Η ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΗΝ ΥΔΡΑ (ΦΩΤΟ ΚΑΙ ΒΙΝΤΕΟ) - ΟΙ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΕΣ ΟΜΙΛΙΕΣ

Με κάθε λαμπρότητα η Nήσος Ύδρα υποδέχθηκε την 19η Ιουνίου ε.έ τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ Βαρθολομαίο. Η επίσκεψις υπήρξε όντος ιστορική διότι δια πρώτη φορά Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέπτεται την Ύδρα. 

Ο Παναγιώτατος μετά της Τιμίας Συνοδείας Του, κατέφθασε στο λιμάνι της νήσου με ιδιωτικό σκάφος την 11ην πρωινήν. Τον υποδέχθηκαν ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ, μετά του ιερού κλήρου, ο Δήμαρχος Ύδρας κ. Άγγελος Κοτρώνης μετά των μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, ως και όλες οι πολιτικές και στρατιωτικές αρχές της Νήσου, ο Αρχηγός Γ.Ε.Ν και πλήθος πιστών. Ακολούθως σχηματίσθηκε κατά μήκος της παραλίας μεγαλειώδης πομπή με άγημα και φιλαρμονική του Π.Ν, με την συμμετοχή των Σχολείων, των Μπουρλοτιέρηδων, κ.λπ που κατέληξε στον Ιερό Καθεδρικό Ναό όπου τελέσθηκε πανηγυρική Δοξολογία.

Τον Παναγιώτατο προσφώνησε με καρδιακούς και συγκινητικούς υιικούς λόγους ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας κ. Εφραίμ, και προσέφερε εις τον Πατριάρχην ως αναμνηστικόν δώρον μίαν εικόνα της Παναγίας έργον του αγιογραφείου της Ι. Μ. Αγίων Πάντων Σπετσών. Εν συνεχείᾳ ευχαριστήριον Πατριαρχικόν λόγον εκφώνησε ο Παναγιώτατος. 

Μετά την λήξη της Δοξολογίας ο Παναγιώτατος επισκέφθηκε το Δημαρχείο και κατόπιν σε μια σεμνή τελετή στην συνεδριακή αίθουσα του Ι. Καθεδρικού Ναού ο Δήμος Ύδρας ανακήρυξε τον Πατριάρχη του Γένους επίτιμο Δημότη της Νήσου. 

Αργότερα ο Παναγιώτατος συνοδευόμενος από τον Σεβασμιώτατο Ποιμενάρχη των νήσων του Αργοσαρωνικού και τις αρχές, μετέβη εις το Επισκοπείον όπου και καθιέρωσε εις την αίθουσα του θρόνου μεγάλη ψηφιδωτή εικόνα του Κυρίου αντίγραφον από την Αγιά Σοφιά. 

Τέλος ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας κ. Εφραίμ παρέθεσε γεύμα προς τιμήν του Οικουμενικού Πατριάρχου εις εστιατόριον της νήσου. 

Πριν την αναχώρηση Του ο Παναγιώτατος επισκέφθηκε το Ι.Α.Μ.Υ και στις 16.00΄επιβιβάσθηκε στο ιδιωτικό σκάφος δια Πειραιά και εκείθεν δι’ Αθήνας.

Ὁμιλία 

τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ. κ. Βαρθολομαίου 

μετά τό πέρας τῆς Δοξολογίας 

ἐν τῷ Καθεδρικῷ Ἱερῷ Ναῷ τῆς Ὕδρας 

(19 Ἰουνίου 2014) 

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ὕδρας, Σπετσῶν καί Αἰγίνης, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Ἐφραίμ, 

Ἱερώτατοι καί Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς, 

Ἐντιμότατε καί ἀγαπητέ κύριε Δήμαρχε καί λοιποί ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, 

