και στους παρακείμενους χώρους όπου παντού είχαν στρωθεί τραπέζια γιορτινά ετοιμασμένα από την αγάπη του κόσμου για τον «δικό» τους Γιώργο. Γιατί έτσι τον αισθάνονται όλοι, δικό τους άνθρωπο. Τον γνώρισαν μέσα από την δραστηριοποίησή του από την ενορία, από το πανεπιστήμιο, από την ενασχόλησή του με τους διάφορους φορείς και συλλόγους του Μονάχου, αλλά και του Αννοβέρου. Χορευτικά συγκροτήματα από την Ηπειρωτική Κοινότητα Μονάχου και το Σύλλογο Ποντίων Μονάχου χορεύουν προς τιμή του νέου Διακόνου. Στις ομιλίες που ακούσθηκαν όλοι, μα όλοι, μιλούσαν για ένα μέλος της οικογένειάς τους που και υπό τη νέα του ιδιότητα θα συνεχίζει να τους κάνει υπερήφανους.