Ἀγαπητοί μας Ὑδραῖοι, 

Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός διά τήν ἡμετέραν Μετριότητα, τόν Πατριάρχην τοῦ Γένους προσωπικῶς, ἀλλά καί διά ἐσᾶς ὅλους, διότι τό φυσικόν φῶς τό ὁποῖον περιλούζει τήν ὡραιοτάτην καί ἱστορικήν αὐτήν νῆσον, ἀκόμη καί κατά τάς ἡμέρας τοῦ χειμῶνος, σήμερον εἶναι ἐντονώτερον καί λάμπει εἰς τά προσφιλῆ πρόσωπα ὅλων. Φῶς, λοιπόν, ἔχομεν σήμερον. Διότι ἐπικοινωνοῦμεν ὑπό τό φῶς τοῦ θέρους, ὑπό τό φῶς τῆς ἀγάπης. Φῶς καί ἀγάπη εἶναι αἱ δύο καταστάσεις, αἱ ὁποῖαι ταυτίζονται πρός τόν Θεόν. Ὁ Θεός εἶναι φῶς ἀπρόσιτον, ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη. 

Ἐξ ἀγάπης πολλῆς κινηθέντες καί ἡμεῖς ἤλθομεν ἐκ τῆς ἕδρας τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, συνεχίζοντες ἐπί τά ἴχνη τοῦ ἐν Πατριάρχαις ἀοιδίμου προκατόχου ἡμῶν Προκοπίου Πελεκάση, ἐπισκεφθέντος τήν νῆσον σας κατά τό ἔτος 1801, ἤλθομεν, λέγομεν, εἰς τήν ὡραίαν Ὕδραν, διά νά εὕρωμεν ἠγαπημένους καί ἡνωμένους ὅλους τούς Ὑδραίους, τούς ἀπογόνους θρυλικῶν ἡρώων ναυτικῶν, οἱ ὁποῖοι συνέβαλον θυσιαστικῶς εἰς τήν κατάκτησιν τοῦ ἀγαθοῦ τῆς ἐλευθερίας. Ἤλθομεν, κομίζοντες ἀγάπην ἐκ τῆς ἀκενώτου Πηγῆς τῆς ἀγάπης τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καί συγχρόνως φῶς ἐκ τοῦ ἀειφώτου Φαναρίου, εἰς ἐσᾶς οἱ ὁποῖοι ἔχετε πάντοτε φῶς ἡλίου, ἀλλά καί ἐσωτερικόν φῶς καρδίας καί ζωῆς. 

Οἱ Ὑδραῖοι ἀποτελεῖτε τόν ἔμψυχον θησαυρόν ἀγάπης καί φωτός, διό καί βλέποντες τά φωτεινά πρόσωπά σας σήμερον, ἔχομεν ἐνώπιόν μας αὐτόν τοῦτον τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος ἦλθεν εἰς τόν κόσμον ἀποσταλείς ὑπό τοῦ Πατρός καί ἐπλήρωσε «πᾶσαν τήν οἰκονομίαν», καί μᾶς ἔδωκε τά ἐφόδια ἐκεῖνα διά νά εἰσέλθωμεν «πλήρεις χάριτος καί ἀληθείας» εἰς τήν Βασιλείαν Του, καί νά κατοικήσωμεν ἐν τῷ ἀνεσπέρῳ φωτί Αὐτοῦ. 

Πολλά γνωρίζοντες, ἔκ τε τῆς μελέτης καί ἐκ τῶν προσωπικῶν ἐπικοινωνιῶν διά τήν ἱστορικήν πορείαν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἐχούσης ὡς πρῶτον μηνυτήν καί κήρυκα τοῦ Εὐαγγελίου τόν ἅγιον ἀπόστολον Κρίσπον, χαίρομεν εἰλικρινῶς, παραγματοποιοῦντες τόν πόθον ἡμῶν νά ἴδωμεν καί θαυμάσωμεν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τήν παραδοσιακήν πίστιν καί τήν γνησίαν ἀφοσίωσίν σας πρός τά ἱερά θέσμια τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Γένους.

 

Οὐδόλως ἐκφεύγει τῆς μνήμης ἡμῶν ἡ διαχρονικῶς ἐγνωσμένη καί ποικιλοτρόπως ἐκφρασθεῖσα προσφορά τῶν λίαν δραστηρίων καί εὐλαβῶν Ὑδραίων ναυτικῶν, μαρτυρουμένη ἄλλωστε καί ἐκ τῆς ἐξαιρέτου οἰκιστικῆς παρουσίας τῶν χαρακτηριστικῶν κτηρίων, ἀλλά καί ἐκ τῆς θαυμαστῆς πληθύος τῶν μικρῶν καί μεγάλων Ἱερῶν Ναῶν, Μονῶν καί ἐξωκκλησίων, διά τῶν ὁποίων στεφανοῦνται αἱ ἀκρώρειαι καί τά ὑψώματα τῆς κατ᾿ ἐξοχήν νησιωτικῆς ταύτης Ἱερᾶς Μητροπόλεως. Κέντρον τῆς θρησκευτικῆς καί κοινωνικῆς ζωῆς τῶν Ὀρθοδόξων Ὑδραίων τυγχάνει ὁ περίκλυτος καί ἱστορικός οὗτος ναός τῆς Κοιμήσεως τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῶν Ὑδραίων, οἱ ὁποῖοι ἔχοντες ὑπ᾿ ὄψιν των τό τοῦ Θουκυδίδου «μέγα τό τῆς θαλάσσης κράτος» (Θουκ. Ἱστορία, 1, 143), ὤργωσαν κυριολεκτικῶς τά πελάγη τῆς ὑδρογείου, ἀναδειχθέντες ἐμπειρότατοι θαλασσοκράτορες, ἔχοντες τήν ἐλπίδα εἰς τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι ὁ ἀληθής Κυβερνήτης κάθε ἐπιτηδεύματος, καί μάλιστα τῶν ἐν θαλάσσαις καλῶς πλεόντων. 

Ἡ διαπίστωσις ὅτι ἡ ὑπό τήν πεπνυμένην ποιμαντορικήν σύνεσιν τῆς ὑμετέρας ἀγαπητῆς Ἱερότητος, ἀδελφέ ἅγιε Ὕδρας κύριε Ἐφραίμ, ἱερά αὕτη Ἐπαρχία ἀντιπαραβάλλεται ὡς πρός τό πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ Ἱερῶν Μονῶν καί Ἡσυχαστηρίων πρός τό Ἅγιον Ὄρος τοῦ Ἄθω, τόν μοναδικόν τοῦτον Ὀρθόδοξον μοναστικόν χῶρον καί καύχημα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, ἀποτελεῖ μίαν ἰδιαιτέραν εὐλογίαν. Εἰς τό νησιωτικόν τοῦτο σύμπλεγμα τοῦ Σαρωνικοῦ κατέφυγον οἱ ἀρχηγέται τοῦ Κολλυβαδικοῦ κινήματος, οἱ ὅσιοι Μακάριος ὁ Κορίνθου καί Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης, καθώς καί ὁ κτίτωρ τῆς ὡς δίκην στεφάνου περιεπούσης τήν Ὕδραν Ἱερᾶς Μονῆς τοῦ προφήτου Ἠλιού γέρων Ἱερόθεος, καί διά τῆς ὁσιακῆς βιοτῆς καί πολιτείας, ἀλλά καί διά τῆς διδασκαλίας καί τοῦ κηρύγματός των, ἑδραίωσαν τήν πίστιν, ἐμόρφωσαν τό ἦθος, ἀνέπτυξαν τό φρόνημα τῶν κατοίκων, καί ἔμειναν παρ᾿ αὐτοῖς, καί ἀποτελοῦν μέχρι σήμερον σημεῖον ἀναφορᾶς. Ἕπεται μακρά συνέχεια ἀνδρῶν θεοφιλῶν καί προσώπων προσφορᾶς. Εἶναι δέ γνωστόν, ὅτι ἐκ τῶν σπλάγχνων τῶν νήσων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως ταύτης ἐξήνθησαν ὡς πανεύοσμα ρόδα οἱ Νεομάρτυρες Κωνσταντῖνος, Νικόλαος, Σταμάτιος καί Ἰωάννης, ἀλλά καί ἐδραστηριοποιήθησαν οἱ θαυματουργοί Ἱεράρχαι Διονύσιος Αἰγίνης καί ὁ ἐν ἐσχάτοις τοῖς χρόνοις θαυματουργός ἅγιος Νεκτάριος. 

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, εὐλαβέστατοι Ὑδραῖοι, 

Ὅ,τι καλόν καί ἄν κατορθώσωμεν ἐπί τῆς γῆς, ἐάν δέν ἔχῃ τήν σφραγῖδα τοῦ Θεοῦ, θά ἔχῃ ἀναγκαστικῶς καί ἡμερομηνίαν λήξεως, διότι δέν μετέχει τῆς αἰωνιότητος, τῆς ὁποίας μόνον ἐν τῷ Θεῷ ζῶντες προγευόμεθα, ἔτι ζῶντες ἐπί τῆς γῆς. 

Διά τοῦτο προτρεπόμεθα ὅλους πατρικῶς νά ἀγαπᾶτε ἐν ἐπιγνώσει τήν Ἐκκλησίαν, τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν μας. Μᾶς τήν ἐχάρισεν ὁ Φιλάνθρωπος Κύριος, ἀφοῦ τήν ἐθεμελίωσε μέ τό ἴδιον τό τίμιον Αἷμα Του, οὕτως ὥστε νά μᾶς δώσῃ τήν εὐκαιρίαν νά κληρονομήσωμεν τά ἐπίγεια καί τά ἐπουράνια ἀγαθά. Ὅλα μᾶς ἐπιτρέπει ἡ ἀγάπη Του νά τά ἀπολαύσωμεν, πλήν τῆς ἁμαρτίας. Καί τοῦτο ὄχι διότι ὁ Κύριος προσβάλλεται κατά τήν φύσιν καί τήν οὐσίαν Του ἀπό οἱανδήποτε ἰδικήν μας ἁμαρτίαν, ἀλλά διότι ἐπιθυμεῖ νά μᾶς δωρήσῃ τήν ἄφθαρτον δόξαν τοῦ παραδείσου, μαζί μέ ὅλους τούς Ἁγίους Του, σύν πᾶσι τοῖς Ἁγίοις, ταῖς πρεσβείαις καί τῇ μεσιτείᾳ αὐτῶν. 

Ἡ ζωή καί ὁ βίος μας πολλάκις γίνονται δύσβατοι καί ἀβίωτοι ἐμπρός εἰς τάς κρίσεις τάς ὁποίας ἀντιμετωπίζομεν. Κρίσεις ἰδεῶν, κρίσεις ὑλικάς, κρίσεις πνευματικάς, κρίσεις ζωῆς καί κρίσεις μεριμνῶν καί ἀσφαλείας τοῦ βίου ἀπό τούς καθ᾿ ἡμέραν ἐλλοχεύοντας κινδύνους τοῦ κακοῦ καί τῆς φύσεως τοῦ ἀνθρώπου, ἡ ὁποία ρέπει πάντοτε πρός τό πονηρόν. Αἱ κρίσεις αὐταί μᾶς καταβάλλουν ἐνίοτε μέ τά ποικίλα προβλήματα καί τά ἄγχη των. Ἐκ τῆς ποιμαντικῆς ἐμπειρίας μας σᾶς λέγομεν ὅτι χωρίς τόν Θεόν οὐδέποτε θά κατορθώσωμεν νά τά ὑπερβῶμεν, καί οὕτως ἀδύναμοι θά ὑποκείμεθα εἰς τά συνεχῆ βλήματα τοῦ πονηροῦ, μέ κίνδυνον νά ἀπολέσωμεν καί τό εὖ ζῆν καί τό κατά Θεόν ζῆν.

Ἰδού διατί ἤλθομεν εἰς τό νησί σας ἐν τῷ φωτί καί τῇ ἀγάπῃ τοῦ Χριστοῦ, διά νά σᾶς κομίσωμεν φῶς ἐλπίδος καί ζωῆς, φῶς Χριστοῦ, τό ὁποῖον φαίνει τοῖς πᾶσι, καί ἀκόμη ἀγάπην, ἀγάπην πολλήν μητρικήν καί στοργικήν, ἐκ τῶν ἀκενώτων σπλάγχνων τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Σᾶς τά κομίζομεν καί σᾶς τά μεταφέρομεν ὡς ἐφόδια ζωῆς καί μνήμης τῆς διελεύσεως ἐντεῦθεν τοῦ Πατριάρχου τοῦ σταυροῦ καί τῆς Ἀναστάσεως, τοῦ ὅλου μυστηρίου τῆς ζωῆς, τοῦ κορυφουμένου ἐν τῇ ἀγάπῃ καί ἐν τῇ ἀπολαύσει τοῦ φωτός. 

Εὐχαριστοῦντες ἐκ βαθέων διά τήν λαμπράν καί ἐγκάρδιον ὑποδοχήν σας καί δι᾿ ὅλας τάς ἐκδηλώσεις βαθέος σεβασμοῦ καί ἀγάπης πρός τήν ἡμετέραν Μετριότητα, καταστέφομεν ὅλους σας καί ἕνα ἕκαστον διά τῶν ἐνθέρμων πατρικῶν καί Πατριαρχικῶν εὐχῶν μας, δεόμενοι τοῦ Κυρίου νά εὐλογῇ τά ἔργα τῶν χειρῶν σας καί νά ὁδηγῇ τά βήματά σας πρός τό ὡραῖον, τό μέγα, τό ἀληθινόν, καταπραΰνων καί γαληνεύων τά ἑκάστοτε ὑψούμενα ἀπειλητικῶς κύματα τῶν περιστάσεων τῆς θαλάσσης τοῦ βίου, καταστέφων πάντας διά τῆς ἀκυμάντου καί ἀσαλεύτου εἰρήνης Αὐτοῦ, ἡ ὁποία ὑπερέχει πάντα νοῦν. 

Εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν, σᾶς εὐλογοῦμεν ὅλους καί δεόμεθα καί ἱκετεύομεν: Κύριε, Κύριε, ἐπίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καί ἴδε, καί κατάρτισαι ἐν παντί ἔργῳ ἀγαθῷ τήν ἄμπελον ταύτην τῆς Ὕδρας καί τῶν Ὑδραίων, ἥν ἐφύτευσεν ἡ πανσθενουργός Δεξιά Σου. Ἀμήν.

Ὁμιλία 

τῆς Α.Θ.Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ. κ. Βαρθολομαίου 

κατὰ τὴν Ἐπίσκεψιν Αὐτοῦ εἰς τὸ Δημαρχεῖον Ὕδρας 

(19 Ἰουνίου 2014) 

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Ὕδρας, Σπετσῶν καὶ Αἰγίνης κύριε Ἐφραίμ, 

Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι ἀδελφοὶ Ἀρχιερεῖς, 

Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε, 

Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά, 

Μὲ αἰσθήματα βαθυτάτης χαρᾶς ἐπισκεπτόμεθα τὴν νῆσον τῆς Ὕδρας καὶ τὸν Δῆμον αὐτῆς καὶ μετὰ πολλῆς συγκινήσεως δεχόμεθα τὴν προσγενομένην εἰς τὴν ἡμετέραν Μετριότητα τιμὴν τῆς ἀπονομῆς τοῦ τίτλου τοῦ ἐπιτίμου Δημότου τῆς ἱστορικῆς καὶ ἀρχοντικῆς νήσου σας, τῆς ἐρατεινῆς Ὕδρας. Τὴν δεχόμεθα μετὰ συγκινήσεως διότι ὡς νησιῶται καὶ ἡμεῖς, καὶ μάλιστα καταγόμενοι ἀπὸ μιᾶς μικρᾶς νήσου ὡς εἶναι ἡ Ἴμβρος, τρέφομεν ἰδιαιτέραν συμπάθειαν καὶ στοργὴν πρὸς τοὺς νησιώτας, διότι αἰσθανόμεθα μίαν συγγένειαν καὶ οἰκειότητα πρὸς αὐτοὺς ὡς ἀνατραφέντες ἐν τῇ κοινῇ μητρικῇ ἀγκάλῃ τῆς θαλάσσης, ἡ ὁποία προσδίδει εἰς τοὺς ἀνθρώπους ὡρισμένα κοινὰ χαρακτηριστικά, ὅπως εἶναι τὸ ἀνοικτὸν καὶ φιλοπρόοδον πνεῦμα, ἡ γενναιότης καὶ ἡ τόλμη τῆς ψυχῆς. 

Ὅλως ἰδιαιτέρως μᾶς συγκινεῖ τὸ γεγονὸς ὅτι ὁ λίαν τιμητικὸς τίτλος τοῦ ἐπιτίμου Δημότου, τὸν ὁποῖον πρὸ ὀλίγου ἐλάβομεν, ἀπονέμεται εἰς ἡμᾶς ἀπὸ μίαν νῆσον μικρὰν μέν, ἔνδοξον δὲ καὶ περιφανῆ, τῆς ὁποίας τὸ ὄνομα εἶναι εὐφήμως γνωστὸν καὶ σεβαστὸν τοῖς πᾶσι διὰ τὴν ἀνδρείαν καὶ τὴν προσφορὰν τῶν εὐγενῶν αὐτῆς κατοίκων εἰς τὸ εὐσεβὲς ἡμῶν Γένος, ἐπιβεβαιωσάντων τὸ καὶ εἴς τινας ἄλλας περιπτώσεις ἰσχῦον, ὅτι οὗτοι δὲν ἔλαβον τὴν δόξαν ἐκ τῆς γενεθλίου γῆς ἀλλὰ αὐτοὶ προσέφερον εἰς αὐτὴν δόξαν καὶ τιμὴν διὰ τῆς ζωῆς καὶ τῶν κατορθωμάτων αὐτῶν. 

Ἡ ἔνδοξος καὶ λαμπρὰ ἱστορία τῆς νήσου μας ἀνάγεται μὲν εἰς τοὺς προϊστορικοὺς χρόνους, συνεχίζεται δὲ ἀδιάπτωτος μέχρι τῆς σήμερον. Διότι τὰ τέκνα αὐτῆς, ἅπαντες ὑμεῖς οἱ προσφιλεῖς ἀπὸ τῆς σήμερον συμπολῖται τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, δὲν ἐπανεπαύθητε ἁπλῶς εἰς τὰς δάφνας τοῦ παρελθόντος, πολλῷ δὲ μᾶλλον δὲν ἐλησμονήσατε αὐτὰς διαγράψαντες ταύτας ἐκ τῆς συλλογικῆς μνήμης σας, ἀλλ᾽ ἐτιμήσατε τὴν ἱστορίαν τῶν πατέρων σας, σεβόμενοι τοὺς προγόνους σας καὶ ἀναδεικνύοντες τὴν μεγίστην προσφορὰν αὐτῶν εἰς τὸ Γένος καὶ τοὺς ἀγῶνας αὐτοῦ.

Τὸ τοιοῦτον γίνεται εὐκόλως ἀντιληπτὸν ἐὰν στρέψῃ κανεὶς τὸ βλέμμα εἰς τὴν νῆσον τῆς Ὕδρας καὶ δὴ εἰς τὴν πρωτεύουσαν αὐτῆς, ὅπου τὰ ἀρχοντικὰ κτίσματα δὲν μαρτυροῦν μόνον τὸν πλοῦτον τῶν Ὑδραίων, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγάπην αὐτῶν πρὸς τὸ ὡραῖον καὶ τὸν σεβασμόν των εἰς τὸ περιβάλλον καὶ τὴν ἱστορίαν τοῦ τόπου των. Γίνεται τοῦτο εὐκόλως ἀντιληπτὸν εἰς τὸν ἐπισκέπτην τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ καὶ Βυζαντινοῦ Μουσείου, τοῦ Ἱστορικοῦ Ἀρχείου τῆς Ὕδρας καὶ τῶν ἱστορικῶν οἰκιῶν τῆς περιφήμου οἰκογενείας Κουντουριώτου, ἀλλὰ καὶ τῆς ναυτικῆς Ἀκαδημίας, ἡ ὁποία συνεχίζει τὴν λαμπρὰν παράδοσιν τῶν σπουδαίων καὶ τολμηρῶν ναυτικῶν τῆς Ὕδρας. 

Ταῦτα πάντα ὅμως συνδυάζονται ἁρμονικῶς μὲ τὰ εὐγενῆ καὶ φιλόξενα αἰσθήματα τῶν κατοίκων τῆς νήσου, οἱ ὁποῖοι ὑποδέχονται τοὺς ἐπισκέπτας των «ὑπτίαις χερσίν», ὅπως ἡ θάλασσα ἡ ὁποία περιβάλλει τὴν Ὕδραν, καὶ τοὺς ξεναγοῦν εἰς τὰ ἀξιοθέατά της καὶ εἰς τὴν ἱστορίαν της. 

Δικαίως ἡ Ὕδρα καυχᾶται διὰ τοὺς τολμηροὺς καὶ γενναίους ναυμάχους της, οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Γένους ὄχι μόνον τὴν περιουσίαν των ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν ζωήν των, γράψαντες διὰ τῆς τόλμης καὶ τῆς γενναιότητός των ὑπερόχους σελίδας ἡρωϊσμοῦ καὶ ἀνεξιτήλως τὰ ὀνόματα αὐτῶν ἐν τῇ βίβλῳ τῆς ἀδεκάστου Ἱστορίας. 

Καὶ ἐὰν ἡ προσφορὰ τῶν τέκνων της εἰς τὸ εὐσεβὲς Γένος μας ὑπῆρξεν ὄντως μεγίστη, οὐδόλως εὐκαταφρόνητος τυγχάνει καὶ ἡ προσφορά των εἰς τὴν Ἐκκλησίαν. Διὰ τοῦτο καὶ δικαίως δύναται νὰ σεμνύνεται ἡ Ὕδρα, διότι ἐξ αὐτῆς προῆλθεν ὁ κατὰ τὸν 7ον αἰῶνα πλοηγήσας τὴν νοητὴν ὁλκάδα τῆς Ἐκκλησίας ἐν ἁγίοις προκάτοχος ἡμῶν Θωμᾶς, ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως• εἰς ταύτην ἐμόνασε καὶ ὁ λόγιος μητροπολίτης Κορίνθου καὶ ἐκ τῶν ἡγετικῶν μορφῶν τῆς πνευματικῆς ἀναγεννήσεως τοῦ 18ου αἰῶνος, ἅγιος Μακάριος ὁ Νοταρᾶς, καὶ ἐδῶ συνηντήθη μετὰ τοῦ λαϊκοῦ εἰσέτι καὶ μετέπειτα μοναχοῦ καὶ πνευματικοῦ συναγωνιστοῦ αὐτοῦ ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου• ἀλλὰ καὶ εἰς αὐτὴν ἐγεννήθη καὶ ἀνετράφη ὁ μετέπειτα ὁμολογητὴς τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐν Ρόδῳ μαρτυρήσας ἅγιος νεομάρτυς Κωνσταντῖνος, ὁ Ὑδραῖος. Τὴν εὐσέβειαν ἄλλωστε τῶν Ὑδραίων μαρτυροῦν καὶ αἱ ἐν τῇ νήσῳ σωζόμεναι πολυάριθμοι ἱεραὶ Μοναί, εἰς τὰς ὁποίας ἠσκήθησαν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας εὐσεβεῖς λάτρεις τοῦ Θεοῦ καὶ τῆς ἡσυχίας, καὶ ἀνῆλθον ἐντεῦθεν, διὰ τῆς νοητῆς κλίμακος τῶν πνευματικῶν ἀγώνων καὶ παλαισμάτων, εἰς τὸν οὐρανόν. 

Ἡ εὐγένεια καὶ ἡ εὐσέβεια τῶν κατοίκων τῆς Ὕδρας συνδυάζεται ἁρμονικῶς μὲ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν εὐαισθησίαν διὰ τὸ φυσικὸν περιβάλλον. Ὁ δωρεοδότης Θεὸς σᾶς ἐχάρισε κάλλος φυσικὸν καὶ πλοῦτον χλωρίδος καὶ πανίδος, διὰ τὴν προστασίαν καὶ διαφύλαξιν τοῦ ὁποίου ἀξιεπαίνως φροντίζετε. Ἡ ἡμετέρα Μετριότης ἔσχε πρὸ δεκαετίας τὴν τιμὴν νὰ λάβῃ τὸν τίτλον τοῦ Ἐπιτίμου προέδρου τοῦ δραστηρίου Συλλόγου Οἰκολόγων Ὕδρας καὶ ἔκτοτε παρακολουθεῖ τὰς ἀναλαμβανομένας ὑπ᾽ αὐτοῦ πρωτοβουλίας καὶ δράσεις πρὸς διαφύλαξιν τοῦ πλούτου τῆς βιοποικιλότητος καὶ τοῦ φυσικοῦ κάλλους τῆς νήσου, ἀλλὰ καὶ γενικώτερον διὰ τῆς δραστηριοποιήσεως αὐτοῦ εἰς θέματα ἁπτόμενα τῆς προστασίας τοῦ πολιτισμικοῦ πλούτου αὐτῆς, ὡς τοῦ ἀρχαιολογικοῦ τοῦ κρυπτομένου εἰς τὰ βάθη τῆς θαλάσσης, τοῦ προερχομένου ἀπὸ τῶν ναυαγίων, καὶ κινδυνεύοντος καὶ τούτου ἐκ τῶν ἀρχαιοκαπήλων. 

Πάντα ταῦτα ἔχουν καταστήσει τὴν Ὕδραν πόλον ἕλξεως ἐπισκεπτῶν ἐντεῦθεν καὶ ἀλλαχόθεν ἐρχομένων διὰ νὰ ἀπολαύσουν τὸ φυσικὸν αὐτῆς κάλλος, νὰ γνωρίσουν τὴν λαμπρὰν ἱστορίαν της, νὰ θαυμάσουν τὴν ἐξαίρετον ἀρχιτεκτονικὴν τῶν κτισμάτων της, καὶ νὰ περιέλθουν τὰς ρύμας καὶ τὰς ὁδοὺς αὐτῆς ἐλευθέρας παντὸς τροχοφόρου, ρυπαίνοντος τὴν ἀτμόσφαιραν καὶ προκαλοῦντος θορύβους διακόπτοντας τὴν γαλήνην τῆς φύσεως καὶ τοὺς εὐχαρίστους ἤχους αὐτῆς, καὶ νὰ ἀναπαυθοῦν ἐκ τῶν κόπων καὶ τῶν μεριμνῶν τῆς καθημερινότητος, αἱ ὁποῖαι ἐπιβαρύνουν ἰδιαιτέρως τὸν σύγχρονον ἄνθρωπον, καὶ δυστυχῶς ἐνίοτε διαταράσσουν τὴν ψυχικὴν αὐτοῦ ἠρεμίαν. Τοῦτο ὅμως δὲν ἰσχύει διὰ τὴν νῆσον σας, ἀποτελοῦσαν μίαν εἰκόνα, μίαν ζωγραφιὰν τοῦ παραδείσου, τὸν ὁποῖον δύναται νὰ χαρῇ ὁ ἐπισκέπτης της καὶ τὸν ὁποῖον βεβαίως ἅπαντες οἱ Ὑδραῖοι ἀπολαμβάνουν, χάρις καὶ εἰς τὴν μέριμναν τῶν ἐντίμων ἀρχόντων αὐτῶν μὲ ἐπὶ κεφαλῆς τὸν φίλτατον κ. Δήμαρχον.

Σᾶς συγχαίρομεν ἀπὸ καρδίας διὰ τὰ ἄχρι τοῦ νῦν ἔργα σας, ἀποβλέποντα εἰς τὴν πρόοδον καὶ τὴν ἀνάδειξιν τῆς νήσου καὶ τὴν εὐημερίαν τῶν εὐγενῶν κατοίκων αὐτῆς, καὶ ἐπευλογοῦμεν τὰς προσπαθείας σας χάριν τῆς Ὕδρας καὶ ὅλων τῶν Ὑδραίων, ἀπὸ τῆς σήμερον δὲ καὶ ἀγαπητῶν συμπολιτῶν μας. 

Σᾶς εὐχαριστοῦμεν καὶ πάλιν καὶ πολλάκις διὰ τὴν τιμητικὴν πρόσκλησιν καὶ τὴν ἀπονεμηθεῖσαν τιμὴν τοῦ Ἐπιτίμου Δημότου Ὕδρας, καὶ εὐχόμεθα νὰ συνεχίσετε τὴν λαμπρὰν παράδοσιν τῶν πατέρων σας, πρὸς δόξαν τῆς εὐκλεοῦς νήσου σας καὶ χαρὰν καὶ καύχησιν ἡμῶν καὶ τῆς Μητρὸς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας.